- 1 Temmuz 2009
- 5.742
- 5.911
-
- Konu Sahibi notdefteri2_
- #41
Alintiladigim mesaji bir daha oku konu sahibi. Bunu hafife alma, goz ardi etme. Zeki bulmamis olabilirsin, eger bu gozune simdiden battiysa acele karar verme.Yeterince zeki ve donanimli bulmadigin biriyle sakın evlenme, ilerde her seyi batar, insan kendinden daha fakir, cirkin, kisa, uzun, sisman vs birileriyle mutlu bir omur gecirebiliyor ama cahil ya da aptal buldugu biriyle mutlu olani gormedim.
haklisiniz 3 ayda nikah yapamadim cok basitim. siz kesin 1 ayda oturabildiniz nikah masasina..bu kadar dusunmem enine boyuna tartmam ne kadar basitlik degil mi..haklisin.yazık günah kendinden emin olmadan cocugun hayatıyla oynamıssın.. bence kendini önce tartmalısın acaba o mu yoksa ben mi basitim diye
kalbinin iyiligini sevebilirim, cok iyi ancak beynini sevmem icin fazlasi gerekiyor sanirimBence boşluktasınız ve ilgi hoşunuza gittiği için onunla birlikte olmak istemişsiniz. Evlenmeyi düşündüğünüz adama acımanız, merhamet göstermeniz ilk sırada aranan özellikler değil. Onun elini tutup iyiye kötüye birlikte katlanabilirim diyor musunuz mesela. Onun elini gururla tutup anlatabiliyor musunuz çevrenize. Siz kendinize yakıştıramadığınız için acabalarınızla savaşıyorsunuz. Bence ona değil kendi durumunuza üzülün. Çünkü bu şekilde en az onun kadar siz de mutsuz olursunuz.Sizinki şımarıklıktan falan değil sadece aradığınızı bulamamışsınız. Evlilik korkusu da değil yaşadığınız. Birinin yakışıklı ya da tarz sahibi olması evlilik için yeterli değil. Karşınızdakinin önce kalbini sonra da beynini sevmelisiniz. Saygı duymayacağınız yavaş düşünüyor vs. diyeceğiniz biriyle yaşayacağınız evlilik ne size ne ona iyi gelir. Lütfen tarafsızca bakın olaya ve hem onu hem de kendinizi özgür bırakın.
madem öyle en bastan adama ümit vermeden evlenmeyi düşünmediğini söyleyecektinhaklisiniz 3 ayda nikah yapamadim cok basitim. siz kesin 1 ayda oturabildiniz nikah masasina..bu kadar dusunmem enine boyuna tartmam ne kadar basitlik degil mi..haklisin.
İnsan psikoolojisi böyledir işte. İnsan bencildir. Kendisini insanların en değerlisi zanneder. Biz kadınlar da henellikle bu hislerimizden dolayı, birlikte olduğumuz erkekleri acaba daha iyisini bulabilirmiydim diye kafamızın içinde sorgulayıp dururuz. Oysa ki bilmeyiz ki enh değerli şey sevilmek yaslanılacak sıcak bır omuz.
Ben ce sen de biraz bu girdapın içine girmişsin acaba o kadar da zeki değil mi ne demek? Seninle bu seviyeye kadar gelebildiyse zekalarınızın seviyesi aşağı yukarı aynıdır diyebilirim. Ben ce hayata karşı böyle şımarık kız çocuğu tavrı yapma. Bu tavrı ancak anne ve baban yahut ailen hoşlukla karşılar ama hayat öyle değil o çok hoyrat ben ce mantığını al bir masaya otur ve doğru bir karar ver. Hıı bi de o kararı vermeden önce bir de empati kur; sen onun yerinde olsaydın ve senin buraya yazdıkların dahil senin hakkında karsındaki bu hisleri yasasaydı ne düşünür, hissederdin
İnşallah kararın her ne olursa olsun muusmutlu olursun :)
İnsan psikoolojisi böyledir işte. İnsan bencildir. Kendisini insanların en değerlisi zanneder. Biz kadınlar da henellikle bu hislerimizden dolayı, birlikte olduğumuz erkekleri acaba daha iyisini bulabilirmiydim diye kafamızın içinde sorgulayıp dururuz. Oysa ki bilmeyiz ki enh değerli şey sevilmek yaslanılacak sıcak bır omuz.
