Herkese merhaba
Oldukça kısa yazmaya çalışacağım öncelikle benim 1 yıla yaklaşan bir ilişkim var. Kendisi dünya iyisi biri beni hiç kırmamaya incitmemeye özen gösterir eski vasat ilişkimden sonra bana hediye gibi gelmişti. Kalbi çok güzel biri ben buna kapıldım en çok. Ama giyinişi yürüyüşü birşey anlatırken elini kolunu çok hareket ettirmesi çoğu zaman aşırı çok konuşması falan benim yapıma çok tersti çünkü ben ağırbaşlı sakin yerine göre konuşan gevezeliği sevmeyen ruhu 80 yaşında olan bir bireyim. Ona bunları açık açık söyledim değişime açık olduğunu benim için çabalayacağını söyledi ve en başındaki haliyle şimdikinin arasında çok fark var kendini baya geliştirdi alışverişe benle çıktı ben seçtim oda beğendi aldı tarzı az da olsa düzeldi. Çünkü kendisi üvey anne ile büyümek zorunda kalmış hep ezilmiş üvey kardeşiyle ayrım yapılmış babası koruyup kollamamış üvey annesi hep maaşını almış buna sadece içinden harçlık vermiş, kendine telefon almış 2 yaşındaki yiğeni camdan atmış olmayan telefonun taksidini ödemiş işe giderken kolaylık olsun diye motor almış çalınmış hiçbir birikimi olamamış şanssızlık hiç peşini bırakmamış. Üvey kardeşi annesine öl de kurtulalım diyen biri. Sevgilimse ayağında romatizma var diye krem sürüp masaj yapan onu kontrollerine götüren her işine koşturan kahvaltısını bile hazırlayan biriydi. Ben hep destek ol annene diyordum ne hayırlı bi evlatsın diyordum falan. Kadın bana cuma mesajları atardı güzel kızım diye hitap ederdi önceleri. Velhasıl olay şurda patladı. Ben sevgilime ciddi düşünüyoruz birikim yapmaya başlayalım dedim oda hak verdi şimdiye kadar hep tüm paramı anneme verdim hesap açıp orda biriktircem dedi. (bu arada üvey annesi emekli ve hala çalışıyor, eşi de çalışıyor, üvey kardeş de çalışıyor yani sevgilimin maaşına ihtiyacı olmadan geçinebilirler)
Kadın sevgilim parayı kesince tamamen değişti ve hayatı dar etmeye başladı ona. Sonra içini bana döktüğünde zaten yıllardır kadının kendisine çenesiyle psikolojik baskı yaptığını anlattı ağlayarak. Sırf evin huzuru bozulmasın babası üzülmesin diye sustuğunu söyledi. Çok üzüldüm durumuna. Ama bu kadın hergün dar ediyor hayatı burnundan getiriyor sürekli söyleniyormuş. Ayrı eve çıkmayı bile düşündü ama hem ayrı eve çıkıp hem birikim yapacak kadar çok kazanmıyor. Bu sorunlar bizi çok yıprattı resmen huzurumuz kaçtı. Sevgilim ailemle tanıştı ailem onu oda ailemi çok seviyor çok efendi çocuk seni de çok seviyor diyorlar. Anneme babama sarılıyor sevgiyle, hep mesajlar atar hatırlarını sorar. Keşke benim ailem de senin ailen gibi olsaydı diyip üzülüyor.
Ayladır bu konudan sıkıntı çekiyoruz bazen bu kadar sorun yüzünden ayrılmayı bile düşünüyorum çünkü çok bunalıyorum ama o istemiyor çok üzülüyor bende ona üzülüyorum o kadar söylendim ailesi için bana bi kere of öf demedi hep ne desen haklısın zaten benim hayatta hiç şansım olmadı ki tek şansım sensin tek isteğim seninle huzurlu bi yuva kurup bunlardan uzak durmak çünkü artık sabrım kalmadı tükendim diyor.
