Benim kendi adıma bayram sabahını ailemle geçireyim diye ayrı bir düşüncem olmuyor, eşimin ailesi yanımızda değil benim ailem burada oluyor her zaman olmasada, eşimle kendi evimizde kahvaltı yapıp annemlere geçiyoruz kimi zaman kimi zaman da ailemle kahvaltı yapıyoruz.
Ama eşimin ailesinde ritüel var diye eğer bayram sabahında kendi ailemle kahvaltı yapmak istiyorsam, bu isteğimi sürekli ötelemek zorunda mıyım? Ritüel midir buradaki meseleyi belirleyen? Bunun da bir orta yolu bulunup iki tarafında gönlü olabilmeli.
diğer tarafta bütün aile toplanıyorsa uyum sağlamak gerek diye dusunuyorum.
ben geniş ailede yetişmiş biriyim.
bizim için bu şekilde aile toplanmaları önemlidir.
bayram sabahları babaannemde, akşamları anneannemde 40-50 kişi olurduk. şimdi babaannem vefat etti, anneannem yazı memlekette geçiriyor, aile büyüğü annem kaldı, onların evinde toplanıyoruz. yine 40-50 kişi.
ve evet eşim sırf ihtiras uğruna hayır bayram akşamını bizimkilerle geçireceğiz dese anlamsız bulurdum.
çünkü ondan fedakarlık istemiyorum.
benim önem verdiğim şeye karşılık onun sadece canının isteği varsa, terazinin yönü bellidir.
ve dediğim gibi, isteklerimiz çakışsaydı, sıra ile giderdik, yada o bayramki duruma bakardık.
biz evlilik içinde birbirimizin isteklerini önemsemeye çalışıyoruz, kırmamaya çalışırız.
böyle yaşadığımızda da bayrammış, aileymiş, problem çıkmıyor.
ama eşini karşına alıp, karşıdakini ezip geçmeye çalışırsan, değil 10, 110 gün beklersin baba evinde konu sahibi gibi.
arefe günü eşim bana hem senin babanda yok, benim babam var oraya gideceğiz dese,
canım çok yanardı.
(ki anneanne yaşlarını yazmış konu sahibi, anladıgım kadarıyla genç bir kayıp)
zaten ben oraya gidecektim diye düşünüp ama yine de inat uğruna kafa çıkarttığını anlasam, öfkelenirdim.
ki bence konu sahibinin eşi olgun bir adam. yine de bayramlaşmaya gelmiş aileyle.