Beklenen son sanrm gerekleiyor...

bence saygı bitmiş aranızda sevgi aşk ayrı bişey ama saygı olmadıktan sonra o evlilik artık yürümez. eşimle bende kavga ediyorum ama hakaret boyutunda ses yükselterek şiddet göstererek değil. tartışıyoruz . büyük konuşmak gibi olmasın genelevden bir kadın alsaydım gibi bir laf söyleseydi bana bir daha geri dönmezdim .. sakın ha sakın çocuk yapmayın kesinlikle evlilik kurtarıcısı olarak düşünnmeyin çocuğu lütfen. mutsuz bir yuvada yaşatmayın. eşinizi ben olsam artık bu durumdan sonra affetmem sizinde mutlu ve huzurlu bir hayata ihticanız var

iyi günler
 
genelevden evlensin arkadasım bırak su adamı bundan adam olmaz biz anladık sen anlamadın galiba...bak yine söylüyorum dünyada tek erkek bu degil gençsin cocugun yok karsına cok cok iyi bir erkek kıskanan sahiplenen sana aşık biri cıkar süper bi hayat kurarsın yeniden boşa ve kurtul bu ne rezillik..
 
hepiniz haklısınız arkadaşlar... bir kere söyleyeyim ki ben hala kararımı vermiş değilim olanlar karşısında. hepinize tek tek hak veriyorum ben de olsam aynı tavsiyeleri verir,aynı şekilde düşünürdüm.
diyelim ki bir kere daha denedim, ÇOCUK FıLAN OLMAYACAK,burası kesin.
çok karışık kafam,bazı şeyleri gerçekleştirmek çok zor. Allah kimseyi ikilemde bırakmasın... Karar veremiyorum . şu an için sadece aynı evde yaşayan iki insanız,yaklaşmaya,onarmaya çalışıyor ama bunlar defalarca yaşandı,ben de etkilenmiyorum artık.
 
hilal neden karar veremiyorsunn ??? yapma güzel arkadaşımmm yazık etme artık kendine kızıyorum sana ciddennn... alışkanlık bağımlılkmı yaptıı neresini sevip nasıl durabiliyorsun ve onun soyismi altında nasıl yaşıyorsunnn.........
 
bana kızanlar olduğunu ve kızmalarının sebebinin de beni sevmeleri olduğunu biliyorum.çok sağolun arkadaşlar.
eşim bu dengesiz davranışlarıyla,aile çevremde de ,bir daha insanların beni dinlememesi,dinlese bile tavsiye vermemesine sebep oldu. "nasılsa barışırlar" düşüncesiyle hiçkimse yanımda olmuyor artık.haklılar,herkes haklı...
belki de bu konuyu kapattırmalı ve artık asla buraya birşey yazmamalıym.kendi karmaşama sizleri de ortak ettiğim,sizleri de üzdüğüm için özürdilerim.belki çoğunuz "burda konuştuk konuştuk,kadın yine bildiğini yaptı,kandı adama,boşuna yazmışız o kadar" diye düşünüyordur.ama bilin ki,çok kötü olduğum,nefes alamadığım zamanlarda burda yazılanlar bana çok iyi geldi.
tekrar ediyorum,kararımı henüz vermedim. ne yapacağımı ben de bilmiyorum.ama herkesten özür diliyorum.iradesizliğim,merhametim,emek verdiğim için çekip gidememem,korkularım,endişelerim yüzünden özürdilerim!..
 
güzel bacım, çocuk asla yapmam diyosun bu adamdan. ama hala bi tarafın onu seviyo belli ki.
peki.

peki, çocuk yapmak istemediğin adamla evliliğin manası ne? sen düşün diye sordum bu soruyu, cevaplamana gerek yok. Allah yardımcın olsun.
 
