Cok geçmiş olsun başınız sagolsun Allah sabir versin.bir şey soracağım enfeksiyon ne sebepleydi? Ben de şuan 26 haftaligim vajinal kanamam oldu yatış verildi 17.haftada safra kesesi taşı nedeniyle enfeksiyon olmustu iyileştim ama. suanki kanama nedeni nedir bilmiyorum acilma kasılma rahimde kisalik yok bebek kanalda değil. Acaba enfeksiyon mu var diye de korkuyorum
Aynen minik bir savaşcıydıAh cok üzgünüm yavrum nasil dayanmis susuz ve mücadele etmiş
Hem idrarda hemde kanda enfeksiyon vardı idrarda e feksiyon üreme yapmıştı . Hastanede yapıyorsan tahlillerini yapmışlardır zaten mutlaka bakarlar enfeksyona . Kanaman belki plesentan aşağıda ise ondanda olbilr
Başınız sağolsun, Allah açınızı hafifletsin. Ama yeni gebelik için sezeryanla en az 2 yıl diyor doktorlar. Doktorunuza kesinlikle danışmadan bir şey yapmayın. Yas surecinizi yaşayın . Gerekirse destek alın.
Merhaba basınız sağolsun gerçekten ınsanın kalbi acıyor bende tüp bebekle hamıleydım 28 haftalık ıkız bebeklerımı kaybettim erken doğum oldu dört gün yaşadılar prematüre doğdukları için bende sezeryan oldum zor çok yorucu gerçekten bende çok kötü günler geçirdim bebeklerın ölüm haberını aldığım gün eve aldığım bebek kargoları bezlerı kıyafetlerı geliyordu ağlaya ağlaya ıade ettım hepsını yanı bır de ıkız dıye her şeyden ıkı tana ala ala dünya kadar eşya olmustu kalan eşyaları anneme verdim saklasın diye zor Rabbım sabır versin Buda bır sınav sakın isyan etmeyin ben birde doğumda ölüm riskim vardı kan kaybından dolayı kan sulandırıcı iğne kullanıyorum daha sonra doktoruma gıttıgımde hormon değerlerim degıstıgını yumurtalık rezervımın 0.43 e ındıgını öğrendim daha 32 yaşındaymışım aylarca bırde buna üzüldüm hatta eşime dedım çocuğumuz olmasa üzülür musun dıye sen bana yetersın demıstı öyle ağlamaklı aylar geçti sonra kendimı toparladım embryo havuzu yaptık toplamda üç kere tüp bebek uyguladık dondurduk bu sıra hem maddi hem manevi hem fızıksel çok yorucuydu ben hep şöyle düşündüm Allah bana bu duyguyu yaşattı ve ben çok sevdım eğer nasıbımdr olmasaydı hıc yaşamazdım sadece yarım kaldı bu bır sınav ınanıyorum Rabbım tamamnına erdırecek hıc vazgecmedım seseryanım bırıncı yılı martta doğdu tüp bebek transferı oldum suan 8 haftalık hamıleyım ınsallah sağlıkla kucağıma almak nasip olur kızı bebekler erkektı dedım kı Allahım bana sağlıklı güzel bır bebek ver kız çocukta olsa mavı gıydırıcem çünkü her seyı mavı almıştık suan bellı değil cınsıyet ama kız hıssedıyorum çok uzun oldu okur musun bilmiyorum bu çok zor bir süreç seni çok iyi anlıyorum öncelikle sen iyi ol kalbini yaralarını anlıyorum güzel yarandan öpüyorum
Evet crp falan normal çıktı plasenta aşağıda değil enfeksiyon yok kendimi yordum ondan galiba. Evdeyim dinleniyorum insallah bir daha olmaz.
