"Baban, annen ne iş yapıyor?" Sorusunu Öğrencilere Yönelten Eğitimciler

Benim babam zengindi ben ilkokul ortaokul ve liseye giderken, ama okudugum okul,gelir seviyesi düşük ailelerin fazla oldugu bir devlet okuluydu. Ben hep marka seyler giyerdim. Ama yirtik pirtik ayakkabisi olan cocuklar da vardı. Cok ağlardım baba su sinifta bir kiz var üşüyor falan derdim. Babam okula cok fazla yardim etti. Maddi olarak.Tam bilmiyorum ama sanirim öğretmen bizde para oldugunu anladığı icin babami okul aile birligi diye birsey vardi ona katmıştı. bizim ogretmen sormazdi sanki baban ne is yapiyor diye ya. Babam ve birkac veli daha sinifin eksikleri yardim toplamaca ogrenciler icin falan oyle seylere cok yardim etmisti. Biz ama guzel çocuklardık paylaşmasını bilirdik kimse kimseyi ezmezdi. Ogretmenler de ezmezdi yani. Benim pek kotu anım yok bence butun ogretmenler sormuyordur baban ne is yapiyor diye.
 
Babamı kaybettikten sonra bu sorunun çocukları ne kadar yaralayabileceğinin farkına vardım maalesef yaşayarak öğrendim
Bencede çocuklara bu soru sormanın ne gereği var. onları ailelerinden bağımsız bir birey olarak göreceksek anne babasının ne iş yaptığı sanırım önemini yitirmiş oluyor
Ailenin ekonomik durumu için soruluyorsa zaten bir sürü form dolduruluyor öğretmende özelden kendisi dağıtsın doldurtsun
 
Bunun için öğretmen ve okul yönetimi eve form yolluyor doldurup veriyoruz herkes aşşa yukarı biliyor kimin ne iş yaptığını veliler arası sohbette

İşlerini bilmekten ziyade çocuklara direkt arkadaşları arasında sormak yanlış. Babasından ya da annesinden utanacak ya da öğretmen çıkarına göre yaklaşacak anlamında değil her zaman ama küçük yaştaki çocuklar acımasız olabiliyor. Misal veriyorum "Babam pazarcılık yapıyor" dese o çocukla dalga geçecek bir güruh olabilir, bu da çocuğa ileride travmatik bir anı olarak geri dönebilir; okuldan soğumasına, belki babasından haksız yere utanmasına sebep olabilir vesaire. Ya da ebeveynlerinden birini kaybetmiş bir çocuğa bu sorunun direkt olarak sorulması, arkadaşlarının içinde "Babam/Annem öldü" demesi onu çok yaralayabilir.
 



o kadar üzüldüm ki şuan....

en nefret ettigim insan tipi kariyerine göre hakeret etmek hatta o yuzlerıne konduracakları ufacık gülücüğü bile zenginlere saklamak
 
Hic bu acidan dusunmemistim. Ben sadece ona ek gelir olsun diye almistim. Ama sizin dediginiz de mantikli.birdaha almamak en dogrusu
 
Soruyor olsalar bile ezmek icin sorduklarini sanmiyorum. (bu arada Ben de ogretmenim ve Sormuyorum)
 
Çocuğu tanımak için mutlaka ailesiyle ilgili bilgileri öğrenmek gerekiyor. Fakat artık bunun için aile tanıma dosyası gönderiliyor evlere. Aile öğretmene güvenir doğru bilgileri verirse bu tarz sorunlarla karşılaşılmaz.
 
