ayyy cinnet gecirip aticam artik kendimi :(

Madem size yardım edecek biri yok, o halde ciddi anlamda duruma el atacaksınız, çok bunalmışsınız, kınamıyorum, üzüldüm..

Öncelikle, sabah 6buçukta kalkan kızlar, akşam kaçta yatıyor?? Bebeğinizi 20:30,büyük kızınızı 21:00 de yatırın..
Bebeğiniz ne şekilde uyuyor?? bir sabır sınavına girip uyku eğitimi vermenizi öneriyorum, çok ciddi rahatlarsınız.
Sizde öfke kontrolü olmadığı için kızlara yansımış ve huysuzlaşmışlar anladığım kadarıyla.
Sakin olun,her sabah kendinize verdiğiniz sözü tutun ve sakin davranın, meyvelerini alacaksınız kısa sürede.. Çocuklar durumlara çabuk alışır ve inanın ne verirsek onu alırlar.
Büyük kızı, küçük olana bakmak konusunda (oynatmak, oyalamak) destekleyin. Yalnız bunu oyuna çevirin ki heveslensin. Yardım isteyin,işe yaradığını hissettirin.
Ev işleri... Aksasın, biraz rahat olun, eğer tehlikeli şeyler yapmıyorsa bırakın dağıtsın, keşfetsin bebeğiniz..
Eğer oyalayacak oyunlar bulursanız, amaçsızca dağıtmaktan da vazgeçer, biraz daha sabır ve çaba..
Beslenme konusunda ise, yaptığınız yemeği yemediyse bir sonraki öğüne kadar atıştırmalık bişey vermeyin, aç kalırsa yer, böylece hem düzenli olur hem de sağlıklı beslenir. Ben 18aylık kızımın sorununu bu şekilde yendim.
Gezerek meyve dahi yedirmeyin, böylece hem dağılmaz, hem de yeme kültürü düzgün yerleşir.

Annelik güzel, tarifsiz.. Ama zor.. Allah sağlıklarını bağışlasın biraz daha sakin ve sabırlı olursanız, herşey yoluna girecektir.

Büyük kızınız okulda iken, küçük ile markete dahi olsa gidin, kendiniz için..

Ve en önemlisi eş faktörü. Alıp karşınıza konuşun, daha iyi bir insan, anne, eş olmak için yardımına ihtiyacım var, yoksa kendimi kaybedicem deyin. Ne istiyosanız konuşun.. Eş desteği önemli.
18 aylık ikiz kızlarıma iyi bakıyorsam eşimin desteği çoktur.
İnşallah güzel olsun herşey....

eftelya2015 .!.:

ıste bu yetıstırme ıle alakalı bır durum ama cocugun karakterı ve cınsıyetıde bır etken....

Genişletmek için tıkla...

Cinsiyetti karakterdi bunlar hep arkasına sığınılan bahaneler. Cinsiyet ne farkedebilir ki eğer cinsiyetine göre yetiştirilmediyse (aslan oğlum pipini göster, kızım düzgün otur gibi) yada karakter dediğimiz şey neyi sevip sevmediğini belirler, olaylara verdiği tepkileri değil. 7 yaşında bir kız saçı istediği gibi olmayınca annesini tersleyebiliyorsa tek görebildiğim terbiye yoksunluğudur. Bu cüreti nereden bulabildiğidir.

shapes .!.:

Çünkü annenin depresyonu çocuga da geçer,
bu bilimsel olarak da kanıtlanmış bir durum.
Mutlu Anne = mutlu çocuk öylesine söylenmiş bir söz degil.

