Bebeğime bir şey olursa korkusu

Louder .!.:

Merhabalar, herkese iyi akşamlar. Çok üzücü bir haberle ve kaygılarımla geldim bu defa.
İki gün önce eşimin memleketinden haber aldık. Bir akrabasının bebeği 7 aylık. Ana kucağından yüz üstü düşmüş annesi diğer odadayken. Çocuk nefessiz kalıp vefat etmiş. Korkunç bir acıya tanık olduk uzaktan da olsa. Annesinin cenazede bebeğini verememesi, başından ayrılamaması… Psikolojim çok ciddi düzeyde yıprandı. Kendimi çok kötü hissediyorum. O anneyle empati yapmanın acısı bile kalbimi çürütüyor, kadıncağızı düşünemiyorum. Her önlemi alıyorum ama yine de çok korkuyorum. Bebeğime bir şey olursa düşüncesini atamıyorum son iki gündür. Hep kaygılıyımdır ama öyle başka çekiyorum ki bu kaygının acısını. Başında babası varken odaya geldim mesela şimdi. O uyuyor. Yatağın üstünde oyuncağı kalmış. O an aklımdan “benim bebeğime bir şey olmuş olsa bu oyuncağı görmek çok canımı yakardı” diye o saniye geçiyor düşünceler. Engel olamıyorum. Çok mutsuzum ve paylaşmak istedim

Genişletmek için tıkla...

Uffff korkunç
Umarım kimse yaşamaz böyle bişeyi ya... Ana kucaklarının da kemerleri var, keşke bağlasalarmış.

Ama sizin de böyle kaygılanmanız çok çok çok doğal. Bebekler özellikle kendilerini kurtarabilene kadar (7-8 ay döneminde dönmeye yuvarlanmaya başlayana kadar) hiç yalnız bırakmamak lazım. Eve kamera-monitör alıp bu kaygılarınızdan bir nebze kurtulabilirsiniz.
Benim kızım 9 yaşında, hala gece kamerası açık durur.
Onları korumak bizim görevimiz

KIR PAPATYASII .!.:

Louder bak canım böyle bu çocuk büyümez . Osman Gönülal diye bir doktor var onun videolarında bulabilirsin güvenli uyku kriterlerini. Hasta olduğu zamanlarda tabi ki bekle ama sürekli uykusuz olan bir insan hiç dikkatini toplayamaz ki

Genişletmek için tıkla...

Uykusuz değilim genelde şükürler olsun, eşim sabah uyuyor ben gece uyuyorum. Beraber idare ediyoruz bir şekilde. Uyurken kustuğunda başında olmasak ne olur düşünemiyorum mesela. Bir kere de nefesi tıkandı ses de çıkarmamıştı tesadüf fark ettim

KIR PAPATYASII .!.:

Louder bak canım böyle bu çocuk büyümez . Osman Gönülal diye bir doktor var onun videolarında bulabilirsin güvenli uyku kriterlerini. Hasta olduğu zamanlarda tabi ki bekle ama sürekli uykusuz olan bir insan hiç dikkatini toplayamaz ki

Genişletmek için tıkla...

Katılıyorum.

Louder, yakında eşinizde hem fiziksel hem psikolojik bozukluklar başlar. Gece uykusu uyumayanlar sinirli agresif olur, güçten düşer. Ben de iki çocuk annesiyim ama kimse bebeğin başında sabahlamadı. Eğer ateşli hasta değilse nöbet tutmak çok abartı.
4 aylık bebek yüzüstü dönse bile nefessiz kalmaz. Ya sağa ya sola çevirirler başlarını uyurken. Önemli olan yüzlerini kapatacak bir şey olmasın yatakta. Ayrıca yataktan kanepeden düşen çocuk çığlık çığlığa ağlar bağırır. Ne kadar derin uyunsa da o ağlamaya uyanılır.

Oturmaya başlamadan önce bir sn gözümün önünden ayırmadım ben. Tuvalete gitmediğim zamanlar oldu. Bazı şeyler kader, ne yaparsan yap önüne geçemiyorsun. Biz önlem alacağız yapabileceğimiz bu.
Ben de çok evhamlı değilim ama başkalarına basit gelen detayları önemsiyorum ne oluyorsa bir saniyede oluyor çünkü. Şimdi taze anne olarak da bunun etkisindesiniz. Ama düşünmemeye çalısın. Bebeğin en tatlı zamanlarını kaçırmayın bol bol koklaşın

bafelix .!.:

Katılıyorum.

