Maça gitmek çok basit görünebilir ama kadın hiç nefes alamıyorken, baba keyfiyen yarım saat bile geçirse, inanın annenin gözüne çok bakıyor. Mesela dün benimde bebeğim sürekli kucağımdaydı ve bir ara başa çıkamadığımı hissettim. Elimde olmadan da gerildim ve eşim eve geldiğinde direk ona sarmaya başladım. O ne yaptı peki, karnını doyurup maça gitti. Arkadaşın için bu ne anlama geliyor çok iyi biliyorum. Eşlerin desteğine çok ihtiyacımız var. Bebekle ilgilenmek değil sdc. Hem ev işi hem dışarı da geldiğinde insan nefes alacak vakit bulamıyormuş gibi hissediyor. Kadın ne kadar sorumluluk yükleniyorsa erkeklerinde aynısını yapmaları gerekiyor. Ne o ev sdc kadına ait, ne de o çocuk.
Arkadaşının şu an yapacağı profesyonel destek almak ve kendine kesinlikle ortamını değiştirecek faaliyetler bulmak. Bunun içinde bebeğini ya kreşe verecek, ya da geçici saatlerde bakıcı ayarlayıp, kendine zaman yaratacak. Asıl olması gereken eşinin desteği ama ben bile buna çözüm bulamamışken, arkadaşın için bir şey diyemiyorum. Kendi için bir şeyler yapması gerekiyor.