Neden olmasın ki hayatta her zevki tatmak gerekir buna annelikte dahil hem kariyerinizi hemde anneliginizi aynı anda yürütebilirsiniz çevremde hem anne olmuş hemde işinde başarılı bir çok kadın var . Madem Rabbim böyle bir hediye bahsetmiş size ondan vazgeçmeyin derim nâcizane fikrim .Babaya güveniyorum ondan eminim. Ailemden gördüğüm tepkiler de bana kötü hissettirdi. Biz bu çocuğu torunumuz olarak kabul etmiyoruz dediler açık ve net bir şekilde. Böyle olunca suçlu hissettim. Yok olmak istedim o an. Arkadaşlarım da annelikle beni bağdaştıramadıklarını söylerler hep. Ama sorumluluk sahibi biriyim de. Her şey çok zor.
Başlıkla konu biraz uyumsuz abiGençler anketi ben ekledim eğer konu ile örtüşmüyor ise kaldırabilirim ?
Konu sahibi hayatimin en zor gunleri demis, siz bu en mutlu gunlerinizde diyorsunuz! Kadin aci cekip zorlanıyor ve en mutlu gun oyle mi? Iste herkesin bakis acisi farkli!Bebeğinizin babası yanınızda olursa bu kadar kötü ruh halinde olmazsınız.
Bence onun yanında olup (zaten bebeği istiyormuş) bu güzel anları onun desteği ile birlikte yaşayın...
Olaki aldırırsanız kaç yaşınıza gelirseniz gelin "aldırmasaydım, yaşasaydı şu yaşta olacaktı" diye hep aklınıza gelecek..
Kürtaj ile gelen depresyonu ve arkasından gelen ömür boyu süren pişmanlıkları yaşamak daha acı verici olacaktır...
İş teklifine gelince çalışma hayatınız boyu böyle teklifler alabileceksiniz zaten
Annelik ile İş teklifini değiştirmeyin...
Kariyer mi bebek mi olsa daha iyi olur? Baba evlenmek için hazır..Gençler anketi ben ekledim eğer konu ile örtüşmüyor ise kaldırabilirim ?
Birde konuya şu açıdan bakın. Siz anne olmayı düşünmemişsiniz ama o size gelmiş .Tabu olan bir konudan bahsedeceğim. Açık açık anlatamayışımın anonim bir platform arayışımın nedeni de bu.
Bekarım ve 8 haftalık hamileyim. İki hafta önce tesadüfen rutin jinekolojik muayenede öğrendim. 30 yaşıma birkaç ay kaldı. Başarılı bir iş kadınıyım. 4 yıllık iyi giden bir ilişkim var. Sevgilimle ayrı evlerde yaşıyoruz ama haftanın bir kısmında o benim evimde bir kısmında ben onun.
Hamilelik uygunsuz bir zamana denk geldi. Tahmin bile edemeyeceğim bir kurumdan harika bir iş teklifi aldım hamilelik haberiyle aynı dönemde. Bana teklif getirmelerinde evli olmamam ve çocuğumun olmaması çok etkiliydi çünkü bu işi kabul edersem çok yoğun çalışmam gerekecek. Anne olmakster miyim şimdiye kadar hiç hayal etmedim. Çocukken evcilik oynarken bile anne olmadım. Çocuk istesem de şimdi isteyeceğimi hiç sanmıyorum. Sevgilim bebeği istiyor. Bir an önce evlenmek istiyor. Zaten evli gibiyiz bebek de olacağına göre evlenelim artık diyor. O çok uzun zamandır evlenmek istiyordu bebek tuz biber oldu. Bana evlilik korkutucu geliyor. Ben büyürken çevremdeki evliler hep bıkkın ve mutsuz oldular. Sevgilim de bunu biliyor, seni bu kadar strese sokacaksa doğumdam sonra evlenelim istersen diyor. Ben anne olabilir miyim buna hazır mıyım bilmiyorum. Bir yandan bu durum iş teklifini tehlikeye sokuyor. Bir daha ne zaman öyle bir teklif alırım bilmiyorum. Öte yandan şartlar da uygun şimdiki işimde de gelirim gayet iyi. Keza sevgiliminki de öyle. Bebeğe bakacak olanak var.
Destek almak için geçen hafta ailemin yaşadığı şehre gittim. Pek muhafazakar bir aile olmamamıza rağmen çok sert tepkiler aldım. Çok duygusal biri olmamama rağmen ağlayarak eve döndüm.
Yani kafam çok karışık. 2 hafta öncesine kadar böyle bir durumu rüyamda göremezdim. Ne yapacağımı bilmiyorum. Aldırayım desem o sadece benim çocuğum değil onu isteyen bir babası var. Anne olmak zor ve korkutucu. Tepkilere bakılırsa ailemden destek alamayacağım. Annelik hissetmiyorum ama bebeğe acıyorum. Evlenmem daha iyi mi olur onu da bilmiyorum. Müthiş bir bitkinlik ve mide bulantısı var. Yataktan çıkasım yok. Muhtemelen hayatımın en zor günleri bunları. Benzer şeyler yaşayanınız var mı? Burada bir sürü anne var, bu durum nasıç yönetilir? Akıl almaya ihtiyacım var.