Depremde kuzenimi kaybettiğimizden beri bende ailem için aynı kaygıyı taşıyorum. Biri telefonu ilk arayışımda açmasa felaket senaryoları çiziyorum kafamda. 6 aydır her gece yatağa girdiğimde kardeşimin beni arayıp "kuzenimiz bulunmuş, ölmüş" cümlesi çınlıyor kulaklarımda. Onu düşünmemek için ancak bir video izleyerek uykuya dalabiliyorum. Yani sizi anlıyorum. Allah kimseyi korktuğuna uğratmasın. Belki profesyonel bir yardım almak gerekir.Merhabalar, herkese iyi akşamlar. Çok üzücü bir haberle ve kaygılarımla geldim bu defa.
İki gün önce eşimin memleketinden haber aldık. Bir akrabasının bebeği 7 aylık. Ana kucağından yüz üstü düşmüş annesi diğer odadayken. Çocuk nefessiz kalıp vefat etmiş. Korkunç bir acıya tanık olduk uzaktan da olsa. Annesinin cenazede bebeğini verememesi, başından ayrılamaması… Psikolojim çok ciddi düzeyde yıprandı. Kendimi çok kötü hissediyorum. O anneyle empati yapmanın acısı bile kalbimi çürütüyor, kadıncağızı düşünemiyorum. Her önlemi alıyorum ama yine de çok korkuyorum. Bebeğime bir şey olursa düşüncesini atamıyorum son iki gündür. Hep kaygılıyımdır ama öyle başka çekiyorum ki bu kaygının acısını. Başında babası varken odaya geldim mesela şimdi. O uyuyor. Yatağın üstünde oyuncağı kalmış. O an aklımdan “benim bebeğime bir şey olmuş olsa bu oyuncağı görmek çok canımı yakardı” diye o saniye geçiyor düşünceler. Engel olamıyorum. Çok mutsuzum ve paylaşmak istedim
Bebeğim 15 aylık iki gün önce ateş ishal kusma şikayetiyle acillik olduk gece yanımda yatiriyorum sırt üstü dönmüş bir yandan da kusuyor nasıl fırladım nasıl ters çevirdim anlatamam elim ayağım bosaldi ağır uykuda olsaydım büyük ihtimalle duymayacaktim ve Allah korusun bogulacakti çünkü çok kötü kustu fiskirircasinaBenim bildiğim ilk aylarda kusmuktan boğulabilir, 10 aylık bebek baya büyük kusmukla nasıl boğulmuş olacak oluyor demekki vadesi mi dolmuş
Allah korusun,Bebeğim 15 aylık iki gün önce ateş ishal kusma şikayetiyle acillik olduk gece yanımda yatiriyorum sırt üstü dönmüş bir yandan da kusuyor nasıl fırladım nasıl ters çevirdim anlatamam elim ayağım bosaldi ağır uykuda olsaydım büyük ihtimalle duymayacaktim ve Allah korusun bogulacakti çünkü çok kötü kustu fiskirircasina
Ablam 6 aylıkken vefat etmiş, annem sabah ölüsünü bulmuş yatağında, bu yüzden bende ilk bebeğimde çok korkuyordum. Gece bile onun nefesini takip ederdim. Uyurken bile takipteydim sanki, bazen yataktan hoplar çocuğu sarsardim yaşıyor mu diye. Disarda da ben taşımaya korkardım düşürurum diye, hep eşime tasitirdim, bebekle merdiven falan inip cikamazdim hiç.O ilk 6 ay...
Ani bebek ölümü sendromuyla bebegime bisey olacak diye gecelerce sifir uykuyla cevremdeki herkese nobet tutturdum.
Bebek arabasini asla kemersiz kullanmam.
Yuruyen merdivene asla binmem.
Anakucagini asla kemersiz kullanmam.
Arabaya puset olmadan asla bindirmem. On koltuga oturtmam.
21 aylik ve hala uyku tulumuyla yatiyor.
Nevresimleri yatagina citcitlarla bagli ve sıkı sıkiya serili, asla yataginda onu boğacak ortu/oyuncak birakmam.
