Bekar Anne Olmak

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
TheKnack .!.:
Babaya güveniyorum ondan eminim. Ailemden gördüğüm tepkiler de bana kötü hissettirdi. Biz bu çocuğu torunumuz olarak kabul etmiyoruz dediler açık ve net bir şekilde. Böyle olunca suçlu hissettim. Yok olmak istedim o an. Arkadaşlarım da annelikle beni bağdaştıramadıklarını söylerler hep. Ama sorumluluk sahibi biriyim de. Her şey çok zor.
Genişletmek için tıkla...
Neden olmasın ki hayatta her zevki tatmak gerekir buna annelikte dahil hem kariyerinizi hemde anneliginizi aynı anda yürütebilirsiniz çevremde hem anne olmuş hemde işinde başarılı bir çok kadın var . Madem Rabbim böyle bir hediye bahsetmiş size ondan vazgeçmeyin derim nâcizane fikrim .
 
Ben de ilk hamile olduğumu öğrendiğimde çok ağlamıştım çünkü plansızdı ve korunurken oldu cidden nasıl yaparım nasıl ederim çünkü anneliğe hazır değildim keza anne gibi hissetmedim ben de hiç evcilik oyunlarında bile sizin gibi 9 ay geçti yine sanki hamile ben değilmişim doğurmayacakmışım gibiydi ne zaman ki doğdu işte o zaman anladım anneliği şimdi kızım için canımı veririm kılına zarar gelsin istemem sizi çok iyi anlıyorum ama bence doğurmalısınız bir cana kıymak çok kolay değildir eminim..
 
aferım kızım demelerını beklemedınız heralde ?
gunumuzde bırakın evlılık dısı hamıle kalmayı ,erkek arkadası oldugu ıcın öldurulen kızlar var
evcılık bıle oynamazdım, anne olmayı ıstemıyorum, harıka ıs teklıfı geldı bekar ve cocuksuz olmam bunda etkılı oldu gıbı seyler yazmıssınız

bız ne dıyebılırız ? doguracak veya dogurmayacak olan sızsınız psıkolojınız ,ortamınız nedır bılemeyız... bızım kararımıza gore karar verecek degılsınız (insallah) soruyorsanız annelık duygusunu tarıf edılemez hep de tek duam her ısteyen degıl anne baba olabılecek gercekten bunu hakedene nasıp olsun

cok cıddı emek ve sabır ısteyen bır durum . bazı seylerı anlamak ıcın anne olmaya gerek yok mesela kendınızden pay bıcın... bakın sızde buyudunuz bır yasa geldınız buyumek bıle ne kadar zor degıl mı ? buyutuyorsunuz bı yasa getırıyorsunuz bı sekılde yanında oluyorsunuz sonra cocugunuz tedbırsız davranıyor ve aılem tam da ıstedıgım destegı vermedı dıyerek sıtem edıp bunca emegı hıc edıyor cocuk buyutmek tam olarak boyle zor ıste

boyle bı durumda aılem yanımda olamayacaksa ne zaman olacak demıssınız sıtem etmıssınız
aılenızde bu kadar kendıne guvendı basının caresıne bakar demıstır ne yapsın ne desınler ? koca kadınsınız sonucta evlı veya bekar bırsey degısmıyor ayrıca, hamılelık haberı verdıgımızde olaganustu muthıs harıka tepkıler ,dopıng destekler vermıyorlar zaten neden versınler kı ? kendımıze guvendık yaptık dıye dusunuyorlar bıze de hayırlı olsun der gecerler yapabıleceklerı ne var kı bu durumda ?

evlenıp evlenmeyecegınızı dogurup dogurmayacagınızı ıse gıdıp gıtmeyecegınızı tum kararı veren sızsınız aılenız ne yapabılır ?


ha sunu mu beklıyorsunuz
sen dogur bız buyutur bakarız sen ısınden gerı kalma derlerse doguracak mısınız ?
ıyı dusunun ve kararınızı kendınız verın dogurmak ıstıyorsanız kımse bırsey dıyemez dedıgım gıbı kendı hayatınız. pısman olacagınız seyı yapmayın onemlı olan tek sey bu .karar ne olursa olsun pısman olmayacagınızdan emın olun
 
Niran Nevra .!.:
Bebeğinizin babası yanınızda olursa bu kadar kötü ruh halinde olmazsınız.

Bence onun yanında olup (zaten bebeği istiyormuş) bu güzel anları onun desteği ile birlikte yaşayın...

