pembesu pembecigim; kiskaniyorsun!
benim de annem babam 3 yasimdan beri ayri, ustelik ben ayrildiklari gunden itibaren babam ile bir daha hic gorusmedim. zaman zaman denk gelmelerim disinda. Ben universitedeyken ogrendim ki evlenmis ve o yil baba olmus. cocuklarinin isimlerini bilmiyorum, babami babam diye gormedigim icin cocuklarini kardes olarak goremiyorum cunku ancak cocuklarinin tekbir sac teline zarar gelsin istemem. insani severim var edenden oturu cunku.
onceki konularini biliyorum anne ve baba uzerine olan. annen ve babanin bosanmasinda bu kadinin hicbir sucu yok, cok daha evvel bosanmislar ebeveynlerin, dolayisiyla su anki tavrin manasiz kaciyor.
yukarida demissin ki
acaba esin senden ayri bir aktivite yapsa ailesi ile, yine bu fikirde mi olursun? hic sanmiyorum!
ne kendine ne de babana haksizlik etme.
baban yeniden bir aile sahibi olmayi secmis. evlendigi hanim 40 yasinda, gunumuzde bircok kisinin ilk kez anne oldugu yasta. cocuk sahibi olma kararini danisacaklari kisi kardesin, sen veya babanin esinin kizi degil. cunku artik hepiniz ya yetiskinsiniz yahut yetiskin olma yolunda olan bir birey...
ote yandan yine demissin ki "o kiz nereden kardesim?"
ortak bir can her ikinize birden abla diyecek. yine o ortak canin cani yandiginda her ikiniz de onun icin siper edeceksiniz kendinizi. iste bu, arada var olabilecek herhangi bir kan bagindan cok daha guclu.
akli selim davranmanizi oneririm.