Louder, yakında eşinizde hem fiziksel hem psikolojik bozukluklar başlar. Gece uykusu uyumayanlar sinirli agresif olur, güçten düşer. Ben de iki çocuk annesiyim ama kimse bebeğin başında sabahlamadı. Eğer ateşli hasta değilse nöbet tutmak çok abartı.
4 aylık bebek yüzüstü dönse bile nefessiz kalmaz. Ya sağa ya sola çevirirler başlarını uyurken. Önemli olan yüzlerini kapatacak bir şey olmasın yatakta. Ayrıca yataktan kanepeden düşen çocuk çığlık çığlığa ağlar bağırır. Ne kadar derin uyunsa da o ağlamaya uyanılır.

Genişletmek için tıkla...

Evet gece uykusu çok başka birşey . Benim kızımda dört aydan sonra uyku gerilemesi başladı sonra dış falan derken altı aydır geceleri uyku uyumuyorum saçlarımın yarısi beyazladi gören şok oluyor. Kendini fazla yipratinca sonra sabrin azaliyor. Çocuktan cikaramayacagin için etrafa sarmaya başlıyorsun . Çok kötü bir kısır döngü .

Birde zaten annelerin bildiğim kadarıyla beyinde bir kısım gece uyurken bile uyanık kaliyormis bu sayede her sese insan uyanıyor . Yattığı düz ve sert bir zeminse inşallah bir sıkıntı olmaz zaten Louder

Oscarcollerde .!.:

Burdakileri okuyunca benm 2. Çocugun Allaha emanet büyüdüğünü gördüm

Genişletmek için tıkla...

AHAHA benim de tek oğlum öyle büyüyormuş meğer yorumları okudukça psikolojim bozuldu çocuğu bebek arabasına nasıl bağlıyorsunuz benim oğlum hayatta bağlatmaz zaten bebek arabasında da durmuyordu kucakta gezdi hep benim bebe bozuk dedim içimden

bafelix .!.:

Katılıyorum.

Louder, yakında eşinizde hem fiziksel hem psikolojik bozukluklar başlar. Gece uykusu uyumayanlar sinirli agresif olur, güçten düşer. Ben de iki çocuk annesiyim ama kimse bebeğin başında sabahlamadı. Eğer ateşli hasta değilse nöbet tutmak çok abartı.
4 aylık bebek yüzüstü dönse bile nefessiz kalmaz. Ya sağa ya sola çevirirler başlarını uyurken. Önemli olan yüzlerini kapatacak bir şey olmasın yatakta. Ayrıca yataktan kanepeden düşen çocuk çığlık çığlığa ağlar bağırır. Ne kadar derin uyunsa da o ağlamaya uyanılır.

Genişletmek için tıkla...

Bebekten önce de genelde sabahlayıp 7-8 gibi uyuyorduk biz. Alışmışız sanırım. Ben artık mecburen gece uyuyorum tabi, işim uzamadıysa. Eşim bebeğimiz uyurken normalde ne yapıyorsa onu yapıyor, bana faydası şöyle, bebeğim pışpış isteyen, çok sık döndürmemiz gereken bir bebek. Oynaşmaya başladığında pışpış yapılmazsa uyanıp 2 saat ayakta kalıyor. Benim uykum emzirme dışında bölünmemiş oluyor bu şekilde. Hem de içimiz rahat ediyor nefesi tıkanırsa, tükürüğü boğazına kaçarsa diye. Çok sık oluyor bunlar maalesef.

filmdelisi .!.:

Ne denebilir, nasıl yaşanabilir bilmiyorum, Allah sabrın en büyüğünü versin o aileye.

