babamın yeni eşi

yok ben bu konuda sizin kadar masum düşünemiyorum.
hasta bir çocuğum olacak dese doktor olsun ya yeterki olsun ben o 20 yaşına gelmeden ölcem ama olsun demem ben diyenide hiç bir türlü aklım almaz.

insanlar bazen kendi öz be öz çocuğuna bakarken deliriyor kim emanet edebilir hemde hasta bir çocuğu bir başkasına
düpedüz bencillik bu kadının yaptığı bence vicdan sahibi bir anne benden sonrası tufan diyerek çocuk yapmamalı.
bildiğin cahillik.

Ne yapsın aldırsın mı? bunu mu öneriyorsunuz? Allah merhamet versin.
 
Kesinlikle.

Evin icinde volta atan bir kaynana, ses etmeyen es...

Uvey anne, uvey kardes, simdi bir kardes daha.

Hem esinin ailesi, hem babasinin yeni ailesi, hem kendi ailesi, hepsini yutup kabullenmek bu kadar basit mi?

Ne kadar uzucu bir durum konu sahibinin yasadigi.

Bebek hastalikli ya da sakat dogacak ama ablalari var dogurayim bir sey olmaz diyen bir uvey anne..

Ben evladima bakarim diyecekse dogurmali o cocugu, boyle diyen bir kadinin cocuguna oz kardesim olsa da bakmam.
İşte bir sürü şey var düşünülmesi gereken. Ek olarak kimisi üvey annenin bu garip beklentisini yakınlık olarak yorumlamışlar da bence bildiğin sorumsuzluk. Birilerine güvenerek bir işin başına geçmekten başka bir şey değil. Benim anam beni başkasına güvenerek doğurmadıysa o da doğurmasın arkadaş! Çocuk bu ya, kedi mi? Az düşünün, az!
Bir de sen anne misin deyip durmuşlar konu sahibine de zaten anne olmaya çabalıyordu, bilmiyorum tedavi boyutunda mı ama...
 
İşte bir sürü şey var düşünülmesi gereken. Ek olarak kimisi üvey annenin bu garip beklentisini yakınlık olarak yorumlamışlar da bence bildiğin sorumsuzluk. Birilerine güvenerek bir işin başına geçmekten başka bir şey değil. Benim anam beni başkasına güvenerek doğurmadıysa o da doğurmasın arkadaş! Çocuk bu ya, kedi mi? Az düşünün, az!
Bir de sen anne misin deyip durmuşlar konu sahibine de zaten anne olmaya çabalıyordu, bilmiyorum tedavi boyutunda mı ama...
Annelikle alakasi yok ya, ben de anneyim ama uvey annesinin sacmaliklarini hakli cikarmiyor bu durum.

Turk milletinde de bir huy var mubarek, her seyi annelik mertebesine yasla gitsin.

Adam cekip vursalar 'Ama annelikkk!!' diye cirpinacaklar yemin ederim.
 
Tavriniz bana çok şımarık geldi... Benim babam da yeniden evlendi ve ben isterdim ki sizin babanız kadar ince düşünen biri olsaydı aylarca aramasam bi kere arayıp sormaz, şimdiki eşi bile merak edip arar ama babam ben aramasam aramaz... Şımarıklığı bırak babana sahip çık
 
Annelikle alakasi yok ya, ben de anneyim ama uvey annesinin sacmaliklarini hakli cikarmiyor bu durum.

Turk milletinde de bir huy var mubarek, her seyi annelik mertebesine yasla gitsin.

Adam cekip vursalar 'Ama annelikkk!!' diye cirpinacaklar yemin ederim.
Yani konu sahibi çok doğru davranıyor, aferin falan da demiyorum zaten. Fakat kendince gerekçeleri var, bu olayı temellendiren şeyler var işin altında.
Ben olsam ben de böyle olurdum diyorum sadece. Böyle tepki vermek berbat biri olduğu anlamına gelmiyor. Sadece morali bozuk, sağlıklı düşünemiyor işte. Doğruya doğru valla, 23 yaşındayım babam geç evlendiği için biraz da yaşlı benim. Şu yaşta kardeşin olacak deseler travmalardan travma beğenirim, net! Öz kardeşim olacak bir de düşünsene.
 
evet eşimde aynı şeyi söyledi kadında babanda sırf kızı kaynaşın diye getiriyor evet kız tam ergen mal mal davranıyor ama çocuk takılma sen falan diyor ama çayı kafasına geçiresim geliyor.
Ergen bir çocuktan böyle bahsetmeniz, sizin de ergenliği henüz atlatamadığınızı düşündürdü bana.
Her şeye empati ile yaklaşırsanız, doğruyu bulursunuz.
Çünkü düşünceleriniz ve istekleriniz normal değil.
 