Ani bebek ölümü sendromuna karsi ozellikle ilk 6 ay zorla emzik verdim uyurken ve hep yan yatirdim (yan destek yastiklariyla iki yonlu) uyku tulumuyla.
(Yan veya sirt ustu yatis konusunda pediatristinize danisin)
Simdi 2.bebegim yolda, bi krizli 6 ay daha bekliyor beni.
Allah hicbir anneyi babayi evlat acisiyla sinamasin.
Bebekler hep gülsün, evlatlar hep gulsun.
Ablam 6 aylıkken vefat etmiş, annem sabah ölüsünü bulmuş yatağında, bu yüzden bende ilk bebeğimde çok korkuyordum. Gece bile onun nefesini takip ederdim. Uyurken bile takipteydim sanki, bazen yataktan hoplar çocuğu sarsardim yaşıyor mu diye. Disarda da ben taşımaya korkardım düşürurum diye, hep eşime tasitirdim, bebekle merdiven falan inip cikamazdim hiç.
Allah o anneye peygamber sabrı versin ben de etkilendimMerhabalar, herkese iyi akşamlar. Çok üzücü bir haberle ve kaygılarımla geldim bu defa.
İki gün önce eşimin memleketinden haber aldık. Bir akrabasının bebeği 7 aylık. Ana kucağından yüz üstü düşmüş annesi diğer odadayken. Çocuk nefessiz kalıp vefat etmiş. Korkunç bir acıya tanık olduk uzaktan da olsa. Annesinin cenazede bebeğini verememesi, başından ayrılamaması… Psikolojim çok ciddi düzeyde yıprandı. Kendimi çok kötü hissediyorum. O anneyle empati yapmanın acısı bile kalbimi çürütüyor, kadıncağızı düşünemiyorum. Her önlemi alıyorum ama yine de çok korkuyorum. Bebeğime bir şey olursa düşüncesini atamıyorum son iki gündür. Hep kaygılıyımdır ama öyle başka çekiyorum ki bu kaygının acısını. Başında babası varken odaya geldim mesela şimdi. O uyuyor. Yatağın üstünde oyuncağı kalmış. O an aklımdan “benim bebeğime bir şey olmuş olsa bu oyuncağı görmek çok canımı yakardı” diye o saniye geçiyor düşünceler. Engel olamıyorum. Çok mutsuzum ve paylaşmak istedim
Ne denebilir, nasıl yaşanabilir bilmiyorum, Allah sabrın en büyüğünü versin o aileye.Valla ben de anlamıyorum nasıl cesaret ediyorlar? 1 saniye bu, tek 1 saniye. O saniye geçtikten sonra kemeri kendine bağlasan ne fayda. Asansör sırası beklemeye eriniyorlar, işin ucunda evladının mezarı başında beklemek varken… ana kucağı kullanıyorum ben de. Kendi hareketiyle sallanandan. Hiç yalnız bırakmıyorum bebeğimi ama yine de korktum çok. Nasıl oldu olay sorulmuyor da tabi…
Ben de öyle yapmayı düşünüyorum. İnce park beşik yataklarının üstüne müslin serip üstünde oynatayım diye düşündümEşimin akrabasının bebeği de kanepeden düşüp vefat etmişti. Bende sizin yaşadığınız kaygıları birebir yaşadım o zamanlar
3 çocuk büyüttüm, bebekler dönmeye başladığı andan itibaren yerde yorganların üstünde uyuttum.
Karyola aksesuar olarak yıllarca odanın bir köşesinde eskidi gitti..
Allahım korusun cümlemizin evlatlarını. Hepsi ona emanet
Allah sağlıkla doğurmayı, büyütmeyi nasip etsin. Bebeğim dönmeye başladı yavaş yavaş. Yatarken çat diye yüzüstü dönüyor. Aklım gidiyor bu yüzden. Eşim gece boyu başında. Gece hep beraber uyumaya asla cesaret edemiyorum. Dün gece uyurken kustu mesela öksürükle kusmuk çıkardı. Gık dese uyanırım ama ya bayılıp kalırsam, uyanamazsam korkusu. Çok kalbim ağrıyor çokO ilk 6 ay...
