• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Bebeğinize ben bakarım diyip sonradan yan çizen anneler kaynanalar

yazdıklarınızı okuyunca sadece bir ben değilmişim dedim ki etrafımda ne anneler ne kayınvalideler var torunlarına bakan en yakınımda teyzem var bir hafta teyzem bir hafta gelininin annesi bakıyor torununa dönüşümlü olarak idare ediyorlar özeniyorum benim annemde ben hamileyken aman kızım işini bırakma sen çalış ben bakarım torunuma demişti işyerinde müdürüm ne yapmayı düşünüyorsun doğumdan sonra çalışacak mısın yoksa bırakacakmısın diye sorduğunda anneme güveniyorum ya çalışacağım dedim neyse doğumdan sonra annem bende kaldı o esnada bel fıtığı oldu ve sorumlusu olarak bebeğimi gösterdi ki senelerdir ağır işlerde çalışıp emekli oldu işyeri yüzünden önce boyun fıtığı sonra başka rahatsızlıklar yaşadı onları suçlamadı herkesin yanında benim oğlum yüzünden bel fıtığı olduğunu söyleyip durdu doğum iznim bitmeye yakın ben bakamam sağlığım daha önemli bakıcı bul baktır dedi anne nasıl bırakırım bakıcıya işi de bırakamam insanlar bana güvendi bende sana güvendim dedim bana mı güvendin çocuk yaptın dedi anne sana güvenmeyip de başkasına nasıl güveneyim dedim o zaman haftanın 1 günü git idare etmeye çalışırım dedi 1 ay part time çalıştım ama o 1 günde dahi akşam geldiğimde kapıda çocuğu kucağıma tutuşturup hadi ben gidiyorum çok yoruldum dedi ve sonunda iş yerim beni daha fazla idare edemyeceklerini yerime başka birini bulacaklarını söylediler bende çaresiz tamam dedim çünkü o 1 günde bile annem burnumdan geliyordu anneme söylediğimde tüh keşke haftanın 3-4 günü gitseydin idare ederdim demez mi o an nasıl sinirlendiğimi anlatamam artık geçmiş olsun dedim ne onlar bana güvenir ne de ben sana bir daha güvenirim dedim işten ayrıldım evdeyim ama işimi özlüyorum oğlumla vakit geçirmek çok güzel ilk 2 yıl çok öenmli biliyorum ama insanın kendi ayaklarının üzerinde durması eşine bağımlı kalmaması çok güzel istediğin kadar kendi paranı harcıyorsun mesela bugün akşam eşime dedim ki kurutma makinası alalım şu anda olmaz dedi ki ben çalışsaydım ondan istememe gerek kalmazdı nerden nereye geldi konu neysebu arada evimi taşıdım annemle aynı sitedeyim sevmeye gelince iyi ama işim olunca rica etsem bakmasını yok şu işim var yok bu işim var deyip atlatıyor çok nadir bakıyor bende artık rica etmiyorum oğlum uyurken yapıyorum işimi kimseden fayda yokmuş bunu anladım hep diyorki ben tek başıma büyüttüm sizleri...birde arasıra oğlun büyüdü 1yaşına girecek ben bakarım sen çalışistersen diyor aman diyorum ben sana güvenmekle o hatayı yaptım kendim bakarım çocuğuma 3 yaşında veririm kreşe işe girerim diyorum ...
 
benimki daha acayip
doğum yaptığım ilk ay hem annem hem kayınvalidem bizdeler..ama ikisi de bebeği birbirinden kıskanıyor..biri "şunu yapalım" diyor öbürü karşı çıkıyor..oları idare edeceğim diye resmen yıprandım..2si de başka bir şehirde...Annem zaten bakamaz çocuğuma.. yardıma muhtaç yaşlı var evde..kayınvalidem şimdilik istekli görünüyor..başka bir şehirden gelecek..ama anlaşabilirmiyiz bilmiyorum...ben bakıcı taraftarıyım ama nasıl güveneceğim diye de içten içe düşünüyorum..kafam çok karışık..2. dönem okula başlayacağım çocuğum daha çok küçük..bunalıyorum..nne yapsam bilmiyorum..:(
 
[ilk başta annem baktı 2 y kadar sonra. kayınvalidemler geldi başka şehirden . 2 aydır beraberiz. ama çok sıkılmaya başladım. oğluma ii kötü bakıyorlar. Allah razı olsun onlarda. ama eşimle özel hayatımız kalmadı. işten gelince devamlı anne babasıyla oturuyor. bana kalsa bakıcı tutacam. Önce tbi güveneceğim birini bulmam lazım
bakalım nereye kadar dayanacağım.
 
doğunca ellerine alırlar agucu bugucu severler bebek ağlamaya başlayınca 2 dk tutamazlar ellerinde "al annesi al annesi " diye verirler geriye :)
demekki ne yapmak lazım , bebek yapmaya karar verince kimseye güvenmemek lazım :)

