arkadaşım neler yaşamışsın yaaa.inan okurken içim cız etti..yüreğime bir sıcaklık indi sanki çok üzüldüm...hastayken yanlız kalmak çok zor bilirim bende sezaryanla doğum yaptım ve doğumdan 3 gün sonra yanlız kaldım.bebeğimde çok huysuzdu sürekli ağlardı.ramazan ayının ilk günü doğum yaptım eşim oruçlu iftar sahur hazırlamak lazım ben yorgun bitkin bebeğim hep ağlar..hamd olsun 1 haftaya varmadan topladım kendimi ama sana çok üzüldüm Allah sana peygamber sabrı vermiş cnm..eşinde seni çok seviyormuş demekki el üstünde tutmuş.Allah size hep böyle mutlu mesut birbirine bağlı bir aile olarak yaşamayı nasip etsin inş.ve evlatlarımızada bizlerede sağlık sıhhat versin Rabbim her zaman inş........Allah kimselere muhtaç etmesin bizleri yanlız ve yardımsız kalmak çok zor...kızlar ben bildiğiniz gibi kayınvalide gazına gelip kelepçe taktırdım ve kelepçenin 1. yılında hamile kaldım ameliyat yeri enfekte olunca mideme kadar sardı zayıfladım ama enfeksiyon olan yer devamlı akıntı ve ateş yaptı kendimden ateş yüzünden kendimden geçtiğim ağrı yüzünden kalkamadığım oldu bebeğim gaz sancısı var gece uyumuyodu ben yatalak gibi oldum doktoruum çıkaralım diyo kelepçeyi ben düşünüyorum oğlum gece uyumaz altı değişecek maması ameliyat yoğun bakım ve en kötüsü ölüm korkusu bu haldeyken bile oğluma bakmazken kendi annem eşiimin ailesinden bahsetmeme bile gerek yok olamadım devamlı akşam başlayan enfeksiyon yerinden kaynaklı ateş eğilip kallarken apse yeri acısı üstüne doktorm ameliyat olmayacaksın bari acını hafifletmek için drenaj acı acı....ve o kesilerden sonra bana sevgiyle bakan meleğim acıdan alamazdım kcağıma gözünüzde canlandırın misafir odama oturma odamdan çekyat getirtim eşime yatak gibi olsun diye yara yeri alanı küçük ama mideye kadar ilerlemiş ağrılı kitle antibiyotik işe yaramadı ..neyse ben küçük bebeğimi çekyatta yanıma yatırdım çıngırakları bezi biberon 6 tane aldı ki eşim kirlendiğinde ağrım başlayıp kalkamassam bebeğim mikrop kapmasın diye kirli biberondan gittikçe kötüleştim eşim işten geliyo ne yemek ne temizlik 2 tane onun bakımına muhtaç kişi biri melek ALLAH BİN KERE RAZI OLSN SÖZDE EL AMA ÖZ AİLEMİN YAPMADIĞI SEVGİYİ BAKIMI YAPTI BAŞBAŞA BAZEN KONŞR AĞLARDIK halimize bu dünyada meleğimizi emanet edeceğimiz bize bişey olsa kimse yok diye...bide misafir gibi 10 1 5 dk sözde anane dede ya sevmeye gelirlerdi ateş içindeyim bebeğim bitanem 4 5 aylık oyun istiyo kıpır kıpır cin gibi annesi kucağına alıp odada 2 dk gezdirince deymeyin keyfine zavallımın ..neyse gelirlerdi dalga geçer gibi ahh yavrumm ateşler içindesin fenasın sen bizz gidelimde sen yat çocuk cin gibi yazık bakalım gezdirelim altını değiştirelim yokkkk...ALLAH bin kere razı olsun diceklerine eşim için bide zavallı eşim yemeğini hazırlar banada mutfağı temizler bizimkiler gelir içecek verir bizimkilere bulaşıklarını bile yıkamaz giderlerdi..bigün eşim fena bronşit oldu ben hasta eşim hasta bebeğede geçtti o an gözümün önünde ben ve bebğim bi koltukta eşimde ateşli öksürük kas ağrısı fena ..bebeğim zavallım baygın gibi.. annemler biliyo hemde bigün geçti ertesi akşam geldiler .ohhh dedim bebeğim bu evde hasta temiz havaya çıkınca annemler almaya geldi dedim içimden geçte olsa bakacaklar zavallıma derken oooo şen şakrak bebeğime eşime bana da ateş düşürücü almış bide utanmadan diyolar ki biz yazlığa gidicez kışda olsa hava değişikliği olsun ahh yavru+-
larım dinlenin amannn.... o an şunu anladım kan bağı- anne -baba yalan hayat arkadaşı deniyo ya eşii DOĞRUU...
