Benim güzel, tatlı meleğimm...
ben ona tavuğum derim oda bana civcivim,, en küçüğü benim diye evde..
nasıl anlatılabilirsinki canım annem..
14 yaşında zorla evlendirilerek başladı senin hikayen.. sonra 2 evladın oldu biri kız, biri erkek..
ama çok dayak yedin dimi, çok yanlız kaldın elektiriği bile olmayan evlerde,, güçlü olmayı öğrenmek zorundayın..
güçlü oldun , savaştın sonra kocan öldü. yanlız kaldın 2 çocukla 24 yaşında...
sonra babamla evlendin 2 kızın daha oldu,, ama yinede yüzün gülmedi..
hayatın boyunca evlat için koşturdun, çok sevdin hepimizi ama gösterecek fırsatın olmadı..
gözümde mükkemeldin, hatasızdın sanki,, hep senin gibi olabilir miyim acaba diye sordum kendime,,
sonra büyüdük hepimiz, evlendik ama sen bizi yeri geldi ayakkabı boyayarak, yeri geldi temizlikçilik yaparak büyyüttün..
kızardım sana bazen,, utanırdım sanki o işleri yaparken sen..
bana hep anne olunca anlarsın dedin,, anladım annem şimdi kızım için herşeyi yaparım senin gibi..
sonra sevmeyi öğrendin koca kız olunca başladın öpmeye,, beni özlemeye,, aslında hep severdin zaten ..
ben evlenince bunalıma girmiştin,, yanlız kalmıştın ,, hasta olmuştun,,
sonunda anladım neden gençler annelerinden şikayetçi..
sende insansın önce annem,, mükkemmel değilsin,, hatasız değilsin,,
ama ne yaşansada çocukluğumda eksiklik yaşamıyorum şimdi ve bütün kalbimle diyorum;
ANNEMMM SEN HALA BENİM MELEĞİM,, TAVUĞUM,, KAHRAMANIMSIN.. HAKKINI HELAL ET ANNECİĞİM.
SENİ ÇOKKK SEVİYOR CİVCİVİN...