- 12 Ocak 2009
- 4.050
- 1.089
- 698
- Konu Sahibi bigunmutlaka
-
- #161
Konu sahibi,
Sizin konularınızı okuduğumda bana söylenen şeyleri düşünüyorum. Bir buçuk yaşında kızım var. Herkes bir tane daha olsun beraber büyütürsün diyor. Bende buna şiddetle karşı çıkıyorum. Onlar büyürken ben sağlığımdan olacağım biliyorum. Ben sinirli asabi olacağım biliyorum. Kendimi biliyorum çünkü. Beraber büyürler diye birşey yok! Asabi sinirli bir anneyle büyüyeceğine tek büyüsün tek olsun daha iyi. Benim için en büyük örnek sizsiniz. Bunu söyledikten sonra size demek istediğim şikayet etmeyin artık kabullenin. Kabullenmek bişeylerin başlangıcı olacaktır kendi hayatımdan kızımı büyütürken ondan gördüklerim üzerine yazıyorum size. Herkesin hayatında zorlukları oluyor anlatılıyor veya anlatılmıyor. Bir karar verin ve şikayeti bırakın artık. Çocuklarınızı kabullenin buna göre hayatınızı şekillendirin. Hedef koyun kendinize. Mesela benim hedefim kızım kreş yaşına girsin işe başlamak. İlk maaşımla kızımla alışverişe çıkıp hepsini harcamak. Basit bir hedef ama içinde kızımın olduğu bir hedef. Bir baba kızıyla vakit geçirmeli. Bunu baba düşünmez siz itelemelisiniz. Bırakın akşam vakti veya hafta sonu büyük kızla babası çıksın yemek yesin vakit geçirsin. Demeyin ki bensiz durmaz ağlar vs. Ağlasın efendim ağlasın babasıyla vakit geçirmeyi öğrensin. Sizde az rahat edin. Siz çabalamazsanız kimse arkanızdan sizi itelemez. Kimse düşünmez.
Aynen. Millete göre çocuk sahibi olunmaz ki. Onu büyütecek terbiyesini verecek anne. Çok değerli bir üstad insanın en birinci muallimi annesidir der. Anne iyi olmazsa çocuktan ne beklentisi olacak!Kesinlikle bu fikrinizi değiştirmeyin bende yapı olarak asabi birisiyim banada oğlum daha 2 yaşındayken hemen 2 nciyi yap beraber büyürler ileride rahatlarsın vs vs çok söyleyen oldu hatta eşim bile istedi ama kulak tıkadım bütün yorumlara ben biliyorum dedim zamanını ve 7 yıl aradan sonra yaptım hiç de pişman değilim şimdi işten gelip mutfağa girdiğimde küçüğüm ağbisiyle oynuyor bende rahat rahat yemeği hazırlıyorum işim olduğunda ağbi ilgileniyor seve seve bende işimi yapıyorum sonuç olarak sizi sizden başka kimse tanımıyor en iyi
Bu cok kôtù ya ben sakin olmak istiyorum. Bu bilgi icin tesekkùr ederim.Kendimi degstrmeye caliscm . Cocuklarim benim gbi sinirli olmalarini istemiyorum.Genelleme yapmıyorum
İstatislik bilgi veriyorum dünya üzerinde yapılmış bir araştırma
0-6 yaş arasında cocugun ana karakterı olusuyor ve bu bakıldıgı kısıler tarafından ona aşılanıyor.
Örnek alıyor ve deiğiştirilmiyor ancak sosyal ortamlarda yetişkin oldugunda rol yapma yeteneğini kazanıyor ancak özüne döndüğünde yine o 0-6 yaş döneminde öğrendiği karakteristik özellikler ortaya cıkıyor
bu özüne döndüğü dediğimiz şey ay evlendikten sonra kocam -karım cok değişti, içinden cadı- odun biri cıktı şiddet meyilli bilmem ne diyoruz ya hah o
Cinsiyetti karakterdi bunlar hep arkasına sığınılan bahaneler. Cinsiyet ne farkedebilir ki eğer cinsiyetine göre yetiştirilmediyse (aslan oğlum pipini göster, kızım düzgün otur gibi) yada karakter dediğimiz şey neyi sevip sevmediğini belirler, olaylara verdiği tepkileri değil. 7 yaşında bir kız saçı istediği gibi olmayınca annesini tersleyebiliyorsa tek görebildiğim terbiye yoksunluğudur. Bu cüreti nereden bulabildiğidir.
