Bunu da şimdi gördüm.Arkadaşlar görür müsünüz bilmiyorum ama ben doğurdum bebem oldu 7.5 aylık ve ailem hala bilmiyor. Çağan Irmak senaryosu yaşıyor gibiyim. Ramazan bitsin söyleyeceğim dedim ramazan bitti nasıl söyleyecem şimdi diyorum. Aklıma bi fikir geldi düşünürken. Benim yaşadığım bütün süreci ailemi kaybetmekten korkumdan tutun, doğum da yaşadığım ölüm riskine kadar herşeyi detaylı ama çok de detaylı olmadan bi arkadaşım yaşamış gibi anlatmak. Sonra o kız ben olsaydım siz ne yapardınız diye soracağım. Cevap kötü/iyi olsun fark etmez o kız benim diyeceğim. Ön hazırlık ve itiraf. Bebem büyüyüp evlenecek benim torunum olacak neredeyse bu gidişle. Eşim de iyi valla hamdolsun kötü birisi de olabilirdi. Baktım küstüler benim bebeklik videom var o videoyu alıp şuan ki halimi ve bebeğimin videoları ile güzel editli bir video yaparım atarım barışırlar herhalde. Sırtımda öyle yük oldu ki anlatamam size. Neyse itiraf ettikten sonra yaşananları gelip yine anlatacağım. Güncelleme yapacağım. İnşallah kırılmadan, kırmadan, beddua edilmeden, kötü söz söylenmeden, dargınlık,kırgınlık,küskünlük olmadan Allah'ın yardımı ve izniyle bu iş hallolur da rahatlarım. Çok özledim annemi, babamı, kardeşlerimi. Bebişimle eşimle tanışıp iyi bir şekilde kaynaşsınlar anlaşsınlar isterim.
Bir yıl önce de eşim diyordu, bilemedim ben.Bunu da şimdi gördüm.
Eşim dediğine göre evlendiniz sanırım. Umarım ailen kabul eder
Artık çocuğumun babası olacağı için erkek arkadaşım demek saçma olur (!) gibi bir yorumu var geçen yıldanmış bu hikaye hiç dikkat etmedim.Bir yıl önce de eşim diyordu, bilemedim ben.
Soyledinmi aileneArkadaşlar görür müsünüz bilmiyorum ama ben doğurdum bebem oldu 7.5 aylık ve ailem hala bilmiyor. Çağan Irmak senaryosu yaşıyor gibiyim. Ramazan bitsin söyleyeceğim dedim ramazan bitti nasıl söyleyecem şimdi diyorum. Aklıma bi fikir geldi düşünürken. Benim yaşadığım bütün süreci ailemi kaybetmekten korkumdan tutun, doğum da yaşadığım ölüm riskine kadar herşeyi detaylı ama çok de detaylı olmadan bi arkadaşım yaşamış gibi anlatmak. Sonra o kız ben olsaydım siz ne yapardınız diye soracağım. Cevap kötü/iyi olsun fark etmez o kız benim diyeceğim. Ön hazırlık ve itiraf. Bebem büyüyüp evlenecek benim torunum olacak neredeyse bu gidişle. Eşim de iyi valla hamdolsun kötü birisi de olabilirdi. Baktım küstüler benim bebeklik videom var o videoyu alıp şuan ki halimi ve bebeğimin videoları ile güzel editli bir video yaparım atarım barışırlar herhalde. Sırtımda öyle yük oldu ki anlatamam size. Neyse itiraf ettikten sonra yaşananları gelip yine anlatacağım. Güncelleme yapacağım. İnşallah kırılmadan, kırmadan, beddua edilmeden, kötü söz söylenmeden, dargınlık,kırgınlık,küskünlük olmadan Allah'ın yardımı ve izniyle bu iş hallolur da rahatlarım. Çok özledim annemi, babamı, kardeşlerimi. Bebişimle eşimle tanışıp iyi bir şekilde kaynaşsınlar anlaşsınlar isterim.
