rahat rahat yazmak istiyorum, biraz uzun olacak kızlar. hayatımın en kötü 2 senesini yaşıyorum. o yüzden burdan da çok uzak kaldım mesela. evlendiğimden beri hayatım altüst oldu diyebilirim. uzun yıllar birlikte olup severek evlendim. ilk ay dış gebelik yaşadım, ailelerden uzakta kötü şartlarda ameliyat oldum. fiziksel olarak iyileşmem yaklaşık 3 ay, psikolojik olaraksa bilmiyorum hala bir an o korkuyu ve acıyı yaşıyorum.
iyi oldum derken geçen sene 3 ekim perşembe arefe gecesinde annemi kaybettim. onu sadece yarım saat görebildim. doğuda olduğumuz için bayram tatiline çıkmıştık, o günün gecesi. allahtan eşim öğleden sonra izin almış da yetişebilmiştim. işte böyle böyle avutuyorum kendimi. dünyam yıkıldı. annem benim herşeyimdi. o acıyı ne siz sorun ne ben yazayım. evliliğimi bozacak kadar büyük bir depresyon yaşadım. hala daha çıkabilmiş değilim. doğudayım, ne arkadaşım ne kimsem var. eşimle de çok uzaklaştık zaten.. ama sevgi var, sadece iletişim kopukluğu bizimki.. ya da bilmiyorum. hiçbir şeyle ilgilenemeyecek kadar yorgunum.
bu arada babam da payına düşeni çok yaşadı. açıkçası anneme çok da iyi bakmadı, babam despot bir adamdır. tabi kaybedince değerini anladı. yıkıldı, çıldırdı. ama evlenmeden yapamam yalnız yaşayamam diye çok da ağladı bize. biz de onun için iyi olanı istedik. hastalığı var, yemeği var, yalnız kalmamalı toparlamalı bir an önce evet. evlenmese bakardık ama annem gittikten 3 ay sonra eş aramaya başlayınca ne kadar ciddi olduğunu anladık. acımızı göğsümüze bastırıp tamam dedik.
şubat tatilinde söz kesildi, tatlısını yedi babam. kadın hiç evlenmemiş, annesine bakmış yıllarca, okumamış, babamdan 10 yaş genç, konuşmasını pek beceremeyen bir kadın. ilk tanışmada oldukça ön yargısız gidip kendisine nasılsınız, iyi misiniz, siz neler düşünüyorsunuz (evlilik için, hani tarih zaman vs.) bir iki soru sordum ve çok ters bir tepki aldım. gülümseyerek peki dedim sadece. sonra babama kızların beni sıkıştırdı diye şikayet etmiş. (ablam tek kelime soru sormadı halbuki). zaten ilk görüştüklerinde babama sana birşey olsa çocukların beni evden kovar mı bir soru sormuş. bu da üstüne eklenince anladık ki babamla bizi uzaklaştırmak niyetinde, korkuları var maddi kaynaklı. iyi peki dedik kendi bilir biz üzerimize düşeni yapalım. ses çıkarmadık.
babamla takı konusunda çok tartıştılar. pırlanta set filan istemiş. valla ben eşimden ailesinden çeyrek bile beklemedim. eşya bile aldırmadım, evimiz bomboştur. aşk evliliği sonuçta, bende pek önem vermem ama set filan fazla geldi biraz. neyse saygı duyduk bişi demedik çocuklar olarak. babam olay çıkardı yapmam diye. geri adım attılar. neyse yapıldı üç beş bilezik. şimdi evi yaptırmak istiyor kendisi evlenmeden önce. yerler parke olacak eski mobilyalar atılıp yenisi koyulacak annemin neyi var neyi yok çıkartılıp kendi çeyizi yerleşicek, duvardı, tavandı, merdivendi yapılacak vs vs. ben doğudayım, abim istanbulda, ablam memlekette ama öğretmen ve çocuklu, ayrıca eşiyle arasında babamdan kaynaklı problem var. babam yalnız. artık nişanlılarda babama yardım edebilirdi. ama dokunamazmış hiçbir şeye annemin eşyalarına filan kötü olurmuş.
şimdi babam ağlıyor tek başıma nasıl yapıcam diye. valla baba dedim sen daha çok ağlarsın. evleneceği kişi ne tanışmada, ne istemede, ne bize karşı, ne de babamın yüzüne bir kere gülmüş değil. hiç konuşmadı inanılmaz derecede yüzü asıktı. babama zorla mı evleniyor, bi sorun mu var, tartıştınız mı gibi sorular sorduk babam benim yanımda buluştuğumuzda bülbül gibi şakıyor. psikolojisi bozuk biraz kızcağızın dedi. evet dedik, kızcağız çok zor şeyler yaşıyor gerçekten. babadır candır ama neyse.. kızlar, yaşayan var mı aranızda bunları? kadının profilini yazdım size. bu kadına karşı nasıl bir tavır almalıyım bilmiyorum.
