- 11 Şubat 2024
- 70
- 100
- 8
- 25
- Konu Sahibi kadifekafa
-
- #1
Arkadaşlar iyi akşamlar.
Bir haftadır ablamın evindeyiz annemle birlikte. Yeğenim doğdu ve biz de ablamın yanına geldik. Doğuma aldılar apar topar o da hemen gelin dedi ben koştur koştur işten çıktım annemi de aldım otobüse bindik ve geldik. Bu bir hafta boyunca ablam büyük oğlunu sünnet ettirdi. Yeni doğan bebeğin sarılığı vardı vesaire biz burda koşturarak çocuklarla ilgilendik. Annem yemeklerini yaptı. Ben de ne iş istedilerse yok demeden yaptım. Ama ablamın tavırları çok canımı sıktı ve çok üzdü beni. Saatlerdir içim sıkılıyor. Durum şu:
Akşama kadar yüzü asık dolaşıyor. Normalde bana bi takma ad takmıştı onunla seslenirken kendi evinde adımla sesleniyor.
Sonrasında ev süpürülecek mesela ben süpüreyim mi diyorum sen süpürgeyi bilmezsin bozarsın diyor. (25 yaşında bir yetişkinim bu arada ablam da 30 yaşında)
kahve fincanları çok güzel ben de bi iki fotoğraf çekip attım kitap kahve gibisinden sen benim evimden foto paylaşıyorsun sosyal medyadaki insanlar da bunun gibi yalan söylüyor kendilerini saklıyorlar dedi. Ben de dedim ki ben senin fincanların benim demedim ki beğendim çektim attım dedim.
Kahve içmeyi çok severim normalde. Asla bana kahve içelim mi diye teklif etmiyor. Ben soruyorum içelim mi diye. Sonra da çekinerek içiyorum. Sanki biraz evini kıskanıyor gibi hissettim. Evini hor kullanmamana rağmen ve aşırı çekinmeme rağmen. Geçen doğum gününde 4 bin liralık hediye aldım. Arada sıkıştıklarında da harçlık atıyorum çok ihtiyaçları olmasa da beni iyi hissettiriyor bu durum.
Ve şunu söylemek istiyorum gerçekten çok canciğer olduğumuzu düşünürdüm. Hamileliği sıkıntılıydı her anında yanındaydım. Başına büyük bir olay gelmişti onunla birlikte çok üzülmüştüm. Çocuklarına bakarken içim gidiyor sürekli onları koruma peşindeyim. Şimdi size sormak istiyorum. Ben mi çok alınganım yoksa ablam ayıp mı etmiş bana?
Bir haftadır ablamın evindeyiz annemle birlikte. Yeğenim doğdu ve biz de ablamın yanına geldik. Doğuma aldılar apar topar o da hemen gelin dedi ben koştur koştur işten çıktım annemi de aldım otobüse bindik ve geldik. Bu bir hafta boyunca ablam büyük oğlunu sünnet ettirdi. Yeni doğan bebeğin sarılığı vardı vesaire biz burda koşturarak çocuklarla ilgilendik. Annem yemeklerini yaptı. Ben de ne iş istedilerse yok demeden yaptım. Ama ablamın tavırları çok canımı sıktı ve çok üzdü beni. Saatlerdir içim sıkılıyor. Durum şu:
Akşama kadar yüzü asık dolaşıyor. Normalde bana bi takma ad takmıştı onunla seslenirken kendi evinde adımla sesleniyor.
Sonrasında ev süpürülecek mesela ben süpüreyim mi diyorum sen süpürgeyi bilmezsin bozarsın diyor. (25 yaşında bir yetişkinim bu arada ablam da 30 yaşında)
kahve fincanları çok güzel ben de bi iki fotoğraf çekip attım kitap kahve gibisinden sen benim evimden foto paylaşıyorsun sosyal medyadaki insanlar da bunun gibi yalan söylüyor kendilerini saklıyorlar dedi. Ben de dedim ki ben senin fincanların benim demedim ki beğendim çektim attım dedim.
Kahve içmeyi çok severim normalde. Asla bana kahve içelim mi diye teklif etmiyor. Ben soruyorum içelim mi diye. Sonra da çekinerek içiyorum. Sanki biraz evini kıskanıyor gibi hissettim. Evini hor kullanmamana rağmen ve aşırı çekinmeme rağmen. Geçen doğum gününde 4 bin liralık hediye aldım. Arada sıkıştıklarında da harçlık atıyorum çok ihtiyaçları olmasa da beni iyi hissettiriyor bu durum.
Ve şunu söylemek istiyorum gerçekten çok canciğer olduğumuzu düşünürdüm. Hamileliği sıkıntılıydı her anında yanındaydım. Başına büyük bir olay gelmişti onunla birlikte çok üzülmüştüm. Çocuklarına bakarken içim gidiyor sürekli onları koruma peşindeyim. Şimdi size sormak istiyorum. Ben mi çok alınganım yoksa ablam ayıp mı etmiş bana?