- 25 Haziran 2019
- 1.103
- 2.202
- 41
Bence bu ici disina gecmis dunyaya bir bebek daha sart mi olsa daha iyi olurdu??
Bence bu ici disina gecmis dunyaya bir bebek daha sart mi olsa daha iyi olurdu??Kariyer mi bebek mi olsa daha iyi olur? Baba evlenmek için hazır..
Sizin cocugunuz var mı?Bence bu ici disina gecmis dunyaya bir bebek daha sart mi olsa daha iyi olurdu??
ben de şöyle düşünüyorum biraz farklı bir bakış açısı olacak ama
sizden evlenmemenizi, çocuk yapmamanızı bu yüzden tercih edilebilir olmanızı bekleyen bir şirket ve kariyer... Sizce bu mantıklı mı?
Artık şirketler hayatlarımızı istiyor resmen onların kölesi oluyoruz; bunun için yani kendi yaşamınızdan vazgeçmenizin belli bir bedeli olabilir mi? Modern kölelik diyemedikleri için bazen gerçekten kariyer dediklerini düşünüyorum. Kapitalizmin insanları köle yapmasına güzel bi sıfat bulmuşlar ki insanlar aymasın resmen. Bir de maaşa bağlamışlar zamanımızı, bu yanlış.
Velhasıl ben çalışan, pozisyonu müdür olan bir insanım, şu an bir bebeğim var ve onunla eşimle vakit geçirebileceğim bir zamanım da kalıyor. Bunu da daha fazla çalışıp 2 katı alacağım bir işe gerçekten değişmem.
Keza bebek istersiniz istemezsiniz bakış açısı olabilir ki şu an hali hazırda hamileyken bence bakış açısı durumunu geçmiş ama ben bekar bile olduğum zamanlarda kendim için vaktim olmasına her zaman özen gösterdim, size tavsiyem asla kendi hayatınızdan bu denli ödün vermenizi isteyen bir şirkete geçip gözünüzü kariyer ve parayla boyamalarına izin vermeyin. Bir sıkıntıda sizden vazgeçmeleri sadece dakikalar alır.
Diğer konuda şahsi fikrim tabi ki sevgilimle evlenip çocuğumu büyütürdüm ben olsam.
Okuduğunu anlama yetiniz tam olarak gelişmemiş galibaKonu sahibi hayatimin en zor gunleri demis, siz bu en mutlu gunlerinizde diyorsunuz! Kadin aci cekip zorlanıyor ve en mutlu gun oyle mi? Iste herkesin bakis acisi farkli!
Allah kolaylik versin daha yeni anne olan biri olarak anneligim muthis ve mucize bise olsugunu belirtmek isterim is teklifleri herzaman gelebilir ama cocuk herzamsn olmaya bilir hem yaşınız da musait sevgilinizi gercekten seviyorsaniz ewlenin cewrenizdeki ewlilikleri gorerek ona gore karar vermeyin sevgiliyken de sorunlsr yaşanır ewliykenden de zaten hep tatli gidiyorsa kavgasiz bi sekilde asil ozaman bir sorun vardır... Hakkinizdan hayırlısıTabu olan bir konudan bahsedeceğim. Açık açık anlatamayışımın anonim bir platform arayışımın nedeni de bu.
Bekarım ve 8 haftalık hamileyim. İki hafta önce tesadüfen rutin jinekolojik muayenede öğrendim. 30 yaşıma birkaç ay kaldı. Başarılı bir iş kadınıyım. 4 yıllık iyi giden bir ilişkim var. Sevgilimle ayrı evlerde yaşıyoruz ama haftanın bir kısmında o benim evimde bir kısmında ben onun.
