Selam.Bu konuyu açarken biraz utanıyorum.Ama kimseye anlatmasam çatlarım sıkıntıdan konuşmaya ihtiyacım var.
Eski sevgilimle çok kısa bi süre çıktık ben anlaşamayız diye düşündüm ayrıldım çünkü hep aşırı korumacı davranıyordu ve çok erken bağlanmıştı ben de o üzülmesin diye özür dileye dileye ayrıldım.İstersen arkadaş kalırız istemezsen kalmayız dedim.Geri dönmemi istedi ama ben olmaz deyince arkadaş kalmak istedi.
Nasıl tanıştığımızı anlatmak istiyorum çünkü ilerde lazım olacak.Okulla ilgili bi wp grubundan tanıştık aynı okuldayız ortak arkadaşlarımız ortak gruplarımız var.İkizi de bizim okulda,eski kız arkadaşı da.
Biz ilk başta arkadaştık ve bana onun okuldan sevgilisi olduğunu söylediler ben de kendimi kaptırmadan devam ettim.Sonra çocuk bana o kızı anlattı.Sevgililiklerinin bir anlık bir şaka üzerine başladığını sonra işin ciddileştiğini ve kızın kendisine göre olmadığını,onu üzmek istemediğini sadece arkadaşça sevdiğini anlattı.Ben de o zaman hislerini söyle ve ayrıl dedim.Arada bir de sormaya devam ettim çünkü çocuk benden hoşlanıyordu belliydi.Sonra ayrıldılar.O kızla da çok az bir süre çıkmışlar ve instadan tanışmışlar yüz yüze hiç görüşmemişler ve kız çok üzgünmüş herkesle iletişimi kesmiş,ben de bu kadar kısa sürede bağlanmış olamaz başka bir derdi vardır diye düşündüm.Kız onu seviyorsa çocuğu tamamen unutup yoluma bakmayı bile düşündüm.Sonra kızın konusu bir şekilde kapandı.
Çocuk bana karşı hislerini açıkladı ve sevgili olduk.Buluştuk.Çok az sürdü 2 hafta kadar.Sonrası malum neden ayrıldığımı açıkladım size zaten.Ona da birbirimize göre değiliz gibi bir şeyler dedim.Üzülmesin diye arkadaşlığı kesmedim,ama umutlanmasın diye sürekli mesaj da atmıyordum genelde o atıyordu ben cevap veriyordum.
Sonra ortamlarda sürekli kavga etmeye başladık benden intikam almaya çalışıyordu durduk yere kavga çıkarıyordu bana küsüyordu arada laf sokuyordu ben de sinir oluyordum uyarıyordum.Konuşmaya çalışıp özür de diliyordum.Bazen küsüp uzun zaman konuşmuyordum.O da hiç özür dilemiyordu ilk adımı atmıyordu haksız olmasına rağmen.Ama bir şekilde barışıyorduk.Kedi köpek gibi birbirimizi yiyorduk.Okuldakilerin hoşuna gidiyordu bu,dizilerdeki komik sevgililere benzetiyorlardı bizi. Sonra kavgalar ciddileşti,ben arkadaş kalmak istemiyordum onu daha fazla üzmek ve daha fazla üzülmek istemiyordum ama o istiyordu arkadaşlığı.Ben konuşmasam o yanıma gelip konuşuyordu.
Sonra kız arkadaşı olduğunu söyledi ben de yalandır diye düşündüm sonra senin kız arkadaşın/senin erkek arkadaşın muhabbeti başladı şakalaşıyorduk aramızda.Ama sonra ben inandım dediğine çünkü bence yalan söylüyorsun dediğimde kızıyordu.Beni suçlamayı bırak diyordu.
Kendisi de her kavgamızda beni suçluyordu.Ben de hep yapıcı olmaya çalışıyordum.Ama fark etmeden hep içten içe bileniyormuşum ona
Sonra okulun wp grubunda arkadaşlarla geyik muhabbet yaparken birinden hoşlandığımı söyledim.O kadar çok hoşlanmıyordum ama konu açılınca söyledim çünkü o çocuk benimle uğraşmaz sanıyordum.Hem kendisinin de kız arkadaşı vardı.Bana öyle söylüyordu yani.
Sonra çocuk bana kızdı kimse senin özelini merak etmiyor dedi kendi kendine öfkelendi grupta,ben de tamam rahatsızlık veriyorsa bahsetmem dedim o da “iyi olur” dedi.sonra arkadaşım ne oldu diye sordu.Ben de öfke nöbeti geçiriyor doktora gitmeye ikna edemedim diye alay ettim aklımca
Sonra beni gruptan atıp geri ekledi.Benimle uğraşma yoksa görürsün dedi.Ne yaparsın evime bomba mı atarsın dedim.O senin olayın erkeklerle oynamayı iyi biliyorsun dedi.Bunlar hep grupta oldu.Şaştım kaldım.