Ben ce sen de biraz bu girdapın içine girmişsin acaba o kadar da zeki değil mi ne demek? Seninle bu seviyeye kadar gelebildiyse zekalarınızın seviyesi aşağı yukarı aynıdır diyebilirim. Ben ce hayata karşı böyle şımarık kız çocuğu tavrı yapma. Bu tavrı ancak anne ve baban yahut ailen hoşlukla karşılar ama hayat öyle değil o çok hoyrat ben ce mantığını al bir masaya otur ve doğru bir karar ver. Hıı bi de o kararı vermeden önce bir de empati kur; sen onun yerinde olsaydın ve senin buraya yazdıkların dahil senin hakkında karsındaki bu hisleri yasasaydı ne düşünür, hissederdin
İnşallah kararın her ne olursa olsun muusmutlu olursun :)
Psikolog um da aynı şeyi söyledi ilerde arayacagin huzur dedi. peki sizce yeterli mi huzur, sahiplenme..duygusal seyler ardindan gelir mi? belki de ben fazla şey arıyorum diyorum bazen. ama burada o kadar farkli fikirler var ki..ddonanımlı bulmadigin biriyle asla evlenme doyen de var huzurdan ötesi yok diyende...eEvli insanlardan fikir alayim hic yasamadim diyorum. .hakaret eden de var ama..
Size cevap yazdim ancak alintilayamadim yukarıdaİnsan psikoolojisi böyledir işte. İnsan bencildir. Kendisini insanların en değerlisi zanneder. Biz kadınlar da henellikle bu hislerimizden dolayı, birlikte olduğumuz erkekleri acaba daha iyisini bulabilirmiydim diye kafamızın içinde sorgulayıp dururuz. Oysa ki bilmeyiz ki enh değerli şey sevilmek yaslanılacak sıcak bır omuz.
Ben ce sen de biraz bu girdapın içine girmişsin acaba o kadar da zeki değil mi ne demek? Seninle bu seviyeye kadar gelebildiyse zekalarınızın seviyesi aşağı yukarı aynıdır diyebilirim. Ben ce hayata karşı böyle şımarık kız çocuğu tavrı yapma. Bu tavrı ancak anne ve baban yahut ailen hoşlukla karşılar ama hayat öyle değil o çok hoyrat ben ce mantığını al bir masaya otur ve doğru bir karar ver. Hıı bi de o kararı vermeden önce bir de empati kur; sen onun yerinde olsaydın ve senin buraya yazdıkların dahil senin hakkında karsındaki bu hisleri yasasaydı ne düşünür, hissederdin
İnşallah kararın her ne olursa olsun muusmutlu olursun :)
Psikolog um da aynı şeyi söyledi ilerde arayacagin huzur dedi. peki sizce yeterli mi huzur, sahiplenme..duygusal seyler ardindan gelir mi? belki de ben fazla şey arıyorum diyorum bazen. ama burada o kadar farkli fikirler var ki..ddonanımlı bulmadigin biriyle asla evlenme doyen de var huzurdan ötesi yok diyende...eEvli insanlardan fikir alayim hic yasamadim diyorum. .hakaret eden de var ama..
çok şükür beni anlayanlar da var..cok tesekkur ederim. Ümit verme konusunda evet haksızlık yapmis olabilirim, 7 kez gördükten sonra (ki yüzük takilsin öyle konuşun dendi, takmadim) evet seni tanimak istiyorum dedim. ama istanbul-Aistanbul-Ankara nasıl olacak dedim. bunu der demez işini birakti buraya ggeldi.o dönem bir sürü Çeyiz aldim v.s herkese evleniyorum dedim. mutluydum. ama arkadas ortamlarima girince beraber sacmaladigini, cocuksu oldugunu gördüm. zaten kuruntulu bir yapim var sonra her sey batmaya basladi..10 gündür gorusmuyoruz, bakalım ne hissedicem diye bu karariverdiki verdik. haftasonu bir cevap vermem gerekiyor. biraz daha tanima şansım olsa bile cocuk bunu istiyor olsa bile annesi neden zaman kaybettirdin oğluma diye söylenecek biliyorum. ve asıl en kötü yanı şu; tanistiran kişiyle aynı yerde calisiyoruz sürekli o aileden haber getiriyorEvet pasifmiş. Evet annesinin aklına muhtaçmış.beğenmemekte haklısın.kariyerin var yaşın ilerlemiş hayat tecrüben var. 17-18 yaşında olsan her şey toz pembe gelir ay şehir değiştirdi der görmezden gelirsin kötüleri. Hatta gözüne gözüne soksa dahi kötü huyu batmaz gözüne. Ama aklınla düşünebiliyorsun olgunsun.
