bana yol gösterin kafam çok karışık :(

Yani evet dik duruyorum o konuda. Ancak bazı şeyleri de öngörebilmek lazım. Ona kalsa aile hemen tanışsın istiyor ama belirsizlikler ortasında böyle bi yola girilsin istemiyoeum
 
Daha en baştan adama dayatmışsınız kendi isteğinizi, o günün şartlarıyla bugünün şartları bir değil üstelik şimdi çok daha zor her şey, ama siz halâ adamın sözünde durmasını bekliyorsunuz. Ben sizi biraz bencil buldum açıkçası. İstanbul gibi bir yerde yaşamak için kimseyi zorlayamazsınız, bir tercih yapmak zorunda da bırakmamalısınız. Eğer illa İstanbul olacak diyorsanız, ayrılmalısınız. Ankara, Eskişehir gibi yerler de küçük değil gayet büyük şehirler oralarda da iş imkanı fazla olur. Bence biraz bu noktada eğer karşınızdakini seviyorsanız, İstanbul'dan ayrılmanız gerekiyor. İlla onun şehrine de gitmeye gerek yok, başka üçüncü bir yere de gidilebilir.
 
Adam başı 8-9 maaşla İstanbulda açlıktan ölürsünüz. İlle ikinizden birinin şehri mi olmalı? Ülkede başka şehirler de var.

Bir de akrabalar yüzünden bir şehre hayır demek anlamsız. Akraba ile yatıp akraba ile kalkmayacaksınız ki,size ne zararları var,aynı şehre sığamayacak kadar nedir yani? Bu kadar önyargı ile mutsuz olursunuz
 
Ailesinin maddi durumu ve sizin ailenizin maddi durumu nasıl peki İstanbulda bir ev almak isteseniz yardim edebilirler mi?
Yani şöyle başlarda bana istanbuldan ev alabileceğimiz yerler şurası falan derdi. Sonraki süreçte birikimini arabaya verdi. Yani daha tanımaya çalışıyordum o yüzden aile meselelerine karışmadım sadece dinliyordum
 
Çünküü en baştan olacakları söylemem gerekiyordu iş ciddiye binince söylemek çok saçma geliyor bana. Ailem le onun arasında kaldım Adana da yaşamak istemiyoeum
 
sana bu konuda en iyi yol gösterebileceklerden biri olabilirim. konularımı okuyabilirsin. ben istanbuldayım o ankaradaydı. biz daha önce şehir konusunu net olarak konuşmadık ama benim gönlüm hep istanbuldan yanaydı çünkü işim burdaydı ve annemin bana ihtiyacı vardı. oda asla istanbul istemiyor ankara aşığı. kendi işini kurdu beraber çalışırız dedi. başlangıçta küçük bir şirket oldukları için abisiyle ikisiydi ve ben işimi sigortamı bırakmak istemedim annemle babam ayrı ve geçindiriyorum. ama yinede ankaraya gelmem demedim işimi orda ayarlarım sizle çalışmam dedim. başka sorunlarımızda vardı tabi bunları diğer konularımdan okuyabilirsin. ailesi tam bir abici, abisi narsist ne isterse ne derse yaptırır erkek arkadaşımın sözü dinlenmez evin küçük çocuğu falan. sonra ben ondan istanbulda yaşamayı rica ettim en azından o uzaktan çalışabilir kendi işi hemde abisinden bıkmış dipdibe dedim bende işimi bırakmayım gel sonra annemleride alır gideriz. annesinden beni tanımadan hakkımda laflar işittim. kötü biri oldum, kandırıyor oldum. bi sürü şey. kız gelir erkek tarafına istanbul şöyle böyle , babası dedi ben çocuklarımı dibimde istiyorum falan. sonra çok düşündüm en ufak bir teklifte bile bu kadar laf, anlayış yok. yarın bir gün başka bir durum olsa hiç anlayışlı bakmıyorlar kendi dedikleri olsun istiyorlar. annesi hakkımı helal etmeme kadar getirdi gidersen. sonuç olarak ben tercih etmedim yolları ayırdık. ama herşeyi hesaba kat işini aile yapısını, sosyal çevreni herşeyi. banada çok kızan oldu istanbulu neden istiyorsun orda çocuk büyümez kalabalık, trafik pahalı, ankara sakin falan diye. gerçi şuan kiralar heryerde yüksek. çok şükür ki kendimi idame ettirebiliyorum. ama ikimizin değilde tarafsız bir şehir seçseydik mesela üni okuduğumuz şehir ikimizede eşit mesafedeydi ama onuda kabul etmezlerdi.
 
Çünküü en baştan olacakları söylemem gerekiyordu iş ciddiye binince söylemek çok saçma geliyor bana. Ailem le onun arasında kaldım Adana da yaşamak istemiyoeum
Siz Adana'yı istemiyorsunuz diye adamı İstanbul'a getirip geçim sıkıntısı yaşatmaya ne hakkınız var peki? En baştan daha birbirinizi doğru dürüst tanımadan "ben İstanbul'dan başka yerde yaşamam" demişsiniz işte bu bencillik değil de nedir? Adam da sizi kaybetmemek için tamam demiş ama şartlar değişmiş. Bence adamdan ayrılın, İstanbullu birini bulun siz.
 
Bahsettiğiniz rakamlarla İstanbul’da yaşamak artık mümkün değil. Bir şekilde orta yolu bulmanız lazım. İlla Adana’da yaşamak zorunda değilsiniz. Erkek arkadaşınızın mesleği nedir?
 
Ama önceden düşünmek lazım. Yani neden mücadele içinde yaşayacağını öngördüğü bir evliliği onaylasın ki körkütük âşık gibi de gelmedi bana bu yüzden direkt bu yorumu yaptım. Evlenip direkt eşin şehrine gitmeyi de mantıklı bulan biri değilim ben mesela. Ben kendi ailemden ayriysam o da ayrı olmalı. Ya da aynı şehirde olmalı hepsi. Kendi annem yerine sürekli kv ve eş akrabası eyleyemem mesela. Tercihimi de bu şekilde yaptım dediğim gibi. Tabii karar konu sahibine ait. Bir şeyler görmüş ki tereddüt ediyor
 
Hanımefendi ben hiçbir zaman benim yanım erkeğimin yanı gibi kafaya girmedim. Çok aşıktım ama ilerde olabilecekleri de öngördüğüm için beklentilerimizi konuşurken dile getirdim. Bence sonradan söylenmesi daha kötü olurdu
 
sizi köprüyü geçene kadar idare etmektense baştan niyetini göstermiş. bence İstanbul'da yaşam çok zor eski bir İstanbullu yeni sayılan bir İzmirli olarak bunu rahatça söyleyebilirim. En son bayramda geldiğimde ben burada 25 sene nasıl yaşamışım dedim..... 10 bine İstanbulda hem zihin hem beden sağlığımı kaybedeceğime asgari ücrete kırsal bir şehirde yaşamayı tercih ederim iki tarafın da akrabalarından uzak olacak şekilde....
 
Kız kartlarını açık oynamış. Oğlan şimdi tamam diyeyim ileride ikna ederim diye çakallık yapmasaymış. Ben erkek kişisini haklı bulmadım.
 
Madem öyle değilsiniz, buyrun ayrılın erkek arkadaşınızdan. Adamın başını da yemeyin İstanbul diye. Vallahi ben adama üzüldüm yazık.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…