yazdıklarınızı okuyunca sadece bir ben değilmişim dedim ki etrafımda ne anneler ne kayınvalideler var torunlarına bakan en yakınımda teyzem var bir hafta teyzem bir hafta gelininin annesi bakıyor torununa dönüşümlü olarak idare ediyorlar özeniyorum benim annemde ben hamileyken aman kızım işini bırakma sen çalış ben bakarım torunuma demişti işyerinde müdürüm ne yapmayı düşünüyorsun doğumdan sonra çalışacak mısın yoksa bırakacakmısın diye sorduğunda anneme güveniyorum ya çalışacağım dedim neyse doğumdan sonra annem bende kaldı o esnada bel fıtığı oldu ve sorumlusu olarak bebeğimi gösterdi ki senelerdir ağır işlerde çalışıp emekli oldu işyeri yüzünden önce boyun fıtığı sonra başka rahatsızlıklar yaşadı onları suçlamadı herkesin yanında benim oğlum yüzünden bel fıtığı olduğunu söyleyip durdu doğum iznim bitmeye yakın ben bakamam sağlığım daha önemli bakıcı bul baktır dedi anne nasıl bırakırım bakıcıya işi de bırakamam insanlar bana güvendi bende sana güvendim dedim bana mı güvendin çocuk yaptın dedi anne sana güvenmeyip de başkasına nasıl güveneyim dedim o zaman haftanın 1 günü git idare etmeye çalışırım dedi 1 ay part time çalıştım ama o 1 günde dahi akşam geldiğimde kapıda çocuğu kucağıma tutuşturup hadi ben gidiyorum çok yoruldum dedi ve sonunda iş yerim beni daha fazla idare edemyeceklerini yerime başka birini bulacaklarını söylediler bende çaresiz tamam dedim çünkü o 1 günde bile annem burnumdan geliyordu anneme söylediğimde tüh keşke haftanın 3-4 günü gitseydin idare ederdim demez mi o an nasıl sinirlendiğimi anlatamam artık geçmiş olsun dedim ne onlar bana güvenir ne de ben sana bir daha güvenirim dedim işten ayrıldım evdeyim ama işimi özlüyorum oğlumla vakit geçirmek çok güzel ilk 2 yıl çok öenmli biliyorum ama insanın kendi ayaklarının üzerinde durması eşine bağımlı kalmaması çok güzel istediğin kadar kendi paranı harcıyorsun mesela bugün akşam eşime dedim ki kurutma makinası alalım şu anda olmaz dedi ki ben çalışsaydım ondan istememe gerek kalmazdı nerden nereye geldi konu neysebu arada evimi taşıdım annemle aynı sitedeyim sevmeye gelince iyi ama işim olunca rica etsem bakmasını yok şu işim var yok bu işim var deyip atlatıyor çok nadir bakıyor bende artık rica etmiyorum oğlum uyurken yapıyorum işimi kimseden fayda yokmuş bunu anladım hep diyorki ben tek başıma büyüttüm sizleri...birde arasıra oğlun büyüdü 1yaşına girecek ben bakarım sen çalışistersen diyor aman diyorum ben sana güvenmekle o hatayı yaptım kendim bakarım çocuğuma 3 yaşında veririm kreşe işe girerim diyorum ...