Olaki aldırırsanız kaç yaşınıza gelirseniz gelin "aldırmasaydım, yaşasaydı şu yaşta olacaktı" diye hep aklınıza gelecek..

Kürtaj ile gelen depresyonu ve arkasından gelen ömür boyu süren pişmanlıkları yaşamak daha acı verici olacaktır...

İş teklifine gelince çalışma hayatınız boyu böyle teklifler alabileceksiniz zaten

Annelik ile İş teklifini değiştirmeyin...
Genişletmek için tıkla...
Konu sahibi hayatimin en zor gunleri demis, siz bu en mutlu gunlerinizde diyorsunuz! Kadin aci cekip zorlanıyor ve en mutlu gun oyle mi? Iste herkesin bakis acisi farkli!
 
Bu sorunun cevabı öyle karmaşık ki, yaş, iş, aile vs her şey giriyor içine, o yüzden kendi içinde değerlendirme yapılmalı.

Doğurmanızda bi sakınca görmedim ben, rahatlıkla ailenizle paylaşmışsınız, çevrenizden fikir almışsınız daha ne olsun.

Bir çok kadın evlilik dışında hamile kalınca ailesi reddedip evini yurdunu değiştiriyor ve çok çok zorluklarla başediyor, siz bence şanslısınız.
 
Konu başlığını okuyunca sevgiliniz çocuğu istemiyor da herşeyi tek başınıza yüklenecekmissiniz gibi anlaşılıyor.

Sizin derdiniz bekar anne olmak değil halbuki.

Aileniz ilk başta tepki gösterse de evlilik zamanla düzelir size olan yaklaşımları.

Soru, kariyer mi çocuk mu daha çok, onun cevabı da sizde.
 
Ben doğurmayı tercih ederdim evli veya bekar.
Fakat evlenmeniz hem sevgilinizle olan ilişkiniz, hem aile ilişkiniz açısından daha sağlıklı olacak gibi.
İşiniz zaten güzelmiş imkanlarınız var, bir yardımcıyla çok güzel üstesinden gelebilirsiniz.
 
TheKnack .!.:
Tabu olan bir konudan bahsedeceğim. Açık açık anlatamayışımın anonim bir platform arayışımın nedeni de bu.

Bekarım ve 8 haftalık hamileyim. İki hafta önce tesadüfen rutin jinekolojik muayenede öğrendim. 30 yaşıma birkaç ay kaldı. Başarılı bir iş kadınıyım. 4 yıllık iyi giden bir ilişkim var. Sevgilimle ayrı evlerde yaşıyoruz ama haftanın bir kısmında o benim evimde bir kısmında ben onun.

Hamilelik uygunsuz bir zamana denk geldi. Tahmin bile edemeyeceğim bir kurumdan harika bir iş teklifi aldım hamilelik haberiyle aynı dönemde. Bana teklif getirmelerinde evli olmamam ve çocuğumun olmaması çok etkiliydi çünkü bu işi kabul edersem çok yoğun çalışmam gerekecek. Anne olmakster miyim şimdiye kadar hiç hayal etmedim. Çocukken evcilik oynarken bile anne olmadım. Çocuk istesem de şimdi isteyeceğimi hiç sanmıyorum. Sevgilim bebeği istiyor. Bir an önce evlenmek istiyor. Zaten evli gibiyiz bebek de olacağına göre evlenelim artık diyor. O çok uzun zamandır evlenmek istiyordu bebek tuz biber oldu. Bana evlilik korkutucu geliyor. Ben büyürken çevremdeki evliler hep bıkkın ve mutsuz oldular. Sevgilim de bunu biliyor, seni bu kadar strese sokacaksa doğumdam sonra evlenelim istersen diyor. Ben anne olabilir miyim buna hazır mıyım bilmiyorum. Bir yandan bu durum iş teklifini tehlikeye sokuyor. Bir daha ne zaman öyle bir teklif alırım bilmiyorum. Öte yandan şartlar da uygun şimdiki işimde de gelirim gayet iyi. Keza sevgiliminki de öyle. Bebeğe bakacak olanak var.

Destek almak için geçen hafta ailemin yaşadığı şehre gittim. Pek muhafazakar bir aile olmamamıza rağmen çok sert tepkiler aldım. Çok duygusal biri olmamama rağmen ağlayarak eve döndüm.