Cesaretini topla annene anlat,mutlaka çözüm yolu bulacaksınız lütfen ertelemeyim tepkileri tabiki iyi olmayacak ilk hepsini normal görün bu süreçte , hadi bize haber vermeni bekliyorum annemle konuştum diyeEvet arkadaşlar. Bismillah ile başlayın okumaya ki yanlışlıkla kınamayın beni.
22 yaşındayım. Kendi ailemi çok seviyorum fakat ben çok başına buyruk, asi birisiydim. Bu durum sonucu ailem başka şehirde yaşamama ses edemiyordu. Çünkü kafama koyduğumu inatla yapıyordum. Onların suçu yok burada benim başıma buyrukluk tamamen. Neyse asıl konuya gelelim. (Bu arada hepten başı boş da bırakmadılar annemle günde 3 kez konuşuruz en az ilişkimiz iyidir yani beni çok seviyorlar ve büyük umutları var benden)
Neyse ailem böyle minnoş böyle tatlıyken ben bir halt yedim. Erkek arkadaşımla birliktelik yaşıyordum zaten ama korunmuyorduk çünkü 4 ayrı doktor bana tüp bebek tedavisi dışında hamile kalmamın mümkün olmadığını söylediben tak hamile kaldım tabii. Neyse ilk öğrendiğim zaman büyük bir şok yaşadım çünkü ailemi hayal kırıklığına uğratacak zaten asi evlatken bir de üstüne yüz karası olacaktım. Bir de bana karşı olan umutlarını ayaklarımla ezmiş olacaktım. Aldırmayı düşündüm. Ki para olsa o gün direkt aldırırdım. Allah işte. Erkek arkadaşım aldırmamak gerektiğini, bi halt yediysek arkasında durmamız gerektiğini söyledi. İkna oldum doğru dedi çünkü. Bebişin ne günahı var. Neyse ben aileme evlenmek istediğimi söyledim 2 kere kesinlikle istemediler evlenmemi çünkü devam eden bir eğitim hayatım var lisansüstü :') bunu bitirdikten sonra evlenirsin dediler.
Ben aileme hamile olduğumu söyleyemem. Şuan 4.5 aylık oldu bebeğimiz. Evlenmek için seçimleri bekliyorum seçmen kağıdımda soyisim değişik görmesinler diye. Olabildiği kadar gizlemekten başka çarem yok. Çünkü öğrenirlerse yıkılacaklar ve bende onlarla yıkılacağım. Çok şükür (artık eşim diyeceğim erkek arkadaşım yakışı kalmıyor çünkü) eşim arkamda duruyor. Destek oluyor. Çok heyecanlı baba olacağı için ve aile olduğumuz için. (eşimin ailesi yok)
Konuyu özet geçtiğime göre soruya geleyim. Ailem illa öğrenecek bunu biliyorum. Öğrendikleri zaman bana küsecekler. Ya bu durumu yaşayan insan sayısı ne kadardır bilmiyorum belki bir elin parmağını geçmez. Şimdi ben kaçmadan kaçmış ve üstüne çocuğum da olmuş oluyor. Ailem küstükten sonra nasıl barışırız geri? Beni nasıl affederler? Onları çok seviyorum yaptığım bireysel hata yüzünden çok üzmüş olacağım onları bu durum çok üzüyor beni. Hamilelikten gram isyan etmiyorum. Kaçıp evlenen vardır illa aranızda. Sizce barışırlar mı? Affederler mi? Empati kurun lütfen kendi çocuğunuz yerine koyun yada kardeşiniz bilmiyorum. Affeder miydiniz veya ne kadar süre sonra affederdiniz?
