- 16 Kasım 2018
- 12
- 5
- 34
-
- Konu Sahibi saniyesayan8
- #1
merhabalar arkadaşlar ,
önceki konumuda görmüşsünüzdür . kayınvalidemden yana sıkıntılıyım. aslında pek bir problem yoktu kalmadı yani tam her şey yoluna giriyor yavaşta derken dün ki olan ufakta olsa problemleri artık kaldıramıyorum
. haftanın birgünü ya kayınvalıdem bana yatılıya gelıyo ya da biz kayınvalideme gidiyoruz. dün eşim ile konuşuyoruz annem daha alışamadı yalnızlığı kabul edemedi dedi ağlıyor dedi . bende zamanla alışacak her şey oturacak dedim . ama seninle bir şey onuşmak istyorum dedim . geçen hafta kaynanam gilde kaldığımızda belim tutulmuş gece bir uyandım ellerim uyuşmuş bir vaziyetteydi . annene akşam yemeğine oturmaya gidelim ama biz kalmayalım annen istediği zaman bize gelebilir dedim . buna da ben karar veriyim bırakta seni hiç bi şeye zorlamıyorum babamın yadigarı ben nerdeysem sende ordasın dedi bende kaçıncı yüzyılda yaşıyoruz biz dedim başka biri olsun çekmez bu durumları dedim çekmeseydi bende boşanırdım dedi bende evlilik dediğin şey bu kadar basit mi dedim . neyse görümcemi arayarak bir salaklık yaptım iyi niyetle derdimi paylaşmak istedim ama çok yanılmışım. anlattım birincisi sen hiç kimseyi annesinden ayıramazsın eşin gitmek istyorsa gideceksin eşin anneme karşıda gelip sürekli bağırıp çağırıyor biz artık senin doldurduğunu düşünüyoruz bende ilk zamanlar çok sıkıntılar çektim ama kendisi türkiyenin bir yerinde yaşıyor görümcem kaynanası türkiyenin bir ucunda ....demediği laf kalmadı artık evlilikten soğudum . şu aile ortamına çocuk bile doğurasım gelmyor istyorum ama yapmak istemiyorum . eşim yanımda değil ne kadar yanlış bir karar vererek evlendiğimin bir kez daha farkına vardım ya ben çok anormalım ya karşımdaki insanlar artık çıkmazlardayım ne yapacağımı bilemez durumdayım
önceki konumuda görmüşsünüzdür . kayınvalidemden yana sıkıntılıyım. aslında pek bir problem yoktu kalmadı yani tam her şey yoluna giriyor yavaşta derken dün ki olan ufakta olsa problemleri artık kaldıramıyorum
. haftanın birgünü ya kayınvalıdem bana yatılıya gelıyo ya da biz kayınvalideme gidiyoruz. dün eşim ile konuşuyoruz annem daha alışamadı yalnızlığı kabul edemedi dedi ağlıyor dedi . bende zamanla alışacak her şey oturacak dedim . ama seninle bir şey onuşmak istyorum dedim . geçen hafta kaynanam gilde kaldığımızda belim tutulmuş gece bir uyandım ellerim uyuşmuş bir vaziyetteydi . annene akşam yemeğine oturmaya gidelim ama biz kalmayalım annen istediği zaman bize gelebilir dedim . buna da ben karar veriyim bırakta seni hiç bi şeye zorlamıyorum babamın yadigarı ben nerdeysem sende ordasın dedi bende kaçıncı yüzyılda yaşıyoruz biz dedim başka biri olsun çekmez bu durumları dedim çekmeseydi bende boşanırdım dedi bende evlilik dediğin şey bu kadar basit mi dedim . neyse görümcemi arayarak bir salaklık yaptım iyi niyetle derdimi paylaşmak istedim ama çok yanılmışım. anlattım birincisi sen hiç kimseyi annesinden ayıramazsın eşin gitmek istyorsa gideceksin eşin anneme karşıda gelip sürekli bağırıp çağırıyor biz artık senin doldurduğunu düşünüyoruz bende ilk zamanlar çok sıkıntılar çektim ama kendisi türkiyenin bir yerinde yaşıyor görümcem kaynanası türkiyenin bir ucunda ....demediği laf kalmadı artık evlilikten soğudum . şu aile ortamına çocuk bile doğurasım gelmyor istyorum ama yapmak istemiyorum . eşim yanımda değil ne kadar yanlış bir karar vererek evlendiğimin bir kez daha farkına vardım ya ben çok anormalım ya karşımdaki insanlar artık çıkmazlardayım ne yapacağımı bilemez durumdayım