Okudum başınız sagolsun. Cok gecmis olsun Rabbim karninizdaki evladınızi sag salim sağlıcakla vaktinde kucağınıza almak nasip etsin.Merhaba basınız sağolsun gerçekten ınsanın kalbi acıyor bende tüp bebekle hamıleydım 28 haftalık ıkız bebeklerımı kaybettim erken doğum oldu dört gün yaşadılar prematüre doğdukları için bende sezeryan oldum zor çok yorucu gerçekten bende çok kötü günler geçirdim bebeklerın ölüm haberını aldığım gün eve aldığım bebek kargoları bezlerı kıyafetlerı geliyordu ağlaya ağlaya ıade ettım hepsını yanı bır de ıkız dıye her şeyden ıkı tana ala ala dünya kadar eşya olmustu kalan eşyaları anneme verdim saklasın diye zor Rabbım sabır versin Buda bır sınav sakın isyan etmeyin ben birde doğumda ölüm riskim vardı kan kaybından dolayı kan sulandırıcı iğne kullanıyorum daha sonra doktoruma gıttıgımde hormon değerlerim degıstıgını yumurtalık rezervımın 0.43 e ındıgını öğrendim daha 32 yaşındaymışım aylarca bırde buna üzüldüm hatta eşime dedım çocuğumuz olmasa üzülür musun dıye sen bana yetersın demıstı öyle ağlamaklı aylar geçti sonra kendimı toparladım embryo havuzu yaptık toplamda üç kere tüp bebek uyguladık dondurduk bu sıra hem maddi hem manevi hem fızıksel çok yorucuydu ben hep şöyle düşündüm Allah bana bu duyguyu yaşattı ve ben çok sevdım eğer nasıbımdr olmasaydı hıc yaşamazdım sadece yarım kaldı bu bır sınav ınanıyorum Rabbım tamamnına erdırecek hıc vazgecmedım seseryanım bırıncı yılı martta doğdu tüp bebek transferı oldum suan 8 haftalık hamıleyım ınsallah sağlıkla kucağıma almak nasip olur kızı bebekler erkektı dedım kı Allahım bana sağlıklı güzel bır bebek ver kız çocukta olsa mavı gıydırıcem çünkü her seyı mavı almıştık suan bellı değil cınsıyet ama kız hıssedıyorum çok uzun oldu okur musun bilmiyorum bu çok zor bir süreç seni çok iyi anlıyorum öncelikle sen iyi ol kalbini yaralarını anlıyorum güzel yarandan öpüyorum
Çok çok sevindim senin adına kendim hamile kalmışım gibi rabbim sağlıcakla kucağına almayı nasip etsin . Zor süreçten sınavdan geçtik ve geçiyoruz. İnanıyorum daha güzellerini yaşatacak rabbim bize. Biz bebeklerimizi unutmayacağız sadece alışıyoruz onsuzluğa. Rabbim kucağına sağlıcakla almayı nasip etsin düşmüşsünMerhaba basınız sağolsun gerçekten ınsanın kalbi acıyor bende tüp bebekle hamıleydım 28 haftalık ıkız bebeklerımı kaybettim erken doğum oldu dört gün yaşadılar prematüre doğdukları için bende sezeryan oldum zor çok yorucu gerçekten bende çok kötü günler geçirdim bebeklerın ölüm haberını aldığım gün eve aldığım bebek kargoları bezlerı kıyafetlerı geliyordu ağlaya ağlaya ıade ettım hepsını yanı bır de ıkız dıye her şeyden ıkı tana ala ala dünya kadar eşya olmustu kalan eşyaları anneme verdim saklasın diye zor Rabbım sabır versin Buda bır sınav sakın isyan etmeyin ben birde doğumda ölüm riskim vardı kan kaybından dolayı kan sulandırıcı iğne kullanıyorum daha sonra doktoruma gıttıgımde hormon değerlerim degıstıgını yumurtalık rezervımın 0.43 e ındıgını öğrendim daha 32 yaşındaymışım aylarca bırde buna üzüldüm