• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Babaanneye yatılı gönderir misiniz yavruları

kızınız gerçekten babaanneyle görüştükten sonra böyle sorunlar yaşıyorsa göndermeyin
ne demek '' annenin artık bi çocuğu var seni sevmez''?
tamamen çocuğunuzun güven duygularıyla oynuyor
ve bunu da eşinize belirtin
niye çekiniyorsunuz ki?
kötü gelin kötü eş olma korkusu yerine çoçuğunuzun psikolojisini düşünün.
 
benim kızım 18 aylık babaannesiyle büyüttük sayılır ben uyurken uyanıp bakardı ben uyuyum diye ağladığında elimizde saatlerce sallardı berra ağlarken babaanneside ağlardı neyi var neyi yok ona alır ayrı oturuyoruz ama berrayı çok sevdikleri için sürekli onlarla kalıyorum bende seviyorum eşimin ailesini kayınvalidem diyorki bir çoçuk daha olsun berra benim diyor benle kalacak diyor ama gel görki berra gmzümün mnünde olmayınca ben rahat olamıyorum kısacasıkalmak isterse bende kalırım ayrılamam gibi geliyor size tavsiyem alıştırmayın babaanesinde kalmaya devamlı ister okul çağı gelincede zor durumlar yaşarsın büyükler şımartıyor her zaman yanınızda olsun..
 
şartlar normal olsa çocuk elbetteki babannede annanede kalabilir diye düşünüyorum ben. yani kendimden biliyorum babannemden hoşlanmazdım ama annanemden hiç çıkmazdım :) aynı şekilde abimin çocuklarıda annemde kalıyor kendileri istiyor zaten,anneside arada kalsınlar istiyor.amaaaa sizin durumunuz baya bir farklı,birde çocuğa söyledikleri çok kötü etkiler onu,sizin durumunuzda bende kesinlikle göndermemelisiniz,güveni gelecek derken çocuğunuzun psikolojisini altüst edersiniz çünkü şuanda daha küçük ve yaşadığı her şey onun karakterini şekillendirecek.ona bu şekilde örnek(!) olacak bir babanne örneği varsa uzak kalması daha iyi.kendi annenizde kalsa da bizde neden kalmıyor diye çok huzursuz ederler sizi.oyüzden en iyisi sizin kendi kurmuş olduğunuz düzen diye düşünüyorum.
 
Merhaba bayanlar çok sıkıntılı olduğum bir konuda önerilerinizi rica ediyorum
4 yaşında bir kızım ve 1 yaşında oğlum var kızım doğduğunda dikiş hatasından dolayı 3-4 ay boyunca oturamadım yürüyemedim kızımı kucağıma alıp emziremedim bile çok zor günler yaşadık bu süreçte hep annem gelip gitti üç otobüslük yoldan kayınvalidem yanıbaşımda hiç arayıp sormadı bi tas çorba yapayım iç demedi bebeğine ben bakayım sen yat demedi kızıma doğum hediyesi olarak bir pijama takımı ve bir yelek ördü sadece onlar da dalga geçer gibi mavi renkliydi
sonra oğluma hamile kaldım düşük tehlikem vardı 9 ay yattım sancılarla kıvrandım kızıma doğru düzgün bakamadım ilgilenemedim yavrum park diye ağlardı götüremezdim ki kımıldayamıyordum bile sancılarımdan azıcık ayağa kalksam kanamalarım başlıyordu yine yoktu kayınvalidem ne çok isterdim gelse kızımı parka filan götürse gönlünü alsa hiç çalmadı kapımı
şimdi oğlumuda büyüttüm rahatız çok şükür iki kuzumla çok mutluyum parkalara gidiyoruz eğleniyoruz rahata erdik çocukların yükü kalmadı ya sürekli kayınvalidem kızımı alıp götürmek istiyor bizde kalsın diyor ben alıp götüreyim gezdireyim akşama getiririm diyor her geldiğinde kızıma sen benim kızımsın annenin bebeği var seni sevmez artık diyor
o geldiği günler kızım sürekli altına kaçırıyor gece ağlayarak uyanıyor çok etkileniyor senin çocuğun var sen onunla ilgilen diyor bana çok içimi yaralıyor tam toparlıyorum konuşuyorum ikna ediyorum yüzümüz gülmeye başlıyor ki yine geliyor babaannesi yine aynı sorunlar
kesinlikle göndermiyorum kızımı bir kez bile göndermedim eşim neden göndermiyorsun diyor onada anlatamıyorum sonra kötü gelin ben olurum arada kalırım
aramız iyi olsa bile ben gönderemzdim sanırım güvenemezdim emanet etmeye
sizler gönderiyor musunuz ara sırada olsa babaanneye ya da anneanneye ben anneme çok düşkün olmama rağmen ona bile göndermiyorum hep kuzularımla beraber gidip beraber evimize dönüyoruz hiç kalmadılar benden ayrı
ben mi çok pimpirikliyim diyorum göndersem belki diyorum çocuklar farklı ortamda kendilerine daha güvenleri olur mu diyorum çok karışık aklım