Güvenlik konusunda üst düzey takıntılıyım, buna rağmen başımıza birçok şey geldi ama çok şükür ki hepsi küçük yaralanmalardı.
Ben şu devirde evinde küçük çocuk olup, cam kilidi, dolap kilidi, alt dolaplarda cam ve tehlikeli eşya, sivri köşelerde korumalık, duvara sabit olmayan ağır mobilyalar, kilitlenmeyen banyolar, sallanan stor perde ipleri, ulaşılabilir düzeyde ilaç kutuları ve kesici aletler vb olan evleri anlayamıyorum.
Çünkü bunun adı bebek, sonra çocuk.
İşi bu, yaramazlık yapmak ve bir şeyleri kurcalamak.
İlla başa gelmesi gerekmiyor, her türlü önlemi insan aklıyla aldıktan sonra gerisi tevekkül, yapacak bir şey yok ama pişmanlığa da yer yok.

Kısaca, saydığım ve daha paragraflarca yazabileceğim şeyleri yapın, gerisi gerçekten teslimiyet.
Başka şekilde büyümüyor zaten, bir yerde kendimizi olacağa salmak durumundayız.

Benim çocuklarım büyüdü ama hala kapalı balkon olsa dahi çıkamazlar yasaktır, araçta çocuk ve cam kilidi vardır, evde bebek düzenindedir her şey.
Cam açılamaz zaten kilitleri var ama yetmiyor, zarar verecek olan kendi kıyafetiyle de yapıyor.
O sebeple en en önemlisi yalnız bırakmamak, ne olursa olsun!

Genişletmek için tıkla...

bu dediğiniz önlemleri evde alabiliyoruz ama dışarıda pek mümkün değil tatilde yemek yediğimiz yerde fırladı koltuktan bende peşinden fırlayınca oyun zannedip kaçtı masanın köşeye vurdu kafasını oluyor maalesef böyle kazalar

KIR PAPATYASII .!.:

Evet gece uykusu çok başka birşey . Benim kızımda dört aydan sonra uyku gerilemesi başladı sonra dış falan derken altı aydır geceleri uyku uyumuyorum saçlarımın yarısi beyazladi gören şok oluyor. Kendini fazla yipratinca sonra sabrin azaliyor. Çocuktan cikaramayacagin için etrafa sarmaya başlıyorsun . Çok kötü bir kısır döngü .

Birde zaten annelerin bildiğim kadarıyla beyinde bir kısım gece uyurken bile uyanık kaliyormis bu sayede her sese insan uyanıyor . Yattığı düz ve sert bir zeminse inşallah bir sıkıntı olmaz zaten Louder

Genişletmek için tıkla...

Cidden her sese uyanıyorum hatta beşikte kıpırdadığında uyanıyorum. Eşim sorun yok dediğinde devam ediyorum uyumaya. Emzirip ona veriyorum işte. Uyku gerilemesi dedin kalbime öküz oturdu adeta. Çok zorluyor bu mesele. Benden ziyade bebeğimi zorluyor. Uyuyamıyor sürekli huzursuz ağlamaklı. Neşesiz. Meme isteği iyice arttı. Çok salyası var her şeyi ağzına götürüyor diş dönemi yaklaşıyor galiba ama emin de olamıyorum. Diş olduğunu nasıl anlarım bilmiyorum

Louder .!.:

Cidden her sese uyanıyorum hatta beşikte kıpırdadığında uyanıyorum. Eşim sorun yok dediğinde devam ediyorum uyumaya. Emzirip ona veriyorum işte. Uyku gerilemesi dedin kalbime öküz oturdu adeta. Çok zorluyor bu mesele. Benden ziyade bebeğimi zorluyor. Uyuyamıyor sürekli huzursuz ağlamaklı. Neşesiz. Meme isteği iyice arttı. Çok salyası var her şeyi ağzına götürüyor diş dönemi yaklaşıyor galiba ama emin de olamıyorum. Diş olduğunu nasıl anlarım bilmiyorum

Genişletmek için tıkla...

Diş dönemi geliyor canım . Benimki dördüncü ayda salya pik yaptı altıncı aya kadar sonra tee dokuzuncu ayda dış çıkardı bazıları daha erken çıkarır .