Benim iki erkek kardesim de yatagini toplar, tabagini bardagini bulasik makinesine koyar. Hatta makine temiz yikamissa bosaltirlar. Giysilerini asar kaldirirlar, varsa kendi ütülerini kendi yapar. Biri evlendi kendi evinde de ayni. Masayi toplar, esi bulasiklari makineye koyar. Cinsiyet, genetik yapi, huy bence de bahane. Tamamen yetistirmeyle alakali.
Konu sahibi hep ayni konuyu aciyor, her seferinde akil fikir veriliyor yardimci olacak yorumlar yapiliyor ama degisen bir sey yok. Cocuklarin aksam yatma saati belli ve kesin olacak. Ben 20:00 'de ikisini de dis fircalama pijama giydirmeye gönderiyorum en gec 20:30 da yatmis oluyorlar. Ben yurtdisinda yasiyorum ve okul baslarken kagit gönderiyorlar eve cocuklar aksam erken yatsin, okula uykularini alip dinlenmis gelsinler yaziyor. Okulda yemek yiyorlar ve kural belli, yemezsen ac kalirsin ve ögleden sonra pasta tatli saatinde de yiyemiyorlar. Artik ekmegi falan kemirip 15:00'te eve gelip dolaba saldiriyorlardi yememislerse. Ben de evde uyguluyorum aynisini, ha cok da yüzüne bakilmayacak yemekler yapmiyorum. Acikliyorum saglikli olmak icin hastalanmamak icin yememiz lazim ... vitaminler sadece bu gidalarda var diyorum. Gardiyan gibi yiyene kadar tepelerinde durmuyorum. Yemek zorunda degilsiniz ama baska yiyecek yok ona göre diyorum. Hic vicdan azabi da cekmiyorum cünkü varligi yoklugu bilsinler. Bunu sevmedin mi dur sana sunu yapayim onu da yemezsen bunu pisireyim olayi yok bende. Yemeden yattiklar günler oldu olmadi diyemem ama masallah ne boy ne kilo eksikleri yok. Masa disinda yemek yasak bizde, hic elimde tabakla peslerinden gezmedim.
Boya yapiyorlar diyelim, onu toplayip kaldirmadan baska oyuncakla oynayamazlar. Birini kaldirip yerine koymadan digerini alamazlar. Ilk basladigimda büyük bir torba koyuyordum ortaya. Toplamadiklarinizi bu torbayla cöpe aticam ona göre ayirin ya da kaldirin diye. Ya toplayacaklar ya cöpe gidecek esneme yok kural var. Yine yedikleri tabagi kasigi bardagi mutfaga getirirler, sofra kurulurken yardim ederler. Büyük kiz okuldan gelince dersini yapmadan birseyle oynayamaz. Önce ders sonra aksama kadar oyun. Hafta ici degil ama hafta sonu ellerinden geldigince yataklarini toplarlar, pijamalarini katlayip kaldiririlar.
6,5 ve 8,5 yasinda iki kiz. Ikisi de bebekti gurbete geldim. Ana baba yok, arkadas yok, iki dakika nefes alayim demek icin cocugu birakacak hic bir yer yok tanimiyorum kimseyi. Ev hep daginik heryer heryerde. Sacimi acip taramadigim günler oldu. Ben de esim yardim ettigi halde hep sizlan sikayet et nereye kadar, yaparsan sen yaparsin sen dogurdun bu cocuklari mecburiyet görev gibi görme cocuklarini, kalk anne ol dedim kendime. Hafta sonlari kücügü evde babasina birakirdik büyük kizla gezerdik yemek yemeye giderdik. Sabrederek yilmayarak ögrettim simdi de meyvelerini topluyorum. Istanbul'a gidince biri anneannede biri babaannede kalmak ister. Masayi hazirlamaya toplamaya yardim ederler, kendileri giyinir soyunur hic yük olmazlar onlara.
Benim annem saat cok gec yorgunum demez tüm evi toplamadan yatmazdi. Ben de aynisini yapiyorum ve sabahlari toplu düzenli temiz eve uyanmak cok pozitif baslatiyor güne.
ben senin diğer konularında da aynı tespiti yapmıştım, bugun kendin yük ve kambur dedin.