Ben böyle birini istemezdim. Zeka cidden önemli. Adam gerizekalı değil elbet öyle demek istemiyorum ama insan bi kendi hayatını sürdürebilmeli.
Tavır koymaya bile anası arıyor. Böyle bişey olabilir mi?
Ya sev ya bırak yolumuzu çizelim diyecek kararlılığı cesareti yok. Değer vermek kopamamak başka eziklik başka. Bence biraz pasif evet..
Ayrıca da herkes sana yüklenmiş ama annesi söz için tutturuyo diyorsun. Daha sen tanımadan aileler nişanlamaya kalkışmış. Suç senin değil.
Gercekten kotu olmus.Onun tarafindan dusununce durum oldukca uzucu.Madem hoslanmadiniz keske abinizin zoru ile gorusmeye devam etmeseydiniz.ne hissettigimi inanin bilmiyorum. cocukla ilk görüştüğümüzde (4 kez) hayir hissedemedim bir şey dedim bitirdim.abitirdim.ailelerin zoruyla 1 ay görüştük tamam dedim sevdim cok iyi kalpli, sevecen, yakışıklı. .bBunun üzerine cocuk sehir degistirdi aynı sokaktan bizimle ev tuttu ve ben sorgulamaya basladim..oömür boyu onunla mı olmak istiyorum diye..iciim sıkılıyor o günden beri. herkesi mahvettim.dmahvettim.duzenini bbozdu.buraya geldi. ne hissediyorum bilmiyorum. kaygi bozukluğu tedavisi görüyorum ondan mı bilmiyorum yardim edin ne olur.
Cok onemli bir karar vereceksin.Lutfen bir kagida iyi,bir kagida kotu diye nitelenedirdigin ozlelliklerini yaz ve karsilastir.Somut olarak gormen karar vermeni kolaylastiracak.yaşım 30. öğretmenim. anksiyete ilacını yeni biraktim. benim her işim böyle. kaygilarim tavan yapıyor ve kriz gecirerek acilde alıyorum soluğu. nisana kadar getirmem zaten 2 ay icinde oldu. aileler duyar duymaz nişan dediler. biz de yüzyüze toplasaniz 3 ay görüştük. daha önce hiç sevmedim, sevilmedim. simariklik yapacak luksum inanin yok. sadece bu kararı vermeden önce sevgimden emin olmak istiyorum. ama olamıyorum. insanlari uzmekten korkuyorum inanin ölsem daha iyi. mahvolmus durumdayim.
çok doğru, o da huzur vermeyecekk sonuçta. ve inanin maddiyatla hiç isim yok, maaşı benimkinin tam yarısı. ev kira araba kullanmayi bile bilmiyor. hiç birini onemsemedim ki güzel bir kızım, şimdiye kadar tanistirildigim en vasifsiz kişi diyebilirim. onda bir sey yakaladim; tarzımız uyuyordu ve insancil, vicdanli birisiydi. ve bana olan sevgisi çok seffafti digerleri gibi egolari zirve yapmamisti..İkisi aynı şey aslında...
Karşınızdaki insan huzur verme iddiasında bile olsa hakkında olumsuz yargılarınızın olduğu birinde o dinginliği nasıl bulacaksınız?
Yani zeka, karakter anlamında donanımlı olmayan biri huzur vermez.
İnsanın aklında soru işaretleri varken iç huzuru kaçar her şeyden önce.
Para pul arayan birine "huzurdan önemlisi yok, bunlara takılma" denir...
Ama zihinsel donanım arayana "aferin" denir.
Siz sonradan elde edilebilecek, karşılıklı çabanızla üstesinden gelinebilecek bir durum yüzünden mızmızlık yapmıyorsunuz ki...