hatta eşime dedım çocuğumuz olmasa üzülür musun dıye sen bana yetersın demıstı öyle ağlamaklı aylar geçti sonra kendimı toparladım embryo havuzu yaptık toplamda üç kere tüp bebek uyguladık dondurduk bu sıra hem maddi hem manevi hem fızıksel çok yorucuydu ben hep şöyle düşündüm Allah bana bu duyguyu yaşattı ve ben çok sevdım eğer nasıbımdr olmasaydı hıc yaşamazdım sadece yarım kaldı bu bır sınav ınanıyorum Rabbım tamamnına erdırecek hıc vazgecmedım seseryanım bırıncı yılı martta doğdu tüp bebek transferı oldum suan 8 haftalık hamıleyım ınsallah sağlıkla kucağıma almak nasip olur kızı bebekler erkektı dedım kı Allahım bana sağlıklı güzel bır bebek ver kız çocukta olsa mavı gıydırıcem çünkü her seyı mavı almıştık suan bellı değil cınsıyet ama kız hıssedıyorum çok uzun oldu okur musun bilmiyorum bu çok zor bir süreç seni çok iyi anlıyorum öncelikle sen iyi ol kalbini yaralarını anlıyorum güzel yarandan öpüyorum
Çok çok sevindim senin adına kendim hamile kalmışım gibi rabbim sağlıcakla kucağına almayı nasip etsin . Zor süreçten sınavdan geçtik ve geçiyoruz. İnanıyorum daha güzellerini yaşatacak rabbim bize. Biz bebeklerimizi unutmayacağız sadece alışıyoruz onsuzluğa. Rabbim kucağına sağlıcakla almayı nasip etsin duamdasınMerhaba basınız sağolsun gerçekten ınsanın kalbi acıyor bende tüp bebekle hamıleydım 28 haftalık ıkız bebeklerımı kaybettim erken doğum oldu dört gün yaşadılar prematüre doğdukları için bende sezeryan oldum zor çok yorucu gerçekten bende çok kötü günler geçirdim bebeklerın ölüm haberını aldığım gün eve aldığım bebek kargoları bezlerı kıyafetlerı geliyordu ağlaya ağlaya ıade ettım hepsını yanı bır de ıkız dıye her şeyden ıkı tana ala ala dünya kadar eşya olmustu kalan eşyaları anneme verdim saklasın diye zor Rabbım sabır versin Buda bır sınav sakın isyan etmeyin ben birde doğumda ölüm riskim vardı kan kaybından dolayı kan sulandırıcı iğne kullanıyorum daha sonra doktoruma gıttıgımde hormon değerlerim degıstıgını yumurtalık rezervımın 0.43 e ındıgını öğrendim daha 32 yaşındaymışım aylarca bırde buna üzüldüm hatta eşime dedım çocuğumuz olmasa üzülür musun dıye sen bana yetersın demıstı öyle ağlamaklı aylar geçti sonra kendimı toparladım embryo havuzu yaptık toplamda üç kere tüp bebek uyguladık dondurduk bu sıra hem maddi hem manevi hem fızıksel çok yorucuydu ben hep şöyle düşündüm Allah bana bu duyguyu yaşattı ve ben çok sevdım eğer nasıbımdr olmasaydı hıc yaşamazdım sadece yarım kaldı bu bır sınav ınanıyorum Rabbım tamamnına erdırecek hıc vazgecmedım seseryanım bırıncı yılı martta doğdu tüp bebek transferı oldum suan 8 haftalık hamıleyım ınsallah sağlıkla kucağıma almak nasip olur kızı bebekler erkektı dedım kı Allahım bana sağlıklı güzel bır bebek ver kız çocukta olsa mavı gıydırıcem çünkü her seyı mavı almıştık suan bellı değil cınsıyet ama kız hıssedıyorum çok uzun oldu okur musun bilmiyorum bu çok zor bir süreç seni çok iyi anlıyorum öncelikle sen iyi ol kalbini yaralarını anlıyorum güzel yarandan öpüyorum
Merhaba ben çok çok yeniyim.