Yani konu sahibi çok doğru davranıyor, aferin falan da demiyorum zaten. Fakat kendince gerekçeleri var, bu olayı temellendiren şeyler var işin altında.
Ben olsam ben de böyle olurdum diyorum sadece. Böyle tepki vermek berbat biri olduğu anlamına gelmiyor. Sadece morali bozuk, sağlıklı düşünemiyor işte. Doğruya doğru valla, 23 yaşındayım babam geç evlendiği için biraz da yaşlı benim. Şu yaşta kardeşin olacak deseler travmalardan travma beğenirim, net! Öz kardeşim olacak bir de düşünsene.
Genetik baglar beni ilgilendirmiyor vallahi, annemin karnindan dogmamis (babasi babam olmayan da) hicbir cocuk benim oz kardesim degildir, ataerkil toplumun dayatmasi bu baba ayniysa oz kardestir diye.

Kendi kendine boyle tepkiler verip sinirini atsin, sonra babasiyla arasini duzeltsin taraftariyim ben.

Uvey aile bireylerinin hayatimiza dahil olmasini yutkunup gulumseyerek karsilamak cok zor.

Benim annem hamile, ben travmalardan travma begendim cinnet gecirdim diyebilirim.

Ben de hamileyim, e nolacak simdi diye..
 
Genetik baglar beni ilgilendirmiyor vallahi, annemin karnindan dogmamis (babasi babam olmayan da) hicbir cocuk benim oz kardesim degildir, ataerkil toplumun dayatmasi bu baba ayniysa oz kardestir diye.

Kendi kendine boyle tepkiler verip sinirini atsin, sonra babasiyla arasini duzeltsin taraftariyim ben.

Uvey aile bireylerinin hayatimiza dahil olmasini yutkunup gulumseyerek karsilamak cok zor.

Benim annem hamile, ben travmalardan travma begendim cinnet gecirdim diyebilirim.

Ben de hamileyim, e nolacak simdi diye..
Biliyorum, konunu hatırladım senin. En nihayetinde annenle aran düzeldi ama.
Ya ben küçüktüm, anneme sorardım anne bebek nasıl gelir diye. O da hastaneden alınır derdi. Her hastaneye gittiklerinde korkarım ya, yeni bebek alacaklar diye :KK43: Böyle hastaneye gidiyorsun, o vezne gibi yerlere gidip istiyorsun sana bebek veriyorlar sanırdım çocuk aklımla. Ben artık sevimli, tatlı bir çocuk olmayınca, gidip oradan bebek alacaklar sanıyordum. :KK53:
İşin aslı ben kıskanç bir kızdım, hala da öyleyim o yüzden konu sahibini biraz ayrı tutmuş olabilirim. :KK51:
 
Madem kadini ve kizini gormek istemiyorsun babanla konus ayni ortama girmek istemiyorum de. Ayrica bende baskasina guvenip cocuk dogurmayi dogru bulmuyorum ama bunu simdiden dillendirme bunu. Cocuk buyudukce belki seveceksin, yaninda olmasni isteyeceksin. Ama cocugu kabullenememen de bana gore psikolojik olarak normal bir surec.

Surekli aglayan kiza gelirsek onunda icinde olduğu durum zor ama 2-3 icerinde duzelecek birsey degil. Muhtemelen cocuklugundan beri boyle aglatarak her istedigini yaptirmistir. Biraz buyuyunce, aglayarak istedigini yaptiramadigi ortamlara girince(ornegin universite) durulur zaten.
 
daha önce bahsetmiştim babam yeniden evlendi ve bir bebek bekliyorlar..

kadın henüz tayin aldıramadığı için 2-3 ay daha ayrı yaşayacaklar. kadın benim yaşadığım şehir arası 1 saat.
babam 2 haftada 1 geliyor buraya bazen bana hiç uğramıyor bazen de bi kahve içip kalkıyor.
en son geldiğinde aradım 2 gece kalıyorsan 1 gecesini bende geçir madem eşin neyse ama o kızla (eşinin kızı ) görüşmek zorunda değilim demiştim tamam demişti ama..