bana kızanlar olduğunu ve kızmalarının sebebinin de beni sevmeleri olduğunu biliyorum.çok sağolun arkadaşlar.
eşim bu dengesiz davranışlarıyla,aile çevremde de ,bir daha insanların beni dinlememesi,dinlese bile tavsiye vermemesine sebep oldu. "nasılsa barışırlar" düşüncesiyle hiçkimse yanımda olmuyor artık.haklılar,herkes haklı...
belki de bu konuyu kapattırmalı ve artık asla buraya birşey yazmamalıym.kendi karmaşama sizleri de ortak ettiğim,sizleri de üzdüğüm için özürdilerim.belki çoğunuz "burda konuştuk konuştuk,kadın yine bildiğini yaptı,kandı adama,boşuna yazmışız o kadar" diye düşünüyordur.ama bilin ki,çok kötü olduğum,nefes alamadığım zamanlarda burda yazılanlar bana çok iyi geldi.
tekrar ediyorum,kararımı henüz vermedim. ne yapacağımı ben de bilmiyorum.ama herkesten özür diliyorum.iradesizliğim,merhametim,emek verdiğim için çekip gidememem,korkularım,endişelerim yüzünden özürdilerim!..
off yine barışacaksınız ve yine affedeceksiniz.bunu anladım ben.
kendinize bunu neden yapıyorsunuz.. neden.
sonunun ne olacağını bile bile lades neden diyorsunuz..
diyecek artık birşey kalmadı . haklısınız.
iyi akşamlar size.
 
hilalcım sana baktıkça annemi görüyorum...evli olmadığım için empati kuramam seninle ama annemden tecrübeliyim hakkaten..sana boşan kurtul diyoruz belki ama sende haklısın boşanıp yeni hayata başlamak hiçte kolay değil.neler yaşadı neler etti babam bilsen.anlama veremezdim hala annemin babam demesine.annemin bana dediği tek şey 'sevgi kolay kolay ölmüyor kızım ha deyince'...yaşadığın sıkıntıyı karmaşayıda anlıyorum...ama bizde 5 gün huzur varsa 15 gün huzursuzluk vardı...ve bir gün geliyor insanın canına tak ediyor...o zaman sevgide kalmıyor...babam yıllarca yaptığın çekiyor şu anda...gençken insanlar sanki hiç ölmeyecekmiş gibi düşünmeden hareket eder..ama yaşlandıkça ve ruhen ve bedenen çökünce insan aciz olduğunu anca anlıyor ve pişmanlıklarda başlıyor...babam şu anda kalp hastası yapayalnız bir adam.annemse şu an hobilerine sarılmış hayata tutunmaya çalışan sosyal bir kadın.babam kendi seçti bu hayatı ben çok acıyamıyorum.ne kadar ağır güçlü kariyer sahibi bir adamın artık acınacak hale gelmesi..annemde sevgi kalmadı gibi sadece bir zamanlar deliler gibi sevdiği adama sadece acıyordu ta ki geçen hafta öğrenim kredimin geri ödemesi için yardım isteyene kadar..anamın yemediği hakaret kalmamış...eskiden annem yatalak olsa yine de bakarım diyordu ama şimdi geberirse gebersin diyor...sevgiyle acımanın ayırdını yapmalısın...ve hasta ruhlu bir herifle yaşadığın müddetçe genelev muhabbetinden daha da yaralayıcı sözleri duyacaksın..hani yüzümü görmek istemiyordun desene bir kere...bu sefer tekmeyi sen koy madem ailende destek....
 
ArkadaŞım senı en ıyı anlayan benımdır emın ol okadar agır laflar ıŞıtmesemde Çok kavgalar ettık artk bızede kımse yardımda bulunup dınlemıyor bıle bende senın gıbı vazgeÇemıyorum aglamalarına kanıyorum bekara boŞaması kolay derlerdı gÜlerdım evlenmesı Çok Çok kolay ama cıdden boŞanmak zor...ne kadarını unutup yutabıleceksın yada yutmuŞ gÖrÜneceksın bılemıycem.bır yerde tekrar patlarsın bu hatayı bır kere yaptın tekrar hemen Şans verme ....bıŞey sorucam senın eŞınde ıkızlermı bu kadarmı benzer yahuuu dengesız sÖyledıgı yaptıgını tutmaz ıŞıne geldıgı gıbıdır hep kendını haklı bılır herŞeyın en ıyısını o bılır ve sana sorma zbıle..burdakılere de kızma kımse senı yargılayamaz sana sadece fıkır verırler kararı verecek olan sensın hayat senın.anlatmaya devam et bızı merakta bırakma...
 