Sonra tabii yine özür dilemedi.Mesaj attı bana “tamam istediğinle mutlu ol umrumda değil” dedi.Ben de o zaman “bana artık bulaşmayacaksın demi” dedim “ne istiyorsun” dedi.Hislerimi,kırıldığımı anlattım özür beklediğimi anladım.Beni seni kırmadım dedi özür dilemedi.Ben de onun ikiz kız kardeşini örnek verdim “Onun da senin gibi bir erkek arkadaşı olduğunu hayal et” dedim.Kapa çeneni onun hakkında konuşma dedi.Sanki hakaret ettim kıza..
O gün fark etmeden de olsa ona bayağı bilendim kinlendim.İntikam almak istedim.
Ama sonra tekrar uzlaşmayı seçtim konuşmaya çalıştım,arkadaş ortamında ve wp grubunda hep konuşuyordu benimle ama baş başayken biraz konuşalım mı diyince cevap vermiyor soğuk davranıyordu.
İşte sonra da hiç yapmamam gereken o şeyi yaptım.
Yine kavga çıktı grupta.Bu sefer olayı ben büyüttüm
Onun ikizi de gelince “Umarım ilerde onun gibi bir kocan olmaz .” Dedim.
Sonra benim çocuk geldi “Onun adını ağzına alma onunla ilgili konuşma” dedi.Benim de gözümü artık öfke ve kin bürümüştü bir anda “Sen git X’in hisleri ile(eski sevgilisi) oyna,elin kızına (kendimi kastederek) çok kötü davran,ama kimse senin kız kardeşinin adını bile ağzına alamasın ! Ailen seni prens olduğuna mı inandırarak büyüttü bilmiyorum ama öyle bir dünya yok !” dedim
Sonra “Sen neler söylüyorsun “ vs dedi ikizi şaşırarak.Ben yine durmadım çok sinirliydim aylarca uygulanan psikolojik şiddeti içimde biriktirmiş şimdi patlıyordum
Sonra çocuk “Hayır kral olarak büyüttü” gibisinden şeyler söyleyince “Hahahaha kralmış o yüzden mi eski sevgilin seninle oynayıp başkası için terk etti ?” diye de hiç söylememem gereken şeylerin sonuncusunu söyledim
Sonra ikizi bana küfretti tehdit etti,çocuk da sana güvenmiştim geçmişimi anlatmamalıydım sana senin o eski sevgilimden bi farkın yok hatta o en azından milletin içinde geçmişi açmıyordu dedi.Gerçekten ne yapmıştım ben böyle ? Neden bu kadar kötü patlamıştım ki ? Ve neden başbaşayken değil de insanların içinde ?
Kendimi çok kötü hissettim.Whatsappı her şeyi silicem dedi (daha önce de yapardı) ben de geri döndürmek istedim yalvardım çünkü pişmandım ceza çekmeye razıydım.Onun iyi olduğunu görüp hayatıma devam edecektim.En sonunda tüm gün uğraşıp geri döndürdüm okul grubuna vs.
Bu arada bu bana uygulandı dediğim psikolojik şiddet ne,tanıştığımız 7-8 ayda neler yaşadık,bizim okulda olan eski kız arkadaşıyla arasında neler oldu vs hepsini yazardım ama aşırı uzun sürer.Soran olursa anlatırım.
Şimdi kendimi kötü hissediyorum kendimi öldürmeyi bile düşünüyorum ben normalde herkese iyi davranan derdiyle sıkıntısıyla ilgilenen başkalarının mutluluğuyla mutlu olan kendinden çok onlarla ilgilenen bir kızdım,bir anlık bir öfkeyle bir çocuğa saçma bir kinlenmeyle o iyi kızı öldürdüm
İyi kızın bir de karanlık tarafı var ve o karanlık taraf çok kötüymüş
Ben bile yeni tanıyorum o tarafı.
Birine böyle bir kötülük yapan ya da kendisine yapılan var mı ? Nasıl başa çıkıyorsunuz bu hisle ? Vicdan azabıyla yani.Ya da kötülük size yapıldıysa kalp kırıklığıyla.
Bu arada onun olduğu arkadaş buluşmalarına gitmemeyi,okul wp grubundan çıkmayı istemiştim ama arkadaşlar zorlamıştı.Hayatından tamamen çıkmamı o da istememişti ki sanırım hala istemiyor.
Yoksa ben hazırdım her şey kötüleşmeden uzaklaşmaya ama olmadı
Sizce bu yaptığımı telafi edebilir miyim ?
kendinizi öldürmek isteyecek kadar kendi icinizde dramatiklesmenize deginmiyim hiç 