Her zaman şuna inanırım,
Sevgi herşeyin üstesinden gelir.
Oğlum 2,5 yaşında. Son 5 aydır sanırım geceleri uyumaya başladım. 2 sene boyunca işe hürremin dayak yemiş capsi var ya, o şekilde gittim geldim. Her hafta sonu parka mutlaka götürdüm, onu kucagıma alıp kaydıraktan birlikte kaydıgımda hemen suratını çevirip yüzüne bakıyordum :) Eğlendi mi diye.
Tatiller de tek odagım o oldu. üstünü degiştir, mayosunu çıkar, krem sür, yoğurt yedir, üstü kirlendi bir daha değiştir. Suya girdi hooop havlu yetiştir.
Her çocuk tatilde az da olsa hastalanıyor, çantada her türlü çocuk ilacı seç begen al.
ateşi çıkar, burnu akar, duşa sok, temizle.
Akşamları uyut.
sonra al kahveni çık balkona, herkes kops kops klübe koşarken sen yak bir sigara.. (bu benim :)
Hayat bu, keyif bu, aşk bu.
Oğlum, ruhum içerde sağlıklı, huzurlu, mutlu bir şekilde uyuyor ya.. gerisi boş.
Biraz silkelen, düşün ve rica ediyorum lütfen toparlan.
Bence aksi hali tamamen bahane. Yok karaktermiş cinsiyetmiş. Benim büyük erkek kardeşimin arkasını annem ve ben toplardım şuan çorabını almaz yerden. Küçüğünde annemin de aklı başına geldi şuan evi çekip çeviriyor, yapmadığı yemek yok. Hani bu çocuğa terbiye vermeyi beceremeyip "ama benim çocuğum hiperaktif" demeye benziyor. Birisi çocuğu yaramaz derse bahane hazır: karakteri böyle, ama erkek çocuğu...
aynen.. ben ailenin ilk kız çocuğuydum, evlenmeden 1 gün önce annem pijamamı yıkamadı diye tartışma çıkardımyere burnum düşse almazdım o derece ama en küçük kardeşim erkek, makarnasını bile girip yapar tertipli- düzenli bir çocuktur :) bunun cinsiyet ile alakası yok, sanırım insanlar ilkinde yaptıkları hatayı sonlara doğru telefi ediyorlar
aynen.. ben ailenin ilk kız çocuğuydum, evlenmeden 1 gün önce annem pijamamı yıkamadı diye tartışma çıkardımyere burnum düşse almazdım o derece ama en küçük kardeşim erkek, makarnasını bile girip yapar tertipli- düzenli bir çocuktur :) bunun cinsiyet ile alakası yok, sanırım insanlar ilkinde yaptıkları hatayı sonlara doğru telefi ediyorlar
Bende uykusuz uykusuz işe geldim yine
Ama utanmadan kızıma doğum günü şeysi hazırlıyorum
Eki Görüntüle 1712531 yaş için hani
Ben ilk yaş yaparım sonrasına karışmam tören gibi her sene hiç işim olmaz dedim cümbür cemaat filan : )1. Yas da Bu zimbirtilar la bende az ugrasmadim :)
Sonunda hic biseye benzemeyince yaptiklarim tirin tirin butik aramistim
2 yaşı kendim yaptim ama :)))
benim cinsiyet ve karakter dediklerim bambaşka konular ama.mesela kız çocukları genelde daha sakin oyunları severken,oğlum koşturmaca derdinde.devamlı bir hareket halinde eli ayağı durmuyor.ama yaramalzık değil bu zaten.huy mu dersin,cinsiyet farkı mı bilemem .Bence aksi hali tamamen bahane. Yok karaktermiş cinsiyetmiş. Benim büyük erkek kardeşimin arkasını annem ve ben toplardım şuan çorabını almaz yerden. Küçüğünde annemin de aklı başına geldi şuan evi çekip çeviriyor, yapmadığı yemek yok. Hani bu çocuğa terbiye vermeyi beceremeyip "ama benim çocuğum hiperaktif" demeye benziyor. Birisi çocuğu yaramaz derse bahane hazır: karakteri böyle, ama erkek çocuğu...
Ben ilk yaş yaparım sonrasına karışmam tören gibi her sene hiç işim olmaz dedim cümbür cemaat filan : )
Eşim ben kızım birer minik pasta ile kutlarız 1 yaşı bi atlatalım hele
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?