Ortada karşılıklı uygulanmış bir şiddet var ve artık dönerseniz korkarım karşılıklı zarar vermeleriniz artarak devam edecektir..
Dayak ve aldatma alışkanlık yapar,kolay gelsin ne diyelim...
Umarım mutlu olursun hep..
 
hilalllllllllll yapma bee güzelimm lütfen bunu kendine yapmaa canım sakın bir daha deneme çünkü sonuç aynı inan bir ışık olsaa bir şans daha ver derimm ama yokk yokk yokk yene hüsrana uğrayacak yene üzülen sen olucaksın lütfen aklını başına toplaa hiç bir şey düşünmeden arkana bile bakmadan çek gitt
 
Gene aynı şeyleri, belkide daha fazlasını yaşıcaksın :( Elde kaldırdı bi kere, yapma be Hilal'im :( Ama bekara karı boşamak kolay derler, en iyisini sen bilirsin gene..
 
kendini seviyorsan azicik donme bu adama artik.. kendi hayatini kur kendini onar.. ama biz ne desek bos biliyorum sen simdi hep guzel anilari hatirlamaya basliyorsun uzuluyorsun bunlari dusununce.. bir yanin kal diyor o yuzden..
yazik ediyorsun kendine o kadar diyorum..
 
Merhaba arkadaşlar,

Pofidi , sanki hissetmiş gibi sormuşsun canım...

Evet , bayramın ilk gününden beri yalnızım evimde... 5 ay önce yalvar yakar beni getirdiği bu evde , bırakıp gitti yine beni. Hem de bayramın ilk gününden itibaren.geçtiğimiz hafta da yine bir avukat aradı,"eşiniz anlaşmalı boşanmak istiyor" diye...

Neler olduğuna gelirsek,niye böyle olduğuna... Küçük tartşmalar , olaylar büyüdü ve çok büyük bir kavga ettik. Bayramdan 4 gün önce,dağınıklığı yüzünden kendisine biraz söylendim. Tabii ki erkek bu,dağıtır da ,kirletir de. Sorun bu değil. Fakat ilgisiz ve sorumsuz bir adamın,aynı zamanda aşırı dağınıklığı hele ki siz bir de çalışıyo ve yorgun argın geliyorsanız sinir bozabilir... Ben de aylardır ses etmeden yapıyordum işi gücü. Ama düşünün ki gece çlıştığınız bir işiniz var ve eve sabaha karşı geliyorsunuz. Salonda ayrı ayrı kirletilmiş küllükler, her bir koltukta çıkarılmış kıyafetler,yenilen abur cubur paketleri yerlerde... Sanki sokağa atılmış gibi. Ben de bu durum üzerine biriktirdim biriktirdim,biraz söylendim ve ters cevap alınca tartıştık.
Ertesi gün akşama kadar fazla araşmadık,akşam eve geldi. Surat yapıyor. Konuşmak istedi sonra "bazı hareketlerinden hoşlnmıyorum,ne yapsam batıyor sana,evimde rahat edemeyecek miym ben" dedi, ben de dünkü tartışmadan dolayı üzgün olduğumu,fevri davrandığımı fakat dağınıklığının çalıştığım ve uyku uyuyamadğm için beni çok bunalttığını,kendisinden çok büyük şeyler beklemediğimi,en azından küllüğünü dökmesini,dağıtmamasını rica ettim. Konuşma bu şekilde sonlandı ama surat ertesi gün de devam etti. sabah,ehliyetimin çıktığı haberini aldım(çok zorluklarla çıkarttım da ve bayramda çok koşturmam gerektiği için araba lazım olduğundan bu habere çok sevindim) ben geçti sanıyorum aramızdaki sorun tabii...uyuyordu,koşarak gittim ,sevinçle "kalk kalk,ehliyetim çıkmış,gidip alalım" dedim.bu arada vakit azdı,öğleni geçmişti..2 saat içinde gidip almam lzm,yarın arefe,alamayabilirm yani. yaklaşık 1 saat sürdü onu yataktan kaldırabilmem,kahvaltısını hazırladım.geldi...ben sevinçle anlatıyorum,ses yok.tavırlar,suratlar... üst üste iki gün bunu yaptı ya,bende moral kalmadı. insan birini sevince,onun suratı ya da sana olan tavırlı hareketleri koyuyor.yani ben öyleyim en azından.neyse..ne olduysa ehliyeti gidip aldıktan sonra oldu,suratlar devam edince ben ona,o bana derken tartıştık ve hatta arabanın içinde kavga ettik ....bu şiddetli bir kavgaydı,beni çok zorlamıştı.ben de boşverememiştim.belki başkası olsa bu kadar takılmazdı eşinin surat yapmasına bilemem,ama ben yapamadım ,takıldım,her zaman olduğu gibi ve kavga oldu.arabasına zarar verdim hatta, o da bana vurdu,ben de ona...
"düzelmişti hani?" dediğinizi duyar gibiyim... evet düzelmişti,başlarda güzeldi,elinden geleni yaptı ilk zamanlar. ama yine çoğunuzun dediği gibi,bir insan 7 sinde neyse 70 inde de odur . yine ilgisizliği,sorumsuz ve kıskanmayan tavırları yavaş yavaş artarak devam etti. bir baktım,değişen o değil,benim.ben sabrediyorum,ben dikkate almıyorum bazen,ben umursamamaya çalışıyorum veya konuşsam da uzatmamak için ne lazımsa yapıyorum elimden geldiğince. sonuçta benim de bir yapım var,ben de tartışmalar üzerine susup kalamıyorum.yapı işte ne yapayım,beni böyle tanıdı böyle sevdi böyle kabul etti ve evlendi.bense onun alakalı,sevgi dolu,ilgili ,kıskanan kollayan yapısını görüp,isteyip evlendim. şimdi ben miyim yanıltan o mu?
olayın devamı daha kötü...