Seni çok iyi anlıyorum benim kızda çok huysuz bir bebekti uykuyu tam alamayınca bol bol parka çıkar duş aldir . Bak gerçekten onu bunu kafama taka taka saçlarım bembeyaz oldu o yüzden diyorum Allah korusun uyurken kacmiyordur tükürüğü değil mi ? Zaten öksürür aksirir sürekli tetikte korkarak çocuk buyutursen kendinden verirsin. Bu sefer gelecek şeylere enerjin kalmayacak . Çocuk düşüyor Louder sen istediğini yap bir gün seninki de düşecek çünkü öğrenme donemindeler kafasını dönerken vura vura yavaska koymayı öğrenecek emekleye çalışırken oraya buraya vuracak eğer sürekli kucakta tutarsan ki benim kız öyleydi huysuzlugundan kucakta dura dura geç döndü bu sefer gelişimi yavaşlıyor . Anlayacağın evet çok korkunç bir olay anlattığın ama ben mesela böyle haberler ve olaylar olunca okumuyorum ,geçiyorum, dinlemiyorum zaten altyapim hazır çünkü takıntı yapmaya en güzeli uzak durmak

KIR PAPATYASII .!.:

Diş dönemi geliyor canım . Benimki dördüncü ayda salya pik yaptı altıncı aya kadar sonra tee dokuzuncu ayda dış çıkardı bazıları daha erken çıkarır .


Seni çok iyi anlıyorum benim kızda çok huysuz bir bebekti uykuyu tam alamayınca bol bol parka çıkar duş aldir . Bak gerçekten onu bunu kafama taka taka saçlarım bembeyaz oldu o yüzden diyorum Allah korusun uyurken kacmiyordur tükürüğü değil mi ? Zaten öksürür aksirir sürekli tetikte korkarak çocuk buyutursen kendinden verirsin. Bu sefer gelecek şeylere enerjin kalmayacak . Çocuk düşüyor Louder sen istediğini yap bir gün seninki de düşecek çünkü öğrenme donemindeler kafasını dönerken vura vura yavaska koymayı öğrenecek emekleye çalışırken oraya buraya vuracak eğer sürekli kucakta tutarsan ki benim kız öyleydi huysuzlugundan kucakta dura dura geç döndü bu sefer gelişimi yavaşlıyor . Anlayacağın evet çok korkunç bir olay anlattığın ama ben mesela böyle haberler ve olaylar olunca okumuyorum ,geçiyorum, dinlemiyorum zaten altyapim hazır çünkü takıntı yapmaya en güzeli uzak durmak

Genişletmek için tıkla...

Bilmiyorum canım düşecekse, tıkanacaksa da elimizden gelen her şeyi yapmış olalım en azından, içimiz böyle rahat ediyor. Herkesin kendi yetiştirme süreci işte

7 aylık bir bebeğin bazısı oturur, bazısı emekler, döner ama hareketsiz bir şekilde sadece öyle yüzüstü yatması başka bir sebep içerir.

Bebeklerin çok mucizelerine şahit oluyor bir anne. Çünkü sadece 1 sn ile kendilerine zarar verecek bir şey bulabiliyorlar anlık.

Siz temkinli olun ama bunları çok odak noktası yapmadan. Zihnin bunu sürekli düşünmesine yardımcı olursanız sadece panik atak olursunuz.

Louder .!.:

Merhabalar, herkese iyi akşamlar. Çok üzücü bir haberle ve kaygılarımla geldim bu defa.
İki gün önce eşimin memleketinden haber aldık. Bir akrabasının bebeği 7 aylık. Ana kucağından yüz üstü düşmüş annesi diğer odadayken. Çocuk nefessiz kalıp vefat etmiş. Korkunç bir acıya tanık olduk uzaktan da olsa. Annesinin cenazede bebeğini verememesi, başından ayrılamaması… Psikolojim çok ciddi düzeyde yıprandı. Kendimi çok kötü hissediyorum. O anneyle empati yapmanın acısı bile kalbimi çürütüyor, kadıncağızı düşünemiyorum. Her önlemi alıyorum ama yine de çok korkuyorum. Bebeğime bir şey olursa düşüncesini atamıyorum son iki gündür. Hep kaygılıyımdır ama öyle başka çekiyorum ki bu kaygının acısını. Başında babası varken odaya geldim mesela şimdi. O uyuyor. Yatağın üstünde oyuncağı kalmış. O an aklımdan “benim bebeğime bir şey olmuş olsa bu oyuncağı görmek çok canımı yakardı” diye o saniye geçiyor düşünceler. Engel olamıyorum. Çok mutsuzum ve paylaşmak istedim