Genişletmek için tıkla...

konu sahibi bu güne kadar açtığın tüm konularda aslında senin o çocukları hiç kabullenemediğini ve hep yük olarak gördüğünü düşündüm ama bunu kırmamak adına söylemek istemedim..ve en son yine sırtımda yük bu çocuklar minvalinde ki bu konunun görünce yok artık dedim.

burada bir çoğumuz anneyiz,kiminin daha büyük sorumlulukları var üstelik.senin çocuğunun biri okula gidiyor biri ile evde baş başa kalıyorsun sadece ve ona rağmen ki yaşadığın sorunlar çok çok normal,beddualar,sinirlenmeler vs..havada uçuşuyor.ne kadar yanlış bir tutum bu.hepimiz benzer şeyler yaşıyoruz hepimiz bazen boğulduğumuzu hissedip isyan derecesine geliyoruz ama abartmıyoruz.hani yazının başında demişsin ya şimdi bana şükret diyecekler diye,aynen öyle..bir gün evden çok gergin çıktım oğlum hiç bir şey yemiyor sürekli kusuyordu çok sinirliydim.zaten sabahın köründe işe gelmek için yollara düşüyorum falan.neyse, işe geldim,biraz sorunu olan öğrencilerimden birini annesi görüşmeye geldi.beni gergin görünce kadesa hanım neyiniz var dedi ben de biraz anlattım.o da "hocam,en azından senin çocuğunla ilgili hayata dair umutların var,gelişimini göreceğin güzel günlerin olacak.peki ya biz,sinirlensek de kızsak da ne değişecek ya da ne kadar değişecek ki hayatımızda.yapma hocam şükret ve yapma" dedi..anlatabiliyor muyum?

sana çok net bir şey diyeceğim;bence o çocukları geren,sinirli yapan,kural tanımaz hale getiren seninin bu olumsuz tutumların.

kadesa .!.:

konu sahibi bu güne kadar açtığın tüm konularda aslında senin o çocukları hiç kabullenemediğini ve hep yük olarak gördüğünü düşündüm ama bunu kırmamak adına söylemek istemedim..ve en son yine sırtımda yük bu çocuklar minvalinde ki bu konunun görünce yok artık dedim.

burada bir çoğumuz anneyiz,kiminin daha büyük sorumlulukları var üstelik.senin çocuğunun biri okula gidiyor biri ile evde baş başa kalıyorsun sadece ve ona rağmen ki yaşadığın sorunlar çok çok normal,beddualar,sinirlenmeler vs..havada uçuşuyor.ne kadar yanlış bir tutum bu.hepimiz benzer şeyler yaşıyoruz hepimiz bazen boğulduğumuzu hissedip isyan derecesine geliyoruz ama abartmıyoruz.hani yazının başında demişsin ya şimdi bana şükret diyecekler diye,aynen öyle..bir gün evden çok gergin çıktım oğlum hiç bir şey yemiyor sürekli kusuyordu çok sinirliydim.zaten sabahın köründe işe gelmek için yollara düşüyorum falan.neyse, işe geldim,biraz sorunu olan öğrencilerimden birini annesi görüşmeye geldi.beni gergin görünce kadesa hanım neyiniz var dedi ben de biraz anlattım.o da "hocam,en azından senin çocuğunla ilgili hayata dair umutların var,gelişimini göreceğin güzel günlerin olacak.peki ya biz,sinirlensek de kızsak da ne değişecek ya da ne kadar değişecek ki hayatımızda.yapma hocam şükret ve yapma" dedi..anlatabiliyor muyum?

sana çok net bir şey diyeceğim;bence o çocukları geren,sinirli yapan,kural tanımaz hale getiren seninin bu olumsuz tutumların.

Genişletmek için tıkla...

Defalarca beğenmek istiyorum yazınızı

bigunmutlaka , konularında bahsettiğin sıkıntıları biliyorum , anlıyorum iki küçük çocukla; takviye bir destekçi olmadan idare edebilmek gerçekten zor ,
Eski hanımlar ; anneannelerimiz , annelerimiz , belki de 3 ten fazla çocuğa bakmışlar ama o zamanlar aileler geniş aileymiş, annelerin çocuklarla alakalı sorumluluğu şimdiki kadar değilmiş,
günümüzde iki çocuğu olup sabah işe giden, akşam evine dönüp bir de ev işlerini halledebilen süper güçlü hanımlarımız var,
Bence senin sıkıntın takıldığın konular ; diyorsun ki yemeklerini yemedikleri Zaman kendimi balkondan atmak istiyorum.. Bu çok önemli ve ciddi bir sıkıntı , bir çocuğun yemek yememesi bu derece bir dert mi? Allah korusun çocuğunun ciddi bir hastalığı mı var , yemediği takdirde ölecek mi? Yoo, değil.. O zaman bu denli takmamalısın , yemesin.. Bırak yemesin, Canları neyi çekiyorsa onu yesinler , kendini sadece yemek için bu kadar hırpalama..