Yeni nesil öğretmenlerin çoğu tıpkı sizler gibi geçmişte bu tecrübeyi yaşadıkları ve eski öğretmenlerin almadığı pedagojik formasyon dersleri aldıkları için artık daha empatik yaklaşıyorlar öğrenciye. Ama onların bu çabaları her fırsatta çocuğunun sınıfında vakit geçirmek isteyen, 5 tenefüsün 3 ünde bi şekilde çocuklarının yanında olmayı başaran, geç kalan çocuğunu sınıfa kadar getirip sırasına yerleştirip bir de kocaman bir "iyi dersler paşam" öpücüğü veren anne babaların açtığı yaralardan korumaya yetmiyor anne babası olmayan, çalıştığı için ya da kuralları çığnememek adına okula gerekli gereksiz gelmeyen ailelerin çocuklarını...
Bi şekilde üzen birileri oluyor malesef. Keşke ailelere bu anlatılabilse. Kendi çocuğu kadar diğerlerini düşünebilse düşünebilse herkes.
Geçen çocuklarımı almaya kreşe gittim. Kapıyı tıklatıp içeri girdim hep yaprığım gibi. Öğretmen hemen geldi anne diye ağlıyolar annesi henüz gelmeyenler dedi. Hemen çıktım dışarı. Hiç bu açıdan düşünmemiştim. Bidahakine kapıyı çalıp dışarda beklicem.
 
Son düzenleme:
bizim zamanimizda da okul aile birligimiydi yoksa milli egitim mi goturuyordu bilmiyorum bahceye fakir cocuklarin hepsini siraya dizip bir otobuse bindirip kiyafet alisverisine gotururlerdi iyilik yapiyorlardi güya
 
bizde biliyoduk sınıfımızda durumu olmayan arkadasımızı . ona herkes farklı bakardı. hala bile beynime yer etmiş onunla hala kardeş gibiyim ama nedense içimde ona karşı burukluk hissediyorum
 
o kadar üzüldüm ki şuan....

en nefret ettigim insan tipi kariyerine göre hakeret etmek hatta o yuzlerıne konduracakları ufacık gülücüğü bile zenginlere saklamak
Üstelik tembel çocuklarda değildik.. hep takdir belgesi alan 6.sınıfta tarih ve coğrafya birincisi olmuştum.. arkadaşında dediği gibi kırıldıkları yerden kırılsınlar ne diyim..
 
Üstelik tembel çocuklarda değildik.. hep takdir belgesi alan 6.sınıfta tarih ve coğrafya birincisi olmuştum.. arkadaşında dediği gibi kırıldıkları yerden kırılsınlar ne diyim..

resmen içim acıdı. aklım resmen almıor nasıl nasıl insan cocuk insan buyuk farketmez bu sebeple nasıl ayırabilir.
 
Hayat herkese adil davranmıyor. Ama o küçücük yüreklerde travma yaratacak hiçbir şeyi yapmasın öğretmenler . Rehber öğretmenim, ilköğretimde çok kısa süreli görevlendirme çalışmıştım yıllar önce. Onun dışında hep lise kademesinde çalıştım.
Anaokulu, ilköğretim çağları çok önemli, çocuğun kişiliğinin şekillendiği yaşlar. Benim kızım da ilkokula başladı bu yıl. Babasız büyütüyorum çocuklarımı. Okulun ilk günü içim ezildi kızımı okula bıraktığımda.Babalarıyla gelen çocuklar vardı haliyle. Sınftaki en yakın arkadaşını da babası alıyor hep, babasının kucağına atlıyor babası geldiğinde. Kızım da görüyor hergün. Kuzum hiç baba özlemini dile getirmedi, ama küçücük yüreğinde neler hissediyor bilmiyorum.
Tabi babası olup da akşamdan akşama gören ve baba ilgisi görmeden büyüyen çocuklar da var. Onları düşününce de sadece fiziksel varlık ne kadar değerli diye düşünüyorum.
 
Ahhh çocukluğumun en acı günleri .
Her seferınde ağlarım .. hıçkıra hıçkıra ..
yeni nesil öğretmenler lütfen sormayın .
Annesini babasını .
Babam öldü demeye dayanmazdım
 
O iyi dersler pasam diyenler yok mu onlar diğer cocuklarda o kadar Yara aciyorlar ki. Biz ogretmenler olarak yarayi Sarmaya calistikca onlar kanatiyorlar.
 
Sizin ilk gun travmanizin nedeni ogretmenler mi yoksa babasina sarilan cocuklar mi?
 
Duygularıma Tercüman oldunuz. Bu tip sorular illa bir çocuğa değil kimseye sorulmaması gerekiyor. Bana iş görüşmesinde sormuşlardı. Baban yoksa nasıl geçiniyorsunuz diye
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…