Bu yaz nisantasinda bir kafede oturdum yemek yiyordum. Karsimda da kalburüstü oldugu her halinden belli bir kadin, arkadasi, bebegi ve filipinli bakicisiyla oturuyorlardi.
Gözlerimle görmesem abartiyorlar derdim. Kadin bebegi fotograf cekmek icin aliyor, aglayinca bakiciya postaliyor. Bebek susunca alip fotografa devam, aglayinca yine bakiciya.
Bebek bir ara cisini yapti, kadin resmen kendi cocugundan igrenircesine “al al al sunu “ diye uzaktan tutarak bakicisina verdi. Kadin bezini degistirirken de bakamadi bile
Hayretler icinde kaldim gercekten. Her duygunun körelecegine inanirdim da annelik icgudusunun bu hale gelebilecegine inanmazdim.
Bebek bir yük, bakicilar da köle olarak görülüyor bazi insanlar tarafindan.