Hamilelik uygunsuz bir zamana denk geldi. Tahmin bile edemeyeceğim bir kurumdan harika bir iş teklifi aldım hamilelik haberiyle aynı dönemde. Bana teklif getirmelerinde evli olmamam ve çocuğumun olmaması çok etkiliydi çünkü bu işi kabul edersem çok yoğun çalışmam gerekecek. Anne olmakster miyim şimdiye kadar hiç hayal etmedim. Çocukken evcilik oynarken bile anne olmadım. Çocuk istesem de şimdi isteyeceğimi hiç sanmıyorum. Sevgilim bebeği istiyor. Bir an önce evlenmek istiyor. Zaten evli gibiyiz bebek de olacağına göre evlenelim artık diyor. O çok uzun zamandır evlenmek istiyordu bebek tuz biber oldu. Bana evlilik korkutucu geliyor. Ben büyürken çevremdeki evliler hep bıkkın ve mutsuz oldular. Sevgilim de bunu biliyor, seni bu kadar strese sokacaksa doğumdam sonra evlenelim istersen diyor. Ben anne olabilir miyim buna hazır mıyım bilmiyorum. Bir yandan bu durum iş teklifini tehlikeye sokuyor. Bir daha ne zaman öyle bir teklif alırım bilmiyorum. Öte yandan şartlar da uygun şimdiki işimde de gelirim gayet iyi. Keza sevgiliminki de öyle. Bebeğe bakacak olanak var.
Destek almak için geçen hafta ailemin yaşadığı şehre gittim. Pek muhafazakar bir aile olmamamıza rağmen çok sert tepkiler aldım. Çok duygusal biri olmamama rağmen ağlayarak eve döndüm.
Yani kafam çok karışık. 2 hafta öncesine kadar böyle bir durumu rüyamda göremezdim. Ne yapacağımı bilmiyorum. Aldırayım desem o sadece benim çocuğum değil onu isteyen bir babası var. Anne olmak zor ve korkutucu. Tepkilere bakılırsa ailemden destek alamayacağım. Annelik hissetmiyorum ama bebeğe acıyorum. Evlenmem daha iyi mi olur onu da bilmiyorum. Müthiş bir bitkinlik ve mide bulantısı var. Yataktan çıkasım yok. Muhtemelen hayatımın en zor günleri bunları. Benzer şeyler yaşayanınız var mı? Burada bir sürü anne var, bu durum nasıç yönetilir? Akıl almaya ihtiyacım var.
Benim dusuncelerime yakin.
Niyeyse calismak, yukselmek, basarmak cok buyuk vasiflar olarak pompalaniyor. Kadinin ekonomik özgürlügü cok guzel bir sey. Ancak paramiz olsun diye tüm hayati ise baglamak, okul yillarindan itibaren yaris ati gibi kosmak cok sacma. Ekonomik ozgurluk, calismak zorunda olmadan gelir sahibi olmakla oluyor bana göre. Sabahin köründe daha aydinlanmadan kalkip yollara dusmek, haftanin 5 gununu belki 6 gununu ise baglamak, dogurup dogurmayacagima, evlenip evlenmeyecegime bile sirket karar verirken, hatta evlenme ve dogurma diye net sekilde beni sinirlarken özgür olabilecegime inanmiyorum. Bu resmen kölelik. Ben 30dan sonra calismayi dusunmuyorum. Pasif gelir kaynagi olusturdum.
Bu fikir güzel ama şu var; sizin gibi gelir kaynağı oluşturup bu parayı daha sonra harcamak için biriktirebilen insanlar var.
Ya insanların parası yoksa yada birikmiyorsa ?
Hayatları boyunca çalışmak zorunda olan insanlar var ben gibi
ben de şöyle düşünüyorum biraz farklı bir bakış açısı olacak ama
sizden evlenmemenizi, çocuk yapmamanızı bu yüzden tercih edilebilir olmanızı bekleyen bir şirket ve kariyer... Sizce bu mantıklı mı?
Artık şirketler hayatlarımızı istiyor resmen onların kölesi oluyoruz; bunun için yani kendi yaşamınızdan vazgeçmenizin belli bir bedeli olabilir mi? Modern kölelik diyemedikleri için bazen gerçekten kariyer dediklerini düşünüyorum. Kapitalizmin insanları köle yapmasına güzel bi sıfat bulmuşlar ki insanlar aymasın resmen. Bir de maaşa bağlamışlar zamanımızı, bu yanlış.
Velhasıl ben çalışan, pozisyonu müdür olan bir insanım, şu an bir bebeğim var ve onunla eşimle vakit geçirebileceğim bir zamanım da kalıyor. Bunu da daha fazla çalışıp 2 katı alacağım bir işe gerçekten değişmem.