kavganın üzerine, o halimizle arabayı annesine sürdü(zaten yakındık ve birşey vermesi gerekiyormuş.ama pekala sonra gidilebilirdi,o halde görünülmeyebilirdi) ben yukarı çıkmadım,o gitti annesiyle indiler aşağı,anlamış tabii kadın,söylemiş de zaten.(ne kadar çirkin bir durum,kendisine vuran arkadaşını anneciğine şikayet eder gibi !)bindiler ikisi de arabaya,annesi niye böyle yapıyorsunuz siz diye kızıyor tabi...bu bir laf etti kızlar,eşim...bir büyük laf etti ki aklınız durur. "ANNE KEŞKE BAŞTA SENı DıNLESEYDıM,HATTA GıDıP GE..LEVDEN BıR KADIN ALSAYDIM DA,BUNU ALMASAYDIM" dedi.... bu en ağırıydı,ne ahlaksızlığım kaldı ne terbiyesizliğim.inip gidecektim,annesi tuttu....yoldayken "sen ne dediğinin farkında mısn,biz kavga ettik ve ikimiz de zarar verdik birbirimize.belki ikimiz de hatalıyız.ama sen nasıl bir laf ettin " dedim yine de o da "az bile dedim, sen onlardan daha değersizsin" dedi mafoldumben boşanma lafları havada uçuşuyor bu arada,o benden boşanacakmış bayramdan sonra.

