Bana Annenizi anlatın...

anne... melek... şefkat kaynağı... sevgi deposu... sıcacık bir kucak... merhametli eller...kendi annesinin böyle olduğunu düşünen var mı?

şu an düşünüyorum.. çocukluğuma dair annemle ilgili tek güzel bir olay gelmiyor aklıma. ama olumsuz şey çok... annem kardeşlerim ve bana çok güzel baktı. tertemiz giydirdi, çeşit çeşit yedirdi hakkı büyük üzerimizde... bunun yanı sıra beni bütün hayatım boyunca eleştirdi. hep en iyiyi en güzeli yapayım diye. ben sığınacak bir kucak aradım o benim günlüğümü okuyup duygularımı yuzume vurdu. şımarmayayım diye övmedi çok fazla.. çok sarılıp öpmedi oyle... babamı cok seviyorum her ne kadar bana o yıllarca elde etmek için ağladığım oyuncak bebeği almasa da.. şimdi eşim aldı bana o bebeği.. pek bir değeri yok artık... çocukkendi o... dayımın kızında vardı. oynatmazdı ama annesi alır dolabın ustune kaldırırdı eskımesın dıye... aylarca yıllarca ağladım... hala da ağlatır benı. keşke alıverseydi...
benim canım babam derdi ki sen de anne olunca anneni anlarsın...

ben bebek oldum, çocuk oldum, genç kız oldum, iş güç sahibi oldum, evlendim, hatta "anne" oldum... ama ben annemi hiçbir zaman anlayamadım...

bebeğimi dünyaya getirdim, normal doğum yapmadım diye beni eleştirdi. beni günlerce ağlattı hamileyken ve lohusayken... güzel yemekler yapıyordu, evim temizdi ama yeyip yeyip kan kusuyordum... annem benim için herşeyin en güzelini istedi ama... daha kötü şeyler soylemeyeceğim. bana annenizi anlatın. anne ne demek anlatın bana...

ben bebek oldum, çocuk oldum, genç kız oldum, iş güç sahibi oldum, evlendim, hatta "anne" oldum... ama ben annemi hiçbir zaman anlayamadım...

yine de hakkını helal etmesini steyeceğim hep...



bu hafta 30 yaşımda oldum.Önceleri ailemle ilgili içimdeki soru işaretlerimi hiç derinlemesine düşünmez ve sorgulamazdım ama son 6-7 aydır inanılmaz kızgın ve öfkeli oldugumu farkettim.Benim ailem beni 5 aylıkken anneanneme bırakıp çalışmışlar.ben okula başlayana kadar anneme abla babama enişte diye hitap etmişim.Biraz bende hatırlıyorum.sonra 13 yaşımda onların yanında yaşmaya başladm.hiç candan nazlanmadan sıkıntımı sorunumu söylemeden ergenlık atlattım.zaten hiç oraya ait gibide olmadım içten sanki onlarda pek önemsemediler.sana annemi anlatsam (demişssin ya bana annenizi anlatın diye).. şuraya 3 cümleden başka bir şey yazamazdım bu yaşıma kadar.hayatım acaba beni gerçekten sevdilermi sorusunu soramamakla geçti.bir cocugun annesinden "uyandınmı yavrum "gibi güzel sözü işitmeden 30 yaşına gelmesi kadar acı veren bir şey yok. yaptıgım hatalarıma bakıyorumda hepsi o boşluk duygusunu doldurmak için ,elle tutulan birşeylere güvenmek için yapılan onlarca saçma hatalar..insanın tek ailesi rabbi.yaradanıda büyütenide koruyanıda bir tek rabbi.Ben henüz anne olmadım en çok istedigim şey bu ama korkuyorumda bir taraftan çünkü evlat sahibi olanlara bakıyorumda onlar başka bir boyuttalar sanki.o zaman ailemden iyce üzülmekten korkuyorum işte.evladı olunca anlarmış ya insan herşeyi...
 
