ben de evlenip yuva kurmak istiyorum ama sevgili bile yapamadım...

Koca aramak için düğün düğün gezmiyorum. Her aileden temsilen 2-3 kişi bu tip etkinliklere katılır ben de katılanlardan biriyim babam çalıştığı için. Annelerin bana olan bu tutumu dikkatimi çekti ve onu yazmak istedim. Ha bu arada ben o terleri zamanında döktüm ve lisans okuyorum. Paragrafı sonuna kadar okumadınız mı acaba? Belki sonuna kadar okuyup başını unutanlardan olabilir misiniz? Çünkü sebeplerini gayet açık azdım ayrıca sorular koca bulmaktan ziyade nasıl tanışabilirim, nasıl hoşlandığımı belli edebilirim yönünde. Umarım bu cevaptan sonra paragrafı 2. Kez okursunuz.
Herkes iyi kötü bir lisans bölümü okuyabilir, çok zor bir şey değil. Önemli olan kendinize neler kattığınız. 20 yaşında genç bir kızın en büyük hayali kocasının kravatını bağlamak, gömleğini ütülemek olmamalı.

Babanızla iyi bir ilişkiniz yok anladığım kadarıyla. Kendinizden 15-20 yaş büyük erkeklerle evlenmek istemeniz daddy issues kaynaklı olabilir.

Sadece evlilik odaklı bir ilişki düşündüğünüz için ilişkiler konusunda oldukça tecrübesizsiniz. O yüzden karşınızdaki insana nasıl açılacağınızı bilmiyorsunuz. Flört etmek, yeni insanlar tanımak sandığınız kadar kötü bir şey değil. Ben şu an doğru insanla beraberim diyebiliyorsam tecrübelerim sayesindedir.

Ayrıca eleştiriye açık biri değilseniz konu açmadan önce iki kez düşünün derim. Tepkileriniz çok yersiz.
 
Herkes iyi kötü bir lisans bölümü okuyabilir, çok zor bir şey değil. Önemli olan kendinize neler kattığınız. 20 yaşında genç bir kızın en büyük hayali kocasının kravatını bağlamak, gömleğini ütülemek olmamalı.

Babanızla iyi bir ilişkiniz yok anladığım kadarıyla. Kendinizden 15-20 yaş büyük erkeklerle evlenmek istemeniz daddy issues kaynaklı olabilir.

Sadece evlilik odaklı bir ilişki düşündüğünüz için ilişkiler konusunda oldukça tecrübesizsiniz. O yüzden karşınızdaki insana nasıl açılacağınızı bilmiyorsunuz. Flört etmek, yeni insanlar tanımak sandığınız kadar kötü bir şey değil. Ben şu an doğru insanla beraberim diyebiliyorsam tecrübelerim sayesindedir.

Ayrıca eleştiriye açık biri değilseniz konu açmadan önce iki kez düşünün derim. Tepkileriniz çok
Herkes iyi kötü bir lisans bölümü okuyabilir, çok zor bir şey değil. Önemli olan kendinize neler kattığınız. 20 yaşında genç bir kızın en büyük hayali kocasının kravatını bağlamak, gömleğini ütülemek olmamalı.

Babanızla iyi bir ilişkiniz yok anladığım kadarıyla. Kendinizden 15-20 yaş büyük erkeklerle evlenmek istemeniz daddy issues kaynaklı olabilir.

Sadece evlilik odaklı bir ilişki düşündüğünüz için ilişkiler konusunda oldukça tecrübesizsiniz. O yüzden karşınızdaki insana nasıl açılacağınızı bilmiyorsunuz. Flört etmek, yeni insanlar tanımak sandığınız kadar kötü bir şey değil. Ben şu an doğru insanla beraberim diyebiliyorsam tecrübelerim sayesindedir.