c.tesi günü aradı beni ben o tarafa geliyorum pazar günü piknik yapalım hep beraber dedi. bende hep beraber piknik yapmak istemiyorum sen bu akdam gel bende kal yarında tüm günü eşinle geçirirsin dedim. kem küm etti sonra akşam 8-9 gibi beni aradı müsaitsen sana kahveye gelcez dedi ertesi gün tatil nasılsa tamam gelin dedim.
geldiler 2 saat falan oturup gittiler. yarın da pikniğe gidelim dedi babam bakarız yorgunum falan dedim eşim de babama isterseniz bizim bahçede yakalım pazar dışarısı çok kalabalık olur dedi konu öyle kapandı.

pazar günü kardeşimde bendeydi babam geldi bize kardeşimi aldı gelin burada yakalım ateşi çıkmayın dışarı diye ısrar ettik babam da yok şu kız göl kenarı bi yer istiyormuş illa dedi ( kız eşinin kızı istediği bişey olmadığında ağlıyor sürekli henüz liseli ) küçük aslında kızılacak gibi değil ama ben onun yaşında böyle gerizekalı gibi davranmadığım için kızın hareketleri bana yapmacık geliyor. ayrıca eşinin göbeğide çıkmış iyice.. neyse of.

babamlar gitti. ben de üzgünüm haliyle eşim istersen öğren nereye gittiklerini bizde gidelim dedi yok onlarla olmak istemiyorum. biz başbaşa gidelim bi yere dedim küçük bir sepet hazırladım eşimle gittik balık tutmaya.

babam tam 2 saat sonra aradı beni kızım biz oturacak bir yer bulamadık size gelelim mi bahçede yakarız dedi.
bende biz evde değiliz balık tutmaya geldik dedim hani yorgundunuz dedi bende çıktık baba işte dinleniyoruz göl kenarındayız istiyorsanız buraya gelin dedim yok tamam dedi. sonra kardeşim mesaj attı bana babam çok bozuldu onu eve davet etmedin diye dedi bende o küçük ucubenin keyfine göre hareket edemem bakın işinize dedim.

sonra bi piknik alanı bulup oturmuşlar babam aradı biz şuradayız gelmek isterseniz diye bende yok buradan eve geçeriz dedim.peki tamam dedi konu kapandı. bütün günüm mafoldu.

kadınla evlendi diye her aktiviteyi beraber yapmak zorunda değiller kaldı ki bana her geldiğinde 1 saat yalnız gelip otursa kalan her günü kadınla geçirse ben yine bişey demem artık karısı oldu. ama o kızın her anımızda yanımızda olmasına tahammül edemiyorum.
kardeşim sen babamı sevmiyorsun hiç özlememişsin özlesen pikniğe gelirdin falan dedi bende babamı gayette özlüyorum bi gece oturduk o bana yetti falan dedim ama içim de hiç rahat değil. babam kırıldı bana biliyorum ama bende kırgınım ona. kadın kızını 2-3 saatliğine babasına bırakabilir ama bırakmıyor onu da geçtim babama kızlarına git 2 saat otur gel diyebilir onuda yapmıyor e biz ilk başta gelin bize dedim gelmediler sonra yer bulamayınca mecburiyetten bana gelinmesinede uyuz oldum kabul etmedim eve.

babamı çok seviyorum ama çok arada kaldım şimdi arıcam ne diyeyim dışardan bir göz akıl verin bana. üzmek istemiyorum onu ama haksız mıyım sizce?
Konuları kafanızda çok evirip çevirip büyütmemeye bakın. Sizin babanızı kıskanmanız çok normal, sonuçta eşiyle vakit geçirebilir, hem ne güzel bunu kabul etme olgunluğuna da sahipsiniz, diğer meselelere çok takılmayın, dediğiniz gibi ergenlik çağında en sorunlu döneminde annesi evlenmiş bir kız da söz konusu. Hepinize zor. Bence babanız ve yeni eşi her şeyi herkesin içine sindirerek yapmaya çalışıyor, haliyle de en küçük çocuğun üzerine daha çok titriyorlar. Sizin küçük bir kardeşiniz olsaydı babanızın yanında ona da aynı ekstra özeni gösterirlerdi eminim.
Sizin için kolay değil biliyorum, belki biraz yeni evlenip de eşin ailesine yabancı hissetmek gibi, bir de üstüne paylaşamama var. Bu meselelerin tek çözümü zaman. O zaman içinde de kalp kırmamaya çalışın, çünkü eninde sonunda sizin içiniz cız eder.
Babanız iyi bir baba olmaya çalışıyordur hem üvey kızına hem size hem yeni gelene hem sizin kardeşinize. Onun durumu da zor. Siz de kız evlat olarak düşkünsünüz, ama onun da yeni bir ailesi var, daha çok yeni olduğundan birebir görüşemeyebilirsiniz. Hele bir de bebek olduktan sonra. Bence eşini ve onun kızını sevecek hususlar bulmaya çalışın. Zamanla umarım içiniz biraz yatışır... Siz bu sürede kendinizi çok doldurmayın, babanızla görüşmek istiyorsanız, ara sıra da olsa beraber vakit geçirin derim :KK66:
 
