• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Takıntılı eş🥹

Belli. 9 kardeşi olan bir doğuluyla evlenmek büyük hatadır. Doğu kökenli biri olarak söylüyorum. Ben evlenmezdim. 50 sene önce olsa aşık olursam ok ama bu devirde normal değil şu yaşadığınız şeyler
Niye öyle dediniz merak ettim 😄 benim eşim de güney doğulu. 10 kardeşler. Ben de egeliyim. Bilmiyorum uzakta yaşıyoruz ondan mı yaslari baya büyük ondan mı kardeşleri ile hiç sorun yaşamadım eşimden küçük olan görümcem hariç 😅
 
Off bu kafaya takma mevzusunda sizi o kadar iyi anlıyorum ki... Hele biraz da özgür bir yapınız varsa öyle sinir olursunuz ki eşinizin başkalarının düşüncelerini bu kadar önemsemesine. Benim bir çözümüm yok maalesef galiba boşvermemiz gerekiyor yoksa en ufak şey içimizde büyümeye kafamızı meşgul etmeye başlıyor.
 
Niye öyle dediniz merak ettim 😄 benim eşim de güney doğulu. 10 kardeşler. Ben de egeliyim. Bilmiyorum uzakta yaşıyoruz ondan mı yaslari baya büyük ondan mı kardeşleri ile hiç sorun yaşamadım eşimden küçük olan görümcem hariç 😅
Şanslısınız o zaman ne diyeyim :) Adetleri normalde çok zordur, ailenin her bir üyesiyle ayrı ayrı ilgilenmek zorunda kalmak daha doğrusu. Maşallah diyelim 🧿
 
Şanslısınız o zaman ne diyeyim :) Adetleri normalde çok zordur, ailenin her bir üyesiyle ayrı ayrı ilgilenmek zorunda kalmak daha doğrusu. Maşallah diyelim 🧿
Şimdi siz öyle deyince ben de geçmişi hatırladım. Ben on senelik evliyim. Eşin memleketine de benim memleketime de uzağız. Evliliğimi başlarında evet sanırım bir çok talepleri oldu fakat ben takmadım onlar trip attiklarini da hatırlıyorum eşimi doldurmaya çalıştıklarini da hatırlıyorum. Ne eşimin ne de benim böyle şeylere takan bir yapımız yok onlar da sonradan alıştılar. Böyle şeyleri takıp üzülmek kişilikle alakalı. Konu sahibini de tavsiyem kimin ne yaptığının ne düşündüğünü çok da şey etmesin🤣
 
Kesinlikle. Evli değilim ama gördüğüm kadarıyla kişi ne kadar takarsa o kadar darlıyorlar. Konu sahibi takmasa uğraşlarımız boşuna, bizi takan yok deyip uğraşmayı bırakırlar
Şimdi siz öyle deyince ben de geçmişi hatırladım. Ben on senelik evliyim. Eşin memleketine de benim memleketime de uzağız. Evliliğimi başlarında evet sanırım bir çok talepleri oldu fakat ben takmadım onlar trip attiklarini da hatırlıyorum eşimi doldurmaya çalıştıklarini da hatırlıyorum. Ne eşimin ne de benim böyle şeylere takan bir yapımız yok onlar da sonradan alıştılar. Böyle şeyleri takıp üzülmek kişilikle alakalı. Konu sahibini de tavsiyem kimin ne yaptığının ne düşündüğünü çok da şey etmesin🤣
 
İnanın onları hiç önemsemiyorum ama eşimin üzülmesine üzülüyorum sadece.
Ya boşver kocaman adam üzülmesin. Kocan bile olsa onun ruhsal durumunu, salak saçma üzüntüsünü üzerine alma. Her koyun kendi bacağından asılır. Üzülmesin kör mü görmüyor mu olanları.
 
Off bu kafaya takma mevzusunda sizi o kadar iyi anlıyorum ki... Hele biraz da özgür bir yapınız varsa öyle sinir olursunuz ki eşinizin başkalarının düşüncelerini bu kadar önemsemesine. Benim bir çözümüm yok maalesef galiba boşvermemiz gerekiyor yoksa en ufak şey içimizde büyümeye kafamızı meşgul etmeye başlıyor.
Ne gerek var değil mi?
 
