ausum ve biberonum allah ikinizden de razı olsun bin kere...yemin ederim gözyaşlarımı sile sile okudum yazdıklarınızı... yabancı nedemek tanımam etmem ne demek, biz aylardır gönlümüzü açtık biribirimize, yeri geldi şamata yeri geldi hüzün vardı aramızda...
bazen yüzümüz güle ama içimiz kan ağlar ya ve bunu belli etmemek için saçma sapan eprilerle durumu kurtarma veya unutma çabasına gireriz...hepinizin başına gelmiştir bu..
inanın bende uzun zamandır böyleydim..belki gözünüzde çok esprlili şen şakrak bi gazel canlandı benim hakkımda...ama inanın bir süredir sıkıntıların içinde yüzmekteyim..
rabbimden umudu hiç kesmedim..şükür bin kere sağlığıız yerinde en azından buna şükür dedim..oğlum var eşim var yaşıyoruz hayattız çok şükür dedim ve şükürden kopmadım hiçbizaman...ama öyle şeyler oldu ve hala olmaya devam ediyor ki artık kaos içine düşmüş ve nereye el atsam kuruyan bi durumdayım...
yeri geliyor ailem hatta annem bile anlamıyor.. çıldırmak haykırmak bağıra bağıra sokaklarda ağlamak itiyorum, artık gözyaşlarım içime bile sığmaz oldu saldım herşeyi...
iyiki varsınız iyiki GAZEL isminin geçtiğini birilerinin hakkımda merakta olduğunu hissettirdiniz bana..çok teşekkür ederim..çok..
inşallah biraz toparlanırsam anlatıcam herşeyi..belki burda direk yazamasamda, özelinize gönderecem ikinizinde...
hakkınızı helal edin özellikle de ausum sen helal et...böyle şen şakran bi topiği kendime has derdimle bdv ye çevirdiğim için...çok özür dilerm...
sizi çok seviyorum..can dostumdan yakın oldunuz...şuraya yazdığınız iki cümle bile içimi ferahlatmaya yetti...en azından ne olursa olsun şükürden ayrılmamam gerektiğini idrak ettim...sıkıntılar insanı karamsarlığa sürükler ümidini alırmış...
sayenizde her şerde bir hayır olabileceğini idrak ettim tekrardan...allah razı olsun canlarım..iyiki varsınız...