İşi kabul etmek istediğimden emin değilim. Çok güzel bir teklif olmasına ve her şey harika görünmesine rağmen içimde bir yerlerde bu işle ilgili beni rahatsız eden bir şey vardı. Buradaki hanımların da yardımıyla o şeyin adını koydum. Hayatıma bu kadar müdahale edilecek olması beni rahatsız ediyor. Kendi kararlarımı rahat rahat veremeyecek olmamı işteki tatminim ve kazanacağım para dengeler mi acaba?Önce işi kabul et,sonra evlen bebişini de yap bu bir lütuf,hem kariyer hem çocuk :))Güçlü olursan mutlu olursun.
Bana kesinlikle iyi geldi. Yedinci yılımız dolmak üzere dediğim gibi kavgamız olur arada insanız, çocuk da ilk seneler biraz yordu. Ama o biraz törpüledi ben biraz törpüledim. Güzel bir denge kurduk bana göre. Aşağı yukarı günümüz belli. Eskisi gibi gece hayatımız yok. Oğlan anneannede kalmaya ikna olsa belki arada giderdik kaçamak tatile ama onlar da olacak elbet. Hayat zaten sürekli bir döngü. Sorumluluklar her zaman artıyor. Okula başlayınca okul sorumluluğunu alıyorsun ama hayatın eskisi gibi olmasa da güzelleşiyor. İşe giriyorsun pek çok sorumluluk alıyorsun ama yine güzellikler de geliyor. Sevgilin oluyor yine hayatın değişiyor ama güzelleşiyor. Yani elbette çocuk ve evlilik değiştiriyor hayatını, eskisi gibi kalmıyor. Ama yine pek çok güzellikler de geliyor. Güncelleme gibi. Mesela ben şimdi oğlanı uyuttum, burda takılıp çay içeceğim, eşim de oyun oynuyor. Bu sessizliği o kadar seviyorum ki eskiden olsa gümbürtülü bir müzik, arkadaşlar, hiç bir olmasa film olurdu. Ama artık bu dinginliği de arıyorum ben. Zevklerin bile değişiyor, hayatın değişmiş çok mu? Ama bunların hepsi iyi kötü güzel pek çok şey de getirecek beraberindeEvlilik bana iyi gelebilir sanki. Belli bir rutini olması, her sabah yanımda uyanması, sabah uyandığında akşam nerede uyuyacağını bilmek. Böyle de güzeldi, sınırlar koymadık, çok eğlendik çok mutlu olduk. Ama büyüdük de artık, biraz yoruluyor muyuz ne? Yavaşlamaya ihtiyacımız var gibi. Bize iyi gelecek sanırım. Evlilik konusunda tecrübeliler de imzanın her şeyi değiştirmediğini söylüyorlar.
Evlilik bana iyi gelebilir sanki. Belli bir rutini olması, her sabah yanımda uyanması, sabah uyandığında akşam nerede uyuyacağını bilmek. Böyle de güzeldi, sınırlar koymadık, çok eğlendik çok mutlu olduk. Ama büyüdük de artık, biraz yoruluyor muyuz ne? Yavaşlamaya ihtiyacımız var gibi. Bize iyi gelecek sanırım. Evlilik konusunda tecrübeliler de imzanın her şeyi değiştirmediğini söylüyorlar.
torunları ama gercek buBabaya güveniyorum ondan eminim. Ailemden gördüğüm tepkiler de bana kötü hissettirdi. Biz bu çocuğu torunumuz olarak kabul etmiyoruz dediler açık ve net bir şekilde. Böyle olunca suçlu hissettim. Yok olmak istedim o an. Arkadaşlarım da annelikle beni bağdaştıramadıklarını söylerler hep. Ama sorumluluk sahibi biriyim de. Her şey çok zor.