bakın emin olabilirsiniz aynı şeyi bende yaparım doğururum fakat belli bir yaştan sonra bu ihtimalin yçok çok yüksek olduğunu bildiğim halde üstelik bakamayacak durumdaysam çocuk yapmam insan biraz kendini sorgular düşünür benden sonra bu çocuğa kim bakacak diye.

herkeste şevkat duygusu yok olsa bile kim bakabilir ya bir çocuğa annesi gibi kim sabırla onu eğitebilir.

bir çok kişi kendini kandırıyor bu konuda emin olun.
ben kendi çocuğuma baktığım gibi bakamam.

Bu durumu sonradan gördüm ama, ben kürtaja karşı olmadığım halde karar o annenin insiyatifindedir, diyorum. Bir kez karnında hissettikten sonra iç sesi ve vicdanı buna izin vermiyorsa tabi ki aldırmaz, kimsenin söz hakkı yok. Kaldı ki ihtimal yüzde doksan dokuz dense bile yanılabiliyor testler, kadıncağız o ihtimale tutunmuş. Yine de elbette tüm hayatı boyunca fedakarlık yapması gerekeceğinin de farkındadır merak etmeyin. Bu zor kararı almayı başarmış, sizin böyle yargılamamanız lazım. Aldırmak istese de, bakamam yapamam dese de yine başkasının söz hakkı yok.
Ayrıca siz ileride sizin başınıza kalacağını mı düşünüyorsunuz? Neden ki? Kadın daha kırk yaşında değil mi? Atladığım bir hastalığı mı var? Neden hemen gömdünüz kadını? Belki sizden uzun yaşayacak. Belki yaşlılığına gelmeden o çocuğun bakımını zaten profesyonel birilerine bırakacak. Belki o çocukcağız yetişkin bile olamadan durumundan dolayı hayatını kaybedecek. İhtimaller sonsuz. Ama sizin yaklaşımınız yanlış bence.. Bu konuda kimseyi yargılayamazsınız. Siz sadece yarın öbür gün o çocuk, ancak korktuğunuz gibi başınıza kalırsa bir karar hakkına sahipsiniz, bakıp bakmama kararı, o kadar.
Ben olsam düşünürüm demişsiniz ya, emin olun hamile bir kadın sizden daha çok düşünmüştür ve çok zor bir karar almayı başarmıştır. Üstelik tayin meseleleri falan kocası da yanında yokken, zor bir evlilik yapmışken, bir de bu kararı almak zorunda kalmış. Belli ki bu yaşa kadar kızına ve kendine bakmayı da başarabilmiş, kendi ayakları üzerinde duran, kendine güvenen bir kadın. Merak etmeyin bu konuları sizden çok düşünmüştür.
 
sözüm genele

aldatılma, adilik, sinsilik, fesatlık yoksa, evlenip barklanmış insanların neden babasının-annesinin mutluluğunu düşünmediklerini anlayamıyorum
koskoca kızlar olmuşsunuz hala görüşmem istemem vs
yahu bırakın anneleriniz, babalarınız hayat arkadaşı bulsunlar kendilerine
sizlerin yuvalarınız var, onların olmasın mı? sizlerin hayat arkadaşı var onların olmasın mı?
haftada 1 görüşürseniz ölür müsünüz?
bu kadar yıl her probleminize katlanmış insanlar, en azından o yılların hatırına, ne olur ki siz de onların gönlünü hoş tutmaya çalışsanız?

ben çok istedim annem de babam da evlensin, mutlu bir hayatları olsun
babam evlendiğinde de sevinmiştim, fakat zehir gibi bir kadın çıktı, yapmadığını bırakmadı, babamla 11 yıl görüşmedim
tabi ki suçun çoğu babamın

ona rağmen, hala istiyorum ki annemin bir hayat arkadaşı olsa, yalnızlıktan kurtulsa
biraz empati yapın ya
yalnızlık Allah'a mahsus

çocuğu olursa kabul edilmezmiş. neden? ne olur ki bir çocuğu daha olsa? bu size ne kaybettirir? miras mı bölünür nedir? size olan sevgisi mi azalır?
siz 2 çocuk doğurunca sevginiz 2 ye mi bölünüyor?
ne yapacaksınız onlar evlenmeyince?
sizinle mi yaşamasını isteyeceksiniz? koluna girip onunla gezip, sinemaya mı götüreceksiniz? siz mi yoldaş olacaksınız onlara???
 