Bunu yeni gördümKonuya sonradan bakan arkadaşlar. Bebeğim 7.5 aylık oldu bile. Ailem bilmiyor. Kendim söyleyeceğim cesaretimi topluyorum şuan. Kabul edersiniz ki bir hata yaptıktan sonra bu hatadan etkilenecek kişilere bunu anlatmak cesaret istiyor her ne yapmış olursanız olun. Geçen sene "anne" değildim hamile olmama rağmen hala genç ve aptal bir kafa yapısına sahiptim. Şimdi "anne" oldum. Geçen sene ki ben ile şimdi ki ben arasına milyon yıl fark var kadınlar. Yani o başına buyrukluk,asilik, asabilik vs her türlü ziyan eden duygular kökten silindi doğal olarak. Nikah kıyalı doğal olarak çok oldu. Yani evliyim ve 7.5 aylık bir kızım var. Çok hareketli, poposu üstünde oturmuyor çok ama çok tatlı canım kızım. İyi ki doğurdum, iyi ki aptallıkla yanlış bir şey yapmadım. Demem o ki arkadaşlar ben evet genç ve cahil aklımla kendi başımdan büyük bir şey yaptım ve sonucunda annem/babamdan gizli bir evlilik ve bebeğe sahip oldum. Artık olan oldu doğacak ve ölecek olanın kimse önüne geçemez. Kızım doğdu ve benim kendi ailem var. Zaman hızlı geçiyor. Çok yakın zamanda söyleyeceğim ve buraya güncelleme olarak yazacağım. Küslük olsa bile elbet biliyorum ki barışırlar ben evladıma dayanamıyorum her geçen gün büyürken sevgim de katlanarak büyüyor. Allah bilir annem babam beni nasıl seviyordur. Bana küs kalsalar bile kızımı görünce dayanamayacaklarının farkındayım. <3 Lütfen artık geçen sene ki yazıyı okuyup beni yargılamayı, kınamayı bırakın. Ben evladımdan vazgeçmedim, inanıyorum ki anam babam da evladı olan benden vazgeçmeyecek. İnşallah.
Güzel haberler bekliyorumBunu yeni gördüm
umarım ailenizle arayı düzeltirsiniz.Konuya sonradan bakan arkadaşlar. Bebeğim 7.5 aylık oldu bile. Ailem bilmiyor. Kendim söyleyeceğim cesaretimi topluyorum şuan. Kabul edersiniz ki bir hata yaptıktan sonra bu hatadan etkilenecek kişilere bunu anlatmak cesaret istiyor her ne yapmış olursanız olun. Geçen sene "anne" değildim hamile olmama rağmen hala genç ve aptal bir kafa yapısına sahiptim. Şimdi "anne" oldum. Geçen sene ki ben ile şimdi ki ben arasına milyon yıl fark var kadınlar. Yani o başına buyrukluk,asilik, asabilik vs her türlü ziyan eden duygular kökten silindi doğal olarak. Nikah kıyalı doğal olarak çok oldu. Yani evliyim ve 7.5 aylık bir kızım var. Çok hareketli, poposu üstünde oturmuyor çok ama çok tatlı canım kızım. İyi ki doğurdum, iyi ki aptallıkla yanlış bir şey yapmadım. Demem o ki arkadaşlar ben evet genç ve cahil aklımla kendi başımdan büyük bir şey yaptım ve sonucunda annem/babamdan gizli bir evlilik ve bebeğe sahip oldum. Artık olan oldu doğacak ve ölecek olanın kimse önüne geçemez. Kızım doğdu ve benim kendi ailem var. Zaman hızlı geçiyor. Çok yakın zamanda söyleyeceğim ve buraya güncelleme olarak yazacağım. Küslük olsa bile elbet biliyorum ki barışırlar ben evladıma dayanamıyorum her geçen gün büyürken sevgim de katlanarak büyüyor. Allah bilir annem babam beni nasıl seviyordur. Bana küs kalsalar bile kızımı görünce dayanamayacaklarının farkındayım. <3 Lütfen artık geçen sene ki yazıyı okuyup beni yargılamayı, kınamayı bırakın. Ben evladımdan vazgeçmedim, inanıyorum ki anam babam da evladı olan benden vazgeçmeyecek. İnşallah.
Eşim özel bir firma da çalışıyor.Geçiminizi nasıl sağlıyorsunuz?
Evet tam olarak özet.bebeğiniz doğdu 7.5 aylık oldu ve hala aileniz bilmiyor öyle mi? çok ilginç ya.