Merhabalar öncelikle başınız sağolsun.Benim bebeĝim sezaryen dogumla dünyaya geldi.Fiziksel olarak çok sıkıntı çektim 1 ay boyunca kendi başıma yatağimdan doğrulamadım hatta tuvalete bile kendim gidemedim.Bebeğimi de 18 gün boyunca sadece küvözin içinden sevdim dokundum.1 kilo doğmuştu minicik elleri vardı ama parmaĝımı avucuna koyduĝumda sıkı sıkı tutuyordu.İnsan görünce sevip dokununca daha zor oluyor kaybı.Allah kimseyi o küvöz başında bekletmesin.O yenidogan yogun bakım bambaşka bir dünya.O acılar geçmiyor ama insan bununla yaşamayı öğreniyor.Siz de zamanla daha güçlü olacaksınız olumsuz düşünmeyin lütfen.Ben sezaryan dogum yaptım en az 1 yıl beklemem gerekecek diye çok ağlamıştım.Sonrasında olacak mı olmayacak mı olsa duracak mı ya yine aynısı olursa mecbur tekrar sezaryen olacagim ona da saglikli kavuşamazsam nasil olacak diye düşünmekten günlerim zehir olmuştu.Hem lohusalık psikolojisi hem bebegimin kaybı beni bitirmişti.Günlerce sütümü saĝdım ama bebeĝim bir damla içemedi.Kaybından sonra da sütüm gelmeye devam etti bir süre.Ben de çevremden sogudum kimseyle görüşmedim sadece iş spor şeklinde geçti günlerim.Eşimle de aramız bozuldu anlaşamaz olduk.çünkü ikimizin de gücü tükenmiş yıpranmıştık ve bebegimizi özlüyorduk.Ama bir şekilde toparlıyor insan.Simdiki hamileligim tüp bebek değil.4 tane iyi kalite dondurulmuş embriyomuz vardı ama gerek kalmadı.Onlar halaa duruyor.Simdi 36.haftadayım dogum için gün sayıyorum.İnsallah saĝlıkla kavuşuruz bu sefer.Siz de olumsuz düşünmeyin neden son şansınız olsun.Üstelik normal dogum yapmişsiniz uzun süre beklemek zorunda olmayacaksınız.Kendinizi toparladığınızda yeniden deneyebilirsiniz.Biliyorum çok zor.Ama unutmayın her şey insan için.Başımıza her şey gelebilir ama bir şekilde aşmaya çalışmalısınız.Ben bebeğime heyecanla çeşit çeşit kıyafetler aldım ama hicbirini giyemedi.Sütümden bir damla içemedi bezinden başka bir şeyi olmadı üstünde.Çok zor oldu toparlanmam o yüzden sizi çok iyi anlıyorum.Yas süreciniz tabi ki olacak kendinize zaman tanıyın şimdi hep böyle olacak sanıyorsunuz ama bir yerden yaşama tutanacak hatta bebeginize de kavusacaksınız.Kendinizi bırakmayın hiç de olumsuz düşünmeyin denemeye devam edin çünkü bebeginize kavuşunca hepsine degermiş iyi ki pes etmemişim diyeceksiniz
Gerçekten o kadar zorki çok dedım baştan hamıle kalmasaydım bu kadar üzülmem diye benim de bebeklerım 27.haftada 1.285 diğeri 1.100 doğdu ve benim hayatı riskim vardı aşırı kanamayla girdim doğuma mecbur sezeryan oldum üç gün yaşadılar o kadar uğraştım sütüm gelsın dıye sütüm de nasip oldu ama yaşamadılar ne zaman bır kayıp görsem bir üzüntü çöker bana da daha sonra tekrar tüp bebek denedık havuz yaptık zorlu süreçlerde suan yine hamıleyım 19.haftalık ikiz bebeklerım erkektı o kadar şey almıştım çoğunu iade ettim kalanlarda anneme duruyor dedm eğer çocuğum olursa kız da olsa gıydırcem mavı seylerı kullanıcam dıye şimdi