Başıma büyük bir dert fırtınası geliyor yorumunuza ihtiyacım var.

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Konu gerçek mi fake mi bilmiyorum yine de size tavsiyem bir bebek bakmanın aylık maliyeti ne kadardır bir araştırın derim. (Gaz damlasından bebek arabasına ana kucağına probiyotik damlasına bezine mamasına eğitici oyuncaklarına doktor kontrollerine) Bu örnekleri topladığımızda kar zarar hesabıyla sizi üç dört kez kürtaj yaptırabiliriz.

Evlilik dışı çocuğa karşı değilim ama tek şartla ayakları üstünde durabilen TR standartlarında iyi geliri olan bir kadınsanız aksi takdirde öğrenci halinizle o bebeğe bakamazsınız.

“Erkek arkadaşım ortada bırakacak biri değil” diyorsunuz ya hani bakın burda evli olan nice kadın lohusalık döneminde ve sonrasında boşanmayı kafaya koyuyor. Çünkü görmeyi istedikleri o “babalık duygusunu” eşlerinde göremeyince anlaşmazlık çıkıyor. Siz fazla karşınızdaki adama güvenmeyin derim. Ekonomik özgürlüğünüz olsa doğurun bakın derdim ama üzgünüm sonu pek iyi görünmüyor bu hikayenin
 
Arkadaşlar görür müsünüz bilmiyorum ama ben doğurdum bebem oldu 7.5 aylık ve ailem hala bilmiyor. Çağan Irmak senaryosu yaşıyor gibiyim. Ramazan bitsin söyleyeceğim dedim ramazan bitti nasıl söyleyecem şimdi diyorum. Aklıma bi fikir geldi düşünürken. Benim yaşadığım bütün süreci ailemi kaybetmekten korkumdan tutun, doğum da yaşadığım ölüm riskine kadar herşeyi detaylı ama çok de detaylı olmadan bi arkadaşım yaşamış gibi anlatmak. Sonra o kız ben olsaydım siz ne yapardınız diye soracağım. Cevap kötü/iyi olsun fark etmez o kız benim diyeceğim. Ön hazırlık ve itiraf. Bebem büyüyüp evlenecek benim torunum olacak neredeyse bu gidişle. Eşim de iyi valla hamdolsun kötü birisi de olabilirdi. Baktım küstüler benim bebeklik videom var o videoyu alıp şuan ki halimi ve bebeğimin videoları ile güzel editli bir video yaparım atarım barışırlar herhalde. Sırtımda öyle yük oldu ki anlatamam size. Neyse itiraf ettikten sonra yaşananları gelip yine anlatacağım. Güncelleme yapacağım. İnşallah kırılmadan, kırmadan, beddua edilmeden, kötü söz söylenmeden, dargınlık,kırgınlık,küskünlük olmadan Allah'ın yardımı ve izniyle bu iş hallolur da rahatlarım. Çok özledim annemi, babamı, kardeşlerimi. Bebişimle eşimle tanışıp iyi bir şekilde kaynaşsınlar anlaşsınlar isterim.
Bunu da şimdi gördüm.
Eşim dediğine göre evlendiniz sanırım. Umarım ailen kabul eder
 
Arkadaşlar görür müsünüz bilmiyorum ama ben doğurdum bebem oldu 7.5 aylık ve ailem hala bilmiyor. Çağan Irmak senaryosu yaşıyor gibiyim. Ramazan bitsin söyleyeceğim dedim ramazan bitti nasıl söyleyecem şimdi diyorum. Aklıma bi fikir geldi düşünürken. Benim yaşadığım bütün süreci ailemi kaybetmekten korkumdan tutun, doğum da yaşadığım ölüm riskine kadar herşeyi detaylı ama çok de detaylı olmadan bi arkadaşım yaşamış gibi anlatmak. Sonra o kız ben olsaydım siz ne yapardınız diye soracağım. Cevap kötü/iyi olsun fark etmez o kız benim diyeceğim. Ön hazırlık ve itiraf. Bebem büyüyüp evlenecek benim torunum olacak neredeyse bu gidişle. Eşim de iyi valla hamdolsun kötü birisi de olabilirdi. Baktım küstüler benim bebeklik videom var o videoyu alıp şuan ki halimi ve bebeğimin videoları ile güzel editli bir video yaparım atarım barışırlar herhalde. Sırtımda öyle yük oldu ki anlatamam size. Neyse itiraf ettikten sonra yaşananları gelip yine anlatacağım. Güncelleme yapacağım. İnşallah kırılmadan, kırmadan, beddua edilmeden, kötü söz söylenmeden, dargınlık,kırgınlık,küskünlük olmadan Allah'ın yardımı ve izniyle bu iş hallolur da rahatlarım. Çok özledim annemi, babamı, kardeşlerimi. Bebişimle eşimle tanışıp iyi bir şekilde kaynaşsınlar anlaşsınlar isterim.
Soyledinmi ailene
 
Başına buyruk ve asiysen nikah kıy işte sevgilinle. Sorun ne? Özgürsün.
Yani tam olarak hangi konuda başına buyruksun?
 