Yani kafam çok karışık. 2 hafta öncesine kadar böyle bir durumu rüyamda göremezdim. Ne yapacağımı bilmiyorum. Aldırayım desem o sadece benim çocuğum değil onu isteyen bir babası var. Anne olmak zor ve korkutucu. Tepkilere bakılırsa ailemden destek alamayacağım. Annelik hissetmiyorum ama bebeğe acıyorum. Evlenmem daha iyi mi olur onu da bilmiyorum. Müthiş bir bitkinlik ve mide bulantısı var. Yataktan çıkasım yok. Muhtemelen hayatımın en zor günleri bunları. Benzer şeyler yaşayanınız var mı? Burada bir sürü anne var, bu durum nasıç yönetilir? Akıl almaya ihtiyacım var.
Genişletmek için tıkla...
Birde konuya şu açıdan bakın. Siz anne olmayı düşünmemişsiniz ama o size gelmiş .
 
Bilmem ben hayatımda ki insana güveniyor isem doğururdum bu da bi mucize sonucta belli ki şimdi seçmiş olmayı bildiği vardır diye düşünürdüm belki işaret diye düşünürdüm bilmiyorum ama aldırmazdım . Aileyi çok takmazdım bebek olunca herkes değişir 😊
 
Bebek konusu "doğur doğunca sen de seversin" diye riske atılacak bi konu değil. Annelik hissi hissetmiyosaniz hissetmiyosunuzdur, doğduktan sonra "ben pişman oldum bunu iade etmek istiyorum" deme şansınız yok, daha yaşınız genç. Hazır olmadiginiz bi bebeği dogurmayin bence, evlenirseniz hazır hissettiğinizde yaparsınız. Ya işi kabul eder aşırı iş yükü ve çocuk bakımı arasında bunalıma girerseniz, ya çocuğu doguracaginiz için işi kacirir ve bidaha öyle bi teklif alamaz da bundan ister istemez çocuğunuzu sorumlu tutarsanız?? Ben "bı gulusunun yeteceğini :))))))" düşünmüyorum
 
Eğer sevgilimden eminsem ve iyi bir baba, iyi bir eş olacağını düşünüyorsam aldırmazdım. Çok güzel bir iş teklifi almış olabilirsiniz ama şu an ki işinizde sizi tatmin ediyor sonuçta.
Annelik içgüdüseldir merak etmeyin. İçinizi saf sevgiyle dolduracak o varlığa kucak açın yeter. Gerisi kendiliğinden oluyor zaten. Annelik size çok şey öğretecek, çok şey katacak.
Şu an plansız olduğu için belki bir gün 'keşke aldırsaydım.' der miyim diye düşünüyorsunuz muhtemelen. Herkesin zorlandığı anlar oluyor. 10 aylık bir kızım var, dünden beri anamı ağlattı. 😅 Ama onun bir bakışı, bir gülüşü içimde çiçekler açtırıyor. Size de böyle olacak. Pişman olmazsınız sadece içinizde diğer işle ilgili bir acaba kalır o kadar.
Ailenizi de dert etmeyin, gün gelecek sizden çok sevdiklerini iddia edecekler. 😅
Son olarak annelik çok güzel bir delirme şekli. Siz de buyrun aramıza 😂
 
İşle, fırsatlarla, kariyerle, bekarlıkla hiç bir alakası yok.
İşsiz de olabilirdiniz, asgari ücretle bir yerde çalışıyor olabilirdiniz, aileniz destek olabilirdi, evli olabilirdiniz. Ama cevap yine aynı olacaktı: Siz anne olmaya hazır değilsiniz. Anne olmak “işim gücüm var, param var, kocam var, e hadi olayım bari” deyip olunacak bir şey değil.
İleride hazır olur musunuz bilmem ama şu anda değilsiniz. Ben doğurmamanız taraftarıyım.
 
Bir kere toplumun genelinin ne düşündüğünün sizin için önemi olmamalı.
Çünkü yaşam tarzınız bile ortalamanın kabul etmeyip en iyi ihtimalle ayıpladığı bir hayat.