Canım basın sağolsun.. Yüreğinde yanan o 40 mum ne gün teke düşerse hayat devam ediyor diyebileceksin..
Ben bir gelin olarak yazıyorum. KV kaybettik diye 5 yılın sonunda pes etmiş biri olarak..ölümler çok ağır ama kabullenilmesi gereken bir gerçek..
3 kardeş alnını,dan öpmek lazım sizleri..3 ay içinde evlenme isteğine evt diyebilmissiniz. Bizimkiler bunu yapamadi.Bunda anladığım kadarı ile hepiniz babanizdan uzaksiniz.ve ona yetisememeniz en büyük etken.bizim kp de 3. Ayda evlenecefim dediğinde bas bas bağıran bi gorumcem vardı.evlenemez babam diyen.3. Yılın sonunda şimdi benim kaldıramadığı mi yapiyor.çünkü o evde babasıyla o yaşamadı..ablacığim diyor.. Ben sıfat koyamazken..ne garip demi
Bi müddet babanixin yanına ablamiz gitmiş sanırım..ve şimdi eşiyle sıkıntılı.. Dilerim babaniz değildir eşiyle aralarindaki sorun.
Yilrca benim insanligimi kullanildi..eşimin hep yanında oldum.ama şuan evliligimiz benim bugünlerle geçmişi gordugumde ki zıtlıkları gordukce evlilik bitme noktasında.kp im de ses yok..
Size tek tavsiye hayatınızı kendiniz için yasayin.o babanizin aglamalarini sakin icsellestirmeyin.çünkü yalan..benim de eşim ağlıyordu.. İşlerine öyle geliyor..
Çok sanslisin,başka şehirlerde yaşıyorsunuz.ablana da şöyle üzülmesin.sizin bir annemiz vardı ve Hakkın Rahmetine kavuştu.o sizin anneniz değil.
Bende 5 aylık gelindim ama eşim düşmedi babası kadar uckurunun derdine.çok ağır bunlar ama böyle.yeni kabulleniyor.
Sixinki hiç evlenmemis.:) bi gidin gorun benim evime 5 basar evi.takılar,giyimler,parfümler girla..ne biçim gelinsin ya kıskanıyor musun diyeceksiniz.hayır..bunların hepsini kendim alabiliyorum ben..ama en güzel yıllarım p.. Edildi.
Tabiki gidip bi ev duzecek değilsiniz.kesinlikle yapmayın.ama babanixin aglamasina kanmayin.eşine karşı herşeyi hoş göstermeye çalışıyor. Bırakın yapıyorsa yapsın.yapamiyorsan o olmaz başkası olur.. Onlar erkek..ne diyorsunuz annemin kıymetini bilmedi.. Siz kendi ailenize,Esiniz e,ilk yillarınızın güzelliklerine bakın..sonra benim gibi neden ben herkesten fazla fedakâr oldum diye kafayı yersiniz.esimden ayrılmak istiyorum ben..sırf bana yasattiklari buna sebep..
Şimdi o hanım 3 kg fazlası var diye spor salonu,yüzme ,brunchlar:) geziyor.ben sınır küpü..o evde para yiyor ben yıllardır çalışıyorum..o bok gibi paranın içinde..ben kendi calistihimi harcamaya vakit bulamadım..
Ay çok doluyum ve tesadüfen başlığı görünce yazdım. K.bakma.bi gelin gözüyle insnamazsin ama çok değer verdiğim bi KV oldu.inan yeni hatunu gorumcem kabullendi, ben yaşadıklarından ötürü muhtemel, yediremiyorum..madem bagiriyordunuz,evlendirmeseydiniz.e evlenecekti sonunda niye ben çektim en büyük sıkıntıyı?
Kimseye değer vermeyeceksin.ve ben kp gordum ya.bundan sonra eşimin 2 kaşığı olsa 2 sinide kıracağım.kimseye birşey bırakmaya niyetim yok.ve ben bugün gözünü yumsam esimde 3 ay sonra evlenir diye tahmin ediyorum:) ama ben onu öldüreceğim:):)bak bundan sonrasına devam edebilirsek fedakarliksiz neymiş gorsun istiyorum.
Eşim ve kardeşi miras bölünmesin diye de evlenmesin istemişler bu yeni bir itiraf bana.
şimdi evlilik bölünüyor.. Kimsenin umru degil..Herşeye tahammülsüzlük.. Kimse ,ya kızım biz yanlış yaptık bile demiyor.eşim ne yapacağını bilemiyor.. Ben çok öfkeli yım. Maddi değil..benimde manevi desteğe ihtiyacim varken kimseyi goremiyorum..
Ozur dilerim çok yazdım...ama bende çok kötüyüm