Keza bebek istersiniz istemezsiniz bakış açısı olabilir ki şu an hali hazırda hamileyken bence bakış açısı durumunu geçmiş ama ben bekar bile olduğum zamanlarda kendim için vaktim olmasına her zaman özen gösterdim, size tavsiyem asla kendi hayatınızdan bu denli ödün vermenizi isteyen bir şirkete geçip gözünüzü kariyer ve parayla boyamalarına izin vermeyin. Bir sıkıntıda sizden vazgeçmeleri sadece dakikalar alır.
Diğer konuda şahsi fikrim tabi ki sevgilimle evlenip çocuğumu büyütürdüm ben olsam.
Hayir yok!Dunya nufusu yeterince fazla!Sizin cocugunuz var mı?
Annelik delilik dünyanın en zor en anlatılması zor dönemi şuan kelimelerle anlatamam o hissi ama evlat sevgisi dünyalara bedel .... forumda annelik duası bekleyen tedavi gören yollarda anne olmak hayaliyle tutuşan binlerce insan var lütuf bir şans annelik ve şuNa inan asla ve asla ben evlenmeyi anne olmayı hayal eden yada isteyen biri değildim hiç bir zaman hazır hissetmedim planladikca daha da kompleks oluyor 30 yaşında evlendim 32 yaşında anne oldum daha da beklerdim ama bir anda gelişti herşey iyiki öyle olmuş yoksa ben ne evlenirdim.ne bebek yapardım insan asla hazır hissetmiyor hep şu olsun öyle bu olsun öyle....bebeği kabullenememe alışamaya durumu da oldu seviyorsun ama hayatını da alt üst ediyor uyku gezme dinlenme beslenme bu da 6 ayda geçiyor herşey düzeliyor canını veriyorsun o evladaTabu olan bir konudan bahsedeceğim. Açık açık anlatamayışımın anonim bir platform arayışımın nedeni de bu.
Bekarım ve 8 haftalık hamileyim. İki hafta önce tesadüfen rutin jinekolojik muayenede öğrendim. 30 yaşıma birkaç ay kaldı. Başarılı bir iş kadınıyım. 4 yıllık iyi giden bir ilişkim var. Sevgilimle ayrı evlerde yaşıyoruz ama haftanın bir kısmında o benim evimde bir kısmında ben onun.
Hamilelik uygunsuz bir zamana denk geldi. Tahmin bile edemeyeceğim bir kurumdan harika bir iş teklifi aldım hamilelik haberiyle aynı dönemde. Bana teklif getirmelerinde evli olmamam ve çocuğumun olmaması çok etkiliydi çünkü bu işi kabul edersem çok yoğun çalışmam gerekecek. Anne olmakster miyim şimdiye kadar hiç hayal etmedim. Çocukken evcilik oynarken bile anne olmadım. Çocuk istesem de şimdi isteyeceğimi hiç sanmıyorum. Sevgilim bebeği istiyor. Bir an önce evlenmek istiyor. Zaten evli gibiyiz bebek de olacağına göre evlenelim artık diyor. O çok uzun zamandır evlenmek istiyordu bebek tuz biber oldu. Bana evlilik korkutucu geliyor. Ben büyürken çevremdeki evliler hep bıkkın ve mutsuz oldular. Sevgilim de bunu biliyor, seni bu kadar strese sokacaksa doğumdam sonra evlenelim istersen diyor. Ben anne olabilir miyim buna hazır mıyım bilmiyorum. Bir yandan bu durum iş teklifini tehlikeye sokuyor. Bir daha ne zaman öyle bir teklif alırım bilmiyorum. Öte yandan şartlar da uygun şimdiki işimde de gelirim gayet iyi. Keza sevgiliminki de öyle. Bebeğe bakacak olanak var.
Destek almak için geçen hafta ailemin yaşadığı şehre gittim. Pek muhafazakar bir aile olmamamıza rağmen çok sert tepkiler aldım. Çok duygusal biri olmamama rağmen ağlayarak eve döndüm.
Yani kafam çok karışık. 2 hafta öncesine kadar böyle bir durumu rüyamda göremezdim. Ne yapacağımı bilmiyorum. Aldırayım desem o sadece benim çocuğum değil onu isteyen bir babası var. Anne olmak zor ve korkutucu. Tepkilere bakılırsa ailemden destek alamayacağım. Annelik hissetmiyorum ama bebeğe acıyorum. Evlenmem daha iyi mi olur onu da bilmiyorum. Müthiş bir bitkinlik ve mide bulantısı var. Yataktan çıkasım yok. Muhtemelen hayatımın en zor günleri bunları. Benzer şeyler yaşayanınız var mı? Burada bir sürü anne var, bu durum nasıç yönetilir? Akıl almaya ihtiyacım var.