ben ikiz olarak dünyaya gelmişim.doğduüumda 3-4 yaşlarında bi abim ve 2 yaşında bi ablam varmış. Halam annemin yanına yardıma gelmiş köyden bizi bakmak için. Sonra beni yanında köye götürmeye başlamış. 4 sene halamla köyde yaşamışım hayal meyal bir iki sahne hatırlıyorum o zamana dair. Halama anne demişim. Halamın evlenip beni anneme bıraktığı zamanı hiç unutamam. halamın düğünü benim için bir kabustu.
Anne dediğim kadın evlenip beni bırakacaktı ötesi varmıydı. Düğün boyunca ağladığımı biliyorum. Anneme verdi halam beni sonuçta. bir hafta içimde her tarafımı bit sarmış. doktora götürmüşler beni üzüntüden yataklara düşmüşüm. Annemi hiç benimseyemedim. Hep düşündüm beni seviyor mu acaba diye. O da beni benimseyemedi. Hiç hatırlamam mesela küçüklüğümde şevkatle benii bağrına bastığını

Evlenirkende 3 kardeşime de ellerinden geleni yaptılar.
bana bir çeyrek bile takmadılar.
çok kızgınım kırgınım kendimi değersiz hissediyorum ailemin yanında.
annem de pişman ama bazen der keşke vermeseydim halasına diye.
Vermeyin çocuklarınızı başkasına ne kadar zor da olsa yoklukda olsa güçlükde olsa vermeyin derim.
 
canım annem her zaman sıcak sevgi dolu mis kokulu bize hep temiz harika bir yuva sağlamak için kendini sürekli yoran bize asla kıyamayan dünyanin en bal annelerinden...cok sanslıyım..halada en yakın arkadasımdır annem..birtanemdir...deli dolu arada huzunlu guzel annem...seni cok seviyorum ...
 
ben mi abartıyorum bilmiyorum.. yoksa annemden beklentilerim mi fazla.. annem yalnız yaşar ben de babamla yaşıyorum.. annemin benden başka cocugu da yoktur. evlenme cağındayım ve annemden hala cocuk gibi ilgi bekliyorum bana yemek yapmayı öğretmesini, benimle ilgilenmesi, fikirler vermesini falan istiyorum ama annem varsa yoksa gezme.. o arkadaşından o arkadaşına o gezmeye o sohbete o komşuya nedense bana bir türlü zamanı olmuyor onun.. ben onun gözünde hiçbir hasret kalmasın die herşeyi yapıyorum ama o ilgiyi benden esirgiyor. halam hatta komşum bana daha cok annelik yapıyor..onun hayatına karışma hakkım elbette yok ama annem varken neden annesiz gibi yaşamak zorundayım cok yoruldum..
 
evlatlarına kırılan bir bardak kadar değer vermeyen
bizi acımadan döven
bize anlamını bile bilmediğim küfürlerle hitap eden
bencilikte sınır tanımayan
şefkat nedir bilmeyen
çocukluğumun katili
hayattaki en büyük şanssızlığım
seni hiç sevmiyorum
:43::43::43::43::43::43::43::43::43:
 
Benim çilekeş garip anam...Hep korusun kollasın çocuk gibi elinden tutar insanın karşıdan karşıya geçerken.Ödü kopar bize bişey olcak diye.Ben isteyim dünyaları önüme sermek ister ama kendisi aynı kıyafeti tüm yaz giyer babam gezmeye götürmez bütün gün evde oturur.Bi işe gireyim ben dünyaları sercem önüne.:38:
 
Son düzenleme:
annem.
seni nasıl anlatsam bilmemki.en iyisi uzatmadan yaziyim.seni değil ama kendimi.
ben asla senin gibi bi anne olamicam,keşke sabrının,metanetinin, herşeye rağmen hayata güleryüzle bakabilmenin ve nice sayamayacağım insanüstü özelliklerinin yüzde birini banada verseydin.hepsini kendine saklamışsın..:9:

seni çoook seviyorum.anne olduktan sonra dahada çooook:54::54::16::16::16:
 
annemmm...
canım annem melek annem benim ben biliyorum ki senin gibi bir anne olamam..
annemm benim dostum sırdaşım herşeyim
evlenmeden öncesine kadar annemle yatardım ben..
benim annem çalıştı gece gündüz bizim için
hep iyi olalım diye gözümüzde bişey kalmasın diye
herkes sever benim annemi herkes x teyze sen benim annem ol der
öyle iyidir ki hem anne olarak hem insan olarak
biz olmadan 1 lokma simit bile almamıştır kendisine
evlenene kadar annemle yatardım onun kokusuyla
ameliyat olmaya gitmişti ankaraya gceeleri onun kıyafetleriyle yatmıştım
evime geldim ağladım annem annem diye
eşim gülerdi ben ağladıkça anne sevgisi görmemiş hiç.
geçenlerde konu konuyu açıp muhabbet ederken gözleri dolu dolu oldu
anne ya anne dedi insan arayıp sormazmı bu kadın taşımadı mı beni karnında dedi kaldımm öylece
 