kızım olcacak ve sağlıkla doğsun mavı seylerı gıydırcem size de sağlıkla hayırlı doğumlar dılıyorumMerhabalar öncelikle başınız sağolsun.Benim bebeĝim sezaryen dogumla dünyaya geldi.Fiziksel olarak çok sıkıntı çektim 1 ay boyunca kendi başıma yatağimdan doğrulamadım hatta tuvalete bile kendim gidemedim.Bebeğimi de 18 gün boyunca sadece küvözin içinden sevdim dokundum.1 kilo doğmuştu minicik elleri vardı ama parmaĝımı avucuna koyduĝumda sıkı sıkı tutuyordu.İnsan görünce sevip dokununca daha zor oluyor kaybı.Allah kimseyi o küvöz başında bekletmesin.O yenidogan yogun bakım bambaşka bir dünya.O acılar geçmiyor ama insan bununla yaşamayı öğreniyor.Siz de zamanla daha güçlü olacaksınız olumsuz düşünmeyin lütfen.Ben sezaryan dogum yaptım en az 1 yıl beklemem gerekecek diye çok ağlamıştım.Sonrasında olacak mı olmayacak mı olsa duracak mı ya yine aynısı olursa mecbur tekrar sezaryen olacagim ona da saglikli kavuşamazsam nasil olacak diye düşünmekten günlerim zehir olmuştu.Hem lohusalık psikolojisi hem bebegimin kaybı beni bitirmişti.Günlerce sütümü saĝdım ama bebeĝim bir damla içemedi.Kaybından sonra da sütüm gelmeye devam etti bir süre.Ben de çevremden sogudum kimseyle görüşmedim sadece iş spor şeklinde geçti günlerim.Eşimle de aramız bozuldu anlaşamaz olduk.çünkü ikimizin de gücü tükenmiş yıpranmıştık ve bebegimizi özlüyorduk.Ama bir şekilde toparlıyor insan.Simdiki hamileligim tüp bebek değil.4 tane iyi kalite dondurulmuş embriyomuz vardı ama gerek kalmadı.Onlar halaa duruyor.Simdi 36.haftadayım dogum için gün sayıyorum.İnsallah saĝlıkla kavuşuruz bu sefer.Siz de olumsuz düşünmeyin neden son şansınız olsun.Üstelik normal dogum yapmişsiniz uzun süre beklemek zorunda olmayacaksınız.Kendinizi toparladığınızda yeniden deneyebilirsiniz.Biliyorum çok zor.Ama unutmayın her şey insan için.Başımıza her şey gelebilir ama bir şekilde aşmaya çalışmalısınız.Ben bebeğime heyecanla çeşit çeşit kıyafetler aldım ama hicbirini giyemedi.Sütümden bir damla içemedi bezinden başka bir şeyi olmadı üstünde.Çok zor oldu toparlanmam o yüzden sizi çok iyi anlıyorum.Yas süreciniz tabi ki olacak kendinize zaman tanıyın şimdi hep böyle olacak sanıyorsunuz ama bir yerden yaşama tutanacak hatta bebeginize de kavusacaksınız.Kendinizi bırakmayın hiç de olumsuz düşünmeyin denemeye devam edin çünkü bebeginize kavuşunca hepsine degermiş iyi ki pes etmemişim diyeceksiniz
Benim tekrar aynı sürece girecek takatim kalmadı. 4 ay düşük tehlikesiyle evde yattım. Kimsem yok bana bakacak. Eşimin çocukları olduğu için benim kadar istekli değil. Herşeyden herkesten o kadar soğudum ki sadece kendi başıma kalıp düşünmek istiyorum. Daha öncesinde 4 kaybım var bunu da yaşayınca hiç umudum kalmadı. Artık olmayacağına alıştırmak istiyorum kendimi. Benden bu kadar deyip herşeyden elimi çekmek istiyorum. Psikolojik destek aldınız mı siz bu süreçteMerhabalar öncelikle başınız sağolsun.Benim bebeĝim sezaryen dogumla dünyaya geldi.Fiziksel olarak çok sıkıntı çektim 1 ay boyunca kendi başıma yatağimdan doğrulamadım hatta tuvalete bile kendim gidemedim.Bebeğimi de 18 gün boyunca sadece küvözin içinden sevdim dokundum.1 kilo doğmuştu minicik elleri vardı ama parmaĝımı avucuna koyduĝumda sıkı sıkı tutuyordu.