Ayrıca eleştiriye açık biri değilseniz konu açmadan önce iki kez düşünün derim. Tepkileriniz çok yersiz.
Tepkilerimin yersiz olduğunu düşünmüyorum sadece insanlar bilgisizliklerine rağmen nasıl bu kadar net koşabiliyorlar, aklım almıyor :) Ben yine yazmak zorundayım sanırım, lütfen paragrafı iyi okuyun. En büyük hayalim diye bir cümle kurmadım, hayalimdeki huzurlu bir kahvaltı tablosunu ve yaşamak istediğim bir anı betimledim. Ayrıca babamla aram kötü değil, tersine ailede en iyi anlaştığım kişi. Daddy issue gibi sorunlarım yok, kendimden 10-15 yaş büyük bir erkekle yuva kurmak istememin sebebi yirmili yaşlarındaki bir erkeğin evlilik sorumluluğunu kaldıramayacağını bildiğimden. Flört etmeye kötü baktığımı da ben yazdığımı hatırlamıyorum paragrafta :) Özür dilerim flört etmeyi bilmediğim için :) ben yine yazacağım, yeni insanlar tanımak kötüdür diye bir cümle de kurmadım bilakis iletişimi çok severim, sıkıntı hoşlandığım zaman utanıyorum ve geri çekiliyorum sonra uzak kalıyoruz ve konu kapanıyor. Yine belirteyim bana yazılanlar yanlış bilgiler içerdiği için düzeltiyorum ve bu tepki değil belki editörlük olarak değerlendirilebilir :) İnternetti anonim insanlar için neden gerilimi yükseltelim değil mi? :)
Yorum için teşekkürler
 
Herkes iyi kötü bir lisans bölümü okuyabilir, çok zor bir şey değil. Önemli olan kendinize neler kattığınız. 20 yaşında genç bir kızın en büyük hayali kocasının kravatını bağlamak, gömleğini ütülemek olmamalı.

Babanızla iyi bir ilişkiniz yok anladığım kadarıyla. Kendinizden 15-20 yaş büyük erkeklerle evlenmek istemeniz daddy issues kaynaklı olabilir.

Sadece evlilik odaklı bir ilişki düşündüğünüz için ilişkiler konusunda oldukça tecrübesizsiniz. O yüzden karşınızdaki insana nasıl açılacağınızı bilmiyorsunuz. Flört etmek, yeni insanlar tanımak sandığınız kadar kötü bir şey değil. Ben şu an doğru insanla beraberim diyebiliyorsam tecrübelerim sayesindedir.

Ayrıca eleştiriye açık biri değilseniz konu açmadan önce iki kez düşünün derim. Tepkileriniz çok yersiz.
Yukarıda yazdıklarım dışında üçüncü paragrafınızın ilk iki cümlesi akla yatıyor. Teşekkür ederim.
 
arkadaşlar hepinize öncelikle merhaba. ben mutlu, huzurlu, sağlıklı, bereketli bir yuva kurmak istiyorum ve ben bu özelliklerin neredeyse hiçbirini kendi ailemde görmedim. çoğu zaman mutlu değiliz, huzurlu hiç değiliz, sağlık sorunları yavaştan çıkıyor bu kadar strese hiçbir beden dayanmaz, bereketimiz ise yok bence varlık içinde yokluk çekiyoruz. Hal böyle olunca ben de erkenden evlenip -ki bence erken değil gayet yaşı- kendi yuvamı kurmak istiyorum ama benim bir sevgilim bile olmadı. Benimle ilgilenen insanlar var ama nedense çoğu ileri adımı atamıyor haklılar çünkü yaşıtlarımla bir birliktelik düşünmüyorum. benden 10 belki 15 yaşa kadar büyük olmasını istiyorum. yaklaşık 5-6 seneye 25 yaşında olmuş olacağım ve yuva kurmak istediğim en geç yaş da bu, en kötü 27. Sorun da bu. Benden büyük erkekler beni çocuk gibi görüyorlarmış gibi geliyor ve ciddi düşünemiyorlar çoğunlukla. Anneleri ise tam tersi. Geçen bir kadın direkt evimin adresini sordu, bir tanıdık işte tabii oğluyla birbirimizi hiç görmedik. Toplu ortamlara da girdiğim zamanlar anneler genelde benimle tanışırlar, kimlerden olduğumu sorarlar işte toplu ortam dediğim düğün, kına, mevlit gibi etkinlikler. Sorun şu ki benim hiç sevgilim dahi olmadı nasıl sevgili yapılır bilmiyorum. Nasıl flört edilir bilmiyorum, nasıl birisinden hoşlandığımı belli ederim hiç bilmiyorum... geçenlerde yine birisinden hoşlanmıştım ama işte hoşlandığımı tek ben biliyordum uzun süre görmeyince de hislerim yok oldu... Şimdiki erkekler ise evlilik amaçlı düşünmüyorlar, önce eğlenelim sonra evliliğe gerek varsa bakarız temalı düşünüyorlar ama ben böyle bir ilişki istemiyorum... Evliliği düşünen ve yapabilecek bir erkekle de nasıl tanışılır bilmiyorum... Lütfen bana yardım edin :KK43: Çok çocuk doğurmak istiyorum, onlara bakabilecek durumda olmak istiyorum, eşimle sabahları taze demlenmiş çay içerken gülmek istiyorum, gömleğini ütülemek, kravatını bağlamak istiyorum... Kısacası basit ve mutlu olmak istiyorum. Nasıl oluyor bu tanışma işleri, hangi aşamalar önemli tanışmada, veyahut hoşlandığınızı nasıl belli ediyorsunuz? Teşekkürler...
Neden dede fanteziniz var ?
 
