- 22 Mart 2021
- 2.537
- 20.560
- 258
Eşim tek çocuk (Kpimin önceki evliliğinden abi ve ablası var ama görüşmüyorlar, yoklar); kvm ve kpim yaşlı insanlar, her ihtiyaçlarına koşuyoruz. Oğlum da tek çocuk ve kardeş düşünmüyorum. Bunu eşimle de konuşmuştuk "Sen tek çocuksun, bir kardeş ister miydin? Nasıl hissediyordun?" diye. "İsterdim ama bunun daha mı iyi, daha mı kötü olacağını Allah bilir." demişti. Siz de bilirsiniz "Ne kardeşler var..." ile başlayan hikayeleri muhtemelen. Bazen insanın en yakın dostu kardeşten öte olur, bazen düşmana gerek kalmaz onu anneniz de doğurur. :) Siz, boşandıktan sonra sanırım bir yalnızlık psikolojisine girdiniz. Kardeşim yok, eşim yok, çocuğum yok, annem babam da giderse kimsem yok diye tedirgin olmanızı, hüzünlenmenizi anlıyorum, bunun getirdiği acelecilikle insanlara yaklaşırken hatalara düşebilmenizi de. Ama hiçbirimizin garantisi yok Reedd.
Allah göstermesin, eşimi, çocuğumu, kardeşimi kaybetmeyeceğimi garantilemedim, bir trafik kazasına bakar. Ya da eşim tek çocuk, evlilik asla düşünmüyordu şimdi hayatında ben varım, oğlu var. Bu hislerimiz anlık, yalnızlık hissimiz de anlık, çok zorlarsa psikolojik destek almanızı öneririm. Hayat hep yeni sürprizlere gebe; şu anın şartları ile üzerinize yoğun çökmüş ama hayatınıza yeni insanlar girdikçe biraz daha hafifleyeceğinizi düşünüyorum.
Allah göstermesin, eşimi, çocuğumu, kardeşimi kaybetmeyeceğimi garantilemedim, bir trafik kazasına bakar. Ya da eşim tek çocuk, evlilik asla düşünmüyordu şimdi hayatında ben varım, oğlu var. Bu hislerimiz anlık, yalnızlık hissimiz de anlık, çok zorlarsa psikolojik destek almanızı öneririm. Hayat hep yeni sürprizlere gebe; şu anın şartları ile üzerinize yoğun çökmüş ama hayatınıza yeni insanlar girdikçe biraz daha hafifleyeceğinizi düşünüyorum.