- Konu Sahibi Zamanmakinesi
- #41
Bizim de üç gelin var. Biri 22 diğeri 16 yıllık evli. Ben daha çocukken evlendiler yani. Aramız gerçekten hiç kötü olmadı. İllaki kalp kırıklığı olmuştur ama artık birbirimize de iyi kötü alıştığımız için aile olduk. En son erkek kardeşim 2,5 yıl oldu evleneli. Gelin takıntılı, titizim der ama asla temizlik yapmaz. Hatta daha nişanlıyken kardeşime iftira atmışlığı var. Biz yol yakınken vazgeç dedik ama dinlemedi kardeşim. Yine de bu aileye gelin geldi şimdi yabancıdır diye adım attıkça kendisine o hep uzaklaştı. Biz de şimdi hiçbirimiz takmıyoruz onu. Daha evine bile gitmişliğimiz yok. Problem çıkaran, kendi iç dünyasında huzursuz olan bir insandan bana ne diyor herkes onun için. Şimdi siz de eğer vicdanen rahatsanız boşverin. Herkes evinde mutlu olsun. Ama kayın aile tarafını hem istemeyip hem de şimdi pişmanlık duyuyorsanız yine de geç değil yavaş yavaş onlara adım atınKızlar eşimin ailesi ile bize yaptıkları maddi manevi haksızlıklar sonrası 3 yıldır görüşmüyoruz. Konular uzun maddi olarak destek çıkmadılar diğer çocuklara yaptılar neymiş bizim işimiz varmış. Neyse onun dışında da biz ev dizdik yardıma bile gelmediler ama diğerlerine gittiler nedense eşimi hep dışlıyorlar çünkü susuyor ne olsa da annesini kırmıyordu.Benden önce de öyleymiş hepsine para verilir eşim şehir dışına çalışmaya gidermiş sebebini bilmiyorum inanın. Konu maddi de değil çok olay yaşandı geri dönülmez kısacası.En son tehdit hakaret bile var. Ondan sonra eşim benimle mutlu olduğunu söyledi ailesinden bu kadar da beklemediğini söyledi önceden yaranmaya çalışıyordu ama 3 yıldır 1 defa gitti telefonda bile konuştuğunu görmedim. Evde yardımcı evladına iyi bakar düşkün.Bana görüşme diyor ben gidersem giderim bakarız diyor muhtemelen onlar da gel demiyor sorsan ben dünyanın en kötü insanıyım onlara göre. Niyesi yok kaynanam sevmedi beni sebepsiz yere zorla olmadı ama bilmiyorum ısınmadı bana. Şimdi eşimden bakıyorum ailecek gezmeler diğer torunlar kucakta kutlamalar benim çocuğumun ismini bile bilmiyorlar. Ben de sen böyle yaptın annem annem dedin bizi saydırmadın diyorum. Çok zoruma gidiyor herkesin yeri var bizim yerimiz yok eşim bunları dert etmediğini böyle mutlu olduğunu söylüyor ama ben üzülüyorum. Bu durum hep böyle devam edecek ben barışmam onlar da barışmaz bir defa kaynanam birini arattı benle konuşsun diye konuşmadım konuşacak bir şey yok dedim ama güya haberi yok da o kişi söylemiş. Neyse sizce diğerleri ile iyi. Benim çocuğum eksiklik hisseder mi? Yarın öbür gün birine bir şey olsa eşim senin yüzünden gitmedim der mi? Kardeşleri muhtemelen çocukları da doldurur evladım da kuzenleri ile görüşmez. Bunu hayatımda eksiklik olarak yaşar mıyım eş ailesi ile yıllarca görüşmeyen var mı?