KATILIYORUM CANIM SANA.benim annemde kaynanamda yan çizdi.25 aylık kızım kendim büyütüyorum.şimdi kaynanam ikinciyi istiyo bende ilkine baktınızya ikinciyede bakarsınız deyip tersliyorum. bozuluyo bişey diyemiyo.hakkımı var 2, 5, ci istemeye.:47:
 
sayfayı okudukça yalnız olmadığımı öğrendim.kayınvalidem sen yap ben bakarım dedi şimdi ortada yok. 39 haftalık hamileyim ne görümcem ne kayın validem gelipte bir bardak suyumu vermediler. eşimin akrabası kaza yaptı bir haftadır hastanede. demiyorki seende doğum yapacaksın durumun nasıl. gelde şimdi bunlara çocuk baktır. şimdidn yazınben bakamam köye giderim diyor.bakalım ne yapacaz. ben bakacı tutmaktan yanayım eşim istemiyor. eşim zaten çalışmıyor bende sen bakarsın dedim bakalım ne olacak
 
sayfayı okudukça yalnız olmadığımı öğrendim.kayınvalidem sen yap ben bakarım dedi şimdi ortada yok. 39 haftalık hamileyim ne görümcem ne kayın validem gelipte bir bardak suyumu vermediler. eşimin akrabası kaza yaptı bir haftadır hastanede. demiyorki seende doğum yapacaksın durumun nasıl. gelde şimdi bunlara çocuk baktır. şimdidn yazınben bakamam köye giderim diyor.bakalım ne yapacaz. ben bakacı tutmaktan yanayım eşim istemiyor. eşim zaten çalışmıyor bende sen bakarsın dedim bakalım ne olacak

benim annem geldi Allahtan 40 gün kaldi benimle , yalniz ben yurt disinda yasiyorum bileti doguma göre almisti ama oglum 8 gün erken geldi dolasiyla hastanede yalnizdim bi esim vardi esimin ailesi 4 ,5 saat uzakta oturuyor ama gelmediler. oglum 3 aylikken görmeye geldiler. zaten bi fayda görmedim ev tasidim hamileligim son haftasinda ne ararlar ne sorarlar . ama lafa gelince " oy kurban olurum ölürüm " :). hos kaynanam gelse benden hizmez beklerdi kesin .

ne varsa insann kendi ailesinde var annemin bana faydasi cok olmustur hakkini yiyemem.gerci cok iiy hatirliyorum dayimin hanimi dogum yapmisti , ailecek seferber olmstuk, kimi yemegi yapar kimi evi temizler kimi nöbetlese cocuga bakar , insanda sans olacak
 
Son düzenleme:
Şu anda kızım 1 yaşında. bu konuda o kadar üzgünüm ki.Zaten hiçbir zaman biz kızlarına (oğulları ayrı)bir yakınlık göstermeyen annem(ayrı şehirdeyiz çoook şükür) beni hamileyken bile görmedi.Doğuma çağırmadım ben o doğuma 1 ay kala arayıp evdeki 25 yaşındaki oğlunu ve torununu 11 yaşında bahane ederek doğuma gelemeyeceğini ama istersem 19 yaşındaki kız kardeşimi yollayabileceğini (o da doğuma belki gelebilecek olan arkadaşımın kızına bakması için) söyledi.Kaynanam zaten ona muhtaç olayım yalvarayım diye son ana kadar hamileliğim de bir kez olsun aramamıştı.Onunla hep kötüydü aramız .Neyse biz doğuma karı koca gittik oradaki insanların bize acıyan bakışlarını hiç unutamıyorum.Bebeği aldık eve getirdik apartmana girerken bizi kimse yalnız görmesin diye nasıl aceleyle gireceğimizi şaşırttık.Arkadaşlarım geldi aaa yalnız mısın dedi, yalan söyledim.vs. vs.Biz karı-koca acemi netten araştırıp bakıyoruz herşeye.Nöbetleşe uyuduk.Annem 1-2 kere aradı sonra telefonlarına çıkmadım neredeyse 1 yıldır görüşmüyorum, sesini bile duymak istemiyorum.Düşünün çocuğumu bile görmedi hala. artık bu eve giremez o ayrı.Allahtan melek gibi bir eşim vardı kızımıza çook güzel bir şekilde ikimiz baktık. kayınvalide 2 aylıkken geldi ukalalık yapıp gitti yüzüne bile bakmadık eşimle.Yakında başlıyorum işe, bakıcı tuttuk, iyi birine benziyor.Bu yaşadıklarım annemin, ailemin yaptıkları içime oturdu atamıyorum. ve şunu farkettim ki annem zaten her zaman böyleymiş ben şimdi anlamışım.Çook uzattım sonuç olarak çoook mutlu, sağlıklı bir bebek ailelerini silmiş bir karı-koca.
 
Son düzenleme:
Back