Annem çok değişik biri. Anlaması güç.
Değişken...
Ne zaman ne yapacağını pek kestiremiyorum.
Ama sıcaklığına, tenine, kokusuna bitiyorum.
Muhteşem kokar. Çok güzeldir.
Sürekli mıncıklarım, severim.
Romantizmden zerre eser yoktur ruhunda.
İşve, cilve asla yoktur. Tuhaf ya.
Çok ilginç bir annem var. Yazarken daha iyi anladım. :D
Öyle tatlı ki yalnız, o sayede kurtarıyor kendini.
Yoksa çekmek daha zor olurdu herhalde.

:D
 
belkı 5kez anne... dye baslayan cumlemın sonu gelmedı sılıp sayfadan cıkıp ıcımde bısler kaldgnı anlyıp gerı sayfaya gırdım ama hala cumlemın devamı yok. sadece:
Anne keske 17 yasında evlnmeseydım senınle daha uzun seneler zaman gecırebılseydım. kavga etseydım senınle gülseydım.okldan eve geldıgımde btun gunu detayıyla anlatsaydım sende sabırla benı dınleseydın. suan kzın olmana ragmen yabancı gıbı olmak benı cok uzuyor ve bazen kız kardesımı cok kıskanıyorm Annem ben senı gerı ıstyorum
 
Anne....
Annelik fedakarlik karsiliksiz Sevgi merhamettir...
Keske dilinin ayari olsada sinirlendiginde biraz tutabilsen....
Ama ozunde iyisin....
 
Son düzenleme:
annne annne annnemmm
çok özledim seni öyle çok özledimki
kokunu sesini hapşırmanı bizi sevmeni öpmeni
canım annem
şimdi bende anne olmak istiyorum çok istiyorum
anneliğimle annesizliğimi unutmak
sen üçümüzü de yatırırdın ya dizlerine saçlarımızı okşayarak bize uydurduğun hikayeler anlatırdın o anlarda esir olmak istiyorum
benim gül kokusuna mis kokusuna hasret kaldığım annem nur içinde yat
içimin yarası rüyalarımda gel sarıl bana okşa beni ne olur....
 
Son düzenleme:
Bazen bazi seyleri yazmak zor gelir. Yasarsin aslinda dibine kadar ama yuzune vurulunca acik acik agir gelir basi seyler. Benim annem hic bir zaman bana anneligi hak ederek yerine getiren biri olmadi. 22 yillik ömrumde ikimizin hatirlayacagi hic bir animiz olmadi. Hep soguktu, hep mesafeliydi. Annesi, babasi, kardesleri ve hatta yigenleri bile benden oncr gelirdi onun icin. Onlar icin beni azarlardi. Mutlu olsun diye bir kere takdir etsin diye elimden gelen herseyi yapmaya calisir sonunda yine beni mutsuz edip kirmayi azarlamayi bi eksigimi bulmayi basarirdi. Hayatimin en mutsuz gununde bile sormazdi neden mutsuz oldugumu. Hatta suratimi ona astigimi sanir azarlar hakaret ederdi. Cunku bilmiyordu asil sebebini uzuntulerimin. Onun icin benin hic bi derdim olamazdi. Bir gun olsun karsisina alip sormadi bana derdimi kederimi hayatimi ne yasayip ne hissettigimi. Hic bir sirrimi paylasmadim onunla. Cunku hic bir zaman merak edip sormadi. Hic bir erkek arkadasimi anlatmadim. Hic bir mutlu animi paylasmadim onunla. O hep mukemmeldi. Ailesi mukemmeldi. Kotu olan hep bendim. O hep hakliydi. Bir gun olsun uyurken ben guzellikle uyandirilmadim onun tarafindan. Hep soylenir kizardi. Gece itler gibi oturur sabah itler gibi yatiyormusum. 22 yillik hayatimda bir kere olsun sicakligini ne kalbimde nede evimizde hissettim. Ama sorsan oda ANNEYDİ! Yemek yapiyordu, hesap soruyordu, kizip, bagiriyordu. Onun icin annelik boyle biseydi. Acliktan olmezdim be anne. İs bilmiyorum diye kimse beni azarlamazdi senin gibi. Hayatimin en guzel zamanlarini benden caldigin icin seni affetmiycem. Anne kiz olma kavramini bana hic bir zaman yasatmadigin icin seni affetmiycem. Arkadaslarima hep yalan soyledigim gibi, seni onlara anlattigim gibi olsaydin keske.

