Eşinizin söylemi size kaba gelmiş ama anladığım kadarıyla onun büyüdüğü ortama göre bu normal bir şey. Size göre ise kaba. Bakın bu tamamen yetişme tarzıyla alakalı. Yanlış bir şey yaptığını düşünmüyor olabilir, onun ailesinde böyle konular normal kabul ediliyor olabilir. Burada yapmanız gereken, kesinlikle kavga ederek değil sakin bir dille konuşarak bu tür konuların size normal gelmediğini, böyle şeyler konuşmak istemediğinizi belirtmek. Bunu söylerken onu suçlayarak söylerseniz olumlu sonuç alamazsınız. Şunu unutmayın söylediği şeyin yanlış olduğunu düşünmüyor, ona göre normal.
Ailesinin yanında durup sizin yanınızda durmaması konusunda da; benim tavsiyem bir daha bu tip bir olay olduğunda ve eşiniz sizin yanınızda olmadığında ikiniz baş başayken ona bunu söyleyin. Sen yanımda durmayınca ben kendimi yalnız hissediyorum, sırtımı dayadığım dağ yıkılmış gibi hissediyorum tarzı düzgünce anlatın. Erkekler kendilerini üstün görmeyi, evin reisi gibi görmeyi sever. Ona bunu hissettirirseniz sizin korunmaya, sahip çıkılmaya ihtiyacınızın olduğu düşünerek kol kanat gerecektir diye düşünüyorum.
Son olarak iş konusu... Çalışmak istememe sebebiniz nedir? İlk başta onların yaptıklarına karşı tepki mi yoksa başka bir sebebi mi var?
