31+3 te siddetli kanama, plasentanın bebekten erken ayrılması (dekolman) ile hastaneye yatirildim .
Annemi istedim refekatci olarak. Solunum yollarım pek iyi değil dedi. Biraz nazlandi ama geldi.(Hep en büyük dertler annemde olur.)
Neyse ben her gece 10-11 de uyur erkenden uyanırım normalde.
Annem erkenden vurdu kafayı yattı. (Her zaman sabaha kadar uyumadım der, bugün erkenden yattı.)
Hemşireler geliyor , iğneler oluyorum. Bir serum bitiyor bir serum geliyor. Wcye gidiyorum. Kanamaya bakılıyor.
Annem HORLUYOR.
Yemin ederim 3 kere uyandırdım. Anne dedim 5 dk uyuyayım gözünü seveyim bak bitkin düştüm. Birazda diğer tarafına yat belki horlamazsin. Ben uyumuyorum ki diyor. Sana dedim solunum yolu sorunum var diyor.
Eşimi aradım 2.30 gibi
Gel annemi al evine bırak dedim .
Kocamı niye uyandırmışım.
Hasta benim o da uyumasin sen de uyuma, ben uyuyacagım dedim.
Tüm gün sadece ağlamaktan bile yorgun düştüm ...
Kanamalıyım. Bebeğim 2 güne doğabilir. Ciğer geliştirici iğne, saat başı nst ile yaşıyoruz. Benim annem ben acı cekerken nasıl horul horul uyuyabiliyor ?
Beni arkadaşım refakatçi diye çağırsa icerim 1 litre kahve, gözümü kırpmam.
Şimdi ben gece yarısı uyandırıp evine gönderince ayıp mı ettim ?