düşünüyorum ben ne yaptım diye gerçekten bulamıyorum...çok ağrıma gidiyor çok üzülüyorum ..bayramda eşimin akrabasına gittik orda eşimin memlekettinden başka bir çift vardı eşiyle tanıştık yarım saat bi muhabbet oldu evden aynı anda ayrıldık bana dışarda kendisini ilgilendirmeyecek bi soru sorunca şaşırdım 2. çocuk ne zaman diye sordu ben de hayırlısı yok..dedim sanırım kendisi hamile die düşünerek senin var sanırım dedim ona da bozulur gibi oldu ama 4/5 aylık hamile gibiydi..eve geldik eşime anlatma biçimini yanlış seçtim sanırım;milet yarım saatli muhabbetten sonra olmuyacak sorulara giriyor diye anlattım hamile sandığıma bozuldu dedim.bana"bi de arkadaşım yok diyorsun niye bozuyorsun kızı" diye çıkış yapınca o kadar şaşırdım ki anlatamam..ne yapayım artık söyler miisin?akrabanın kızlarına ne yaptım ağzına geleni saydırdılar ne çirkinliğim kaldı ne başka bişiyim sırf senin hatrına sesimi bile çıkarmadım hakaret ederken..yetmedi tüm akrabalarına beni yanlış anlattılar millet cephe aldı bana ..eltime ne yaptım söyler misin hep yakın olmaya çalıştım cebimde 10 tl varken 5 ine çiçek alıp gerisini yol parası yaptım ameliyattan çıkar çıkmaz yanındaydım,telefonla aradım cevap yok mesaj çektim karşılık gelmez.. o ne yaptı beni hep kötüledi muska yaptı..mahalledeki arkadaşlarının hanımlarına ne yaptım?oturduğum eve laf etti okuduğuma laf etti yetmedi namusuma iftira attı..daha ben ne yapayımm..bunlardan sonra bunlarla arkadaşlık mı yapayım grursuz mu olayım"?yok konuşma tabi"diyor..o zaman nasıl söylersin arkadaş tutunamadığımı benim 15 senelik arkadaşlarım var memlekette ama bu kahrolası şehirde yok adam gibi kimse çıkmadı karşıma..bu mahallede bile ola ki derler ya.. "okumuş burnu havada "die düşünmesinler kaynaşayım düşüncesiyle poğaçasından böreğinden tatlısından salatasından envai çeşidinden yapıp mahallede ne kadar merhabalaştığım varsa eve çağırdım 2 kere..ne kimseden bir karşılık ne de farklı bir yakınlık gördüm işleri güçleri dışarda oturmak sadece...daha ben ne yapayım söylermisin...başka bir arkadaşın hanımı var kaç kez gittim onu da çağırdım eve çağırdım "abla ille gel buyur diye"..birgün geldi oturuyoruz ortada hiç bişi yokken "bu kadar eşyaya koltuğa ne gerek var !demez mi şok oldum..ben de inadına "kaynatam ayrıca oturma grubu alcaktı da ben engel oldum baba yeter gerek yok diye" ağzını kapadım..kendinin maaşı iidir ;mirası vardır elinde..ama 2 kanepe aldı sadece gözü bende laf vuruyor ben kimsenin eşyasına evine göz koymam bakmam bile ..diye ağladım..doldum artık çünkü direkt demese de akrabalarını eve gelmeyişini,sağolsun!öz kardeşi (eltim ne yaptısa artık )2 bayramdır öz abisine gelmiyor hep benden biliyor eşim bunu hissettiriyor bana..üstüne bir de "arkadaş tutamıyorsun" demesi çoook ağrıma gitti ben ne yapayım daha kızlar..söyleyin hatamm var mı?iyilikle yakklaşmaya çalıştım hele de akrabalarına hep laf duydum arkamdan iş çevirmeler ya da aşağılamaları hem de onca kişinin içinde..daha gider miyim evlerine,haksız mıyım?eşimin iş ark.hanımlarından iftira yedim Allah hakkımı alsın, daha konuşulur mu?mahalle desen orta yaşlılar hep dışarda oturmayı seviyolar yol kenarında..kaç kere eve davet ettim onlardan bu sıcaklığı görmedim...AMA BEN ARKADAŞ TUTAMAZMIŞIM....kendimi savundum, LANET OLSUN DİYEREK MUTFAK KAPISINI ÇARPTI GİTTİ..o kadar ağrıma gitti ki...
Son düzenleme: