- 16 Şubat 2016
- 1.292
- 1.213
Ben insanların değişeceğine inanıyorum. Fakat kendisi isterse ve iyi bir tedavi ile. Babanız isterse 50 sene yalnız kalsın tedavi edilmedikçe düzelmez. Keşke bu şartı sunsaydınız önce. Hala geç kalınmış değil. Önce tedavi için konuşun kabul etmezse annenize yeni bir ev açıp öyle gidin yada onuda götürün. Demekki o 5 senede daha çok bilenmiş babanız. Nasıl evladına kıyabiliyor bu insanlar anlamıyorum.
Hala onun için birşeyler yapmaya çalıştığınızdan bu konuyu açtığınızı düşündüm.Babam son bir sene boyunca çok iyiydi. Her özel günde hediyeler, çiçekler... Canımlı cicimli mesajlar, seni seviyorumlar havada uçuşuyordu. Annem hep baban çok değişti diyordu. Sanırım o arada annemi memlekete dönmeye ikna etmiş. 2 hafta önce bir döndük ki, eskisi ile hiçbir değişiklik yok. Söz konusu annem bile olsa ben hayatına bir derece dahil olabilirim ve elimden geleni yaptım. Kararlarının hepsini etkileyemedim. Belki de benim başarısızlığım bilmiyorum...
Hayır sen iyi bir evletsın.Annenin farkındalığını arttırmışsın.Annen yetişkin artık kendi başetmeli.
Sen hayatını onlar için ne kadar erteleyeceksin?
Tabi ki kendi hayatınızı kurmaya hakkınız var anneniz için de elinizden geleni yapmışsınız. Anmeniz de aklı başında kocaman bir kadın, artık kendi tercihini yapmalı ister o hayatı yaşasın ister boşansın, sonuçta ekonomik özgürlüğü de varmış. Ömür boyu başını bekleyemezsiniz. Babanız da afedersiniz ama midemi bulandırdı pislik.
boşanacaksa boşansın. elinde imkanı da var. boşanmayıp çekecekse sizin yapabileceğiniz bişey yok.
Siz elinizden geleni yapmışsınız. Anneniz iyiyi kötüyü, doğruyu yanlışı ayırt edecek yaşta. Artık kendi hayatına istediği şekilde yön verebilir. Siz sadece her halükarda yine ona destek olacağınızı hissettirin
Elindeki fırsatları kaçırma. Herkes kendini düşünüyor bu dünyada. Ben de tek çocuğum. İyi evlat olmak için kendimden vazgeçtim ama kullanılmışım, iş işten geçtikten sonra fark ettim.
Bu arada elindeki fırsat çok büyük. Sakın ha sakın vazgeçme.
Annen yetişkin bir insan. Onun hatalarının bedelini sen ödemek zorunda değilsin.
Sonra çok dizine vurursun, neden elimin tersiyle ittim diye.
Terapistim de hep bu yönde destek oldu bana. Çok vicdan azabı çektim ilk başta uzun süre teklifi kabul edemedim. Çok düşündüm ve hala vicdan azabı çekiyorum ama ben ne kadar destek olabilirdim bilmiyorum. Ya da olacak olanları ne kadar engelleyebilirim?
Anneme hep desteğim zaten. Babama da çok rest çektim, hatta tehdit ettim eski günler bitti annemin tırnağına zarar gelirse sana dünyayı dar ederim dedim. Çok ciddi kavgalar ettim, dağ gibi durdum babamın karşısında. Ama ne yapabilirim, daha fazla benim elimden ne gelebilir? Zorla boşanma protokolu dahi hazırlattım ama istemiyor, boşanmıyor, memlekete tayin istiyor.
Ben de bu çaresizliğimin farkındayım ama elimden daha fazlası gelmiyor.
Hala onun için birşeyler yapmaya çalıştığınızdan bu konuyu açtığınızı düşündüm.
Boşanıp haklarını alması en mantıklısı, boşanmıyorsa da kendi evine çıkmasını tavsiye edin. Bunlara da yanaşmıyorsa dediğiniz gibi yapacak fazla bişey yok. Herkes kendi seçtiği hayatı yaşıyor sonuçta.
bi de benim anlamadığım kısım şu. anneniz fiziksel şiddet görmedi ama siz gördünüz. babanız üzerinizde sigara söndürdü vs vs. anneniz buna rağmen boşanmadı mı?
Evet hiçbir zaman ciddi bir boşanmayı isteme durumu olmadı. Annem kızıyordu tabii ki ama hiç aşırı tepki vermedi. Hem ailesi hem babam tarafından çok sindirilmişti ayrıca fiziksel bir durumu var çok büyük olmasa da bu yüzden özgüveni hiç yoktu. Annemi eskiden suçlardım artık suçlamıyorum, onu anlamaya çalışıyorum. Kendi şartları altında oldukça iyi bir anneydi o yüzden herhangi bir olumsuz hissim yok.
Siz elinizden geleni yapmışsınız...artık kendi hayatınıza bakın.Boşanma protokolü dahi hazırladım. İmzalamaya yanaşmadı. Çift terapisine gidelim bir onu yapmadım diyor. Sonra boşanırım olmazsa diyor. Evde zaten baban otel olarak kullanıyor geç geliyor çık diyemem diyor. Her ihtimali düşündüm ve sundum, kabul etmedi.
Siz gayet iyi bir evlatsınız,bu hiç bir annemden önemli olamaz diyenleri takmayın. Anneniz yetişkin bi kadın babanızı bile bile yanına dönmesi onun sorunu siz elinizden geleni yapmışsınız fazlasıyla. Annenize anne olmaya çalışmayın daha fazla kendi hayatınıza odaklanın
Evet hiçbir zaman ciddi bir boşanmayı isteme durumu olmadı. Annem kızıyordu tabii ki ama hiç aşırı tepki vermedi. Hem ailesi hem babam tarafından çok sindirilmişti ayrıca fiziksel bir durumu var çok büyük olmasa da bu yüzden özgüveni hiç yoktu. Annemi eskiden suçlardım artık suçlamıyorum, onu anlamaya çalışıyorum. Kendi şartları altında oldukça iyi bir anneydi o yüzden herhangi bir olumsuz hissim yok.
Cok ekstrem şeyler yaşadıkların ve yaptıkların. Annenin tercihi artık bundan sonrası belli ki gayet aklı başında başarılı bi kızsın. Hiç takılma kimseye mutluluklarTam olarak terapistim ile aynı cümleyi kurmuşsunuz.
Sizde roller değişmiş, sen annenin annesi değilsin.
Anlattıklarıma verdiği ilk cevap bu olmuştu.