He iter nefret ediyor çocuklarından bırakıp gitmek istiyorum diyor ama gelip benim kocama yazık adama diyor. Halbuki onun kocasına yazık adam eve gitmek istemiyor
He iter nefret ediyor çocuklarından bırakıp gitmek istiyorum diyor ama gelip benim kocama yazık adama diyor. Halbuki onun kocasına yazık adam eve gitmek istemiyorKendi eşi bu gece de çocuklara ben bakayım dese elinin tersiyle itecek zaaarrr..
Amann kuzum ağzı olan konuşuyor işte. Küçük kızımda 4 ay yattım evde. Yardımcı bulamadık birde büyük kız var kalkmak yasak allah razı olsun 4 ay bir bebek nasıl bakılır öylr baktı eşim bana kızıma.Senin eşin de çok acayip h sevmem öyle erkekleri de derler. Erkek dediğin kodu mu oturtur yardım etmez :)
Bir konu açmıştım. Arkadaşım çocuğunu bana bırakıp eşiyle markete diye gidip birkaç saat gelmiyor. Keşke bana açıklama yapsa da öyle gezse falan diye... orada soylemistiniz oradan hatırladım.. :)
Canım ben yıprandım ama iki çocuğumu da genç yaşta yaptığım için değilBu acele ne ya bukadar genc yaşta yipratiyorsunuz kendinizi ben ilk 3 yil cocuk yapmadim 25 yasinda evlendim. Sizin yasinizda ben üniviersite bitsin iInbir meslegim.olsun derdin deydim.ki benim eşinde cocuk bakma konusunda bana cok yardimci oluyor. Hayatinizi biraz yaşayin bu ne acele
Aaa sen nerden biliyorsunHe iter nefret ediyor çocuklarından bırakıp gitmek istiyorum diyor ama gelip benim kocama yazık adama diyor. Halbuki onun kocasına yazık adam eve gitmek istemiyor
Niye olmasın kiz kalk gelGel gonşu olalım da şu kızlara bir saat bak ben de uyuyayım ne güzel olurdu be
Bak o konuda haklısın. Yardım etmese bebeği hiç istemem. Çünkü tüm akrabalaeimiz başka şehirlerde. Eşim yardım etmese tek başıma altından kalkamam..Ayy esin eli opulcek adammis.. Takdire sayan..kesinlikle hak ediyor 2. Bi bebegi.. Bazi erkekler gibi iki agucuk yapip gitseydi o zaman hic dogurmazdin herhalde 2. Cocuguherneyse bu is zorla olmaz tabii, fiziksel ruhsal zorlayan bi surec, istemeden olmaz..bize anlattiklarini anlatacaksin baska nasil ikna edilirki? Ya istiyorsundur ya istemiyorsundur yani..
Daha once de belirttigim gibi konuyu açarken çok endişelenddim henüz bebek sahibi olamamış üyelere saygısızlık yapmış olur muyum diye.Hayat ne enteresan dört yıldır bebek hasreti cekiyoruz kocamla beraber nasıl bir duygu hep hayalde yaşıyoruz şöyle kokusunu çeksem içime oda ağlasa başımı agritsa geceleri uykusuz kalsam o miniminnacik elleriyle sacimi çekse miniminnacik ayaklarını öpsem emeklerken izlesem onu gülümseyisini anne diyişini.......hayat imtihan yeri işte hepimizin isteği farklı yaşadığımız farklı...Rabbim Gönlünüze göre versin ama şunu söyliyim ikinci bebek için eğer nasipte varsa olur nasipte yoksa olmaz tedbir almak şart tabi..anın tadını çıkarın değerini bilin ve bir daha nasip olur mu zaten onu bilemezsiniz siparişle olmuyor maalesef...
ok anladımHayır benim için değil. Özel mesajla arkadaşım için olduğunu belirttim hep. O da sadece bir kere.
Valla aynı ben gibisin benim de eşimle YAŞ farkım bu kadar 21 ime yeni girdimEşim benden 7.5 yaş büyük. 28 ini bitirecek birkaç ay sonra
Hayir hayir hiç öyle biri değildir. Keman calmam hoşuna bile gidiyor hatta.Kızınız daha çok küçükmus. Acaba eşiniz çalışmanızı ya da keman kursu vs. istemiyor da kadının karnından sipayi eksik etmeyeceksin kafasıyla size yeni mesguliyet mi arıyor?
