Arkadaşlar merhaba,
Konumu okuyup yardım ettiğiniz için şimdiden çok teşekkür ederim. O kadar karışık bi durumdayım ki her kelimenize ihtiyacım var.
Fazla uzatmadan konuya gireyim;
Ben 23 yaşındayım ve 6.senesinde olduğum bir ilişkim var. O da benimle yaşıt sayılır, aramızda yaklaşık 1 yaş fark var(o benden büyük).
Zaman zaman tartışmalarımız kavgalarımız oluyo tabii ama her ilişkide yaşanabilecek kadar.Bu 6 sene içinde güvensizlik vs gibi büyük problemlerimiz olmadı hiç çok şükür.
Herşey çok yolunda...
İkimizde çalışıyoruz, onun askerliği vs tamam. Durumlar böyle olunca biz bunca yılın ardından artık bir adım atalım istiyoruz. Bu isteğimiz içinde elimizden geldiğince geleceğimiz için birikim yapmaya çabalıyoruz. Onun yanında ben bir yandan çeyiz alıyorum. O büyük eşyalar için ayrı birikim yapıyor vs.
Sevgilim her ne kadar niyetini biliyo olsam da bir kaç hafta önce evlenme teklifi etti.
Evlenme teklifi olmadan da bu konuları çok sık konuştuğumuzdan anneme uzun zaman önce artık bişeyler yapmak istediğimi söylemiştim.
Ama benim ailem öyle klasik kız ailelerigibi değil. Aman gezip dolaşacağına evlensin kafası yok yani.
Onlara göre ben daha çok küçüğüm, beklemem gerek. Daha onlarla kalmalıyım vs. Ablam evlenince ve evdeki tek çocuk ben olunca durum daha da zor oluyo belki de bilmiyorum.
Annemle bi kaç ay öncesinde konuştuğumda çook zor da olsa önümüzdeki Eylül ayı başlarında Nişan yapma kararı almıştık.
Tabii babamın henüz haberi yok. En on baba duyacak bizde de..
.
Artık vakit yaklaşıp annemden hiçbir hareket göremeyince her boşlukta konuyu açar oldum ona. O da bu durumdan muzdarip. Bir boşluk olacak da konuyu açıcam diyo korkuyor resmen. Öyle olduğunu dile de getirdi hatta..
Neden artık babama durumu anlatmıyosun diye sorduğumda yaz döneminde bütün akrabaların tatil için burada olacağını, onlar gittikten sonra konuşacağını vs söylüyor.
Ama şöyle bi durum var ki; onlar bu sene uzun kalacaklar ve bizim durumumuz gecikecek. Herkes buradayken yapmama sebebimiz nişanı evde yapmak istiyor olmam. Aile arasında, sadece çok yakınların olacağı bişey olsun istiyorum. Annem de zaten onlar burdayken yapayı kabul etmiyor.
Yani bizim akrabaların gitmesini beklersek bu Ağustos sonu olacak. E sonra daha bunun tanışması var, hazırlığı var istemesi var derken süreç uzayacak. Ayrıca babama da son dk söylenmiş olacak.
Daha onun tepkisini bilmiyoruz bile? Erken söylese o da kendini alıştırabilirdi diye düşünüyorum ben ama yok...
Dün akşam ben yine konuyu açınca annem yine gerildi. Yine mi aynı konu. Erkenden evlenmeni istemiyorum ne bu acele. Erken evlenmek demek erken çökmek demek. Hem ben daha benim yanımda kalmanı istiyorum vs dedi ama benim konuşmalarım sonucu kızarak da olsa tamam akrabalar gitsin hemen babana söylicem. Hemen gelsinler tanışalım 1 hafta sonra da nişan yaparız dedi.
Ama asıl bomba şu kii "Yalnız hiç heveslenme nişanı yapsak dahi düğün en erken 1 sene sonra"dedi!"
Bu da beni iyice alt üst etmeye yetti.
Bizim ailelerimizin iyi anlaşacağı kısmından hiç emin olamıyorum. O yüzden bu 1 sene bizim kabusumuz olabilir.
Bizi çok fazla yıpratabilir. Bunu asla istemiyorum.
Bizim hayalimiz artık şu nişanı yapıp fazla uzatmadan kışı bitirip Nisan ayında düğün yapmaktı.
Ama hazırlık aşamasında maddi olarak faydası dokunmayacak olan aileler işimizi bozacak diye çok korkuyorum.
Özellikle benim ailem..
Artık ilişkimizin bir yola girmesini ve mümkünse bi an önce sonuçlanmasını istiyorum.
Uzun oldu ama bu aslında bu çok çok küçük bir bölümü. Evlenme teklifi aldığım gün mutluluktan uçmam gerekirken nasıl ağladığım kısmı annemin ilginç tepkisi. İlişkimizin başında annemin sevgilim için yaptığı yorumlar kısmını falan anlatsam baya roman olacak herhalde.
Söyleyeceğiniz her kelime o adar değerli kii. Lütfen bana bir fikir verin...
