Merhaba bayanlar çok sıkıntılı olduğum bir konuda önerilerinizi rica ediyorum
4 yaşında bir kızım ve 1 yaşında oğlum var kızım doğduğunda dikiş hatasından dolayı 3-4 ay boyunca oturamadım yürüyemedim kızımı kucağıma alıp emziremedim bile çok zor günler yaşadık bu süreçte hep annem gelip gitti üç otobüslük yoldan kayınvalidem yanıbaşımda hiç arayıp sormadı bi tas çorba yapayım iç demedi bebeğine ben bakayım sen yat demedi kızıma doğum hediyesi olarak bir pijama takımı ve bir yelek ördü sadece onlar da dalga geçer gibi mavi renkliydi
sonra oğluma hamile kaldım düşük tehlikem vardı 9 ay yattım sancılarla kıvrandım kızıma doğru düzgün bakamadım ilgilenemedim yavrum park diye ağlardı götüremezdim ki kımıldayamıyordum bile sancılarımdan azıcık ayağa kalksam kanamalarım başlıyordu yine yoktu kayınvalidem ne çok isterdim gelse kızımı parka filan götürse gönlünü alsa hiç çalmadı kapımı
şimdi oğlumuda büyüttüm rahatız çok şükür iki kuzumla çok mutluyum parkalara gidiyoruz eğleniyoruz rahata erdik çocukların yükü kalmadı ya sürekli kayınvalidem kızımı alıp götürmek istiyor bizde kalsın diyor ben alıp götüreyim gezdireyim akşama getiririm diyor her geldiğinde kızıma sen benim kızımsın annenin bebeği var seni sevmez artık diyor
o geldiği günler kızım sürekli altına kaçırıyor gece ağlayarak uyanıyor çok etkileniyor senin çocuğun var sen onunla ilgilen diyor bana çok içimi yaralıyor tam toparlıyorum konuşuyorum ikna ediyorum yüzümüz gülmeye başlıyor ki yine geliyor babaannesi yine aynı sorunlar
kesinlikle göndermiyorum kızımı bir kez bile göndermedim eşim neden göndermiyorsun diyor onada anlatamıyorum sonra kötü gelin ben olurum arada kalırım
aramız iyi olsa bile ben gönderemzdim sanırım güvenemezdim emanet etmeye
sizler gönderiyor musunuz ara sırada olsa babaanneye ya da anneanneye ben anneme çok düşkün olmama rağmen ona bile göndermiyorum hep kuzularımla beraber gidip beraber evimize dönüyoruz hiç kalmadılar benden ayrı
ben mi çok pimpirikliyim diyorum göndersem belki diyorum çocuklar farklı ortamda kendilerine daha güvenleri olur mu diyorum çok karışık aklım
4 yaşında bir kızım ve 1 yaşında oğlum var kızım doğduğunda dikiş hatasından dolayı 3-4 ay boyunca oturamadım yürüyemedim kızımı kucağıma alıp emziremedim bile çok zor günler yaşadık bu süreçte hep annem gelip gitti üç otobüslük yoldan kayınvalidem yanıbaşımda hiç arayıp sormadı bi tas çorba yapayım iç demedi bebeğine ben bakayım sen yat demedi kızıma doğum hediyesi olarak bir pijama takımı ve bir yelek ördü sadece onlar da dalga geçer gibi mavi renkliydi
sonra oğluma hamile kaldım düşük tehlikem vardı 9 ay yattım sancılarla kıvrandım kızıma doğru düzgün bakamadım ilgilenemedim yavrum park diye ağlardı götüremezdim ki kımıldayamıyordum bile sancılarımdan azıcık ayağa kalksam kanamalarım başlıyordu yine yoktu kayınvalidem ne çok isterdim gelse kızımı parka filan götürse gönlünü alsa hiç çalmadı kapımı
şimdi oğlumuda büyüttüm rahatız çok şükür iki kuzumla çok mutluyum parkalara gidiyoruz eğleniyoruz rahata erdik çocukların yükü kalmadı ya sürekli kayınvalidem kızımı alıp götürmek istiyor bizde kalsın diyor ben alıp götüreyim gezdireyim akşama getiririm diyor her geldiğinde kızıma sen benim kızımsın annenin bebeği var seni sevmez artık diyor
o geldiği günler kızım sürekli altına kaçırıyor gece ağlayarak uyanıyor çok etkileniyor senin çocuğun var sen onunla ilgilen diyor bana çok içimi yaralıyor tam toparlıyorum konuşuyorum ikna ediyorum yüzümüz gülmeye başlıyor ki yine geliyor babaannesi yine aynı sorunlar
kesinlikle göndermiyorum kızımı bir kez bile göndermedim eşim neden göndermiyorsun diyor onada anlatamıyorum sonra kötü gelin ben olurum arada kalırım
aramız iyi olsa bile ben gönderemzdim sanırım güvenemezdim emanet etmeye
sizler gönderiyor musunuz ara sırada olsa babaanneye ya da anneanneye ben anneme çok düşkün olmama rağmen ona bile göndermiyorum hep kuzularımla beraber gidip beraber evimize dönüyoruz hiç kalmadılar benden ayrı
ben mi çok pimpirikliyim diyorum göndersem belki diyorum çocuklar farklı ortamda kendilerine daha güvenleri olur mu diyorum çok karışık aklım