Amin allah yardımcınız olsun inşaallah :)Valla aynı ben gibisin benim de eşimle YAŞ farkım bu kadar 21 ime yeni girdim
Bende
Tek Başıma bu kadar büyütebildim Rabbim sağlık versin inşallah hayırlı uzun ömürler versin :)
20 yaşındasın ve 2. bebek ve hayallerin gerçekten bu konuda eşin haksız 1.bebekte bile haksızken hemde.Gece gece nerden çıktı bu konuşma anlamıyorum...
Her geceki gibi 25 aylık kızımı uyuttum. Ve eşimle mutfakta birseyler atistirirken ve tatlı tatlı sohbet ederken pat diye 'çocuk istiyorum ben' dedi.
Hiiicccc ciddiye almadim ve gülerek 'e odasında uyuyor git al' dedim :)
Ama içimde bir huzursuzluk başladı. Meğer konu çok ciddiymiş
Şöyle ki biz 3 yıldır evliyiz. 25 aylık bir kızım var. Daha 20 yaşındayım ve daha yeni yeni bebek konusunda rahat ettim kızım artık büyüdüğü için. Okul son sınıftayım kpss ve dhbt hazırlanıyorum. Çalışmayı planlıyorum. Keman kursuna gidiyorum 1.5 aydır... arkadaşlarımla daha sosyalim yani yeni yeni tekrar eski anne olmadan önceki gunlerime dönüyorum. Ve söyle ki ben çok anaç bir insan değilim. Yani kızımın bakımını, aktivitesini, oyununu eksiksiz yerine getiriyorum fakat 3-4 çocuğum olsun fikirleri benim hayalim suslemiyor. Bir tane olsun herseyi iyi olsun. Tum ikgi onda olsun. Doya doya buyusun istiyorum.Bebeklere karşı samimi değilim. Yani sokakta gördüğüm ayyyy ne tatlı dediğim çocuk sayısı bir elin parmaklarını geçmez. Allah içime sunmamış çok çocuk sevgisini ne yapayım. Velhasıl tekrar anne olmaya kesinlikle hazır değilim... ve 30 yaşımdan önce 2. Bebeği cidden istemiyorum..
En az 1 saat esim,2. Bebeğin avantajlarını saydı ben de karşı savunmaya geçerek dezavantajlarını saydım. 2. Çocuğa isim bile düşünüyor o derece istiyor yani..
Ne yapayım ben bu adamı nasıl vazgecireyim. Halbuki kızımız doğunca konuşmuştuk ev aldigimizda 2. Bebeği dusunecektik.
Ha bakmasina gelince çok iyi bebek bakar eşim. Kızım doğduğunda ilk bir sene her gece eşim uyuttu kızımızi. Gece kızımız uyandığında haftada 3-4 gece beni hiç uyandirmadan mamasini verdi bezinin değiştirdi tekrar uyuttu. Hep kendi uykusuz kalıp beni dinlendirdi. Şimdi bile gece uyku vaktinde ben kızımı uyuturum gerisine karışmam. Gece suya falan kalkarsa babası ilgilenir ya da bazı geceler uyanıyor çok sıcak olup terlediginde babası ilgileniyor (uykum fecii agirdir) Banyo yaptırma görevi babanın. Haftada en az 2-3 akşam ben evde dinleneyim diye gezmeye götürür. Hani cidden bakıyor ilgileniyor. Eğer hazır olsam cidden hakediyor 2. Bebeği ama.....
Cidden hiç hazır değilim bebeğe. Tekrar anne olmaya. Hamilelige mide bulantilarina doğuma gaz sancısı, diş ağrısı, uykusuz geceler...
Allah ya Rabbim...
Ne edeyim nasıl vazgeçireyim ben bu adamı
NOT: Çok çocuk sahibi olmak istemememem annelik konusunda yetersiz olduğuma işaret etmez. Bu konuda eleştiri alabileceğimi düşünüyorum da... Kızım dogdugundan beri elimden geldiğince özenle büyütüyorum. Yaptigim hiçbir fedakarliktan gocunmuyorum. Fakat doya doya kızımı buyuteyim tüm ilgim sevgim onda olsun istiyorum...
