- Konu Sahibi birkedigordumsanki
-
- #161
biliyorum fayda sağlamıyor bazen umursamıyorum ama bazen öyle bir girdaba giriyorumki gözümü açsam bitse rüya olsa herşey diyorum...
yine gülebiliyorum sohbet edebiliyorum dışarı çıkıyorum ama sanki ayağımda gizli bir pranga varmış benle beraber her yere geliyormuş gibi hissediyorum.. aklım boş olduğu zaman direk o düşüyo aklıma kafamı sürekli birşeylerle meşgul etmeye çalışıyorum.. bunları düşündükçe halimin farkına vardıkça gözlerim yaşarıyo ister istemez...o değil o kadar insan arkadaşım var ailem var her koşulda destek olabilen ama sanki gittikçe yalnızlaşıyomuşum gibi hissediyorum ailemlede eskisi gibi sohbet edemediğimi fark ediyorum..
sanki ikiye bölünmüşüm bi tarafım sadakat ve maneviyat diyo bir yanım aklını kullan gerçeği gör diyo...(etrafımdakilerde bu şekilde hayat geçmez akıllı olmak zorundasın yarın birgün daha mutsuz olursun diyo)
şu dünyada aşk acısını çeken tek sen değilsin olmayacaksında unutacaksın geçecek diyorum...
ama bu zaman zarfı beni çok yoruyor !!!
psikolojik destek almalıyım onunda farkındayım ama derman aramaya bile dermanım yok ...
herşeyimi etkiliyor bu durum işimi ailemi etrafı.. çok yansıtmamaya çalışıyorum ama kendim fiziksel olarak etkilenince ister istemez etrafıma da yansıyor...
yine gülebiliyorum sohbet edebiliyorum dışarı çıkıyorum ama sanki ayağımda gizli bir pranga varmış benle beraber her yere geliyormuş gibi hissediyorum.. aklım boş olduğu zaman direk o düşüyo aklıma kafamı sürekli birşeylerle meşgul etmeye çalışıyorum.. bunları düşündükçe halimin farkına vardıkça gözlerim yaşarıyo ister istemez...o değil o kadar insan arkadaşım var ailem var her koşulda destek olabilen ama sanki gittikçe yalnızlaşıyomuşum gibi hissediyorum ailemlede eskisi gibi sohbet edemediğimi fark ediyorum..
sanki ikiye bölünmüşüm bi tarafım sadakat ve maneviyat diyo bir yanım aklını kullan gerçeği gör diyo...(etrafımdakilerde bu şekilde hayat geçmez akıllı olmak zorundasın yarın birgün daha mutsuz olursun diyo)
şu dünyada aşk acısını çeken tek sen değilsin olmayacaksında unutacaksın geçecek diyorum...
ama bu zaman zarfı beni çok yoruyor !!!
psikolojik destek almalıyım onunda farkındayım ama derman aramaya bile dermanım yok ...
herşeyimi etkiliyor bu durum işimi ailemi etrafı.. çok yansıtmamaya çalışıyorum ama kendim fiziksel olarak etkilenince ister istemez etrafıma da yansıyor...