Konuya sonradan bakan arkadaşlar. Bebeğim 7.5 aylık oldu bile. Ailem bilmiyor. Kendim söyleyeceğim cesaretimi topluyorum şuan. Kabul edersiniz ki bir hata yaptıktan sonra bu hatadan etkilenecek kişilere bunu anlatmak cesaret istiyor her ne yapmış olursanız olun. Geçen sene "anne" değildim hamile olmama rağmen hala genç ve aptal bir kafa yapısına sahiptim. Şimdi "anne" oldum. Geçen sene ki ben ile şimdi ki ben arasına milyon yıl fark var kadınlar. Yani o başına buyrukluk,asilik, asabilik vs her türlü ziyan eden duygular kökten silindi doğal olarak. Nikah kıyalı doğal olarak çok oldu. Yani evliyim ve 7.5 aylık bir kızım var. Çok hareketli, poposu üstünde oturmuyor çok ama çok tatlı canım kızım. İyi ki doğurdum, iyi ki aptallıkla yanlış bir şey yapmadım. Demem o ki arkadaşlar ben evet genç ve cahil aklımla kendi başımdan büyük bir şey yaptım ve sonucunda annem/babamdan gizli bir evlilik ve bebeğe sahip oldum. Artık olan oldu doğacak ve ölecek olanın kimse önüne geçemez. Kızım doğdu ve benim kendi ailem var. Zaman hızlı geçiyor. Çok yakın zamanda söyleyeceğim ve buraya güncelleme olarak yazacağım. Küslük olsa bile elbet biliyorum ki barışırlar ben evladıma dayanamıyorum her geçen gün büyürken sevgim de katlanarak büyüyor. Allah bilir annem babam beni nasıl seviyordur. Bana küs kalsalar bile kızımı görünce dayanamayacaklarının farkındayım. <3 Lütfen artık geçen sene ki yazıyı okuyup beni yargılamayı, kınamayı bırakın. Ben evladımdan vazgeçmedim, inanıyorum ki anam babam da evladı olan benden vazgeçmeyecek. İnşallah.
 
Evet arkadaşlar. Bismillah ile başlayın okumaya ki yanlışlıkla kınamayın beni.

22 yaşındayım. Kendi ailemi çok seviyorum fakat ben çok başına buyruk, asi birisiydim. Bu durum sonucu ailem başka şehirde yaşamama ses edemiyordu. Çünkü kafama koyduğumu inatla yapıyordum. Onların suçu yok burada benim başıma buyrukluk tamamen. Neyse asıl konuya gelelim. (Bu arada hepten başı boş da bırakmadılar annemle günde 3 kez konuşuruz en az ilişkimiz iyidir yani beni çok seviyorlar ve büyük umutları var benden)

Neyse ailem böyle minnoş böyle tatlıyken ben bir halt yedim. Erkek arkadaşımla birliktelik yaşıyordum zaten ama korunmuyorduk çünkü 4 ayrı doktor bana tüp bebek tedavisi dışında hamile kalmamın mümkün olmadığını söyledi 🤦🏻‍♀️ ben tak hamile kaldım tabii. Neyse ilk öğrendiğim zaman büyük bir şok yaşadım çünkü ailemi hayal kırıklığına uğratacak zaten asi evlatken bir de üstüne yüz karası olacaktım. Bir de bana karşı olan umutlarını ayaklarımla ezmiş olacaktım. Aldırmayı düşündüm. Ki para olsa o gün direkt aldırırdım. Allah işte. Erkek arkadaşım aldırmamak gerektiğini, bi halt yediysek arkasında durmamız gerektiğini söyledi. İkna oldum doğru dedi çünkü. Bebişin ne günahı var. Neyse ben aileme evlenmek istediğimi söyledim 2 kere kesinlikle istemediler evlenmemi çünkü devam eden bir eğitim hayatım var lisansüstü :') bunu bitirdikten sonra evlenirsin dediler.