Genişletmek için tıkla...

yaşadıklarınız çok normal,zaten bir annenin empati yapması,evladı için endişe duyması çok olağan bir durum,maalesef bu tip kazalar sıklıkla oluyor ve temkinli olmak gerekiyor,ben 6 ay kadar oturma odasında tv açıkken uyudum bu korkularım yüzünden,heran kalkıp bakıyodum birşey olmasın diye,annem fln paranoyaksın demişti ama bende eşimin iş arkadaşının 5 aylık bebeğini gece ani bebek ölümü yüzünden kaybettiğini öğrenmiştim,halamın oğluda ben küçükken o da 4 yaşında flndı camdan düşüp vefat etmişti,bunları neden söylüyorum,temkinli olmak lazım bu takıntı değil önlem aslında,gece battaniyesi burnunu kapatabilir,yataktan düşebilir,ana kucağından düşebilir,kusabilir vs. o kadar çok ihtimal varki,hepsini düşünmek bir annenin görevi,rahat ol ya diyenleri bende anlamıyorum,aşağı bakıyorum otoparkı bahçesinde olan bir sitedeyim ve çocuklar bisiklet sürüyor,koşuşturuyor,küçücük çocuklar gecenin 12 snde tek başına oynuyor,bunlarınkide anne baba,araba çarpabilir,birisi kötü bişey yapabilir ama rahatlar,bana sen neden bırakmıyorsun abartma diyorlar ama ben öyle rahat olamıyorum...

Hepsi geçiyor gidiyor zaman cidden çok hızlı bir bakıyorsunuz gelmiş 2.5 yaşına, "anne ateşim var" diye uyandırıyor gece insanı. Ben bebeğe ilkyardım tekniklerini öğrendim hamileyken internetten, çok işe yaradı bir kere bebeğimi öyle kurtardım. Güvenli uyku yöntemleri önemli, oyuncakların üzerinde yaş aralığı yazar ona göre alınır, evde balkon cam vs kilitli olur, ilaçlar yüksekte olur, kemersiz oto koltuğu vs kullanılmaz, çocuğuma biraz büyüyünce hastalığını ifade etmeyi, duyguları falan öğrettim bunun da faydası oldu örneğin midesi bulanınca bunu tanıyor ve söylüyor.

Ama kazalar da oluyor misal geçenlerde köpeğimiz çocuğumu gördüğü için heyecanlandı birbirlerine çarptılar ve çocuğum iki basamak beton merdivenden düşüp kafasını vurdu. İnsanın aklının ucundan geçmez mesela bunun olacağı. Yani evham insanı hasta eder, esas olan önlemdir.

Ama bebek annelerini de anlıyorum çünkü insan inanılmaz bir evham yapıyor hele de çevreden kötü haber duyunca. Ben de tedbir alırdım ama yine uyuyamadığım çok olurdu. Zamanla o evham hali biraz olsun geçiyor ama ana yüreği bu çocuklar kaç yaşına gelirse gelsin evham yapacağız elbette. Uykunuza ve mental sağlığınıza özen gösterin canım anneler, insanın uykusuzluktan evhamdan sinirleri bozuluyor tahammülü azalıyor. Keşke bebekler ve çocuklar hiçbir şeyden zarar görmeyen dokunulmaz varlıklar olsa, hepsi sağlıkla mutlulukla yaşasa.

Bebek dediğin asla 1 dk ihmale gelmiyor. Bende kimseye güvenip çocuklarımı emanet edemiyorum. 2 senedir hayatımı onlara adadım. Kendimi o kadar ihmal ediyorum ki, sürekli bir yerlerimde hastalık çıkıyor. Ama annelik nasıl bir delilik hali ise yeter ki onlara bir şey olmasın diyorsun. 3 ay önce kendimi yaktım. Artık öylesine mecalim kalmamış ki, bardağı tutamadım. Kaynar su üstüme döküldü. Yine kendi canımın acısını önemsemedim, bebeği uyutmaya devam ettim.
Yenidoğan Ani ölümlere karşı çok tedbirli olmak lazım. Sırt üstü yatırmayacaksın. Kusarsa kusmuğunu yutar. Boğulur. Tek başına bırakmayacaksın. Düşer, beyin travması geçirir. Yanında asla yatırmayacaksın. Benim babaannem kendi çocuğunu ezmiş.
Rabbim hiç kimseyi evladıyla sınamasın. Arkadaşının da başı sağolsun Louder.