Neden dede fanteziniz var ?
anlayamıyorum, bu bir sürrealist tablo değil ki herkes farklı anlam çıkarsın. Biraz önceki cevapta da belirttiğim gibi yirmili yaşlarındaki bir erkek evliliğe hazır değildir özellikle benim jenerasyonum için geçerli bu. 35-40 yaş (4-5sene sonrası için) dedelik yaşı değil.
 
Tek söylemek istediğim 5 yıl sonra yazdıklarını okuyunca kendine güleceğin… Ne safmışım ne farklı düşünüyormuşum diyeceğin…

Evlilik odaklı olmak için daha erken önce flört işlerini çözmen lazım. Önce birini tanımaya istekli olacaksın evlenmeye değil.(mutlu ve hayalindeki gibi bir evlilik için) bir şey yapmana da gerek yok. Karşılıklı hoşlantı varsa su akıyor yolunu buluyor.. Bu arada kendinden 15 yaş büyük biriyle bu tabloyu yaşaman yine zor. Bunu 35 yaşındaki bir çok adam 19 20 yaşındaki kıza yapmaz ancak. Eşimle de konuştuk geçen bunu kendinden 15 yaş 20 yaş küçük birini spontan aşık olmadıysan sadece bir sebeple ararsın. (Bu şikayet ettiğin sebep) arada korkunç fark var sohbet bile çoğu zaman tıkanır. Genelde gözlemlediğim bu tür ilişkilerde kadının hep ben burdayım diye çırpınması. Dikkate alınmaya çalışmak. Ufacık bir kavga sırasında bile olayın sen ne anlarsın bilmezsin e gelmesi…Deneyimlerimle söylüyorum.

Babam 63 yaşında 32 yalındaki eşim babamdan daha olgun. 20 yaşındayken de öyleydi. Kendine böyle bir sınırlama getirme.

Eleştirmek için değil gerçekten önemseyerek okursan soruna cevap olcağını düşünüyorum.
 
Evde kalırım diye bir korkum yok. Önceki konumun üstesinden gelmeye çalışıyorum ve önemli bir aşama kaydettim. Bu sorum ise gayet normal bir soru... karşı cinsle olan iletişimi kurma hakkında bir soru sordum kısaca ve erken evlenmek istememin de sebeplerini de yazdım. bunda herhangi bir sıkıntı, neredeyse her genç kızın aklında olabilecek bir soruydu sadece. Sahi siz hangi psikoloji programından yüksek lisans yapmıştınız? Tanı koyabildiğinize göre. Belki de psikiyatristsinizdir, Nobel Ödülü almanız lazım bu üstün tanı koyma beceriniz ile zira ben ilk defa bu kadar hızlı tanı koyan bir doktor görüyorum(!)

bden
Kızım yaşın çok küçük oku ailenle olmanın tadını çıkar evlilik erken senin için
 
Tek söylemek istediğim 5 yıl sonra yazdıklarını okuyunca kendine güleceğin… Ne safmışım ne farklı düşünüyormuşum diyeceğin…