Evin işine yetişemiyorsun muhtemelen ; bırak olduğu kadar, yapabildiğinle kalsın ...
Misal benim de iki çocuğum var, üç gün evvel topladığım çamaşırları henüz ütüleyip katlayamadım, eşim çamaşırını sepetten alıp giyiyor , bence sıkıntı yok, dün gece mutfak tezgahımı da toplayamadım , kızımı bugünki matematik sınavına çalıştırmam gerekiyordu , mutfağın dağınıklığını da dert etmedim...
Arkadaşların da örnek verdiği, O sosyal medya ikoncanlarının evinde yatılı yardımcıları var, bir insanın iki çocuğunu besleyip büyütüp, ödevlerini yaptırıp, üstüne işe gidip, evde ev işlerinin de üzerine, çocukları ile laylaylom aktivite yapabilecek gücü de kapasitesi de olacağını düşünmüyorum , muhtemelen onlar ellerine bir tabak dahi almıyorlar, o sebeple örnek alınacak son insanlardır , boşver o süslü püslü hayatları...

Büyük kızın henüz çok bilinçli değil , inşallah ikinci sınıfta, ödevlerinin, okul sorumluluğunun farkına varacak , annesi olarak sen sadece bitirdiğinde kontrol edeceksin , inan o noktaya da gelecek, sen kalbini ferah tut, bugünler de geçecek ,

birinci sınıf çok zorluyor ; hem anneleri hem çocukları , ilk dönem daha da zor, inşallah ikinci dönem bile çocuğunda gelişmeleri fark edeceksin...

Allah yardımcın olsun , sabrını arttırsın ,

Sen de burada yazan, sana yardımcı olmaya çalışan hanımların hatırına, kendine ettiğin beddualara, kötü isteklere son ver ...

çocukların için hayata daha da sımsıkı tutun , Allah seni onların başından eksik etmesin ...


Bazı sosyal mecralarda insanlar otizmli çocukları ile yaşadıkları sıkıntıları paylaşıyor , bilmem hiç gözüne çarptı mı ? İnan bazı annelerin yaşadığı, geçirdiği süreçler, 4-5 sağlıklı çocuğa bakmaktan kat kat zor ...
O yüce annelerin gücüne sabrına bakınca, insan hem kendinden utanıyor hem hâline şükrediyor...


Unutma, her zaman kendimizden zor durumda olanları düşünüp, Şükrümüze şükür katmalıyız...
Düşün ki bu dünyada açlıktan , susuzluktan ölen çocuklar var , bundan daha acı birşey olabilir mi ?


Son olarak , psikolog yerine psikiyatriste gitmelisin , psikiyatrist zihnindeki kötü düşüncelerden kurtulmana daha fazla yardımcı olacaktır, küçük kızını sütten de keser tedavini olursun , yazının içerisinde sık sık zikrettiğin ölüm düşüncesi beni ürküttü açıkçası..lütfen psikiyatriste git....

İnşallah verilen tavsiyelerden kendine uyanlarla , hayatını rayına oturtursun ... Allah yardımcın olsun ....

kadesa .!.:

konu sahibi bu güne kadar açtığın tüm konularda aslında senin o çocukları hiç kabullenemediğini ve hep yük olarak gördüğünü düşündüm ama bunu kırmamak adına söylemek istemedim..ve en son yine sırtımda yük bu çocuklar minvalinde ki bu konunun görünce yok artık dedim.