Ani bebek ölümü sendromuyla bebegime bisey olacak diye gecelerce sifir uykuyla cevremdeki herkese nobet tutturdum.
Bebek arabasini asla kemersiz kullanmam.
Yuruyen merdivene asla binmem.
Anakucagini asla kemersiz kullanmam.
Arabaya puset olmadan asla bindirmem. On koltuga oturtmam.
21 aylik ve hala uyku tulumuyla yatiyor.
Nevresimleri yatagina citcitlarla bagli ve sıkı sıkiya serili, asla yataginda onu boğacak ortu/oyuncak birakmam.
Ani bebek ölümü sendromuna karsi ozellikle ilk 6 ay zorla emzik verdim uyurken ve hep yan yatirdim (yan destek yastiklariyla iki yonlu) uyku tulumuyla.
(Yan veya sirt ustu yatis konusunda pediatristinize danisin)
Simdi 2.bebegim yolda, bi krizli 6 ay daha bekliyor beni.
Allah hicbir anneyi babayi evlat acisiyla sinamasin.
Bebekler hep gülsün, evlatlar hep gulsun.
Bütün evi didik didik edip önlemlerimizi alma vakti geldi. Yakında emekleyecek. Herhangi bir şey atlamaktan çok korkuyorumNe denebilir, nasıl yaşanabilir bilmiyorum, Allah sabrın en büyüğünü versin o aileye.
Güvenlik konusunda üst düzey takıntılıyım, buna rağmen başımıza birçok şey geldi ama çok şükür ki hepsi küçük yaralanmalardı.
Ben şu devirde evinde küçük çocuk olup, cam kilidi, dolap kilidi, alt dolaplarda cam ve tehlikeli eşya, sivri köşelerde korumalık, duvara sabit olmayan ağır mobilyalar, kilitlenmeyen banyolar, sallanan stor perde ipleri, ulaşılabilir düzeyde ilaç kutuları ve kesici aletler vb olan evleri anlayamıyorum.
Çünkü bunun adı bebek, sonra çocuk.
İşi bu, yaramazlık yapmak ve bir şeyleri kurcalamak.
İlla başa gelmesi gerekmiyor, her türlü önlemi insan aklıyla aldıktan sonra gerisi tevekkül, yapacak bir şey yok ama pişmanlığa da yer yok.
Kısaca, saydığım ve daha paragraflarca yazabileceğim şeyleri yapın, gerisi gerçekten teslimiyet.
Başka şekilde büyümüyor zaten, bir yerde kendimizi olacağa salmak durumundayız.
Benim çocuklarım büyüdü ama hala kapalı balkon olsa dahi çıkamazlar yasaktır, araçta çocuk ve cam kilidi vardır, evde bebek düzenindedir her şey.
Cam açılamaz zaten kilitleri var ama yetmiyor, zarar verecek olan kendi kıyafetiyle de yapıyor.
O sebeple en en önemlisi yalnız bırakmamak, ne olursa olsun!
Hiç bilmiyorum söylenen de haberde okuduğumuz da o… ana kucağından düşen bebek yazınca çıkıyor, başka bir detay yazmıyor7 aylık çocuk kafasını da kaldırır döner de debelense emekler bile, yüzüstü kalmış ölmüş olayı değildir sadece o. Belki bilmedikleri bir rahatsızlığı vardır
Louder bak canım böyle bu çocuk büyümez . Osman Gönülal diye bir doktor var onun videolarında bulabilirsin güvenli uyku kriterlerini. Hasta olduğu zamanlarda tabi ki bekle ama sürekli uykusuz olan bir insan hiç dikkatini toplayamaz kiAllah sağlıkla doğurmayı, büyütmeyi nasip etsin. Bebeğim dönmeye başladı yavaş yavaş. Yatarken çat diye yüzüstü dönüyor. Aklım gidiyor bu yüzden. Eşim gece boyu başında. Gece hep beraber uyumaya asla cesaret edemiyorum. Dün gece uyurken kustu mesela öksürükle kusmuk çıkardı. Gık dese uyanırım ama ya bayılıp kalırsam, uyanamazsam korkusu. Çok kalbim ağrıyor çok