Biraz problem sende aslında, sebebi de şu ki fazla özveride bulunuyorsun.
Kadın olarak böyleyiz malesef, aman sevdiğinden olsun, aman biraz aktivite olsun, aman o düşünmese de ben birazcık gayret göstereyim derken sanki sadece birşeyleri düşünmek ve ayarlamak senin görevinmiş gibi üzerine yapışıyor.
Mesela ben eşim ile seninle yaşadığım bir durumu yaşasam (dişçi durumu) gerçekten tepkim çok fazla olurdu.
Ne yani kaale alınmayacak birimi miyim? Eşinim yahu senin, randevu alırken bile bile durumu ki hele konuşmuşken nasıl unutursun? Unutulup akıldan çıkacak bir durum değil sonuçta. Eve gelirken listede olan yoğurt değil bu unutasın....
Böyle davranmayın siz de, bırakın o düşünsün birazda, o yorsun kafasını.
O program mı yapıyor kendisine iş çıkışı veya haftasonları ve haber mi vermiyor, siz de öyle yapın.
Eve geldiğin de "yemek yok mu" sorusuna "işlerim vardı bugün yemek yapamadım dışardan söyleriz artık" gibi cevaplar verin.
Özverili olmalı insan evliliğinde ama bu tek taraflı bir hal alıyorsa da karşı tarafı biraz aymalı, ayacağı şekilde davranmalı.
Çünkü daha önce de dediğim gibi bu tek tarafın sorumluluğunda birşey değil, iki tarafta gereken ilgi alakayı gösterdiği sürece "tadında evlilik" olur.
Kimse bunları yaşamıyor mu? Elbetteki yaşıyor, hiç bir evlilik dört dörtlük değil.
Ancak bencillik ve bireysel davranışlar oluşunca, o evlilik olmuyor malesef, çünkü evlilik ortak yaşamı gerektiren birşey.
Bireysel yaşanacaksa neden evleniliyor ki o zaman?