arefe günüydü ertesi gün,konuşmuyoruz zorda kalmadıkça. ama benim içim içimi yiyor" nasıl hala burdayım,nasıl gidemiyorum" diye... çünkü ben de ona zarar vermiştim,ben de ona vurmuştum ve kendimi suçlu hissediyordum.o yüzden gidemiyordum,akıl kalmadı zaten.ne yaptığımı bilmiyorum. alışverişe çıkmam gerekiyordu, o da geldi.dayımlara gidip onları da aldık,çocukları filan. biraz dolaştık,bayramlık bişeyler aldık.dayım" annenler bize yakın,gelin bizde kalın ,yarın sabah direk annenlere gidersinz bayramlaşmaya"dedi eşime. orda kaldık,dayımların birşeyden haberi yok tabi ve ben belli etmemek için uğraşıyorum.
baayram sabahı oldu,kahvaltı ettik.daha sofra masada..."ben gidiyorum" dedi eşim.annesine gidecekmiş." ee ben de geleceğim bekle" dedim,"hayır gelmeyeceksin,artık gerek yok" dedi.dayımların önünde.hiçbirşeyden haberi olmayan dayımlar şok oldular,ben içeri çağırdım eşimi"ne yapıyosun sen,saçmalama" dedim."gerek yok,bitti bu iş gelmeyeceksin,annemlere rezil oldum senin yüzünden" dedi."sen sürdün arabayı oraaya,gitmesek haberi olmayacaktı,benim suçum yok,ayrıca sen hakaret ettin önlerinde bana,kim rezil oldu acaba "dedim. "ne yapacaksak bayramdan sonra yapalım,bayramımız rezil olmasın" dedim.dinlemedi.dayım oturttu bunu,yengem de orda...orda da konuştu konuştu,rezil etti ve beni bayram sabahı bırakıp gitti orda...
bayramdı...annemler şehir dışındaydı..eşim yoktu,ve ben yalnızdım.ilk kez bir kurban bayramında yalnızdım ve bir dirhem et yemedim...ilk iki gün ağlayarak ve ona tel açarak geçti,kendimi gururumu kaybetmiş,gelmesi,beni yalnız bırakmaması için ona yalvarıyordum,ne büyük aptallık!! 2 gün.. tam 2 gün ne cevap verdi,ne geldi eve...hala da gelmiyor.
3.gün akşam mesaj attı..:"o evden eşyanı al çık,ben oturacağım "diye...aramalarım kesilmişti benim de ve 2 günün sonunda kabullenmiştim."çıkamam,çok istiyorsan sen çık,senin keyfine göre hareket etmekten yoruldum" yazdım.gelmiş almış o gece kıyafetlerini,gitmiş.
bayram sonrası da bir avukat aradı zaten.
durum böyle arkadaşlar.

ev taşıyorum bu hafta kısmetse,evimi ayırıyorum.annemlere yakın bir yerde ev tutuyorum yarın ,çok büyük bir aksilik çıkmazsa...eşim 20 gündür yoktu(bayramın ilk gününden beri) dün akşam gelmiş,ben dışardaydım extram vardı.önce mesajlar geldi telefonuma,sizlere yazmak istiyorum " kapının üst kısmını kilitleme,bende anahtarı yok.senin suratını görmeye,kapısını açtığın eve girmeye meraklı değilim.Allah birgün olsun seni güldürmesin,mahkemede hakkını arabanı ararsın.bu arada senin elinin ve bedeninin değdiği eşyalara da çok meraklı değilim.Allah seni bildiği gibi yapsın.senin gibib bir insana 5 yılımı verdiğim içn kendimden nefret ediyorum.çünkü sen hiçbirşeyi haketmiyorsun,hakettiklerini de en kısa zamanda alacaksın.soyadımı da resimlerimi de facebook undan sil,seninle sanal ortamda bile yanyana görünmek istemiyorum.evli olduğumu silmicem boşanana kadar insanlara seninle ilgili açıklama yapmamak,adını bile anmamak için"....ben birşey yazmadım bu mesajlar üstüne.ben de aynı sebeplerden silemiyorum facebook tan ama onu bile yazmadım,içimden gelmedi ona bir cvp bile vermek...

20 gün sonra gece arabasını görünce kapının önünde, şaşırdım.bugün uyanır uyanmaz çıktım evden,hiç yüzümü göremedi. mesaj atmış"yanlış anlama,evimden başka yerde rahat edemiyorum,başka bişey düşünme,zaten öyle olmadığını yakında göreceksin" demiş. ben de "yanlış anlamadım,yakında taşınıyorum Allah kısmet ederse,evinde hala kaldığım için üzgünüm,kusura bakma"yazdım..bu sefer o da "iyi dua edeyim Allah biranönce kısmet etsin de git" yazmış :)

durumlar böyle kızlar.üzgün müyüm,çok değil.alıştım artık bunlara...
sizinle paylaşmak istedim.........