Bekar olup cinsel birliktelik yasamanin terbiyesizlik oldugu sizin şahsi hayat gorusunuzdur. Bu devirde insanlari hala bununla.yargilamak asil terbiyesizlik ama yapicak bisey yok, sizin gibiler var evet.Ayıp bir şey demedim olmayan bir şey demedim, bekar olup Sevgilisinden çocuk yapıp ne yapayım diyen biri çok terbiyeli de! Çocuk sahibi olmak için Yıllarca uğraşan insanları sadece çocuk olsun diye ilişki takvimini sıklaştıran insanları tavşana benzettim diyen ben mi terbiyesiz! Bırakın şu akıl kıtlığınızı yahu
Mesajın hangi kısmında benim öyle söylediğim yazıyor acaba?Mune siz de mi kurtaji ( yasal zaman icersinde) cinayet olarak goruyorsunuz?? Oyle anladigim icin soruyorum??
Ailem neye tepki verdi bilmiyorum, kendileri de bilmiyorlar. Bugün görüntülü konuştuk, bizi tebrik ettiler. O günkü hallerinden eser yoktu. Toplumun çoğunluğu tarafından onaylanan şekilde işlerin yürümemesi onlarda panik uyandırmış. Darmadağın görünüyordun, senin plansız, tedbirsiz davranıp hayatını mahvettiğini düşündük dedi annem. Babamın sebepleri daha romantik olmuş. Ama sonra ağlayarak gitmeme çok üzülmüşler. Belki ben de bu kadar ani bir haber karşısındaki tepkilerini biraz daha alttan almalıydım bilmiyorum.Aileniz neye tepki gösterdi tam olarak onu anlayamadım.
Asla anne olmazdım demiyorsunuz. İlerleyen yıllarda o bebek dogacaksa bgn olması sadece birkaç yıl öne alır durumu. Babası da istiyorsa bence secenegi iz yok.
Derhal nikah kıyıp iş teklifi yapan kişiye durumu acıklayın. Belli olmaz belki de teklifi geri almayacaklar.
Ya da en olmadı mevcut işe devam edersiniz.
Bebek bgn olmasa ileride olsa yine kariyerinize ara vermeniz gerekecektir. Fark yok bence hem daha iyi genc anneolursunuz.
Hayırlı olsun
Öyle dediklerine bakma, insanlar neleri neleri kabul ediyorlar .. Doğurduğun zaman senden daha çok seveceklerdir. Ama bunların hiçbirisi önemli değil. Bebeğin ihtiyacı olan tek şey anne ve babasının şevkati. Siz yanında olduktan sonra dünya kabul etmesin ne olacak ki.Babaya güveniyorum ondan eminim. Ailemden gördüğüm tepkiler de bana kötü hissettirdi. Biz bu çocuğu torunumuz olarak kabul etmiyoruz dediler açık ve net bir şekilde. Böyle olunca suçlu hissettim. Yok olmak istedim o an. Arkadaşlarım da annelikle beni bağdaştıramadıklarını söylerler hep. Ama sorumluluk sahibi biriyim de. Her şey çok zor.
Ailenize söyleseydiniz keşke iki ay içinde evlenseniz belli bile olmazı kesinlikle aldırmayın ömür boyu vijdan azabı yaşarsınız savunmasız bir bebeğe kıymayın kalp atışları duyulmuştur bile bebeğinizin kariyeri yine yaparsınızTabu olan bir konudan bahsedeceğim. Açık açık anlatamayışımın anonim bir platform arayışımın nedeni de bu.
Bekarım ve 8 haftalık hamileyim. İki hafta önce tesadüfen rutin jinekolojik muayenede öğrendim. 30 yaşıma birkaç ay kaldı. Başarılı bir iş kadınıyım. 4 yıllık iyi giden bir ilişkim var. Sevgilimle ayrı evlerde yaşıyoruz ama haftanın bir kısmında o benim evimde bir kısmında ben onun.