Evlilik odaklı olmak için daha erken önce flört işlerini çözmen lazım. Önce birini tanımaya istekli olacaksın evlenmeye değil.(mutlu ve hayalindeki gibi bir evlilik için) bir şey yapmana da gerek yok. Karşılıklı hoşlantı varsa su akıyor yolunu buluyor.. Bu arada kendinden 15 yaş büyük biriyle bu tabloyu yaşaman yine zor. Bunu 35 yaşındaki bir çok adam 19 20 yaşındaki kıza yapmaz ancak. Eşimle de konuştuk geçen bunu kendinden 15 yaş 20 yaş küçük birini spontan aşık olmadıysan sadece bir sebeple ararsın. (Bu şikayet ettiğin sebep) arada korkunç fark var sohbet bile çoğu zaman tıkanır. Genelde gözlemlediğim bu tür ilişkilerde kadının hep ben burdayım diye çırpınması. Dikkate alınmaya çalışmak. Ufacık bir kavga sırasında bile olayın sen ne anlarsın bilmezsin e gelmesi…Deneyimlerimle söylüyorum.

Babam 63 yaşında 32 yalındaki eşim babamdan daha olgun. 20 yaşındayken de öyleydi. Kendine böyle bir sınırlama getirme.

Eleştirmek için değil gerçekten önemseyerek okursan soruna cevap olcağını düşünüyorum.
Bu güzel, mantıklı ve örneklerle güçlendirilmiş yorumunuz için teşekkür ederim. Aklıma ikinci paragrafta yazdığınız “ben burdayım” çabası hiç gelmemişti ve doğrusu hiç düşünmemiştim. Olası bir sorun. Bir erkeğin gözünden 10-15 yaş farkı sorununu bilmem iyi oldu, açıkçası ben de öyle düşündüklerini tahmin ediyordum.

Bana yeni bir pencere kazandırdığınız için teşekkür ederim. Son cümlenize ithafen yazıyorum bilakis sizinki çok güzel bilgilendirici bir yorum, eleştiri olduğu bir an bile aklıma gelmedi.

Teşekkür ederim :)
 
Kızım yaşın çok küçük oku ailenle olmanın tadını çıkar evlilik erken senin için
Genellikle tepkiler bu yönde oluyor. Okuyorum ve yarın evlenmeliyim diye düşünmüyorum :KK70: aile olmamın tadı keşke olsaydı, olsaydı belki ben o tadı hiç unutmazdım ama inşallah kendi ailemde olacak.
 
anlayamıyorum, bu bir sürrealist tablo değil ki herkes farklı anlam çıkarsın. Biraz önceki cevapta da belirttiğim gibi yirmili yaşlarındaki bir erkek evliliğe hazır değildir özellikle benim jenerasyonum için geçerli bu. 35-40 yaş (4-5sene sonrası için) dedelik yaşı değil.
Ülke erkeklerinden bihabersiniz çünkü.
O yaşlardaki erkekler ununu elemiş, eleğini duvara asmış ve aynı tıpkı siz gibi gözü açılmamış, her şeyi bende görsün yaşasın, ses edemesin, beni üstün görsün diye bir arayışa girer.
E yılların yorgunluğu, adam dingin bir yaşam isterken 20 lik hanım kızımız ise ömrünü adamın inziva dönemine harcar.
Ya da tam tersi, o adamlar öyle akıllanmaz ki 20 liği büyükçe, birkaç seneye daha küçük modeliyle değiştirir.

Allah aşkına akıl mantık alıyor mu 40 yaşında birinin 20 yaşındakiyle olması, ne konuşacaksınız ne gördünüz?
Hele sizin yaşınız tek bir yönetim gördü yahu, dost değil ki bu iki eğlen evine dön.
20 zaten olur bir yaş değil, gel 28 30 a o zaman bak 45 lere, okey.
 