yine döndü geldi arkadaşlar..yine ! tam evimi tutacağım gün geldi ve üzüldü ağladı, gidip tutmayayım diye evden dahi çıkmadı,hissetmiştim zaten mesajlarda,"yüzün gülmesin" derken ,geri dönüş sinyali vermişti. şimdi karmakarışığım,gitsem -ki asıl istediğim bu- ben onun gibi değilim ki, ben kimseyi arkamda ağlarken bırakamam,onun yaptığı gibi o bu evde yaşarken eşyalarımı toplayıp çıkıp gidemem.merhamet midir bu bendeki,nedir bilemiyorum ama... ya herşeyi bırakıp çıkacağım, ya da... bilemiyorum. güvenmiyorum artık ona,çocuk yapalım,o zaman hiç ayrılmayız,biz seninle ayrılamayız diyip duruyor.... gece işimi bırakmamı istiyor... ben bu adamın denge orunları yüzünden dengemi kaybedeceğim,yakındır!

bana kızanlar olduğunu ve kızmalarının sebebinin de beni sevmeleri olduğunu biliyorum.çok sağolun arkadaşlar.
eşim bu dengesiz davranışlarıyla,aile çevremde de ,bir daha insanların beni dinlememesi,dinlese bile tavsiye vermemesine sebep oldu. "nasılsa barışırlar" düşüncesiyle hiçkimse yanımda olmuyor artık.haklılar,herkes haklı...
belki de bu konuyu kapattırmalı ve artık asla buraya birşey yazmamalıym.kendi karmaşama sizleri de ortak ettiğim,sizleri de üzdüğüm için özürdilerim.belki çoğunuz "burda konuştuk konuştuk,kadın yine bildiğini yaptı,kandı adama,boşuna yazmışız o kadar" diye düşünüyordur.ama bilin ki,çok kötü olduğum,nefes alamadığım zamanlarda burda yazılanlar bana çok iyi geldi.
tekrar ediyorum,kararımı henüz vermedim. ne yapacağımı ben de bilmiyorum.ama herkesten özür diliyorum.iradesizliğim,merhametim,emek verdiğim için çekip gidememem,korkularım,endişelerim yüzünden özürdilerim!..[/B]


canım kusura bakma ama bu adamın dilinin ayarı yok
ben en başında BıR şans vermeni istemiştim
en kötüsü bile bi şansı hakeder demiştim
ama adam olana!!!!
bu adam diil valla bildiğin odun
ben ''hemen boşan neden bekliyosun'' gibi kesin cümleler kurmam
hayat senin hayatın ama
ben beni istemeyen bi adamın yanında bir dk bie durmam merhamet etmem
kelimeler ağzından dökülürken o sana merhamet ediyormuydu???
sana vurana sende vuracaksın tabiki bu yüzden kendini neden kötü hissediyorsun
etkiye tepki vermezsen ölüden ne farkın kalır ki?
verdiğin tepkiler yaşadığının bi kanıtı
bu yüzden kendini suçlu hissetme
merhamette etme
merhametten maraz doğar bunu çok iyi biliyorsun sen!!!!!!!!!!

ha birde kimseden özürdileme dediğim gibi hayat senin hayatın
insanlar yorumunu yapar sen kararını verirsin
 
Son düzenleme:
ben çok düşündüm,geri geldiğinden beri düşünüyorum.
şu söylediklerime inanın, onu asla affetmezdim ben,bir dak bile düşünmezdim.
böyle olmamın sebebi kendimi de suçlu görmem.
evet çok ağır konuştu bana,hepsini size bir bir yazdım.ne eksik ne fazla.
ama hala anlamadığınız birşey var.olaylar esnasında sinirime engel olamayıp ona vuran ben oldum.
bazı arkadaşlar demiş ki" o sana vurduğu için sen de ona vurdun bu normal"
arkadaşlar,ona vuran benim.ben ona vurduğum,bağırdığım için o da aynılarını yaptı.ben başlattım yani.bunu defalarca yazdım buraya ama kimse görmüyor mu,görmek istemiyor mu anlamıyorum.
onu affetmek için yazmıyorum bunları,sadece doğru olanı yazıyorum.her zaman yaptığım gibi.
onun hatası daha çok,bu açık.ama ben de hatalı olduğum,kocam olan insana el kaldırdığım için suçlu hissediyorum.beni tutan bunlar. keşke ona vurmasaydım,herşey daha olay olurdu benim için... şu bir gerçek ki,o,üstüne çok gitmediğim sürece bana kötü söz söyleyen veya vuran biri değil. hee üstüne gitsem bile bunları yapması doğru değil.ama ben de idareyi bilmiyorum işte,çabuk parlıyorum.zaten sadece ben haklı olduğum için değil,herşeyi bir kenara koysak,anlaşamıyoruz biz.bu bile ayrılmak için yeterli bir sebep... keşke..keşke öfkeme yenilmeyip,daha haklı olsaydım.
 