Ben aileme hamile olduğumu söyleyemem. Şuan 4.5 aylık oldu bebeğimiz. Evlenmek için seçimleri bekliyorum seçmen kağıdımda soyisim değişik görmesinler diye. Olabildiği kadar gizlemekten başka çarem yok. Çünkü öğrenirlerse yıkılacaklar ve bende onlarla yıkılacağım. Çok şükür (artık eşim diyeceğim erkek arkadaşım yakışı kalmıyor çünkü) eşim arkamda duruyor. Destek oluyor. Çok heyecanlı baba olacağı için ve aile olduğumuz için. (eşimin ailesi yok)

Konuyu özet geçtiğime göre soruya geleyim. Ailem illa öğrenecek bunu biliyorum. Öğrendikleri zaman bana küsecekler. Ya bu durumu yaşayan insan sayısı ne kadardır bilmiyorum belki bir elin parmağını geçmez. Şimdi ben kaçmadan kaçmış ve üstüne çocuğum da olmuş oluyor. Ailem küstükten sonra nasıl barışırız geri? Beni nasıl affederler? Onları çok seviyorum yaptığım bireysel hata yüzünden çok üzmüş olacağım onları bu durum çok üzüyor beni. Hamilelikten gram isyan etmiyorum. Kaçıp evlenen vardır illa aranızda. Sizce barışırlar mı? Affederler mi? Empati kurun lütfen kendi çocuğunuz yerine koyun yada kardeşiniz bilmiyorum. Affeder miydiniz veya ne kadar süre sonra affederdiniz?
Cesaretini topla annene anlat,mutlaka çözüm yolu bulacaksınız lütfen ertelemeyim tepkileri tabiki iyi olmayacak ilk hepsini normal görün bu süreçte , hadi bize haber vermeni bekliyorum annemle konuştum diye 🌺
 
Konuya sonradan bakan arkadaşlar. Bebeğim 7.5 aylık oldu bile. Ailem bilmiyor. Kendim söyleyeceğim cesaretimi topluyorum şuan. Kabul edersiniz ki bir hata yaptıktan sonra bu hatadan etkilenecek kişilere bunu anlatmak cesaret istiyor her ne yapmış olursanız olun. Geçen sene "anne" değildim hamile olmama rağmen hala genç ve aptal bir kafa yapısına sahiptim. Şimdi "anne" oldum. Geçen sene ki ben ile şimdi ki ben arasına milyon yıl fark var kadınlar. Yani o başına buyrukluk,asilik, asabilik vs her türlü ziyan eden duygular kökten silindi doğal olarak. Nikah kıyalı doğal olarak çok oldu. Yani evliyim ve 7.5 aylık bir kızım var. Çok hareketli, poposu üstünde oturmuyor çok ama çok tatlı canım kızım. İyi ki doğurdum, iyi ki aptallıkla yanlış bir şey yapmadım. Demem o ki arkadaşlar ben evet genç ve cahil aklımla kendi başımdan büyük bir şey yaptım ve sonucunda annem/babamdan gizli bir evlilik ve bebeğe sahip oldum. Artık olan oldu doğacak ve ölecek olanın kimse önüne geçemez. Kızım doğdu ve benim kendi ailem var. Zaman hızlı geçiyor. Çok yakın zamanda söyleyeceğim ve buraya güncelleme olarak yazacağım. Küslük olsa bile elbet biliyorum ki barışırlar ben evladıma dayanamıyorum her geçen gün büyürken sevgim de katlanarak büyüyor. Allah bilir annem babam beni nasıl seviyordur. Bana küs kalsalar bile kızımı görünce dayanamayacaklarının farkındayım. <3 Lütfen artık geçen sene ki yazıyı okuyup beni yargılamayı, kınamayı bırakın. Ben evladımdan vazgeçmedim, inanıyorum ki anam babam da evladı olan benden vazgeçmeyecek. İnşallah.
Bunu yeni gördüm
 
Asilik deyince ben de başka şeyler düşünmüştüm. Uyuşturucu başka başka başka erkekler falan. Allah korusun. Lisansüstü için başka şehre gitmek, aşık olmak, hamile kalmak, aynı adamla evlenmek.. Bebek doğuyor siz de evleniyorsunuz sonuçta. Yani Müge anlıya baksana millet neler neler yapıyor. Ben de kacmıştım ki ailem katıdır, altı ay konusmadilar benimle sonra biraz mesafeli konuşmalar derken hamile kaldim torun baldan tatlı geldi . İşin içine bebek girince yumusarlar. Ama sen o nikahı hemen kıy bence.