arkadaşlar hepinize öncelikle merhaba. ben mutlu, huzurlu, sağlıklı, bereketli bir yuva kurmak istiyorum ve ben bu özelliklerin neredeyse hiçbirini kendi ailemde görmedim. çoğu zaman mutlu değiliz, huzurlu hiç değiliz, sağlık sorunları yavaştan çıkıyor bu kadar strese hiçbir beden dayanmaz, bereketimiz ise yok bence varlık içinde yokluk çekiyoruz. Hal böyle olunca ben de erkenden evlenip -ki bence erken değil gayet yaşı- kendi yuvamı kurmak istiyorum ama benim bir sevgilim bile olmadı. Benimle ilgilenen insanlar var ama nedense çoğu ileri adımı atamıyor haklılar çünkü yaşıtlarımla bir birliktelik düşünmüyorum. benden 10 belki 15 yaşa kadar büyük olmasını istiyorum. yaklaşık 5-6 seneye 25 yaşında olmuş olacağım ve yuva kurmak istediğim en geç yaş da bu, en kötü 27. Sorun da bu. Benden büyük erkekler beni çocuk gibi görüyorlarmış gibi geliyor ve ciddi düşünemiyorlar çoğunlukla. Anneleri ise tam tersi. Geçen bir kadın direkt evimin adresini sordu, bir tanıdık işte tabii oğluyla birbirimizi hiç görmedik. Toplu ortamlara da girdiğim zamanlar anneler genelde benimle tanışırlar, kimlerden olduğumu sorarlar işte toplu ortam dediğim düğün, kına, mevlit gibi etkinlikler. Sorun şu ki benim hiç sevgilim dahi olmadı nasıl sevgili yapılır bilmiyorum. Nasıl flört edilir bilmiyorum, nasıl birisinden hoşlandığımı belli ederim hiç bilmiyorum... geçenlerde yine birisinden hoşlanmıştım ama işte hoşlandığımı tek ben biliyordum uzun süre görmeyince de hislerim yok oldu... Şimdiki erkekler ise evlilik amaçlı düşünmüyorlar, önce eğlenelim sonra evliliğe gerek varsa bakarız temalı düşünüyorlar ama ben böyle bir ilişki istemiyorum... Evliliği düşünen ve yapabilecek bir erkekle de nasıl tanışılır bilmiyorum... Lütfen bana yardım edin :KK43: Çok çocuk doğurmak istiyorum, onlara bakabilecek durumda olmak istiyorum, eşimle sabahları taze demlenmiş çay içerken gülmek istiyorum, gömleğini ütülemek, kravatını bağlamak istiyorum... Kısacası basit ve mutlu olmak istiyorum. Nasıl oluyor bu tanışma işleri, hangi aşamalar önemli tanışmada, veyahut hoşlandığınızı nasıl belli ediyorsunuz? Teşekkürler...
Evliligi kurtuluş olarak görüyorsun, yapma. Ailevi sıkıntıların var anladığım kadarıyla. Bu Yüzden evliligi kurtuluş olarak görüyorsun. Benim de ailevi sorunlarım vardı. Huzur yoktu , üstüne çok baskı yapıyordu ailem bu yüzden evliliği kurtuluş olarak görüyordum. Evlendim de , fakat çok çok yanlış seçimler yaptm. Evliliği değil de meslek edinmeyi kurtuluş olarak gör lütfen
 
Kendi evine çık..Tek yaşa, eğlen, gez, etkinlik etkinlik dolaş, yorul..Eve kendini uyku için at. Bazen de film gecelerin olsun, kitap okuma akşamların olsun. Arkadaşlarınla görüş, hobiler edin. Kendine yatırım yaptığında zaten hayatın rengide değişir.. Işığını yay ki konu isteğine gelsin çünkü sende olanı keşfetmeden sende ki güzelliği kim nasıl görsün.. Görev bilinci ile istiyorsun gibi geliyor cümlelerinden.. Evlilik çok büyük bir karar. Bulunacak değil kendiliğinden gelişecek birşey. İlgi ve isteklerini kendinin en iyi versiyonu olmaya yönlendirmelisin. Her arayan bulamaz ama bulanlar arayanlardır sözünü yaşam amacın için söylemek isterim. Yaşam amacı önemli evlilik çok çok sonra ki aşama..
 
Ülke erkeklerinden bihabersiniz çünkü.
O yaşlardaki erkekler ununu elemiş, eleğini duvara asmış ve aynı tıpkı siz gibi gözü açılmamış, her şeyi bende görsün yaşasın, ses edemesin, beni üstün görsün diye bir arayışa girer.
E yılların yorgunluğu, adam dingin bir yaşam isterken 20 lik hanım kızımız ise ömrünü adamın inziva dönemine harcar.
Ya da tam tersi, o adamlar öyle akıllanmaz ki 20 liği büyükçe, birkaç seneye daha küçük modeliyle değiştirir.