burada bir çoğumuz anneyiz,kiminin daha büyük sorumlulukları var üstelik.senin çocuğunun biri okula gidiyor biri ile evde baş başa kalıyorsun sadece ve ona rağmen ki yaşadığın sorunlar çok çok normal,beddualar,sinirlenmeler vs..havada uçuşuyor.ne kadar yanlış bir tutum bu.hepimiz benzer şeyler yaşıyoruz hepimiz bazen boğulduğumuzu hissedip isyan derecesine geliyoruz ama abartmıyoruz.hani yazının başında demişsin ya şimdi bana şükret diyecekler diye,aynen öyle..bir gün evden çok gergin çıktım oğlum hiç bir şey yemiyor sürekli kusuyordu çok sinirliydim.zaten sabahın köründe işe gelmek için yollara düşüyorum falan.neyse, işe geldim,biraz sorunu olan öğrencilerimden birini annesi görüşmeye geldi.beni gergin görünce kadesa hanım neyiniz var dedi ben de biraz anlattım.o da "hocam,en azından senin çocuğunla ilgili hayata dair umutların var,gelişimini göreceğin güzel günlerin olacak.peki ya biz,sinirlensek de kızsak da ne değişecek ya da ne kadar değişecek ki hayatımızda.yapma hocam şükret ve yapma" dedi..anlatabiliyor muyum?

sana çok net bir şey diyeceğim;bence o çocukları geren,sinirli yapan,kural tanımaz hale getiren seninin bu olumsuz tutumların.

Genişletmek için tıkla...

Ki sende de 3 çocuk var ve çalışıyorsun yani

WOLFROG .!.:

Cinsiyetti karakterdi bunlar hep arkasına sığınılan bahaneler. Cinsiyet ne farkedebilir ki eğer cinsiyetine göre yetiştirilmediyse (aslan oğlum pipini göster, kızım düzgün otur gibi) yada karakter dediğimiz şey neyi sevip sevmediğini belirler, olaylara verdiği tepkileri değil. 7 yaşında bir kız saçı istediği gibi olmayınca annesini tersleyebiliyorsa tek görebildiğim terbiye yoksunluğudur. Bu cüreti nereden bulabildiğidir.

Genişletmek için tıkla...

kesınlıkle karakter ve cınsıyet etken bence... bazı cocuklar ınatcıdır-huysuzdur dogaası geregı asıdır sız onu ne kadar terbıye etmeye calısırsanız calısın kendı bıldıgını okur- zamanla buyudukce-olgunlastıkça bazı seylerın farkına varır ama bu da uzun bır donem alır..
cınsıyet kısmına gelırsek genel gozlemlerıme dayanarak kız cocukları daha uysal- anneye ve babaya yardımcı ıken erkekler daha hınzır -dagınık - keyfıne duskun oluyorlar .... cunku bızım turk toplumunda cınsıyete dayalı bır yetıstırme tarzı var , dogru mu degıl ama cogu ınsan bu yanlısı uyguluyor ne yazıkkı ;(

Çocuklarinizin değismesi icin once siz degisin

Buyuk kizin sizi terslemesinin altinda size karsi birikmis ofke yatiyor

Bende bir cocuk annesiyim.
Kimseden yardim almadan buyuttum.

Onu buyutene kadar yetiskin tiyatrosu sinemasi neymis unuttum
Cocuk oyunlarini animasyon filmlerini ezbere sayardim o zaman

Cocukla vakit gecirip( mecburiyetten degil isteyerek keyif alarak) mutlu olmayi ogrenmek zorundayiz

Kizimi anneme birakip esimle disari ciktigim gun sayisi bi elin parmaklarini gecmez.
Hepsinde de bikac saat sonra kosa kosa eve dondum.

Kizim buyudu 10 yasinda bu durumlar biraz daha degisti tabi.
Sorumluluklarim is yukum azaldi.

Gecicek bu gunler
Anliyorum sizi belki mizaciniz anne olmaya uygun degildi ama iki tane piril piril saglikli yavrunuz var. Bu bile tek basina sukur sebebi.

Burdaki onerileri dikkate al lutfen
Lutfen uygula
Ayda 1 kez olsun bi kadin tut
Dip kose temizlesin
Gun kurtarcak kadar ev isi yemek yap
Yapamadigin zamanda dunyanin sonu gelmis gibi davranma

Bizim evde hala oyuncak daginikligi var
10 yildir
Ustunden atla bisey olmaz

Kiz okuldayken kucukle bi yere git
İki saat dolas gel evine
Esin soyleyince yapan bi tipse her ihtiyacin oldugunda soyle yapsin
Bazi insanlar boyledir illa soylemek gerekir

Buyuk kizi pedagoga gotur
Pedagoglar ulasilmaz degil artik
Devlet hastanelerinde unv.hastanelerinde var
Mutlaka faydasi olur

Ve her yilin gecen yildan daha kolay olacak, buyuyecekler, bunu yasayan tek kadin sen degilsin unutma

Allah baska dert vermesin

Guclu ol, ayaklarini yere saglam bas, iki kiz annesi gencecik bi kadinsin sen.