Hayatınızın en önemli kararlarından birinde aklınıza yatmayan şeyler varken neyin eleştirildiğini anlamadım.
Sizin durumunuzun burada tartışılabilecek kadar göreceli olduğunu da düşünmüyorum.
Çocukça tepkiler veren, ailesine bağımlı erkek tipi genel için olumsuz bir resimdir.
görücü usulü denilebilir. daha modernize edilmiş hali diyelim. onun ailesinin , benim ailemin zoruyla ve benim 30 yaş sendromumda birlesince daha cok sans vermek istedim. ve ilk gorustugumden daha cok ısındım gün geçtikçe. dedim daha ne bekliyorum bu yasta, sevgisi var, saygisi var, huzur dolu iyi bir kalbi var..hhoşlanıyorum da..ama buraya geldikten sonra her gün görüşme firsatimiz oldu ve ben sıkıldım yanında. .sşimdi ben mi cok sey bekliyorum, bu adamı boşuna reddedicem diyorum.pdiyorum.pisman olmaktan korkuyorum çünkü erkekler gerçekten güvenilmez aynı anda 3 kisiyle gorusuyorlar, bir anda telefonlara cvp vermiyorlar.Gercekten kotu olmus.Onun tarafindan dusununce durum oldukca uzucu.Madem hoslanmadiniz keske abinizin zoru ile gorusmeye devam etmeseydiniz.
Gorucun usulu bi tanismadan mi soz ediyoruz bu arada?4 kez yazmissiniz ya
İnsan sevdigi kisi ile hayatini birlestirmek icin can atar.Dogru bi karar mi verdim diye sorgular, dugune yakin stres yapar ama sizinki bana biraz daha farkli geldi.
Ailenizin israri ile gorusmeye devam edip iyi,yakisikli cocuk vs diyerek hoslanacak yonlerini bulmussunuz.Normal bir iliskide yani ondan etkilenip,begenmis olsaydiniz bunlar otomatik gelisirdi.İsler ciddiye binince de bir omur gecirecek kadar sevmediginizi farkettiniz. Uzantmadan bitirin sevmiyorsaniz, o adama da yazik..
Hakkinizda hayirlisi olsun,umarim.en dogru karari verirsiniz
yazdım. artıları eksilerinin 5 katı. somut ve karakter özellikleri çok fazla, olumlu. ama duygular???Cok onemli bir karar vereceksin.Lutfen bir kagida iyi,bir kagida kotu diye nitelenedirdigin ozlelliklerini yaz ve karsilastir.Somut olarak gormen karar vermeni kolaylastiracak.
Ne iş yapıyo bu çocuk kaç yaşında?çok şükür beni anlayanlar da var..cok tesekkur ederim. Ümit verme konusunda evet haksızlık yapmis olabilirim, 7 kez gördükten sonra (ki yüzük takilsin öyle konuşun dendi, takmadim) evet seni tanimak istiyorum dedim. ama istanbul-Aistanbul-Ankara nasıl olacak dedim. bunu der demez işini birakti buraya ggeldi.o dönem bir sürü Çeyiz aldim v.s herkese evleniyorum dedim. mutluydum. ama arkadas ortamlarima girince beraber sacmaladigini, cocuksu oldugunu gördüm. zaten kuruntulu bir yapim var sonra her sey batmaya basladi..10 gündür gorusmuyoruz, bakalım ne hissedicem diye bu karariverdiki verdik. haftasonu bir cevap vermem gerekiyor. biraz daha tanima şansım olsa bile cocuk bunu istiyor olsa bile annesi neden zaman kaybettirdin oğluma diye söylenecek biliyorum. ve asıl en kötü yanı şu; tanistiran kişiyle aynı yerde calisiyoruz sürekli o aileden haber getiriyor((( yüzüne bakamaz oldum ((
32 yasinda, bir sirkette bilgisayar parcasi satiyor. İşletme mezunu.Ne iş yapıyo bu çocuk kaç yaşında?
ben de öğretmenim, yuksek lisans yaptim, doktora yapıyorum, ikinci universitemi bitirdim; işletme. o ise isletmeyi 6 senede bitirmiş.Ne iş yapıyo bu çocuk kaç yaşında?