Allah aşkına akıl mantık alıyor mu 40 yaşında birinin 20 yaşındakiyle olması, ne konuşacaksınız ne gördünüz?
Hele sizin yaşınız tek bir yönetim gördü yahu, dost değil ki bu iki eğlen evine dön.
20 zaten olur bir yaş değil, gel 28 30 a o zaman bak 45 lere, okey.
Okuduğum en haklı eleştiri, ne diyebilirim ki? Yazdığınız sorunlar olası sorunlar. Dediğiniz şeyler de bu konu hakkındaki genel kanı. eğer 25 yaşında evleneceksem 35-37 ideal benim için. Bu şekilde düşünüyorum. Ama baktım 28-29 yaşında gayet donanımlı ve evlenmeye hazır birisidir, neden olmasın?
 
Evliligi kurtuluş olarak görüyorsun, yapma. Ailevi sıkıntıların var anladığım kadarıyla. Bu Yüzden evliligi kurtuluş olarak görüyorsun. Benim de ailevi sorunlarım vardı. Huzur yoktu , üstüne çok baskı yapıyordu ailem bu yüzden evliliği kurtuluş olarak görüyordum. Evlendim de , fakat çok çok yanlış seçimler yaptm. Evliliği değil de meslek edinmeyi kurtuluş olarak gör lütfen
Evet evliliği bir kurtuluş aracı olarak gördüğüm doğru, umarım bu yolda yanlışlar yapmam
 
Kendi evine çık..Tek yaşa, eğlen, gez, etkinlik etkinlik dolaş, yorul..Eve kendini uyku için at. Bazen de film gecelerin olsun, kitap okuma akşamların olsun. Arkadaşlarınla görüş, hobiler edin. Kendine yatırım yaptığında zaten hayatın rengide değişir.. Işığını yay ki konu isteğine gelsin çünkü sende olanı keşfetmeden sende ki güzelliği kim nasıl görsün.. Görev bilinci ile istiyorsun gibi geliyor cümlelerinden.. Evlilik çok büyük bir karar. Bulunacak değil kendiliğinden gelişecek birşey. İlgi ve isteklerini kendinin en iyi versiyonu olmaya yönlendirmelisin. Her arayan bulamaz ama bulanlar arayanlardır sözünü yaşam amacın için söylemek isterim. Yaşam amacı önemli evlilik çok çok sonra ki aşama..
Ülkedeki bu ekonomi tek başıma eve çıkmama olanak sağlamıyor ne yazık ki. Eve sadece uyumak için gelsem bu sefer evde bir sürü dırdır çekerim onun dışında geziyorum, arkadaşlarımla buluşuyorum, hobilerim var, kurslara katılıyorum. Görev olarak gördüğüm de doğru.
Teşekkür ederim
 
Şaşkınlıkla okuduğum bir konu oldu.
Bundan 10 sene önce bu düşüncede olan arkadaşlar vardı. Şu anda hâla bu işlere kafa yorulmasına üzüldüm doğrusu.
 
Pe

O arkadaşlarınız evlendi mi?
Elbette evlendiler.
Burada bile örnekleri var.
Gencecik yaşta evlenerek pişman olan üyeleri okumalısınız.

Siz hiç gördünüz mü 25 yaşındaki bir genç hanımın 35-40 yaşındaki adamla mutlu evliliğini? Olmaz mı? Elbette nadiren vardır.
Davul dengi dengine demişler.
35 yaşındaki adam sırılsıklam aşık değilse 25 yaşındaki hanıma neden yanaştığını herkes bilir.