Off kızlar daha çok şey var da anlatsam roman olur. Ben bu kadınla hiç tanışmak bile istemiyorum. Yüzünü görmek istemiyorum kalbi kötü biri çünkü. Evlenmeye kalksak destek olcaklarını da hiç sanmıyorum. Diğer yandan da ayrılırsam bir daha bu kadar anlayışlı bir insan karşıma çıkmaz biliyorum. Belki daha iyi meslek sahibi daha durumu iyi ya da daha karizmatik biri çıkar ama biliyorum bunlar geçici kalbin iyiliği kalıcı. Karmakarışığım lütfen fikir verir misiniz ne yapmalıyım nasıl davranmalıyım. Artık üzülmek istemiyorum
Oldukça kısa yazmaya çalışacağım öncelikle benim 1 yıla yaklaşan bir ilişkim var. Kendisi dünya iyisi biri beni hiç kırmamaya incitmemeye özen gösterir eski vasat ilişkimden sonra bana hediye gibi gelmişti. Kalbi çok güzel biri ben buna kapıldım en çok. Ama giyinişi yürüyüşü birşey anlatırken elini kolunu çok hareket ettirmesi çoğu zaman aşırı çok konuşması falan benim yapıma çok tersti çünkü ben ağırbaşlı sakin yerine göre konuşan gevezeliği sevmeyen ruhu 80 yaşında olan bir bireyim. Ona bunları açık açık söyledim değişime açık olduğunu benim için çabalayacağını söyledi ve en başındaki haliyle şimdikinin arasında çok fark var kendini baya geliştirdi alışverişe benle çıktı ben seçtim oda beğendi aldı tarzı az da olsa düzeldi. Çünkü kendisi üvey anne ile büyümek zorunda kalmış hep ezilmiş üvey kardeşiyle ayrım yapılmış babası koruyup kollamamış üvey annesi hep maaşını almış buna sadece içinden harçlık vermiş, kendine telefon almış 2 yaşındaki yiğeni camdan atmış olmayan telefonun taksidini ödemiş işe giderken kolaylık olsun diye motor almış çalınmış hiçbir birikimi olamamış şanssızlık hiç peşini bırakmamış. Üvey kardeşi annesine öl de kurtulalım diyen biri. Sevgilimse ayağında romatizma var diye krem sürüp masaj yapan onu kontrollerine götüren her işine koşturan kahvaltısını bile hazırlayan biriydi. Ben hep destek ol annene diyordum ne hayırlı bi evlatsın diyordum falan. Kadın bana cuma mesajları atardı güzel kızım diye hitap ederdi önceleri. Velhasıl olay şurda patladı. Ben sevgilime ciddi düşünüyoruz birikim yapmaya başlayalım dedim oda hak verdi şimdiye kadar hep tüm paramı anneme verdim hesap açıp orda biriktircem dedi. (bu arada üvey annesi emekli ve hala çalışıyor, eşi de çalışıyor, üvey kardeş de çalışıyor yani sevgilimin maaşına ihtiyacı olmadan geçinebilirler)
Kadın sevgilim parayı kesince tamamen değişti ve hayatı dar etmeye başladı ona. Sonra içini bana döktüğünde zaten yıllardır kadının kendisine çenesiyle psikolojik baskı yaptığını anlattı ağlayarak. Sırf evin huzuru bozulmasın babası üzülmesin diye sustuğunu söyledi. Çok üzüldüm durumuna. Ama bu kadın hergün dar ediyor hayatı burnundan getiriyor sürekli söyleniyormuş. Ayrı eve çıkmayı bile düşündü ama hem ayrı eve çıkıp hem birikim yapacak kadar çok kazanmıyor. Bu sorunlar bizi çok yıprattı resmen huzurumuz kaçtı. Sevgilim ailemle tanıştı ailem onu oda ailemi çok seviyor çok efendi çocuk seni de çok seviyor diyorlar. Anneme babama sarılıyor sevgiyle, hep mesajlar atar hatırlarını sorar. Keşke benim ailem de senin ailen gibi olsaydı diyip üzülüyor.
Ayladır bu konudan sıkıntı çekiyoruz bazen bu kadar sorun yüzünden ayrılmayı bile düşünüyorum çünkü çok bunalıyorum ama o istemiyor çok üzülüyor bende ona üzülüyorum o kadar söylendim ailesi için bana bi kere of öf demedi hep ne desen haklısın zaten benim hayatta hiç şansım olmadı ki tek şansım sensin tek isteğim seninle huzurlu bi yuva kurup bunlardan uzak durmak çünkü artık sabrım kalmadı tükendim diyor.
Off kızlar daha çok şey var da anlatsam roman olur. Ben bu kadınla hiç tanışmak bile istemiyorum. Yüzünü görmek istemiyorum kalbi kötü biri çünkü. Evlenmeye kalksak destek olcaklarını da hiç sanmıyorum. Diğer yandan da ayrılırsam bir daha bu kadar anlayışlı bir insan karşıma çıkmaz biliyorum. Belki daha iyi meslek sahibi daha durumu iyi ya da daha karizmatik biri çıkar ama biliyorum bunlar geçici kalbin iyiliği kalıcı. Karmakarışığım lütfen fikir verir misiniz ne yapmalıyım nasıl davranmalıyım. Artık üzülmek istemiyorum