Ohoo bebek doğmuş hatun evlenmiş çoktan çocuk nerdeyse yuruyecek
 
hamilelikle birlikte sayarsan yaklaşık 1.5 yıl olmuş. bu 1.5 yılda bunu nasıl saklamayı başardınız? yani hafi diyeli 4 ay vs karnınız belli olmadı bu süreçte görüştünüz sonra karbiniz çıktı sonra dogun oldu derken o da etti mi size 1 yıl. hiç mi gorusmediniz? hiç mi olduğunuz yere gelmediler? siz mi gittiniz? bu süreçte emzikli bebeği ne yaptınız? 1.5 sene bir ömür için böylesi sıkıntı çekmek çok yazık size. Allah kolaylık versin. aileniz 1.5 yıldır kandırılıyor ve bunu kolay kolay tolere edebilecek bir aile ise ne mutlu size. yok değilse oldukça üzücü ki bunu tolere edebilecek çok aile yok ülkemizde. dediğim gibi bir hata yapılmış olabilir ama 1.5 yıldır insanların yüzüne baka baka veya telde konuşa konuşa onları kandırıyor oluşunuz yaptığınızın yanında çok daha üzücü bence. kendinizi bir onların yerine koyun ve 1.5 senedir kaldırıldığınızi düşünün. vereceğiniz cvba gire belki hayatınızın akışı değişir. kimbilir alır bebeğinizi çıkarsınız karşılarına. ha sizi affederler etmezler bilemem ama yaptığınızı onaylarlar mi? güzelleme yapamayacağım. bebeğiniz iyi ki doğmuş ama ailenizin rızası ile olsaydı çok daha güzel olurdu daha doğrusu onların haberi ile. kendimi aileniz yerine koyuyorum çok üzülüyorum, sizin yerinize koyuyorum isin içinden çıkamıyorum. benim ablam 45 yaşında bizden habersiz evlilik yaptı. kimse ona biaey demezdi niye öyle bisey yaptı hala bilemiyoruz. ve ailem yaklaşık 2 yıldır adini bile anmiyor bizi silip bunu yaptı diye. insallah sizinkiler çok daha ilimlidir.
 
Konuya sonradan bakan arkadaşlar. Bebeğim 7.5 aylık oldu bile. Ailem bilmiyor. Kendim söyleyeceğim cesaretimi topluyorum şuan. Kabul edersiniz ki bir hata yaptıktan sonra bu hatadan etkilenecek kişilere bunu anlatmak cesaret istiyor her ne yapmış olursanız olun. Geçen sene "anne" değildim hamile olmama rağmen hala genç ve aptal bir kafa yapısına sahiptim. Şimdi "anne" oldum. Geçen sene ki ben ile şimdi ki ben arasına milyon yıl fark var kadınlar. Yani o başına buyrukluk,asilik, asabilik vs her türlü ziyan eden duygular kökten silindi doğal olarak. Nikah kıyalı doğal olarak çok oldu. Yani evliyim ve 7.5 aylık bir kızım var. Çok hareketli, poposu üstünde oturmuyor çok ama çok tatlı canım kızım. İyi ki doğurdum, iyi ki aptallıkla yanlış bir şey yapmadım. Demem o ki arkadaşlar ben evet genç ve cahil aklımla kendi başımdan büyük bir şey yaptım ve sonucunda annem/babamdan gizli bir evlilik ve bebeğe sahip oldum. Artık olan oldu doğacak ve ölecek olanın kimse önüne geçemez. Kızım doğdu ve benim kendi ailem var. Zaman hızlı geçiyor. Çok yakın zamanda söyleyeceğim ve buraya güncelleme olarak yazacağım. Küslük olsa bile elbet biliyorum ki barışırlar ben evladıma dayanamıyorum her geçen gün büyürken sevgim de katlanarak büyüyor. Allah bilir annem babam beni nasıl seviyordur. Bana küs kalsalar bile kızımı görünce dayanamayacaklarının farkındayım. <3 Lütfen artık geçen sene ki yazıyı okuyup beni yargılamayı, kınamayı bırakın. Ben evladımdan vazgeçmedim, inanıyorum ki anam babam da evladı olan benden vazgeçmeyecek. İnşallah.
umarım ailenizle arayı düzeltirsiniz.
 
Olan olmuş anası belli babası belli drama yapmaya gerek yok.
Doğmuş bir can var sağlıklı bir ömür dilerim
Gidin yavrunuzu da alın annenize babanıza her şeyi söyleyin başta kızarlar ama bebek niye oldu diye değil neden söylemedin bizi mahrum ettin diye kızarlar.
Çocuk değilsiniz anne olmus koca bir kadınsınız. Bu sizin hayatınız bu şekilde oldu olsun her zaman umut var her şeyde. Alengirli işlere girmeyin çocuğu alıp doğrudan gidin torunlarını görsünler onların da canı
 
ailen artık bir ailesi daha var, çocuğu var düzenli hayat yaşayacak diye mutlu olabilir de,(asi olduğunu söylediğin için diyorum) ben olsam bunu argüman bile kullanırım. biraz pişkince ama artık yapacak bir şey yok. çok korkma ailen kızsa da bir süre sonra bu duruma alışırlar
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X