Okul biter, çalışırsın, ayakların üstünde sağlam durursun, o zaman nasibinde varsa zaten evlenirsin.
Sıralamayı bozarsan mutlu olamazsın ki.
 
arkadaşlar hepinize öncelikle merhaba. ben mutlu, huzurlu, sağlıklı, bereketli bir yuva kurmak istiyorum ve ben bu özelliklerin neredeyse hiçbirini kendi ailemde görmedim. çoğu zaman mutlu değiliz, huzurlu hiç değiliz, sağlık sorunları yavaştan çıkıyor bu kadar strese hiçbir beden dayanmaz, bereketimiz ise yok bence varlık içinde yokluk çekiyoruz. Hal böyle olunca ben de erkenden evlenip -ki bence erken değil gayet yaşı- kendi yuvamı kurmak istiyorum ama benim bir sevgilim bile olmadı. Benimle ilgilenen insanlar var ama nedense çoğu ileri adımı atamıyor haklılar çünkü yaşıtlarımla bir birliktelik düşünmüyorum. benden 10 belki 15 yaşa kadar büyük olmasını istiyorum. yaklaşık 5-6 seneye 25 yaşında olmuş olacağım ve yuva kurmak istediğim en geç yaş da bu, en kötü 27. Sorun da bu. Benden büyük erkekler beni çocuk gibi görüyorlarmış gibi geliyor ve ciddi düşünemiyorlar çoğunlukla. Anneleri ise tam tersi. Geçen bir kadın direkt evimin adresini sordu, bir tanıdık işte tabii oğluyla birbirimizi hiç görmedik. Toplu ortamlara da girdiğim zamanlar anneler genelde benimle tanışırlar, kimlerden olduğumu sorarlar işte toplu ortam dediğim düğün, kına, mevlit gibi etkinlikler. Sorun şu ki benim hiç sevgilim dahi olmadı nasıl sevgili yapılır bilmiyorum. Nasıl flört edilir bilmiyorum, nasıl birisinden hoşlandığımı belli ederim hiç bilmiyorum... geçenlerde yine birisinden hoşlanmıştım ama işte hoşlandığımı tek ben biliyordum uzun süre görmeyince de hislerim yok oldu... Şimdiki erkekler ise evlilik amaçlı düşünmüyorlar, önce eğlenelim sonra evliliğe gerek varsa bakarız temalı düşünüyorlar ama ben böyle bir ilişki istemiyorum... Evliliği düşünen ve yapabilecek bir erkekle de nasıl tanışılır bilmiyorum... Lütfen bana yardım edin :KK43: Çok çocuk doğurmak istiyorum, onlara bakabilecek durumda olmak istiyorum, eşimle sabahları taze demlenmiş çay içerken gülmek istiyorum, gömleğini ütülemek, kravatını bağlamak istiyorum... Kısacası basit ve mutlu olmak istiyorum. Nasıl oluyor bu tanışma işleri, hangi aşamalar önemli tanışmada, veyahut hoşlandığınızı nasıl belli ediyorsunuz? Teşekkürler...
Kravat bağlamak, ütü yapmak , çocuk bakmak , 25 yaşındasınız ve hayaliniz bunlar demek hmmmmm 🙄🤔
 
Elbette evlendiler.
Burada bile örnekleri var.
Gencecik yaşta evlenerek pişman olan üyeleri okumalısınız.

Siz hiç gördünüz mü 25 yaşındaki bir genç hanımın 35-40 yaşındaki adamla mutlu evliliğini? Olmaz mı? Elbette nadiren vardır.
Davul dengi dengine demişler.
35 yaşındaki adam sırılsıklam aşık değilse 25 yaşındaki hanıma neden yanaştığını herkes bilir.


Okul biter, çalışırsın, ayakların üstünde sağlam durursun, o zaman nasibinde varsa zaten evlenirsin.
Sıralamayı bozarsan mutlu olamazsın ki.
Benim için öncelik güven ve huzur. Sırtlan olanlar tabii ki anlaşılıyor onlarla da işim olmaz.her şeyin hayırlısı :/ benim yolum çok uzun yani mesleğimi tamamen yapmam için Yaklaşık 28-29 yaşında olmam gerekiyor. Bu da bir insanı tanımak için -evlilik yolunda- geç bir yaş bence. Olmadı başkası ile tanış yaş oldu 30. 2-3 sene tanı yaş oldu 33. ben çocuk doğurmak onlara bakmak istiyorum. Sevgi duygusunu karşılamak, onaylanma ihtiyacından önce geliyor. Doğru insan bulunduktan sonra kariyerimi yapmaya onun yanında da devam edebilirim. Bence bizim halkımızın düşünme tarzı bu yönden yanlış :KK43:
 
X