Ben de senin gibiyim. Kendi hayatımı ikinci plana alıp başka bir canlıyı hayata hazırlamak hiç çekici gelmiyor. Bebeği doğurunca seveceksin diyenlere çok şaşırıyorum, ya sevmezsen? Bu konu yazı tura atabileceğimiz bir konu değil. Çok zamanınız kalmamış. Umarım sizin için en doğru kararı verirsiniz.Tabu olan bir konudan bahsedeceğim. Açık açık anlatamayışımın anonim bir platform arayışımın nedeni de bu.
Bekarım ve 8 haftalık hamileyim. İki hafta önce tesadüfen rutin jinekolojik muayenede öğrendim. 30 yaşıma birkaç ay kaldı. Başarılı bir iş kadınıyım. 4 yıllık iyi giden bir ilişkim var. Sevgilimle ayrı evlerde yaşıyoruz ama haftanın bir kısmında o benim evimde bir kısmında ben onun.
Hamilelik uygunsuz bir zamana denk geldi. Tahmin bile edemeyeceğim bir kurumdan harika bir iş teklifi aldım hamilelik haberiyle aynı dönemde. Bana teklif getirmelerinde evli olmamam ve çocuğumun olmaması çok etkiliydi çünkü bu işi kabul edersem çok yoğun çalışmam gerekecek. Anne olmakster miyim şimdiye kadar hiç hayal etmedim. Çocukken evcilik oynarken bile anne olmadım. Çocuk istesem de şimdi isteyeceğimi hiç sanmıyorum. Sevgilim bebeği istiyor. Bir an önce evlenmek istiyor. Zaten evli gibiyiz bebek de olacağına göre evlenelim artık diyor. O çok uzun zamandır evlenmek istiyordu bebek tuz biber oldu. Bana evlilik korkutucu geliyor. Ben büyürken çevremdeki evliler hep bıkkın ve mutsuz oldular. Sevgilim de bunu biliyor, seni bu kadar strese sokacaksa doğumdam sonra evlenelim istersen diyor. Ben anne olabilir miyim buna hazır mıyım bilmiyorum. Bir yandan bu durum iş teklifini tehlikeye sokuyor. Bir daha ne zaman öyle bir teklif alırım bilmiyorum. Öte yandan şartlar da uygun şimdiki işimde de gelirim gayet iyi. Keza sevgiliminki de öyle. Bebeğe bakacak olanak var.
Destek almak için geçen hafta ailemin yaşadığı şehre gittim. Pek muhafazakar bir aile olmamamıza rağmen çok sert tepkiler aldım. Çok duygusal biri olmamama rağmen ağlayarak eve döndüm.
Yani kafam çok karışık. 2 hafta öncesine kadar böyle bir durumu rüyamda göremezdim. Ne yapacağımı bilmiyorum. Aldırayım desem o sadece benim çocuğum değil onu isteyen bir babası var. Anne olmak zor ve korkutucu. Tepkilere bakılırsa ailemden destek alamayacağım. Annelik hissetmiyorum ama bebeğe acıyorum. Evlenmem daha iyi mi olur onu da bilmiyorum. Müthiş bir bitkinlik ve mide bulantısı var. Yataktan çıkasım yok. Muhtemelen hayatımın en zor günleri bunları. Benzer şeyler yaşayanınız var mı? Burada bir sürü anne var, bu durum nasıç yönetilir? Akıl almaya ihtiyacım var.
evlı veya bekar farketmez dıkkatsız bır bırlıktelık yasandıgı zaman hamıle kalma durumu her zaman varİyiymiş yaa insanlar evli oldukları halde nerdeyse her gün tavşan gibi birliktelik yaşıyor ama yine de hamile kalamıyor ama siz bir iki günde bu işi halletmişsinizsırf bunun için bile doğur kız o çocuğu zevkü Sefa içinde çocuk yapmışsın daha ne istiyon