canım bizim babaannemiz bebekken de çok düşkündü şimdide öyle. senin durum bizimkinden farklı ama ortak noktalarda yok değil ben çalışmama rağmen yorulmmama rağmen işte olduğum saatler dişinda oğlumu bensiz babaanneye bırakmıyorum(kaldıki kardeşim baktı oğluma çalışırken çünkü kayınvalidem kendi düzenine göre yetiştirecek gibiydi ona baktırmadım. sadece ara sıra bıraktım.). şunu yedir şu saatte yatır dememe rağmen bazen kafasına göre takılıyo sanki. çünkü çocuktan anlıyorum neler yaptığını. şimdiden bile annem diyo çocuğa sanki o doğurmuş :)) çok gülüyorum bu davranışlarına. cahilane tavırlar herhalde benim kıskanacağımı falan düşünüyo. senin kayınvalide kızının kafasını kötü düşüncelerle dolduruyor ben olsam hemen tavrımı koyar çocuğu uzun zaman onunla bırakmazdım. çünkü çocuklar birşey anlamaz gibi dursalarda herşeyi kaydederler. 0-5 yaş kişiliğin oluştuğu dönem hatta buna anne karnı da dahil. çocukların önünden annen seninle ilgilenmez kardeşin var gibi şeyler denmesi doğru değil. beraber vakit geçirin bence hem onun gönlü olsun hem de önlem almış olursunuz derim ben.
 
Son düzenleme:
Senin yerinde olsam kesinlikle göndermem ve kocama herseyi anlatirim gerekirse kizini konustur kocana ne demis nasil aklini yikamis babaannesi.. zor günlerinde nerdeymis?? asla ben olsam evime bile sokmam... ona ihtiyacin mi var sanki?? kötü gelin olsan ne yazar ya baksana zor günlerinde kapini calmamis... kendi annene birak cocugu bisey olmaz.. tabi özlerim diosan o baska bi konu... bence o babaanne kendine bir hizmetci ariyor.. torunu büyüyor ya.. asla göndermezdim ben olsam.. bende daha yeni izinden geldim 2 haftaligina babaannesine biraktim 6 aylik bebegimi cok pisman oldum cünkü özledim... ara sira hep birakiyorum ama aksam aliyorum cok iyi bakiliyor orda.. ama senin durum farkli.. zorlugu atlatmissin... kendi hayatiniza bakin... bence......
 
Merhaba bayanlar çok sıkıntılı olduğum bir konuda önerilerinizi rica ediyorum
4 yaşında bir kızım ve 1 yaşında oğlum var kızım doğduğunda dikiş hatasından dolayı 3-4 ay boyunca oturamadım yürüyemedim kızımı kucağıma alıp emziremedim bile çok zor günler yaşadık bu süreçte hep annem gelip gitti üç otobüslük yoldan kayınvalidem yanıbaşımda hiç arayıp sormadı bi tas çorba yapayım iç demedi bebeğine ben bakayım sen yat demedi kızıma doğum hediyesi olarak bir pijama takımı ve bir yelek ördü sadece onlar da dalga geçer gibi mavi renkliydi
sonra oğluma hamile kaldım düşük tehlikem vardı 9 ay yattım sancılarla kıvrandım kızıma doğru düzgün bakamadım ilgilenemedim yavrum park diye ağlardı götüremezdim ki kımıldayamıyordum bile sancılarımdan azıcık ayağa kalksam kanamalarım başlıyordu yine yoktu kayınvalidem ne çok isterdim gelse kızımı parka filan götürse gönlünü alsa hiç çalmadı kapımı
şimdi oğlumuda büyüttüm rahatız çok şükür iki kuzumla çok mutluyum parkalara gidiyoruz eğleniyoruz rahata erdik çocukların yükü kalmadı ya sürekli kayınvalidem kızımı alıp götürmek istiyor bizde kalsın diyor ben alıp götüreyim gezdireyim akşama getiririm diyor her geldiğinde kızıma sen benim kızımsın annenin bebeği var seni sevmez artık diyor
o geldiği günler kızım sürekli altına kaçırıyor gece ağlayarak uyanıyor çok etkileniyor senin çocuğun var sen onunla ilgilen diyor bana çok içimi yaralıyor tam toparlıyorum konuşuyorum ikna ediyorum yüzümüz gülmeye başlıyor ki yine geliyor babaannesi yine aynı sorunlar
kesinlikle göndermiyorum kızımı bir kez bile göndermedim eşim neden göndermiyorsun diyor onada anlatamıyorum sonra kötü gelin ben olurum arada kalırım
aramız iyi olsa bile ben gönderemzdim sanırım güvenemezdim emanet etmeye
sizler gönderiyor musunuz ara sırada olsa babaanneye ya da anneanneye ben anneme çok düşkün olmama rağmen ona bile göndermiyorum hep kuzularımla beraber gidip beraber evimize dönüyoruz hiç kalmadılar benden ayrı
ben mi çok pimpirikliyim diyorum göndersem belki diyorum çocuklar farklı ortamda kendilerine daha güvenleri olur mu diyorum çok karışık aklım