İnsan görünce sevip dokununca daha zor oluyor kaybı.Allah kimseyi o küvöz başında bekletmesin.O yenidogan yogun bakım bambaşka bir dünya.O acılar geçmiyor ama insan bununla yaşamayı öğreniyor.Siz de zamanla daha güçlü olacaksınız olumsuz düşünmeyin lütfen.Ben sezaryan dogum yaptım en az 1 yıl beklemem gerekecek diye çok ağlamıştım.Sonrasında olacak mı olmayacak mı olsa duracak mı ya yine aynısı olursa mecbur tekrar sezaryen olacagim ona da saglikli kavuşamazsam nasil olacak diye düşünmekten günlerim zehir olmuştu.Hem lohusalık psikolojisi hem bebegimin kaybı beni bitirmişti.Günlerce sütümü saĝdım ama bebeĝim bir damla içemedi.Kaybından sonra da sütüm gelmeye devam etti bir süre.Ben de çevremden sogudum kimseyle görüşmedim sadece iş spor şeklinde geçti günlerim.Eşimle de aramız bozuldu anlaşamaz olduk.çünkü ikimizin de gücü tükenmiş yıpranmıştık ve bebegimizi özlüyorduk.Ama bir şekilde toparlıyor insan.Simdiki hamileligim tüp bebek değil.4 tane iyi kalite dondurulmuş embriyomuz vardı ama gerek kalmadı.Onlar halaa duruyor.Simdi 36.haftadayım dogum için gün sayıyorum.İnsallah saĝlıkla kavuşuruz bu sefer.Siz de olumsuz düşünmeyin neden son şansınız olsun.Üstelik normal dogum yapmişsiniz uzun süre beklemek zorunda olmayacaksınız.Kendinizi toparladığınızda yeniden deneyebilirsiniz.Biliyorum çok zor.Ama unutmayın her şey insan için.Başımıza her şey gelebilir ama bir şekilde aşmaya çalışmalısınız.Ben bebeğime heyecanla çeşit çeşit kıyafetler aldım ama hicbirini giyemedi.Sütümden bir damla içemedi bezinden başka bir şeyi olmadı üstünde.Çok zor oldu toparlanmam o yüzden sizi çok iyi anlıyorum.Yas süreciniz tabi ki olacak kendinize zaman tanıyın şimdi hep böyle olacak sanıyorsunuz ama bir yerden yaşama tutanacak hatta bebeginize de kavusacaksınız.Kendinizi bırakmayın hiç de olumsuz düşünmeyin denemeye devam edin çünkü bebeginize kavuşunca hepsine degermiş iyi ki pes etmemişim diyeceksiniz
İnsallah siz de saĝlıkla kucağınıza alırsınız.O psikolojiyi çok iyi biliyorum.Ben de bebegim 8 aylık olana kadar hicbir şey alamadım korkudan.Zaten öncekiler de aldığım gibi duruyordu.Ben ilk ogluma diye aldım ama baştan beri bunun kısmetiymiş demek ki diyorum.sizin gibi doguma da çok kötü şekilde girdim.Gece uyurken birden kan boşalmasıyla uyandım.Annemlerde kalıyordum o ara.Saniyeler içerisinde iki kat yün yorgandan koltuga gećmiş.Pijamalarım göğsüme kadar üstüme yapışmıştı kandan.Ambulansla yetiştik hastaneye ama insan o durumda bile bebegini düşünüyormuş.Sonrasında 3 gece hastanede kaldım.Dikişlerimde enfeksiyon oldu.1 hafta boyunca sabah öglen ve akşam 3 doz serumla enfeksiyon tedavisi gördüm.Dikiş yerimde şişlik oldu o yüzden orayı biraz açıp enfeksiyonu temizlediler.Bu süreçte kendi başıma hareket edemiyordum ama günde 3 kere hastaneye gidip serum alıyordum bir de saat 12 de bebegimi görebiliyordum.Ev ve hastane arasında mekik dokuduk.O kadar ağrının içinde 2 saatte bir süt sağmaya calışıyordum.Normalde çok zayıf dayanıksızımdır ama anne olunca insana ayrı bir güç geliyormuş.