Görümcemin evi 4 katli oraya gittigimizde eve dönene kadar aklimdan her türlü senaryo geciyor eve gelince bir şükür ya Rabbi diyorum bazen gitmek istemiyorum siz gelin korkuyorum diyorum.Benim ev iki katlı gecen yaz camlar kapali durduk sıcaktan pistik açmadım şimdi bile evde oldugum zamanlarda acmiyorum bakicıyi tembihliyorum ne olur cam kapı acma diye.Hepsi bir anlık olacak olan her türlü oluyor evet ama önlem alinmadan olursa ayri bir vicdan azabı.Gecen sene mesela arabadan düstü kızım arabayı yeni almıstık oto koltugu almamıstık daha günlerce kendimi sucladım o vicdan vebal cok başka.

orionnn .!.:

AHAHA benim de tek oğlum öyle büyüyormuş meğer yorumları okudukça psikolojim bozuldu çocuğu bebek arabasına nasıl bağlıyorsunuz benim oğlum hayatta bağlatmaz zaten bebek arabasında da durmuyordu kucakta gezdi hep benim bebe bozuk dedim içimden

Genişletmek için tıkla...

Yoo, çocuklarımı oto koltuğuna, bebek arabasına öyle bir bağlamam vardır ki çevredekiler dövüyorum zannederdi.
Müthiş bir ağlama, direnme, bütün gücüyle kendini savunma falan filan.
Kabul etmiyorsa kirli çamaşır gibi elle kucaklayıp hop eve koşarak dönme.
Yani hiçbir çocuk ‘aaa oturayım şuraya’ demiyor ama güvenlik takıntılı anneler ağlamaktan kussa dahi, canına bir şey olacağına ağlamasını yeğeliyor.
Bana çoğu zaman ‘işkenceci anne’ gibi bakarlardı ama zaman geçip kaza haberleri geldikçe ‘bebek arabasından düştü dişi kırıldı, sandalyeden düştü burnu kırıldı, arabada kapıyı açtı düştü yaralandı, evde tvyi düşürdü, şifonyer üstüne devrildi’ vs diye, kendimi kafa sallarken buluyorum.
Bunların hepsini önceden gören kendimle istemsiz gurur duyuyorum.

Ha benimkiler birbirlerini döverek bu zararı veriyor o ayrı Ama benim ihmalim değil, bu vicdan rahatlığı her şeye yetiyor.

Louder .!.:

Merhabalar, herkese iyi akşamlar. Çok üzücü bir haberle ve kaygılarımla geldim bu defa.
İki gün önce eşimin memleketinden haber aldık. Bir akrabasının bebeği 7 aylık. Ana kucağından yüz üstü düşmüş annesi diğer odadayken. Çocuk nefessiz kalıp vefat etmiş. Korkunç bir acıya tanık olduk uzaktan da olsa. Annesinin cenazede bebeğini verememesi, başından ayrılamaması… Psikolojim çok ciddi düzeyde yıprandı. Kendimi çok kötü hissediyorum. O anneyle empati yapmanın acısı bile kalbimi çürütüyor, kadıncağızı düşünemiyorum. Her önlemi alıyorum ama yine de çok korkuyorum. Bebeğime bir şey olursa düşüncesini atamıyorum son iki gündür. Hep kaygılıyımdır ama öyle başka çekiyorum ki bu kaygının acısını. Başında babası varken odaya geldim mesela şimdi. O uyuyor. Yatağın üstünde oyuncağı kalmış. O an aklımdan “benim bebeğime bir şey olmuş olsa bu oyuncağı görmek çok canımı yakardı” diye o saniye geçiyor düşünceler. Engel olamıyorum. Çok mutsuzum ve paylaşmak istedim

Genişletmek için tıkla...