tam dicektim ki babaannesi ne var yolla diye..ama daha 4 yaşındaki çocuğa söylediği şeylerden sonra "ASLA!" YOLLAMA DERİM.DENİLECEK LAF MI BU!"ANNEn SENİ SEVMEZ BEBEĞİ VAR! aman Allah ım ufacık dünyasında neler yaşıyordur kimbilirr yavrucak..eşine anlat sakın bana gelip bakmadı diye değil ama "kızımıza böyle diyor o böyle deyince altına kaçırıyor diye..ama eminim yine annesini tutacaktır.tutarsa tutsun ben olsam yine yollamazdım!
gelip bakıp bakmaması sorun değil sonuçta ona güvenerek 2. ye hamile kalmamışsın bunu dile bile getirme derim.ama 4 yaşındaki bir çocuğa söylediği şeyler için yollamazdım ben.zira kızımı bana karşı doldurur böyle bir kadın ,diye düşünüp yollamam.
 
Son düzenleme:
o kadar sıkıntı çekmişsin bie kere bile gelmemiş..aramaış,bakmamış şimdi aklına ne geldiki torunu kızı oldu?
sana tavsiyem kayv.gelipte böyle saçmaladığı takdirde hemen araya gireceksin yok senin bebeğin varmışta,onunla ilgilen vs çok yanlış yapıyorsun canm söyle anne böyle konuşma kızım etkileniyor de,
eşinede anlat bence bunda bi sakınca yok anlatki nedenini bilsin gerekirse oda senden yana olur seni savunur
gönderme işine gelince ben zaten kaynv .altlı üstlü oturuyorum onlar bebek doğunca oğlumun yanlarında kalmasını istiyor ama ne ben nede eşim buna razı değiliz....2. oldu diye oğlumu gönderemem benm daha çok içim yanar
sana gelince sende müsade etme ve eşinede anlat adam ne bilsin nedenini,bilsinki senin yanında olsun gerekirse eşin konuşur sen kötü olmazsın...
 
öncelikle allah çocuklarınızı bizlere bağışlasın,rabbim bitanelerimizi korusun.
Benim de 20 aylık bir oğlum var,eşimin anne babasının çocuğumu çok severler,benimkinden başka 2 tane daha ardışık yaşlarda torunları var,bir tanesiyle aynı şehirde yaşıyolar ,ona küçükken biraz bakmışlar,anneside çalışıyor,aslında şimdi ananesi bakıyor ama arada bunlarda bakıyor,4 yaşında falan,ondan alışmış olsalar gerek sürekli söylerler biz yazın yazlıkta kalıyoruz,buralar güzel gönderin gelsin derler,şaka yaparım tabi biraz büyüsün yollarım,mesela seneye yazın falan gelsin derler,yollarmıyım?asla.Ben çocuğumu babasından başka kimseye emanet edemem,ben bu dünyada çocuğumla ilgili bir tek babasına güveniyorum,kayınvalideyi sevmem ama göndermeme sebebim asla bu değildir,çocuklar babanneleri çok sever genelde,benim onunla problemim var diye çocuğumunda olacak değil,haklarında asla tek laf etmem çocuğuma karşı,ama ben çocuğum konusunda hassasım,mesela biraz büyürse babasının izni benden çok,yazları babası gitmek isterse çocukla yollarım ama babası olmadan yalnız asla yollamam. İlerde bu konu gündeme gelirse aynen bu yazdıklarımı kendisine ileteceğim.Ya benimde anlamadığım çok şey var,bazen sevgiden çok bazı şeyler ego tatminine giriyor,benim kayınvalideyle aram yok,kendide bilir,ben ona karşı ne hissediyorsam oda bana karşı aynıdır,hamileyken beni delirtti,öncesinde yine aynı şeyler...Çocuk doğdu,en ufak bir hediyesini görmedim,üstüne üstlük sürekli diğerlerine yaptım buna yapamadım dedi durumum yok dedi,anlayış gösterdim hiç bir beklentim yok da zaten,aslında durumunun gayet iyi olduğunuda bilirim ama yani napacaksın çocuğuma kayınvalide hediye alsın diye doğurmadım,çok şükür imkanlarımız zaten çocuğuma yetiyor,ama çocuk doğdu kış günü sürekli arıyor gelin ,getirin bebeği çzledim,ya bir kez gördüğün 1 aylık bebeğin nesini özleyecen kış günü!!!kendisi 3 çocuk doğurmuş bilmezmi insan gece kalkıyor,çocuk için üstü başı uygun olmuyor,başkasının evinde nasıl rahat eder,ben bunu ona bir türlü nalatamadım,en son bir patladım yerine oturdu!!!ama bunu da koz olarak kullanıyor,mahsumu oynuyor,o da umrumda değil.herkes yerini haddini bilsin,başkasının yaşamına saygı göstersin yeter diyorum..
Bunlarda benim örneklerim:))
 
Back