Cekirgee .!.:

Ki sende de 3 çocuk var ve çalışıyorsun yani

Genişletmek için tıkla...

hadi benim işim çok rahat ve evde de eşim çok yardımcı diyelim çocuk konusunda o anlamda bunalmıyorum ancak bir evde 3 çocuk ve onların sorumlulukları ile başa çıkmaya çalışmak hiç kolay değil.ev işi,yemek ve temizliğe hiç girmiyorum.

konu sahibi zaten bir kaç saat boyunca küçük kızı ile yalnız evde bu kadar mı zor ya?

eftelya2015 .!.:

kesınlıkle karakter ve cınsıyet etken bence... bazı cocuklar ınatcıdır-huysuzdur dogaası geregı asıdır sız onu ne kadar terbıye etmeye calısırsanız calısın kendı bıldıgını okur- zamanla buyudukce-olgunlastıkça bazı seylerın farkına varır ama bu da uzun bır donem alır..
cınsıyet kısmına gelırsek genel gozlemlerıme dayanarak kız cocukları daha uysal- anneye ve babaya yardımcı ıken erkekler daha hınzır -dagınık - keyfıne duskun oluyorlar .... cunku bızım turk toplumunda cınsıyete dayalı bır yetıstırme tarzı var , dogru mu degıl ama cogu ınsan bu yanlısı uyguluyor ne yazıkkı ;(

Genişletmek için tıkla...

Yazdıklarınızda haklı olsaydınız mesela konu sahibinin kızı sakin olurdu değil mi? Ama son derece hınzır, dağınık, keyfine düşkün... Ayrıca son yazdığınız cümle ilkini yalanlıyor. Yani sorun doğuştan değil, yetiştirmekten.

kadesa .!.:

hadi benim işim çok rahat ve evde de eşim çok yardımcı diyelim çocuk konusunda o anlamda bunalmıyorum ancak bir evde 3 çocuk ve onların sorumlulukları ile başa çıkmaya çalışmak hiç kolay değil.ev işi,yemek ve temizliğe hiç girmiyorum.

konu sahibi zaten bir kaç saat boyunca küçük kızı ile yalnız evde bu kadar mı zor ya?

Genişletmek için tıkla...

Yine de bunalımdadır dedim iki gündür öneri verdim kendimce
Son yorumunu görünce cinlendim öneri istemiyor pişmanlık yaşıyor çocukları da ayak bağı görüyor, kocasına bile hak veriyor çocuklar olmasa o da aynılarını yapsa diye iç çekiyor resmen
Böyleleri anne baba olmasın mümkünse
Evlat hasretiyle yanan onca insan dururken

cinsiyet ve karakter şöyle etkili bence,mesela erkek çocukları genel olarak daha hareketli oluyorlar.hani kadın erkek ne kadar farklı düşünüyorsak ,erkek çcukları da öyle..ayrıntıcı değiller,daha düz bakıyorlar olaya.oğlum var benim de ,yaşayarak gördüm bu durumu:)bu arada genel olarak diyorum,çok hareketli kız çocuklaır olduğu gibi çok sakin erkekler de var..
karakterleri var yetiştirme haricinde..mesela oğlum bebekliğindne beri gece uyumayı sevmiyor.5 yaşına geldi hala öyle,uykusu gelince sıkıntılanıyor.
ama biz çocuklarımızı da insan olarak birey olarak kabul edip ona göre yaşamalıyız.yetiştirdiğimiz çocukları kabullenmeliyiz önce..
elimziden geldiğince doğruyu gösterip,kendi doğrularını bulmasına yardımcı olmalıyız.yol gösterici olmalıyız.
ben çalışan bir anneyim.oğlum 3 aylıktı işe başladım.gece uyumadan işe geldiğim çok oldu.evet siniri boxuluyor insnaın elbet ama tüm hayatımı kapsamasına izin vermedim.
konu sahibi sizin tüm konularınız kanbullenmeyişinizden kaynaklı..2.çocuk evet iyi bir fikir değilmiş belki de,ama olmuş üstelik kaç yaşına gelmiş.siz hayatınızı bu doğrultuda şekillendiremiyorsunuz bir türlü..
sorun da tam burda.