Hamilelik uygunsuz bir zamana denk geldi. Tahmin bile edemeyeceğim bir kurumdan harika bir iş teklifi aldım hamilelik haberiyle aynı dönemde. Bana teklif getirmelerinde evli olmamam ve çocuğumun olmaması çok etkiliydi çünkü bu işi kabul edersem çok yoğun çalışmam gerekecek. Anne olmakster miyim şimdiye kadar hiç hayal etmedim. Çocukken evcilik oynarken bile anne olmadım. Çocuk istesem de şimdi isteyeceğimi hiç sanmıyorum. Sevgilim bebeği istiyor. Bir an önce evlenmek istiyor. Zaten evli gibiyiz bebek de olacağına göre evlenelim artık diyor. O çok uzun zamandır evlenmek istiyordu bebek tuz biber oldu. Bana evlilik korkutucu geliyor. Ben büyürken çevremdeki evliler hep bıkkın ve mutsuz oldular. Sevgilim de bunu biliyor, seni bu kadar strese sokacaksa doğumdam sonra evlenelim istersen diyor. Ben anne olabilir miyim buna hazır mıyım bilmiyorum. Bir yandan bu durum iş teklifini tehlikeye sokuyor. Bir daha ne zaman öyle bir teklif alırım bilmiyorum. Öte yandan şartlar da uygun şimdiki işimde de gelirim gayet iyi. Keza sevgiliminki de öyle. Bebeğe bakacak olanak var.
Destek almak için geçen hafta ailemin yaşadığı şehre gittim. Pek muhafazakar bir aile olmamamıza rağmen çok sert tepkiler aldım. Çok duygusal biri olmamama rağmen ağlayarak eve döndüm.
Yani kafam çok karışık. 2 hafta öncesine kadar böyle bir durumu rüyamda göremezdim. Ne yapacağımı bilmiyorum. Aldırayım desem o sadece benim çocuğum değil onu isteyen bir babası var. Anne olmak zor ve korkutucu. Tepkilere bakılırsa ailemden destek alamayacağım. Annelik hissetmiyorum ama bebeğe acıyorum. Evlenmem daha iyi mi olur onu da bilmiyorum. Müthiş bir bitkinlik ve mide bulantısı var. Yataktan çıkasım yok. Muhtemelen hayatımın en zor günleri bunları. Benzer şeyler yaşayanınız var mı? Burada bir sürü anne var, bu durum nasıç yönetilir? Akıl almaya ihtiyacım var.
Bu mantıkla bakan insanlar iyi anne olmasaydı ben olmazdım. Ben gayet realist bir insanım. Hiç öyle analık kutsal gibi şeylere de inanmıyorum. Önemli olan iki insanın anne ve baba olmaya maddi manevi hazır olması. Bunun için de epey bekleyerek karar verdim şartları hazırlamak için. Maddi olanağınız zaten varmış. Ben zaman içerisinde babasının desteğiyle daha iyi hissedeceğinize inanıyorum. Bu bebeği hiç istemeseniz ailenizden destek almak için gitmezdiniz bileRasyonel bakmak. Yakın zamanda bir arkadaşımla konuşurken de bunun üzerinde çok durduk. Ben durumu arkadaşıma anlattım. Önceden de anne olmanın artıları eksileri, bu konudaki avantajlarım dezavantajlarım gibi şeyleri not almıştım. Bunu gören arkadaşım çok şaşırdı ve anne olmak için çok duygusuz olduğumu söyledi. Böyle rapor hazırlar gibi annelik olmazmış.
Çocuğu doğurup doğurmamak senin kararın. Başkalarının fikrine de baskısına da ihtiyacın yok. Maddi açıdan birine bağımlı olsan şartlar elbette farklı olurdu ama doğurmak istersen ille evli olmana da gerek yok. Bu tamamen sana, maddi durumuna ve sosyal çevrene bağlı. Ha bu arada yıllarca evlilikten korkmuş biri olarak evlilik de uygun biriyle olunca çok da korkutucu değil hatta güzel.Tabu olan bir konudan bahsedeceğim. Açık açık anlatamayışımın anonim bir platform arayışımın nedeni de bu.
Bekarım ve 8 haftalık hamileyim. İki hafta önce tesadüfen rutin jinekolojik muayenede öğrendim. 30 yaşıma birkaç ay kaldı. Başarılı bir iş kadınıyım. 4 yıllık iyi giden bir ilişkim var. Sevgilimle ayrı evlerde yaşıyoruz ama haftanın bir kısmında o benim evimde bir kısmında ben onun.