Son düzenleme:
kadın 40-42 yaşında falan.
evet tüm testler yapıldı babam istemiyor çünkü maddi durumları hasta bir çocuğu eğitip güzel imkanlar sunacak kadar iyi durumda değil.
kadında ölsek bile ablaları var diyor. ben kendi anneme bile güvenemem ya bakmazsa ya çocuk ortada kalırsa derim.

evet anne değilim ama sağlıklı çouk büyütmek bile bu kadar zorken hasta bir çocuk dünyaya getirmek zor.

kimin ne kadar yaşayacağı belli olmaz denmiş sizce ben salak mıyım bilmiyor muyum bu ihtimali.
tabiki belli değil ama bir göz göre yapılan bir hata vardır bir de yanlışlıkla.
Ben gerçekten bir yanlış görmüyorum burada. En doğal hakkı doğurmak. Ablaları var demek bir tesellidir onlara ama emin olun onlar yarın öbür gün öleceklerini düşünseler böyle demezler. Planlar yaşayacakmış gibi yapılır. Ben 34 yaşındayım, çocuğum yok, düşünmüyorum da ama kırkında hamile kalsam da doğurma hakkına sahibim, çevremdeki pek çok kadın böyle, kırk beş yaşında dördüncü çoğunu doğuran tanıdığım var, kimse de bir hastalığı yokken durduk yere ölür kalırsam ne olur demez ki, ben bakarım ona der. On - on beş yıl mı değiştiriyor durumları burada.
Tamam maddi durumları falan zormuş vs ama o da onların sorunu, hatta sınavı. Kadın ,ablaları bakar diyince, ben söz veremem bakamam diyebilirsiniz, bakın bunda hiçbir sorun yok, bana güvenmeyin diyebilirsiniz, o da sizin en doğal hakkınız. Ama o kadının hamileliği ve doğum yapıp yapmama kararı üzerinize gerçekten vazife değil, o bunu defalarca düşünmüş uykularından olmuştur inanın. Bir de siz dert edinmeyin kendinize.
Ben sizi anlamaya da çalışıyorum inanın, kabullenmenizin zor olduğunu da tabi ki anlıyorum, ama zamanla oturur her şey, gönlünüz ısınır o çocuklara da.
 
daha önce bahsetmiştim babam yeniden evlendi ve bir bebek bekliyorlar..

kadın henüz tayin aldıramadığı için 2-3 ay daha ayrı yaşayacaklar. kadın benim yaşadığım şehir arası 1 saat.
babam 2 haftada 1 geliyor buraya bazen bana hiç uğramıyor bazen de bi kahve içip kalkıyor.
en son geldiğinde aradım 2 gece kalıyorsan 1 gecesini bende geçir madem eşin neyse ama o kızla (eşinin kızı ) görüşmek zorunda değilim demiştim tamam demişti ama..

c.tesi günü aradı beni ben o tarafa geliyorum pazar günü piknik yapalım hep beraber dedi. bende hep beraber piknik yapmak istemiyorum sen bu akdam gel bende kal yarında tüm günü eşinle geçirirsin dedim. kem küm etti sonra akşam 8-9 gibi beni aradı müsaitsen sana kahveye gelcez dedi ertesi gün tatil nasılsa tamam gelin dedim.
geldiler 2 saat falan oturup gittiler. yarın da pikniğe gidelim dedi babam bakarız yorgunum falan dedim eşim de babama isterseniz bizim bahçede yakalım pazar dışarısı çok kalabalık olur dedi konu öyle kapandı.