artık dayanamaz hale gelince anneme dedim ki benim ameliyatla kelepçemi çıkarmaları gerek bakabilecek misin ona göre olayım 1 -2 hafta dedim sağolsun baktı ama için öle soğumuş ki minnet bile duyamadım.....
bu arada bebeğim 10 aylıkken oldum oğlum ve eşim 5,5 ay çekti benim yüzümden ...
babam bide ukala ukala tavırla aferin m..... ya ben olsam evde hep hasta kadın yatalak gibi çekmem sıkılırım iyi seni çekiyo dedi bigün hiçç unutamam BANA KIZLARINA BAKIMA MUHTAÇÇÇ MELEĞĞİME YAPTIKLARINI AHHH
arkadaşım neler yaşamışsın yaaa.inan okurken içim cız etti..yüreğime bir sıcaklık indi sanki çok üzüldüm...hastayken yanlız kalmak çok zor bilirim bende sezaryanla doğum yaptım ve doğumdan 3 gün sonra yanlız kaldım.bebeğimde çok huysuzdu sürekli ağlardı.ramazan ayının ilk günü doğum yaptım eşim oruçlu iftar sahur hazırlamak lazım ben yorgun bitkin bebeğim hep ağlar..hamd olsun 1 haftaya varmadan topladım kendimi ama sana çok üzüldüm Allah sana peygamber sabrı vermiş cnm..eşinde seni çok seviyormuş demekki el üstünde tutmuş.Allah size hep böyle mutlu mesut birbirine bağlı bir aile olarak yaşamayı nasip etsin inş.ve evlatlarımızada bizlerede sağlık sıhhat versin Rabbim her zaman inş........Allah kimselere muhtaç etmesin bizleri yanlız ve yardımsız kalmak çok zor...
evet aynı kararı bende bu ay aldım..1 ocakta doğum iznim bitti ve işe başladım.ama baktım olmuyor kızıma iyi bakılmıyor sonra laf söz k.valideden,sanki yalvardık bak diye ona da neyse...bakıcıda istemiyoruz ne de olsa yabancı güvenemiyoruz..bu yüzden bu ay sonu işimden ayrılıyorum kızım kreş yaşına gelince kısmetse o zaman çalışmayı düşünüyorum..dünyada ki hiç bir şey yavrumdan kıymetli değil...Kesinlikle kendine güveniyorsan bebek yapacaksın herkes kendi derdinde keyfinde... Ne ananeler ne de kayınvalideler bir süre sonra sorun çıkarıyorlar ve hiç beklemediğin bir anda bebeğinin bakımında tek başına kalıyorsun ee bi de çalışan anneysen bakıcıya bırakmaya da kıyamıyor, güvenemiyorsun iş başa düşüyor. bu sebeple kimseye muhtaç olmadan paşalar gibi bebeğime çalışmayı bırakıp ben bakmaya başladım başlarda zor olsa da şimdi alıştım.
Kesinlikle kendine güveniyorsan bebek yapacaksın herkes kendi derdinde keyfinde... Ne ananeler ne de kayınvalideler bir süre sonra sorun çıkarıyorlar ve hiç beklemediğin bir anda bebeğinin bakımında tek başına kalıyorsun ee bi de çalışan anneysen bakıcıya bırakmaya da kıyamıyor, güvenemiyorsun iş başa düşüyor. bu sebeple kimseye muhtaç olmadan paşalar gibi bebeğime çalışmayı bırakıp ben bakmaya başladım başlarda zor olsa da şimdi alıştım.
Baştan bakarım diye yaklaşıp sonra iş ciddiye binince vazgeçen annelere,kayınvalidelere kızamıyorum.
Anne-kayınvalide torununu kendi evladıymiş gibi zannedebiliyor. (oysa ki her çocuk farklı.) Ya da kendilerini hala genç görebiliyorlar.Ama davulun sesi uzaktan hoş gelir.
