- Konu Sahibi Aneksenamunnn
-
- #41
Mecbur kalınca öyle güzel yapılıyor ki. Siz hiç mecbur kalmamışsınız, Allah bırakmasın tabi yine de.
Mecbur kalınca öyle güzel yapılıyor ki. Siz hiç mecbur kalmamışsınız, Allah bırakmasın tabi yine de.İşte evet ben de diyorum başkaları nasıl yapıyor diyorum..helal olsun ne diyim.ben sıkıya gelemedim
Neyi yazdın yazdın sildin anlamadım söveceksen özelden yaz bari
Yazdım yazdım sildim, neyse...
Tek diyeceğim annenizin ve eşinizin kıymetini bilin, zorlamayın insanları.
Amin canım ya çok sağ ol,çok tatlısın.Mecbur kalınca öyle güzel yapılıyor ki. Siz hiç mecbur kalmamışsınız, Allah bırakmasın tabi yine de.
Azınlıktayız sanırım ama ben de sizinle aynı fikirdeyim. Maalesef eşitlik yanlısı olduğunu iddia edeceklerin bile konu sahibini ukalalık vb. deyimlerle itham etmesini anlayamıyorum. Evet, ilk zamanlarda emzirme nedeniyle anneye daha fazla biyolojik bir bağlılık söz konusu olabilir ancak annenin hayatı ne kadar değiştiyse bir o kadar da babanınkinin de değişmesi gerekiyor toplumsal kodların ve ataerkil düzenin değişebilmesi için. Bir dudak kıvırma, isteksiz tavırlar haklı olarak tüm biyolojik sorumluluğu yüklenmiş anneye haksızlık olarak geliyor ki, bence haklı. Maalesef toplum olarak erkeklerin yemek hazırlamasına, bebekle ilgilenmesine yabancı olduğumuz için, her ne kadar eşitlik yanlısı olduğunu söylesek de, konu sahibi "çok şey istiyor" gibi algılanıyor. Oysa ihtiyacımız olan şey yardımcı olunması değil sorumlulukların olabildiğince eşit paylaşılması.Sizin içinizdeki fırtınaları, yalnızlık hissini, gergin halinizi onlar anlamıyor ve anlamayacaklar emin olun. Bu sebeple istedikleriniz ne ise net olarak söyleyin, "ben bebek bakmak dışında kişisel bakımıma bile vakit ayıramıyorken senin spor yapman hoşuma gitmiyor. ben emzirdikten sonra bebeği alsan da ben de rahatça bir duş alsam" diyebilirsiniz mesela. Bir çok insanın aksine ben gayet mantıklı bir istek olarak buluyorum bunu. Anne doğursun, uykusuz kalsın, memesi sarksın, yıkanamasın, kilo alsın; babalar oflayıp puflayıp eski hayatlarını devam ettirmeye çalışsın. Bence böyle bir dünya yok. En azından ilk bir kaç ay olmamalı. Anneyi tekrar dünyaya bağlamak en yakınlarının görevi bence.
fazla sert bir yorum olmamis mi lohusalik psikolijisi kolay degil bazi kadinlar lohusa depresyonuna giriyor normal bu dusunceleri bence. Yeni bir hayata adapte olma sancilariTamam anne olmuşsun kolay değil ama nedir bu ukalalık ?
Adam ne yapsın senin için çocuğu da mı o emzirsin ?
Annen yanındaymış zaten.
Senin şu yaptıklarını tek başına yapan nice kadınlar var.
Bana tavırlarınız çok itici geldi.
Dikkat edin de yarın bir gün boşanıyoruz diye konu açmayın.
Hem annelik hem kadınlık hem çalışıyorum daha ne yapayım diyorum..Çocuktan sonra evlilik derlerdi doğruymuş.
