Ben aşık oldugumda o kişi bambaska biriydi. Herşey yalan dolan bi hikayeymis. Bunu öğrendiğimde herşeyin içine bir anda girdim. Öyle bi girdap gibi birşey. Cezaevinde olması acıma hissi yarattı sanrim. Benim mizacimda yoldan dönmek yoktur. Birine bir söz verdiysem onu mutlaka tutarim. Bunlar beni bağladı sanırım. Yarı yolda bırakmak yakışmaz dedim hep kendime. Ama ne yolu ki. Adam benim hayatımın içine etmiş ben yoldan yarıda bırakmamakta bahsediyotum. İşte biraya bunun için yazdım aslında. Onun yüzünden bir arkadaşım bile kalmadı. Herkesten uzaklastirmisti bsni beraberken. Ben de tamam dedim çok yanlosmis. Burada gerçekleri gerek sizlerin yorumları gerek ben anlatırken kendi kendime itiraf ederek daha iyi gordum ve en kısa zmanda toparlanıp çıkıp gideceğim buradan. Yeniden kuracagm duzenimi
sözünden dönmemek, ölesiye devam etmek güzel sözler.
ama şu yaşımda öğrendiğim, kişi her şeyden önce kendini düşünmelidir.
kendinden yani fıtratından, seni sen yapan kişiliğinden fedakarlık asla etmemelidir.
yoksa demek istediğim maddi ihtiyaçlar değil. Kişi sevdiği için aç da kalır açıkta da kalır. Güzel demişler, sevda varsa samanlık seyran olur diye.
ama kişi kendi kişiliğinden feragat edecekse bu kimse için iyi olmaz.
bu çok küçük bir şey de olabilir, örneğin işi bırakmak eş için, ya da sizin durumunuzda çok çok büyük bir karar da olabilir.
Her şekilde yanlış, çünkü siz bu değilsiniz.
emin olun ayrılmakla ona kötülük de yapmayacaksınız, aksine belki ailesine bağlanır bu vesileyle.
hem ona hem kendinize bir şans verin.
bunca yıl yalnız yaşamışsınız, bundan sonra da yaşayabilirsiniz, ancak kendiniz olmadan etrafınız insan kaynasa bile yaşayamazsınız.