Cekirgee .!.:

Yine de bunalımdadır dedim iki gündür öneri verdim kendimce
Son yorumunu görünce cinlendim öneri istemiyor pişmanlık yaşıyor çocukları da ayak bağı görüyor, kocasına bile hak veriyor çocuklar olmasa o da aynılarını yapsa diye iç çekiyor resmen
Böyleleri anne baba olmasın mümkünse
Evlat hasretiyle yanan onca insan dururken

Genişletmek için tıkla...

konu sahibinin çocuklar ile ilgili iki konusuna şahit oldum gayet güzel onu rahatlatma amaçlı yorumlar yaptım vs..hepimiz öneriler sunduk ama yok olmuyor artık.

eşini biz değiştiremiyoruz,çocuklarını da biz değiştiremeyiz ama o verdiğimiz önerileri uygulasa kendisi belki bir nebze değişip daha mutlu olur.

Konu sahibi,
Sizin konularınızı okuduğumda bana söylenen şeyleri düşünüyorum. Bir buçuk yaşında kızım var. Herkes bir tane daha olsun beraber büyütürsün diyor. Bende buna şiddetle karşı çıkıyorum. Onlar büyürken ben sağlığımdan olacağım biliyorum. Ben sinirli asabi olacağım biliyorum. Kendimi biliyorum çünkü. Beraber büyürler diye birşey yok! Asabi sinirli bir anneyle büyüyeceğine tek büyüsün tek olsun daha iyi. Benim için en büyük örnek sizsiniz. Bunu söyledikten sonra size demek istediğim şikayet etmeyin artık kabullenin. Kabullenmek bişeylerin başlangıcı olacaktır kendi hayatımdan kızımı büyütürken ondan gördüklerim üzerine yazıyorum size. Herkesin hayatında zorlukları oluyor anlatılıyor veya anlatılmıyor. Bir karar verin ve şikayeti bırakın artık. Çocuklarınızı kabullenin buna göre hayatınızı şekillendirin. Hedef koyun kendinize. Mesela benim hedefim kızım kreş yaşına girsin işe başlamak. İlk maaşımla kızımla alışverişe çıkıp hepsini harcamak. Basit bir hedef ama içinde kızımın olduğu bir hedef. Bir baba kızıyla vakit geçirmeli. Bunu baba düşünmez siz itelemelisiniz. Bırakın akşam vakti veya hafta sonu büyük kızla babası çıksın yemek yesin vakit geçirsin. Demeyin ki bensiz durmaz ağlar vs. Ağlasın efendim ağlasın babasıyla vakit geçirmeyi öğrensin. Sizde az rahat edin. Siz çabalamazsanız kimse arkanızdan sizi itelemez. Kimse düşünmez.

WOLFROG .!.:

Yazdıklarınızda haklı olsaydınız mesela konu sahibinin kızı sakin olurdu değil mi? Ama son derece hınzır, dağınık, keyfine düşkün... Ayrıca son yazdığınız cümle ilkini yalanlıyor. Yani sorun doğuştan değil, yetiştirmekten.

Genişletmek için tıkla...

ben genelleme yapıyorum , ıstısnalar kaıdeyı bozmaz..
ama sunu soyleyebılırım kendımden ornek vereyım cocukken ınatcı bır cocuktum, yapmak ıstemedıgım bırseyı asla yaptıramazlardı, normalde aıleme yardımcı sessız sakındım ama bırseye hayır dersem asla bana onu yaptıramazlardı-aıleme kafa tutardım vsss.. bu aılemın benı kotu yetıstırdıgınden kaynaklı mıydı hayır..!!
tamamen benım yaradılısımla alakalı ıdı..
ıstemeden cok kırdım kızdırdım aılemı ama yetıskınlık evresıne gelınce kendı yanlıslarımı kendım gordum ve akıllandım.

ben senin diğer konularında da aynı tespiti yapmıştım, bugun kendin yük ve kambur dedin.
Her zaman şuna inanırım,
Sevgi herşeyin üstesinden gelir.