pazar günü kardeşimde bendeydi babam geldi bize kardeşimi aldı gelin burada yakalım ateşi çıkmayın dışarı diye ısrar ettik babam da yok şu kız göl kenarı bi yer istiyormuş illa dedi ( kız eşinin kızı istediği bişey olmadığında ağlıyor sürekli henüz liseli ) küçük aslında kızılacak gibi değil ama ben onun yaşında böyle gerizekalı gibi davranmadığım için kızın hareketleri bana yapmacık geliyor. ayrıca eşinin göbeğide çıkmış iyice.. neyse of.

babamlar gitti. ben de üzgünüm haliyle eşim istersen öğren nereye gittiklerini bizde gidelim dedi yok onlarla olmak istemiyorum. biz başbaşa gidelim bi yere dedim küçük bir sepet hazırladım eşimle gittik balık tutmaya.

babam tam 2 saat sonra aradı beni kızım biz oturacak bir yer bulamadık size gelelim mi bahçede yakarız dedi.
bende biz evde değiliz balık tutmaya geldik dedim hani yorgundunuz dedi bende çıktık baba işte dinleniyoruz göl kenarındayız istiyorsanız buraya gelin dedim yok tamam dedi. sonra kardeşim mesaj attı bana babam çok bozuldu onu eve davet etmedin diye dedi bende o küçük ucubenin keyfine göre hareket edemem bakın işinize dedim.

sonra bi piknik alanı bulup oturmuşlar babam aradı biz şuradayız gelmek isterseniz diye bende yok buradan eve geçeriz dedim.peki tamam dedi konu kapandı. bütün günüm mafoldu.

kadınla evlendi diye her aktiviteyi beraber yapmak zorunda değiller kaldı ki bana her geldiğinde 1 saat yalnız gelip otursa kalan her günü kadınla geçirse ben yine bişey demem artık karısı oldu. ama o kızın her anımızda yanımızda olmasına tahammül edemiyorum.
kardeşim sen babamı sevmiyorsun hiç özlememişsin özlesen pikniğe gelirdin falan dedi bende babamı gayette özlüyorum bi gece oturduk o bana yetti falan dedim ama içim de hiç rahat değil. babam kırıldı bana biliyorum ama bende kırgınım ona. kadın kızını 2-3 saatliğine babasına bırakabilir ama bırakmıyor onu da geçtim babama kızlarına git 2 saat otur gel diyebilir onuda yapmıyor e biz ilk başta gelin bize dedim gelmediler sonra yer bulamayınca mecburiyetten bana gelinmesinede uyuz oldum kabul etmedim eve.

babamı çok seviyorum ama çok arada kaldım şimdi arıcam ne diyeyim dışardan bir göz akıl verin bana. üzmek istemiyorum onu ama haksız mıyım sizce?
cok bile görüsmüssün cnm allah kimseyi böyle sınamasın ben babamla bırak görüsmeyi kapısının önünde gecmezdim allah korusun annemden sonra baska bi kadın olcak bide onla yatıcak cocuk olucakkk ayyyy kan davaları nasıl cıkıyo valla böyle cıkıyooo
 
kaç yaşında olursan ol bu durumu kabullenmek zor en iyisi si sadece babanızla görüşün bu hem sizin için hem onlar için daha iyi olur zaten zamanla daha kolay gelir insanoğlu herşeye alışıyor kabullenmese de
 
bir kızın babasının evlenmesi kız çocuğu için zor bir durum ama bir şekilde de kabullenmek zorundasınız.babanız eşiyle iki haftada bir görüşüyormuş ve onlar evli canları istiyorsa her aktiviteyi birlikte yapacaklar,sizin kocanız bir hafta sizle bir hafta kendi annesi babasıyla geçiriyor olsaydı burada konu açardınız biz karı kocayız bir hafta sonumuz var onuda ailesiyle birlikte geçiiryor diye,sizde bekar yalnız olsanız neyse sizin de eşiniz var ayrı bir hayatınız var,hayatınızı yaşayın.
 
Gerizekalı,mal vs çirkin kelimeler bunlar ve siz kıza bu kelimeleri ediyorsunuz,yüzyüze geldiğinizdede muhtemelen bu tarzda yaklaşıyorsunuz.
Babanızın eşinden hoşlanmıyorsunuz buda aşikar,göbeği çıkmış iyice demişsiniz,söz verdiler çocuk yapmayacaklardı demişsiniz,bunlar sizi ilgilendirmez ki.
Siz hayatınızı,düzeninizi kurmuşsunuz,babanızda gayet kurabilir.
Siz fazla tepkili davranıyorsunuz,doğru bulamadım sizi genel anlamda. Babanızı ciddi anlamda arada bırakıyorsunuz.
 
X