Bizimkide 8 kardes her biri farklı bir kafa bazen bende arada kalmış hıssedıyorum kvden kavga ettıgımızde hepsi düşman kesildı ben haklıydım eltimi kocama övüp övüp duruyordu hepsi yıne kvyı haklı buldu maalesf bu deccallerle savaşmak zorundayız arkamdada kimse yok ama Allahtan baska kimsedende korkum yok
Allah vicdan,merhamet versin
 
Merhaba kızlar,
4,5 senelik evliyim.Eşimle severek evlendik ve ikili ilişkimizde büyük sorunlar yok.Eşim anlayışlı ve merhametli bir insan.Evlendikten sonra ne yazık ki ablaları yüzünden çok sorun yaşadık,evliliğimize çok yansıdı.Hatta o sorunlardan artık kurtulabilmek için boşanmayı dahi düşündüm.Sorunu çok açıp,sizi bunaltmak istemem.Kısacası ailenin cehaleti (okumamak anlamında demiyorum) ve kız kardeşlerinin şımarıklığı yüzünden bana kin duyuyorlar.Bana hakaret edildi,eşimle aramı bozdular.Her şeye rağmen yine de adım attım ama artık olmuyor yani.Daha fazla adım atıp,kendime olan saygımı yitirmek istemiyorum.

Eşim dokuz kardeş,sanıyorum biraz çekiniyor abilerinden,anne ve babasından.Her şeyi çok fazla kafaya takıyor.Geçen gün ‘ailemle konuşmak istemiyorum çünkü bana aranızdaki sorunu söyleyecekler,neden ablanları aramıyorsun,gitmiyorsun vs diyecekler’dedi.
Her an ailesi bir sorun çıkartacak diye diken üstünde mi yaşayacağız bilmiyorum ama bu durum inanılmaz canımı sıkıyor.Eşimin her şeyi en ince ayrıntısına kadar kafasına takması beni yoruyor.
Bu arada hiçbir zaman ailenle görüşme vs demedim,aksine hep yapıcı olmaya çalıştım ama olmuyor gerçekten.
Karşımda kocaman bir cehalet abideleri var.
Mesele eşimin ablası,whatsappda paylaştığı duruma bakmadığı için ablamın numarasını silmiş.Bu en basit bir örnek.Size hepsini anlatsam yok artık derseniz.

Eşimin bu durumu aşması için ne yapabilirim?Lütfen yorum yapın,çünkü gerçekten her şeyi bırakıp gitmek istiyorum sanki.
Görümcenizin ablanızın numarasını silmek için bulduğu bahane çok komik geldi bana.
 
Sorun sizde degilse cözümü de sizde degil. Anormal davranan onun ailesi, onlari kontrol altinda tutmak onun göreviydi sizin degil. Herkes kendi delisinden sorumlu. Üzüldügüne üzülüyorsunuz, ama o siz onlarla ugrasirken size o kadar üzüldü mü? Yoksa aman bana kimse dokunmasinda modundamiydi. Siz hicbirsey yapamazsiniz. Birakin ailevi meselerini kendi cözsün. Hepimiz bir yerden sonra büyümek zorundayiz
 
Sorun sizde degilse cözümü de sizde degil. Anormal davranan onun ailesi, onlari kontrol altinda tutmak onun göreviydi sizin degil. Herkes kendi delisinden sorumlu. Üzüldügüne üzülüyorsunuz, ama o siz onlarla ugrasirken size o kadar üzüldü mü? Yoksa aman bana kimse dokunmasinda modundamiydi. Siz hicbirsey yapamazsiniz. Birakin ailevi meselerini kendi cözsün. Hepimiz bir yerden sonra büyümek zorundayiz
Haklısınız,teşekkür ederim 🌸
 
İnanın hiç önemli değil,hatta diğer yaptıkları arasında bu noktada zerre sayılabilir.Anlaşılabilmek için ufak bir örnek verdim 😊
Yani ne desem bilemedim, çok normal olmayan davranışlar gerçekten. Kimseyle muhatap olmamak en güzeli ama bu da çok mümkün değil gibi, size sabır diliyorum, böyle insanlar hastalık doğurur ancak.
 
Eşine niye üzülüyorsun ki, asıl kendine üzül bu delilere katlanmak zorunda iyi oduğun için.
 
Back