Şahsi fikrim bekar anne olmak sorun değil.
Lakin sizin sorun bekar anne olmak değil.
Sizin karar vereceğiniz şey anne olmak istiyor musunuz sorusu.
Herkes anne olmak istemez. Bence herkes anne olmamalı zaten.
Öte yandan anne olmaya biraz bile sıcak bakıyorsanız ilerde aldırmaktan pişman olabilirsiniz.
Kariyer konusunda gelirsek sizin hayallerinizle alakalı.
Ben de kariyeri önemsiyorum ama zaten iyi bir noktadayken anne olmak ve kariyeri kıyaslarsam anne olmak ağır basar.
Şuan anne olmayı istiyorken bile kariyer ağır basıyorsa zaten çocuk sahibi olmayın derim.
Son olarak senin yerinde olsam, çocuk sahibi olmaya uzak değilsem, doğururum. Kariyeri önemsemem. Evlilik benim için fobi ise hazır olduğumda evlenirim ya da hiç evlenmem.
Sevgiliniz zaten hep yanınızdaymış. Ben olsam denerdim. Sonuçta evlilik ömürlük pranga değil.
 
ben asıl ankete tav oldum

benım dogrularıma ters ben aldırırdım sıkkı var :KK70:

yahu 7 senedır bırlıkte yasıyorsun zaten gerıye bır dogurmak kalmıs onu yapınca neden ters olsun ,dogrularına ters olacak olsa zaten bırlıkte yasamazsın ...

bana gore ısteyen evlenır, ısteyen evlenmez, ısteyen yurt dısına gıder sperm bankasından evlat sahıbı olur... bı yasa gelmıs cocugunuzun sureklı pesınde kosamazsınız yetıskın olmus evlat buyudu gıttı kararlar verıyor buna engel olamazsınız zaten
, kı konudakı aıle baskıcı degılmıs sevgılısıyle bırlıkte yasamasına ızın verdıgı ıcın

yanı cocugu aldırıp sonra aılem yuzunden veya dogruma ters gıbı bahane gudulmesın , ben anne olmayı beceremem korkagım saglıklı dusunemıyorum cocugu heba ederım dogduguna pısman ederım dıye acık acık kendıne durust olan aldırır. arkasında baska bahanelere gerek yok

benım ıcın sakıncası yok dogururdum sıkkını sectım cunku sevgılımle 7 yıldır bırlıkteysem ,aynı evde yasıyorsam ,nıkah da yapmamıssam yasanabılecek her seye zaten razı gelmısım demektır... nıye sıkıntı olsun kı dedıgım gıbı gerıye bırtek dogurmak kalıyor zaten
 
Diyelim bebeği aldırdınız ve o ailesiz çocuksuz olduğunuz için size teklif edilen işi kabul ettiniz. Ömür boyu öyle mi kalacaksınız? Bunu da düşündünüz mü? Belki 2 sene sonra sevgilinizle evlenip çocuk yapmak isteyeceksiniz. O zaman bu bebeği aldırdığınıza üzülür müsünüz? Bence bunları düşünerek karar verin. İnsanın duyguları, düşünceleri her yaş değişiyor. Ben 25 yaşında evlenmem, 29 yaşında çocuk istemem diyordum. Ha değişmeyedebilirdi fikrim ama bu ihtimal de her zaman var. Evet istemediğin beklemediğin bir zamanda bu fikre zorlanmak hiç kolay değil, artık olan olmuş. Şu dakikadan sonra yapılacak şey ilerde pişman olmamak için en doğru kararı vermek.
Bu arada sizi bilmem ama, sevgiliniz bu kadar çabuk kabullendiğine göre şimdi olmasa ilerde bir gün baba olmak isteyecekmiş gibi. Yani sizin o kariyer planıyla günün birinde her halükarda ikilemde kalmanız kaçınılmazmış.
 
Sen bir cesaret doğur bak şu hayatta ki tek "iyikim" diyeceksin sonra.. 😊 o bilmem kaç senelik sevgilin kocan olacak mı? cocuguna babalık yapacak mı?aileler torunlarını sevecek mi? Tüüüüm bunlar umrun dışı olup tek odaklandigin evladın olacak..Ve herkes gitse de yanına kalan her zaman evlattır🤍
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Benzer Konular

A
Annemle sevgilimi tanıştırmak
Yorumlar
6
Görüntüleme
598
yenGEnC
yenGEnC
O
İşyerinden ayrılamamak
Yorumlar
2
Görüntüleme
468
DEMRE
DEMRE
narintanyeri
Çok uzun bir yazı oldu farkındayım ama ne yapsam okuyan olursa bana bir yol gösterin 😭😭😭
2 3
Yorumlar
43
Görüntüleme
2K
samyeli34
samyeli34
meraklimelahatbirisi
Dert denir mi bilemem 😂😂
5 6 7
Yorumlar
138
Görüntüleme
2K
yenGEnC
yenGEnC
B
Eşimin ailesini sevmiyorum
2
Yorumlar
22
Görüntüleme
664
tonyadunyam
T
X