İyi de 7 aylık bir bebek sadece ana kucağından düşse başını çevirir kolları üzerinde kalkar bir şekilde toplar kendini ya çok yüksekten düştü başı çarptı bilinci kayboldu ondan ya da engelli bir bebek olmalı yani ortada ciddi ihmal var .. böylesi ciddi ihmal yapan bir anneyle empati yapıp Kendinizi yıpratmayin her anne mutlak önlemleri almalı gerisi takdiri ilahi ama bu hikayede ciddi ciddi ihmal var !

Louder .!.:

Merhabalar, herkese iyi akşamlar. Çok üzücü bir haberle ve kaygılarımla geldim bu defa.
İki gün önce eşimin memleketinden haber aldık. Bir akrabasının bebeği 7 aylık. Ana kucağından yüz üstü düşmüş annesi diğer odadayken. Çocuk nefessiz kalıp vefat etmiş. Korkunç bir acıya tanık olduk uzaktan da olsa. Annesinin cenazede bebeğini verememesi, başından ayrılamaması… Psikolojim çok ciddi düzeyde yıprandı. Kendimi çok kötü hissediyorum. O anneyle empati yapmanın acısı bile kalbimi çürütüyor, kadıncağızı düşünemiyorum. Her önlemi alıyorum ama yine de çok korkuyorum. Bebeğime bir şey olursa düşüncesini atamıyorum son iki gündür. Hep kaygılıyımdır ama öyle başka çekiyorum ki bu kaygının acısını. Başında babası varken odaya geldim mesela şimdi. O uyuyor. Yatağın üstünde oyuncağı kalmış. O an aklımdan “benim bebeğime bir şey olmuş olsa bu oyuncağı görmek çok canımı yakardı” diye o saniye geçiyor düşünceler. Engel olamıyorum. Çok mutsuzum ve paylaşmak istedim

Genişletmek için tıkla...

benim de beneğim 3 aylıkken yanımda yatırmışım kıştı battaniye yüzüne gelmiş bi anda uyandım çocuk altta zar zor nefes alıyordu Allahtan mucizevi bi şekilde ses bi şey olmadan uyandım Gala atlatamıyorum onu o zamanlar hiç kimseye anlatmıyordum bile hiç yaşanmamış gibi varsayıyordum şu an 2 yaş civarı yeni yeni anlatıyorum çok kötüydü 1 dk geç kalsam ne olurdu düşününce çıldırıyorum

Kaygili anneler umarim bu mesajımı okur,
ben 112 çalışanıyım anne olduktan sonra gördüğüm tüm vakalar beynime akın etti bebeklerde boğulmalar, yanıklar, travmalar, yüksekten düşmeler ve kaygi bozukluğu yaşamaya başladım, bilmemek mutluluktur sözünü çok iyi anladim. Psikiyatri uzmanina gittim ve ilerleyip obsesyon boyutuna gelmemesi icin anlattim bu durumu başa çıkmakta zorlanıyorum dedim ve bana bir haber, vaka gördümüzde kaygılanmamız , önlem almamız normaldir, fakat sosyal hayatı etkiliyorsa tetikteysek, uyuyamiyor yeme duzenimizi bozuyorsa burada bir dur dememiz gerekir dedi. Çünkü bu durum bebekken ve erken çocukluk döneminde" koruma" çemberinde kalsada ileriki dönemde korumacı anne özgüven sorunu yaşayan ve bağimsızlaşamayan birey sorununa evrilir. Yani küçük bebeklerimiz kaygilarimiz sonucu fiziksel hasar almasada ileride psikolojik hasarlar alabilir. Bu yüzden kalem kalem yazıp alinacak önlemleri alalım ve bir gözümüzü üstünde hayatı keşfetmelerine olanak saglayalim.
Anksiyete sahibi bireyler yetistirmemek adına ben artık bu şekilde yapiyorum tüm yorumlari okudum kotu haberi okudugunuzda ben bunun icin gerekeni yaptim (kemer takiyorum,tek birakmiyorum vs) diyorsaniz ya olursa diye kendinizi yiyip bitirmeyin, unutmayin cocuklarimiz bizi her yonden aynalar. Mutlu anne=mutlu bebek