Konumu okuyup yardım ettiğiniz için şimdiden çok teşekkür ederim. O kadar karışık bi durumdayım ki her kelimenize ihtiyacım var.
Fazla uzatmadan konuya gireyim;
Ben 23 yaşındayım ve 6.senesinde olduğum bir ilişkim var. O da benimle yaşıt sayılır, aramızda yaklaşık 1 yaş fark var(o benden büyük).
Zaman zaman tartışmalarımız kavgalarımız oluyo tabii ama her ilişkide yaşanabilecek kadar.Bu 6 sene içinde güvensizlik vs gibi büyük problemlerimiz olmadı hiç çok şükür.
Herşey çok yolunda...
İkimizde çalışıyoruz, onun askerliği vs tamam. Durumlar böyle olunca biz bunca yılın ardından artık bir adım atalım istiyoruz. Bu isteğimiz içinde elimizden geldiğince geleceğimiz için birikim yapmaya çabalıyoruz. Onun yanında ben bir yandan çeyiz alıyorum. O büyük eşyalar için ayrı birikim yapıyor vs.
Sevgilim her ne kadar niyetini biliyo olsam da bir kaç hafta önce evlenme teklifi etti.
Evlenme teklifi olmadan da bu konuları çok sık konuştuğumuzdan anneme uzun zaman önce artık bişeyler yapmak istediğimi söylemiştim.
Ama benim ailem öyle klasik kız ailelerigibi değil. Aman gezip dolaşacağına evlensin kafası yok yani.
Onlara göre ben daha çok küçüğüm, beklemem gerek. Daha onlarla kalmalıyım vs. Ablam evlenince ve evdeki tek çocuk ben olunca durum daha da zor oluyo belki de bilmiyorum.
Annemle bi kaç ay öncesinde konuştuğumda çook zor da olsa önümüzdeki Eylül ayı başlarında Nişan yapma kararı almıştık.
Tabii babamın henüz haberi yok. En on baba duyacak bizde de..
.
Artık vakit yaklaşıp annemden hiçbir hareket göremeyince her boşlukta konuyu açar oldum ona. O da bu durumdan muzdarip. Bir boşluk olacak da konuyu açıcam diyo korkuyor resmen. Öyle olduğunu dile de getirdi hatta..
Neden artık babama durumu anlatmıyosun diye sorduğumda yaz döneminde bütün akrabaların tatil için burada olacağını, onlar gittikten sonra konuşacağını vs söylüyor.
Ama şöyle bi durum var ki; onlar bu sene uzun kalacaklar ve bizim durumumuz gecikecek. Herkes buradayken yapmama sebebimiz nişanı evde yapmak istiyor olmam. Aile arasında, sadece çok yakınların olacağı bişey olsun istiyorum. Annem de zaten onlar burdayken yapayı kabul etmiyor.
Yani bizim akrabaların gitmesini beklersek bu Ağustos sonu olacak. E sonra daha bunun tanışması var, hazırlığı var istemesi var derken süreç uzayacak. Ayrıca babama da son dk söylenmiş olacak.
Daha onun tepkisini bilmiyoruz bile? Erken söylese o da kendini alıştırabilirdi diye düşünüyorum ben ama yok...
Dün akşam ben yine konuyu açınca annem yine gerildi. Yine mi aynı konu. Erkenden evlenmeni istemiyorum ne bu acele. Erken evlenmek demek erken çökmek demek. Hem ben daha benim yanımda kalmanı istiyorum vs dedi ama benim konuşmalarım sonucu kızarak da olsa tamam akrabalar gitsin hemen babana söylicem. Hemen gelsinler tanışalım 1 hafta sonra da nişan yaparız dedi.
Ama asıl bomba şu kii "Yalnız hiç heveslenme nişanı yapsak dahi düğün en erken 1 sene sonra"dedi!"
Bu da beni iyice alt üst etmeye yetti.
Bizim ailelerimizin iyi anlaşacağı kısmından hiç emin olamıyorum. O yüzden bu 1 sene bizim kabusumuz olabilir.
Bizi çok fazla yıpratabilir. Bunu asla istemiyorum.
Bizim hayalimiz artık şu nişanı yapıp fazla uzatmadan kışı bitirip Nisan ayında düğün yapmaktı.
Ama hazırlık aşamasında maddi olarak faydası dokunmayacak olan aileler işimizi bozacak diye çok korkuyorum.
Özellikle benim ailem..
Artık ilişkimizin bir yola girmesini ve mümkünse bi an önce sonuçlanmasını istiyorum.
Uzun oldu ama bu aslında bu çok çok küçük bir bölümü. Evlenme teklifi aldığım gün mutluluktan uçmam gerekirken nasıl ağladığım kısmı annemin ilginç tepkisi. İlişkimizin başında annemin sevgilim için yaptığı yorumlar kısmını falan anlatsam baya roman olacak herhalde.
Söyleyeceğiniz her kelime o adar değerli kii. Lütfen bana bir fikir verin...