sadece duygularimi yazip rahatlamak istedim yazsam sayfalari alir umarim sikilmadan okur cevaplarsiniz, dualarinizi eksik etmeyin
 
annemi anlatmam sayfalara yetmez
ona olan sevgim özlemim kelimelerle anlatılmaz
3 ay oldu annemi kaybedeli...

hayatımın en büyük acısıydı,en zor tecrübesi oldu annemin ölümü
kabrine gittiğimde ellerimle kazıyıp onu oradan çıkarıp sarılıp koklamak öpmek istiyorum
allaha yalvarıyorum annemi rüyamda göreyim sarılıp seveyim diye

burda hiçbir kelime sözcük yetmez annemi anlatmaya
 
annem... benim herşeyim şu hayatta. bazen o olmasa naparım dediğim çok oluyor. kurtarıcım benim o. her zman iyi anlaşamayız belki ama benim ondan, onunda benden başka dostu yoktur şu hayatta. bana hem analık hem babalık yaptığı için bana karşı çok koruyucudur. kimseye güvenmez konu ben olunca. ama bana sonsuz güvenir her konuda arkamdadır. bu aralar boşanma arifesinde olduğum için benden çok üzülüyor bu duruma hatta ben dalga geçiyorum ben boşanıyorum anne sen değil diye ama ana yüregi işte. iyi ki varsın hatce gelinim benim :D
 
Annem.. Minicik annem..
İyi düşün sonra pişman olma demiştin ya. Pişman olmam düşündüm demiştim dinlemedim hiçbirinizi. Ne heveslerle sevinçle kurdun yuvamı annem. Her zerresinde emeğin var. Ama bak anne ben ne kadar yorgunum şimdi. üzdüler beni annem. çok kırdılar parçaladılar. En sevdiğimdi beni en çok üzen. Özledim annem. Gülmeyi özledim.. Ne sıkıntı yaşarsam yaşayayım beyaz yüzüne bakıca içim huzur dolardı ya hani. Hani nasıl sevgiyle bakardın bana annem içim yumuşacık oluverirdi. Özledim anne. Birinin bana öyle bakmasını özledim. Gene bir tek sen varsın beni anlayan. Sesimden bile içimdeki kırgınlıkları anlayan. Yok bişey anne desem bile bişey olmuş söyle çocuğum diyen ağladın mı sen diyen bir tek sen varsın. Tükendim annem. senden başka kimse görmüyor. Bütün hayatımı ellerine verip sevinçle koşarak geldiğim adam beni kırdı döktü annem. Bak yürüyecek halim yok şimdi ellerimi hiç bırakma olur mu benim minik annecim. Bari sen beni hep sev olur mu.. İyi ki varsın benim mis kokulu annem. Hüznün ve sevginin hep bir arada olduğu o güzel gözlerini üstümden çekme olur mu. Bırakma beni annem. Bari sen bırakma....
 
Annem,
Hayatın başında gülmüşüm ben senin kızın olmakla ,
benim annem mi tarif edilemez alanında cok başarılı herkes tarafından sevilen haksızlığa dayanamayan ,sivri diliyle göze çarpan insan
Başarısızlık onun lugatında yazmaz güçsüzü hiç sevmez sabrım ona çekmiş şimdi gurbette eminim ev gezmesinde çayını yudumluyor muhabbet gırıda gidiyor tatli dilli kadınnn rabbim sana babamla beraber uzun ömür versin seni seven NARTANEN .....
 
anne farklı bişey ewlenmeden önce çok kavga ederdik anlaşamazdık. ama ewlendikten sonra hergun görüşüp gidip gelmeme rağmen nasılsın dediğinde ikimizinde gözleri dolar. ben annemın sewgisini ewlendıkten sonra hissettim. daha farklı bi bag daha farklı duygusal konuşmalar olmaya başladı aramızda sevgisini verdği değeri daha çok dile getirip daha çok hissettirir oldu. eger hep böyle olmuş olsaydı belki ewlenırken daha zor ewlenirdim
 
Back