Bak bunalabilirsin bebege alisamamis olabilirsin hepsi normal seyler ama ne olur su yazdillarini sakin kafayla sesli bir sekilde kendine oku nasil kendini gaza getiriyorsun bi bak inan herkes senin kadar sansli degil annesi hayatta olmayip yada hayattaysada yaninda bazi sebeblerden dolayi olamayanlar var hem cocuk hem yemek temizlik kendisi cabalayanlar var esin de elinden geleni yapiyor ben oyle anladim sen kendi mutsuzlugunu birilerinden cikartmaya calisiyosun once bunun icin yardim al inan sana iyi gelecek sende biraz yardimci ol insanlari kendinden sogutma derim umarim hersey guzel olur senin icin1,5 aylık kızım var.Eşim bebeği evlendiğimizden beri çok istemesine rağmen ben evliliğimizin nasıl gittiğini gözlemlemek için 1,5 sene bekledim.4-5 sene de sevgiliydik.Annem yanımızda olduğu için çok yorulmuyorum.İlk günler enerjim vardı iyiydim eşim de bebek ağlar ağlamaz alırdı dinlen derdi.Şimdilerde bakıyorum da ağlasa da telefonuna bakmaya devam edebiliyor al diyince alıyor ama kendiliğinden kalkmıyor.Bebeği gezdirmesi lazımken üşendiğini yüz ifadesinden anlıyorum.İki dolaştırıyor oturuyor.Dün akşam bilerek uyutur musun dedim aldı.Sonra da ben çay keyfi yaptım ağlasa da içim de gitse pek dönüp bakmadım.Uyuttu yerine koydu kızım her zamanki gibi yerine koyunca ağladı.Bi kaç kere yine aynı şekilde oldu son uyandığında eşimin suratı asıldı üzülerek daha yeni uyutmuştum dedi.Ben de işte böyle der gibi kafa salladım.Derken kızım acıktı yine ben emzirirken uyudu.Ya da eşim yine bakarken hıçkırık tutuyor yine ben alıyorum.Yine iş bende bitiyor.Ne sanıyordun diyeceksiniz ama işte insan yaşayınca daha bi anlıyo.Eşime aşırı ters davranmaya başladım.Haftaya işe de başlayacağım.Ev işlerini annem yapıyo genelde,eşim akşam yemekleri sabah kahvaltıyı hazırlıyo..Bunlar olmasa demek ki ne halde olurdum bilmiyorum.Evet çok nazlı büyütüldüm belki o yüzden böyleyim.Mesela eşimden sabah patates kızartması istedim bebegi anneme verdim uyudum.Kahvaltıya oturduk adama laf sokuyorum son bi kaç patatesi o yedi diye.Ya da bebeği içeri götürüyor ağladığı için ben diyorum ki yine görüntülü sizinkileri ararsın kesin baş başa kalıyorsunuz diye.O da bana biliyorum yorgunsun sıkıldın diyor kırılsa da susuyor uzatmıyor.Bugün hastaneye gittik geldik daha eve girdim elimi yıkadım hemen çocuğu emzirdim.Beyefendi üstünü giydi koşuya gitti bana çıkıyorum bile demeden.Anneme demiş çıktığını.Aradım niye haber vermeden çıkıyosun seni evde sanıyorum,bilinçli yaptığı bir şey değilmiş niye takılmışım emziriyormuşum uyurmuş belki çocuk kapatalımmış.Ben afedersiniz lavaboya giremedim adam koşuya gidiyor adaletli bulamıyorum.O çayını keyifle içerken,ya da alışverişe çıktığında kafası rahatken benim banyoyu ertelemem banyodayken bile aklımın kızımda olması,koyduğum her çayın soğuması moralimi bozuyor.Eşim ruhumu okşuyor sevgi gösteriyor alttan alıyor ama yine de onun rahatı benim sinirimi bozuyor.Dün gece bir şeyler yaşadık güzeldi de ne bileyim o bile ağırıma gidiyor Hem annelik hem kadınlık hem çalışıyorum daha ne yapayım diyorum..Çocuktan sonra evlilik derlerdi doğruymuş.Eşime aşırı bir sinir var içimde ne yapmalıyım bilmiyorum.Şimdi o koşuyor ben işe gitceğim günler için bebek uyumuşken süt sağacağım.Daha üstümü değişemedim.Üstelik haber vermeden çıktığı için de kızgınım ben çat kapı cıkamıyorum bu evden adamın aklına esiyor hop gidiveriyor.Akşama da görevde zaten gece de olmayacak.Hayatta erkek olmak varmış...Nasıl sakin kalabilirim?Eşimin daha da rahatlamaması için neler yapabilirim?Telefonuna asla bakmazdı böyle şimdi ergen gibi elinde sinir oluyorum.Böyle icim icimi yiyor ona laf sokasım geliyo napayım
fazla sert bir yorum olmamis mi lohusalik psikolijisi kolay degil bazi kadinlar lohusa depresyonuna giriyor normal bu dusunceleri bence. Yeni bir hayata adapte olma sancilari
Avukat mısın ?
Ayrıca onunkisi lohusalıktan değil, herkes etrafında pervane olurken, bebeği ağlarken konu sahibi çay peşinde.
Patates kızartması peşinde.
Soruyorum kaçınız lohusayken sıcak çay içip, patates kızartması yediniz?
Bu bildiğin şımarıklık.
1.5 aylık bebeği anneye bırakıp işe başlayan, kocası söylemeden spora gidiyor diye kavga edecek duruma gelen benim sanki.
Ya kadin 2. Ayda başlamaya mecbur çoğu kadın başlıyor karantinadan dolayi. Sizin derdiniz ne anlamadm. Hic doğum yaptınız mı lohusa oldunuz mu eğer oyleyse anlamanız lazim bu ruh halini. Olmadiysaniz da cok yorum yapabilceğnz bir konu değil.Avukat mısın ?
Ayrıca onunkisi lohusalıktan değil, herkes etrafında pervane olurken, bebeği ağlarken konu sahibi çay peşinde.
Patates kızartması peşinde.
Soruyorum kaçınız lohusayken sıcak çay içip, patates kızartması yediniz?
Bu bildiğin şımarıklık.
1.5 aylık bebeği anneye bırakıp işe başlayan, kocası söylemeden spora gidiyor diye kavga edecek duruma gelen benim sanki.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?