Nereden nasıl başlasam bilmiyorum ama ne kadar ilişkimi güzellesem de kötülesem de gerçeği değiştiremeyeceğim. Toplam 8 yıllık birlikteliğimiz vardı bunun 1.5 senesi nişanlılık 1 haftalık evlilik...
1.5 sene önce nişanlıyken evlilik testleri esnasında amansız bir hastalığa yakalandığını öğrendik hayatı resmen pamuk ipliğine bağlıydı mucizelere tutunduk bu sürede de kavgalarımız vardı ama o kadar çok seviyordum ki onun için sabrederim her şeyin üstesinden geliriz sandım. Son 1 yıldır inanılmaz öfkeliydi sürekli psikolojik şiddete maruz kaldım tedavisi için kullandığı ilaçların yan etkisi, evlilik stresi diye diye çok sevdiğim için ve sevildiğimden bir şekilde ite kaka idare ettik nikah masasına oturduk. Aylarca psikolojik destek alması için yalvardım çünkü süreci o da yönetemiyordu ama destek almayı kabul etmedi sen şöyle yapmasan böyle demesen ben zaten sinirlenmem diyerek beni manipüle etmiş.
Balayı için Türkiyeden 15 saat uzaklıktaki bir ülkeyi seçmiştik havalimanında bile başka bir adamla kavga edince bizim için zehir gibi bir tatil zaten başlamıştı. Günlerimiz tartışma ile geçti 2 gezdik 3 kavga ettik. Evliliğimizin 5.Gününde kendi çıkarttığı tartışmada beni hırpalayınca küfür ettim küfürden sonra iyice delirdi beni öldürürcesine boğazımı sıktı "annemden özür dileyeceksin diye öfke saçtı" sonrasında ise kendi elleriyle aileme bu kıza ya terbiye verin ya da ben burda öldürürüm diye ses kaydı atınca kıyamet hepten koptu. Tartışma esnasında duvara vurup elini kırmış. Havalimanında giderken bile kırık elimle bana şefkat göstereceğine hala laf söylüyorsun küfür ediyorsun diye bile manipülasyonuna maruz kaldım, boğazımı sıkarken tırnakladığım için kendi fotoğraflarını boy boy herkese attı öyle bir rezil... Zaten hatasını da kabul etmiyordu
Ben apar topar türkiyeye ailemin yanına döndüm. Maymun artık gözünü açtı evet çok seviyorum lanet olsun ki hala ona karşı merhamet duygum var ama sondu, ben dünyanın en kötü şeyini bile yapsam beni balayı otelimizde dövmemeliydi ben çok çabaladım çok çaba sarf ettim çok alttan aldım ama bana karşılığı koca bir hiçti. Benim onu sevdiğim kadar o beni sevmedi belli ki.
Kendisi türkiyeye dönmedi bugün yarın döner sanırım. İletişimimiz hiç yok yurtdışına giderken altınları annesine bıraktık. Boşanmak istiyorum ödü kopuyor nafaka alırım diye zaten kavgadan 2 saat sonra avukata mesaj atıp haklarımı öğrenmek istiyorum demişti...
Hiçbir şey istemiyorum kendisinden altınları versinler evdeki eşyalarımı alayım defolsun hayatımdan. Altınlara da tenezzül etmezdim ama hayatımı yeniden kurmak zorundayım. Gudubet Kaynana sorun çıkaracak gibi ama önce amcalarım şahıs ile konuşacak işler yokuşa sürülsün istemiyorsa kabul edecek mecbur. O taraftan kimse bizi aramadı annem en son ben burada bu haldeysem onlarda sinir olsun diyerek annesi olacak varlığı aradı "ben oğlumu size hakaret etsin, küfür etsin diye vermedim benim oğlumu yem edemezsiniz diye çemkirmeye başladı annem eşimin attığı ses kaydıyla tehdit edince çenesini kapattı anlayacağınız dayağı bana reva gördüler"
Sizden ricam bana güç vermeniz çünkü utanarak söylüyorum ki çok zorlanıyorum. Bundan sonra hayatıma nasıl devam edeceğim bilmiyorum kolum kanadım kırık. Beni düzeleceğim, doktora gideceğim diye kandırır diye korkuyorum Hiç kimsesiz kalmış gibiyim lütfen bana güç verin. Geçecek, yokluğuna alışacağım değil mi?