Şimdi nasıl dayanmışım diyorum ama fiziksel acıları hatırlamıyorum bile.Sadece bebegimin acısını ilk günki gibi hissediyorum.Ömrü o kadarmış oğlumun.Allah verdi Allah aldı diyorum.İnsallah bu sefer saĝlıklı ve kolay bir doğumla bebeklerimize kavuşuruz
4 kayıp gerçekten çok zor böyle umutsuz hissetmenizi anlıyorum.Ben psikolojik destek almadım ama durumum olsaydı hiç beklemezdim.Çünkü yaşadıklarımız kolay şeyler değil.Eşinizin çocukları olmasaydı da belki yine aynı olacaktı.Erkekler bizim gibi degil.Benim eşim çok anlayışlı biridir genel olarak da cok iyi anlaşırız bebegimizi kaybedince o da kendini toparlayamadı ilk günler benim gibi aĝlamaktan yüzü gözü şişti ama hicbir zaman onu bebek konusunda çok istekli görmedim.Onun yas süresi daha kısa sürdü.Yine üzülüyor özlüyor ama ben uzun süre yedigimden içtigimden gördüğümden gezdiĝimden utandım.Bebegimi kaybetmişken bunları yapmak benim hakkım degilmis gibi hissettim.Eşim arkadaşlarıyla sohbet ederken güldüğü mutlu olduğu zamanlar içten içe ona karşi kinleniyordum.Ama dedigim gibi herkes bir degil herkesin üzüntüsü acısını yaşama şekli de aynı degil.Bence iyi bir perinatolog bulun kendi sorunlarınızı araştırıp ögrenmeye çalışın gerekirse farklı uzmanlara görünün.İmkan varsa ailenizden destek alın.Ben de bu hamileligimde serklaj oldum.9 ay yattım hic iş yemek yapmadım.Ama bana bakacak birileri vardı etrafımda.Şimdi yorgun ve umutsuz olabilirsiniz ama kendinizi toparlayınca işleri yoluna koyabilirsiniz.En önemlisi iyi bir doktor bulmanızı tavsiye ediyorum.Kendinizi bırakmayın spor iş hayatı vb şeylerle yeniden saĝlıklı bir gebelik için kendinizi hazırlama çalışmanızı tavsiye ederim.Size de iyi gelir belki
Kayıplarınızın sebebi araştırıldı mı.Benim ilk kaybımdan sonra rahim ağzı yetmezliĝi olabilecegi söylendi o yüzden gebelik sonrası 13.haftada serklaj oldum.Rahim ağzına dikiş atıldı.Ona raĝmen riske girmemek için tüm hamileligimi yatarak geçirdim.Yemegimi bile uzandıĝım yerde yedim masaya gitmedim.Ayrıca enfeksiyon ihtimaline karsı 15 günde bir kanda ve idrarda enfeksiyon var mı diye baktırdım.Doktorum ilk gebelik kaybının nedenini tam olarak bilmiyoruz o yüzden kan sulandırıcı kullanmam gerekiyor dedi.Yine hamileligimin başından beri her gün corasprin progestan ve kan sulandırıcı iĝne kullandım.Hala da iĝneyi kullanmaya devam ediyorum.Sizin de kayıplarınız için alınabilecek önlemler vardır mutlaka.Umutsuz olmayın.Kimi kolay yoldan buluyor ama kimininki de bizler gibi biraz sancılı oluyor.