20 yaşındasın ve 2. bebek ve hayallerin gerçekten bu konuda eşin haksız 1.bebekte bile haksızken hemde.
Sakın yapma sende istemiyorsun hayallerinden isteklerinden vazgeçme
Evet cevap verdim ama arkadaş yapmamış yanlış anlamışızSanırım arkadaş yapmış bile hatta bakıcı sorusuna cevap da vermişsiniz.
Ilk bebegini nasil buyuttun hayret ettim daha sen bebeksin gibi geliyor. Ben 23 yasindayim nisanlim evlenir evlenmez cocuk istiyor. Ben 27-28e kadar dusunmuyorum.Gece gece nerden çıktı bu konuşma anlamıyorum...
Her geceki gibi 25 aylık kızımı uyuttum. Ve eşimle mutfakta birseyler atistirirken ve tatlı tatlı sohbet ederken pat diye 'çocuk istiyorum ben' dedi.
Hiiicccc ciddiye almadim ve gülerek 'e odasında uyuyor git al' dedim :)
Ama içimde bir huzursuzluk başladı. Meğer konu çok ciddiymiş
Şöyle ki biz 3 yıldır evliyiz. 25 aylık bir kızım var. Daha 20 yaşındayım ve daha yeni yeni bebek konusunda rahat ettim kızım artık büyüdüğü için. Okul son sınıftayım kpss ve dhbt hazırlanıyorum. Çalışmayı planlıyorum. Keman kursuna gidiyorum 1.5 aydır... arkadaşlarımla daha sosyalim yani yeni yeni tekrar eski anne olmadan önceki gunlerime dönüyorum. Ve söyle ki ben çok anaç bir insan değilim. Yani kızımın bakımını, aktivitesini, oyununu eksiksiz yerine getiriyorum fakat 3-4 çocuğum olsun fikirleri benim hayalim suslemiyor. Bir tane olsun herseyi iyi olsun. Tum ikgi onda olsun. Doya doya buyusun istiyorum.Bebeklere karşı samimi değilim. Yani sokakta gördüğüm ayyyy ne tatlı dediğim çocuk sayısı bir elin parmaklarını geçmez. Allah içime sunmamış çok çocuk sevgisini ne yapayım. Velhasıl tekrar anne olmaya kesinlikle hazır değilim... ve 30 yaşımdan önce 2. Bebeği cidden istemiyorum..
En az 1 saat esim,2. Bebeğin avantajlarını saydı ben de karşı savunmaya geçerek dezavantajlarını saydım. 2. Çocuğa isim bile düşünüyor o derece istiyor yani..
Ne yapayım ben bu adamı nasıl vazgecireyim. Halbuki kızımız doğunca konuşmuştuk ev aldigimizda 2. Bebeği dusunecektik.
Ha bakmasina gelince çok iyi bebek bakar eşim. Kızım doğduğunda ilk bir sene her gece eşim uyuttu kızımızi. Gece kızımız uyandığında haftada 3-4 gece beni hiç uyandirmadan mamasini verdi bezinin değiştirdi tekrar uyuttu. Hep kendi uykusuz kalıp beni dinlendirdi. Şimdi bile gece uyku vaktinde ben kızımı uyuturum gerisine karışmam. Gece suya falan kalkarsa babası ilgilenir ya da bazı geceler uyanıyor çok sıcak olup terlediginde babası ilgileniyor (uykum fecii agirdir) Banyo yaptırma görevi babanın. Haftada en az 2-3 akşam ben evde dinleneyim diye gezmeye götürür. Hani cidden bakıyor ilgileniyor. Eğer hazır olsam cidden hakediyor 2. Bebeği ama.....
Cidden hiç hazır değilim bebeğe. Tekrar anne olmaya. Hamilelige mide bulantilarina doğuma gaz sancısı, diş ağrısı, uykusuz geceler...
Allah ya Rabbim...
Ne edeyim nasıl vazgeçireyim ben bu adamı
NOT: Çok çocuk sahibi olmak istemememem annelik konusunda yetersiz olduğuma işaret etmez. Bu konuda eleştiri alabileceğimi düşünüyorum da... Kızım dogdugundan beri elimden geldiğince özenle büyütüyorum. Yaptigim hiçbir fedakarliktan gocunmuyorum. Fakat doya doya kızımı buyuteyim tüm ilgim sevgim onda olsun istiyorum...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?