Oğlum 2,5 yaşında. Son 5 aydır sanırım geceleri uyumaya başladım. 2 sene boyunca işe hürremin dayak yemiş capsi var ya, o şekilde gittim geldim. Her hafta sonu parka mutlaka götürdüm, onu kucagıma alıp kaydıraktan birlikte kaydıgımda hemen suratını çevirip yüzüne bakıyordum :) Eğlendi mi diye.
Tatiller de tek odagım o oldu. üstünü degiştir, mayosunu çıkar, krem sür, yoğurt yedir, üstü kirlendi bir daha değiştir. Suya girdi hooop havlu yetiştir.
Her çocuk tatilde az da olsa hastalanıyor, çantada her türlü çocuk ilacı seç begen al.
ateşi çıkar, burnu akar, duşa sok, temizle.
Akşamları uyut.
sonra al kahveni çık balkona, herkes kops kops klübe koşarken sen yak bir sigara.. (bu benim :)
Hayat bu, keyif bu, aşk bu.
Oğlum, ruhum içerde sağlıklı, huzurlu, mutlu bir şekilde uyuyor ya.. gerisi boş.
Biraz silkelen, düşün ve rica ediyorum lütfen toparlan.

mesela ben şu yönden yazsam ve düşünsem hepiniz üzülürsünüz halime..işten gelliyorum,oğlumu alıyorum,eve gelip yemek yapıyorumi,hem de üstümü çıakrmadan mutfağa giriyorum direkt.bir yandan oğlumla ilgilenip bir yandan yemekle uğraşıyorum.bazen eşlim bazen oğlum emeklerle yaptığım yemeği yemek istemiyor.çöküyorum tabii..
bulaşık falan uğraşıyorum..sonra çamaşır yıka,ütüler birikmiş,oğlum ilgi oyun istiyor.evin işi bitmiyor.zaten işyeirnde yeterince yorulmuşum...falan filan tonla şey yazarım yani..
ama ben bu döngüğden mutluyum mesela.takmıyorum..yaparım nasılsa diyorum..bir gün uykum varsa oğlumla uyuyor,bulaşığı ertesi gün yapıyorum..oğlum o gün beni istiyorsa saatlerce oyun oynuyorum bazen.gece kalkıp oje sürüyorum misal.cilt bakımı yapıyorum,uyumak yerine sevişiyorum,ertesi gün işe geç kalıyorum..
hayat bu yanii.siz nasıl neresinden bakmak isterseniz öyle görünür size.

eftelya2015 .!.:

ben genelleme yapıyorum , ıstısnalar kaıdeyı bozmaz..
ama sunu soyleyebılırım kendımden ornek vereyım cocukken ınatcı bır cocuktum, yapmak ıstemedıgım bırseyı asla yaptıramazlardı, normalde aıleme yardımcı sessız sakındım ama bırseye hayır dersem asla bana onu yaptıramazlardı-aıleme kafa tutardım vsss.. bu aılemın benı kotu yetıstırdıgınden kaynaklı mıydı hayır..!!
tamamen benım yaradılısımla alakalı ıdı..
ıstemeden cok kırdım kızdırdım aılemı ama yetıskınlık evresıne gelınce kendı yanlıslarımı kendım gordum ve akıllandım.

Genişletmek için tıkla...

Genellemeler kendini hep yalancı çıkarır, insanlarda ısrarla genellemeye devam eder, istisnadır kaidedir arkasına sığınmalık birşeyler lazımdır çünkü.

Taam taam hep karakterden

konu sahibi kendine gelmezse,burdaki açılan konulardaki annelerden olacak..
annem beni hiç sevmedi,hep sırtında yük oalrak gördü,hala da kötü davranııyor..suçladığıız aklımızın almadığı anneler böyl kadınlar sanırım.