Üvey ablamın kızı olacaktı.Annesi ''bakamam'' dedi çıktı işin içinden.Ablası bakmayı kabul etti-kendi oğlu herkeste durabilen uysal bir çocuktu.-oğlu gibi olur zannetti.Olmadı.Oğlu da çok etkilendi bu durumdan.O da vazgeçti.Annem istedi o da büyük üvey ablamın oğlu gibi zannetti yok kız kendisinde de durmuyor.Yırtıyor adeta kendini.Bir annesinde-babasında duruyor.(Ki şimdi o kız okula başlayacak ama hala yabancıya sokulmaz.Biz de o yabancılara dahiliz.)
Mecbur ablam kendi baktı çocuğuna.O kadar insan iyi niyetiyle yaklaştı annem de buna dahil olmak üzere.Ama annem bundan yirmi sene önceki gibi değil.Çocuk da kendi çocuğu gibi değil.Çocuğu kucağına alınca anlayabildi bunu şimdi baştan söylüyor bana ''bakamam.'' diye.Hak veriyorum ona.
Kaldı ki bu ''söz veren'' anneler,kayınvalideler ertesi gün hayatta da olmayabilirler.
O yüzden evet çocuk yapılacaksa kişi etrafındaki tüm insanları bir an için yok saymalı.O durumda bakabilecekse,güveniyorsa maddi-manevi gücüne ne ala.
onlara güvenerek çocuk yapmış değiliz zaten bizim kızdığımız kurmak istediğimiz düzeni kurmadan önce bize engel olup yani bakıcı tutmak isterken yok biz bakarız diyerek bizler işe başladıktan bir iki ay sonra yok bakamam demeleri...bakıcı tutucaz dedik biz varken bakıcı da ne oluyor bizi yok sayıyorsunuz dediler kavga ettiler bizimle tamam siz bakın dedik 2 ayda vaz geçtiler..hayat bu şekilde hızlı yön değiştirmelere her zaman cevap veremez bu kadar ani ve sık değişen kararlar ister istemez sıkıntı oluşturuyor...yoksa kimse kimsenin çocuğuna bakmak zorunda değil tabiki..........Baştan bakarım diye yaklaşıp sonra iş ciddiye binince vazgeçen annelere,kayınvalidelere kızamıyorum.
Anne-kayınvalide torununu kendi evladıymiş gibi zannedebiliyor. (oysa ki her çocuk farklı.) Ya da kendilerini hala genç görebiliyorlar.Ama davulun sesi uzaktan hoş gelir.
Üvey ablamın kızı olacaktı.Annesi ''bakamam'' dedi çıktı işin içinden.Ablası bakmayı kabul etti-kendi oğlu herkeste durabilen uysal bir çocuktu.-oğlu gibi olur zannetti.Olmadı.Oğlu da çok etkilendi bu durumdan.O da vazgeçti.Annem istedi o da büyük üvey ablamın oğlu gibi zannetti yok kız kendisinde de durmuyor.Yırtıyor adeta kendini.Bir annesinde-babasında duruyor.(Ki şimdi o kız okula başlayacak ama hala yabancıya sokulmaz.Biz de o yabancılara dahiliz.)
Mecbur ablam kendi baktı çocuğuna.O kadar insan iyi niyetiyle yaklaştı annem de buna dahil olmak üzere.Ama annem bundan yirmi sene önceki gibi değil.Çocuk da kendi çocuğu gibi değil.Çocuğu kucağına alınca anlayabildi bunu şimdi baştan söylüyor bana ''bakamam.'' diye.Hak veriyorum ona.
Kaldı ki bu ''söz veren'' anneler,kayınvalideler ertesi gün hayatta da olmayabilirler.
O yüzden evet çocuk yapılacaksa kişi etrafındaki tüm insanları bir an için yok saymalı.O durumda bakabilecekse,güveniyorsa maddi-manevi gücüne ne ala.
onlara güvenerek çocuk yapmış değiliz zaten bizim kızdığımız kurmak istediğimiz düzeni kurmadan önce bize engel olup yani bakıcı tutmak isterken yok biz bakarız diyerek bizler işe başladıktan bir iki ay sonra yok bakamam demeleri...bakıcı tutucaz dedik biz varken bakıcı da ne oluyor bizi yok sayıyorsunuz dediler kavga ettiler bizimle tamam siz bakın dedik 2 ayda vaz geçtiler..hayat bu şekilde hızlı yön değiştirmelere her zaman cevap veremez bu kadar ani ve sık değişen kararlar ister istemez sıkıntı oluşturuyor...yoksa kimse kimsenin çocuğuna bakmak zorunda değil tabiki..........
Naber Elif Ne yaptın iş konusunu ...benim bir süredir halam bakıyor ama iki yaşından sonra kreşe vericem sanırım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?