Hamilelik uygunsuz bir zamana denk geldi. Tahmin bile edemeyeceğim bir kurumdan harika bir iş teklifi aldım hamilelik haberiyle aynı dönemde. Bana teklif getirmelerinde evli olmamam ve çocuğumun olmaması çok etkiliydi çünkü bu işi kabul edersem çok yoğun çalışmam gerekecek. Anne olmakster miyim şimdiye kadar hiç hayal etmedim. Çocukken evcilik oynarken bile anne olmadım. Çocuk istesem de şimdi isteyeceğimi hiç sanmıyorum. Sevgilim bebeği istiyor. Bir an önce evlenmek istiyor. Zaten evli gibiyiz bebek de olacağına göre evlenelim artık diyor. O çok uzun zamandır evlenmek istiyordu bebek tuz biber oldu. Bana evlilik korkutucu geliyor. Ben büyürken çevremdeki evliler hep bıkkın ve mutsuz oldular. Sevgilim de bunu biliyor, seni bu kadar strese sokacaksa doğumdam sonra evlenelim istersen diyor. Ben anne olabilir miyim buna hazır mıyım bilmiyorum. Bir yandan bu durum iş teklifini tehlikeye sokuyor. Bir daha ne zaman öyle bir teklif alırım bilmiyorum. Öte yandan şartlar da uygun şimdiki işimde de gelirim gayet iyi. Keza sevgiliminki de öyle. Bebeğe bakacak olanak var.
Destek almak için geçen hafta ailemin yaşadığı şehre gittim. Pek muhafazakar bir aile olmamamıza rağmen çok sert tepkiler aldım. Çok duygusal biri olmamama rağmen ağlayarak eve döndüm.
Yani kafam çok karışık. 2 hafta öncesine kadar böyle bir durumu rüyamda göremezdim. Ne yapacağımı bilmiyorum. Aldırayım desem o sadece benim çocuğum değil onu isteyen bir babası var. Anne olmak zor ve korkutucu. Tepkilere bakılırsa ailemden destek alamayacağım. Annelik hissetmiyorum ama bebeğe acıyorum. Evlenmem daha iyi mi olur onu da bilmiyorum. Müthiş bir bitkinlik ve mide bulantısı var. Yataktan çıkasım yok. Muhtemelen hayatımın en zor günleri bunları. Benzer şeyler yaşayanınız var mı? Burada bir sürü anne var, bu durum nasıç yönetilir? Akıl almaya ihtiyacım var.
Bekar olup sevgilisinden çocuk yapan (!) insanlar bazen ne kadar rahat davranırlarsa davransınlar o çocuğu dünyaya getirmek konusunda bütün cesaretleri kırılıyor toplum yüzünden ve bir cana kıyılıyor. Hayat uzun kimin başına ne geleceği belli olmuyor. Kusura bakmayın ama ayıp sizin ayıp anlayışınıza göre ayıp. Muhafazakar bir insan olarak söylüyorum insanların yaptıkları şeyin size bir zararı yoksa ayıp olduğuna neye göre karar veriyorsunuz? Rızası olan iki yetişkin insanın yaptığı bir eylem onları bağlar. Dine göre derseniz ilk taşı günahsız olanınız atsın.. Biz burada insanları yargılayamayız en fazla akıl verip yol gösterebiliriz böyle bir konudaAyıp bir şey demedim olmayan bir şey demedim, bekar olup Sevgilisinden çocuk yapıp ne yapayım diyen biri çok terbiyeli de! Çocuk sahibi olmak için Yıllarca uğraşan insanları sadece çocuk olsun diye ilişki takvimini sıklaştıran insanları tavşana benzettim diyen ben mi terbiyesiz! Bırakın şu akıl kıtlığınızı yahu
Paranın her dengeyi sağladığını düşünüyor musun?Önce bunu kendine sor cevabı sende çünkü,onun dışında iş içine gerçekden! sinmemişse zaten olmaması gerekiyordur.Hayat cesurları sever...Her karanında mutluluk seninle olsun.İşi kabul etmek istediğimden emin değilim. Çok güzel bir teklif olmasına ve her şey harika görünmesine rağmen içimde bir yerlerde bu işle ilgili beni rahatsız eden bir şey vardı. Buradaki hanımların da yardımıyla o şeyin adını koydum. Hayatıma bu kadar müdahale edilecek olması beni rahatsız ediyor. Kendi kararlarımı rahat rahat veremeyecek olmamı işteki tatminim ve kazanacağım para dengeler mi acaba?