Bence yınede barıŞırdın sen vurmanla alakası yok gÜzelım sen vazgeÇemıyorsun hatanın bÜyÜgÜnÜ kendınde gÖrÜyorsun.bende senın gıbıyımdır Öfkeme hakım olamadıgım kendımde hata buldugum ıÇın ayrılamıyorum ınsan kendınde hata gÖrmese zaten Çok kolay gıder ayrılır....herkes kendını yaŞadıklarını daha ıyı bılır ama bence barıŞmadan Önce bır terapıste gÖrÜnÜn zaman herŞeyın ılacıdır ama ne kadarını o lafların yutacaksın zamanı gelınce kafasına kakarsın yÜzÜne vurursun al sana yıne kavga sebebı.ÖmÜr bÖyle kavgalarla geÇıp gıtmıŞ bakarsınkı?bu erkekler karılarının sadece susmalarını ve pofpoflamalarını ıstıyor canın sagolsun desen kavga Çıkmaz...allah kolaylık versın
 
Off sıkılmadan okudum valla sayfalarca yazıyı.Tek diyeceğim şu ki sizin daha çekecekleriniz var.Bile bile lades oynuyorsunuz.Allah yardımcınız olsun.
 
bence bu ilişki masumiyetini kaybetmiş. saygı bir kere gitti mi bir daha bulamazsın en ufak bir sinir anında ne sen ne de o kendine hakim olmaz artık.ikinizde korkuyorsunuz boşanmaya yeni bir hayata atılmaya haklısınız zaten boşan da diyemem.alişmişsiniz bu hayatı beraber goğuslemeye.sonuçta ev hayatı içinde birbirinize cok yardım ediyorsunuzdur.ama ben olsaydım kendime değer verip hayatta kendime yeni bir sayfa açardım.bir sure varsın yalnız olayım elbet biri yine senin ellerinden tutucak.bu arada benim ona tek hak verdiğim nokta işini birakman bence işin bir çift içi cok zorlu bir iş.çift dediğin beraber kalkar kahvaltı yapar akşamları tek başina uyumaz.yanlış anlamayın işinizi eleştirmiyorum ama aile içi maneviyatı azaltıyor bence.ama bırakmamanızı da cok iyi anlıyorum.ben olsam hayatta guvenmezdim.inş.guzel mutlu bir yuvaya sahip olursunuz kiminle olursanız olun yeter ki huzurlu olun.

bence şuan kavgada kim kime vurmuş kimdeymiş hata hiç onemli değil onemli olan sizin surekli boyle kavgalar yaşiyor olmanız.diyelim hata sizde.ne farkedicek ki siz şimdi sanıyorsunuz ki hata bende ise ben kendimi düzeltirim kendime guveniyorum yapabilirim o zmn barişayim.oyle değil işte sizde ise demekki karşi tarafta sinirinizi bozan birşey var.elbet yine hırcınlaşçaksın.ne sen kendini ne de o kendisini değiştireilir.siz bir araya gelince bu durum cıkıyor bence
 
Son düzenleme:
bugün bitmezse ilerde yine bitecek çikolata
sadece süreci uzatmış oluyorsun...
normal bir adam değil senin bu kocan.
affetmene gerekçe bulmak için kendini suçluyorsun.
eskiden denemenden, içinde pişmanlık kalmasın diye devam etmenden yanaydım ama
işe yaramadığını hep beraber gördük. olmayınca olmuyor işte.
 
Back