Ben anneme senin kadar seviyesizce olmasada her zaman tepkimi gösterdim. Eğer düzgün okuduysan yazıda da görürsün ve 2 aydır konuşmadığımı yazdım buda tavır farkındaysan!Bana değil annene söylemelisin bunları.
Sana hak etmediğin şekilde davranan, sistematik şekilde ayrımcılığa maruz bırakan annene.
Bak alabiliyormuşsun tavri gayet.
Duymak istemiyorsan herkese açık bir platforma da yazmayacaksin.
Senin kurallarinla dönmüyor burası.
Oy bu yorum beni benden aldı. Hep düşündüğüm ama düşünmek istemeidğim konu su ölüm. Ya ölürse kendimi suçlarsam aklımın köşesinde. Bir yanım çok kırgın ama yazma diyor suan kafamı baya karıştırdınız.Evet eşinizin dediği gibi yinede 10 günde bir arayıp hal hatır sorup kapatın ama o mesafeyi koruyun.
Bunu dememin nedeni ise şu; benim annem biz çok küçükken bizi evde bırakıp anneannemin sağlık sorunlarıyla uğraşır şehir dışına ameliyatlarına falan hep annemi götürürlerdi başında kalması için. Ama sadece şu son 4-5 yıldır uzaktı annesine karşı. O da aslında teyzemlerimden kaynaklıydı. Yani annem her ne olursa olsun her zaman annesine haftada bir kere bile ya arar yada yanına giderdi.
Teyzelerim anneannemle arası mal mülk miras olaylarından dolayı aralarını bozdu. Annemin sürekli yanına gelip arkasından neler konuştuğunu anlattılar annemde soğudu ve kardeşlerine destek çıktı miras konusunda.
Aradan 1-2 yıl geçti teyzemler hiç bir şey olmamış gibi gidip anneannemle barıştılar (anneannem asla alttan alıp aramadigi halde bunlar gittiler yine)
Olan anneme oldu. Annem affedemedi annesini.
Annem asla kimseye kin güdemez küsemez hayatımda ilk defa annemi annesine karşı kırgın ve küskün gördüm. Ve ona destek çıktım.
Anneannem öldükten sonra teyzelerim şöyle yas tutarak ağlıyordu "annee biz seni hiç üzmedik bak senin yanına gelmeyen evlatların torunlarin şimdi cenazene geldiler " diye ayılıp bayıldılar.
Sonrasında annemle ve kardeşlerimle bu teyzemlerin yaptığı iki yüzlülüğü konuştuk. Annem bir anda şehir dışına ameliyat için gittiklerinde refakatçi olduğu dönemleri anlattı ama hepsini bir solukta anlattı. Bunları sanki kendini aklamak için anlatıyordu hatta eminim oyuzden anlattığını çünkü teyzemler öyle bir yas tutuyorlardı ki anlatamam tek suçlu benim annem gibiydi onların gözünde. Çok üzüldüm annem için hâlâ kendini ifade etmeye çalışmasını falan. Üzülme dedim sen elinden gelenin fazlasını yaptın. Sen hastanelere giderken onlar gitmemek için çocuklarını bahane ettiler oysa ki seninde çocukların vardı dedim. Kardeşlerimde benimle aynı şeyleri söylediler.
Yani annemde öyle güzel merhamet vicdan var ki ona rağmen üzüldü. Vicdan yaptı. Mezarına gider kuranını okur.
Sizde de o merhamet vicdan var görebiliyorum bir gün anneniz ölünce küçük de olsa kendinizi suçlamayın bunun için hafta da bir kez veya 10 günde bir kez bile olsa arayın.
Çünkü biliyorum merhametli insanlar her zaman kendilerinde bir kusur arıyorlar ve üzülecek birşey buluyorlar. Bunu annemde gördüm. Ama mesafeyi her zaman koruyun.
Düşük sokak ağzına alışkın değilim gidiyorum zaten byeBen anneme senin kadar seviyesizce olmasada her zaman tepkimi gösterdim. Eğer düzgün okuduysan yazıda da görürsün ve 2 aydır konuşmadığımı yazdım buda tavır farkındaysan!
Ben senin gibi densizlerin hakaretini dinlemek için açmadım konuyu anlayan yaşayan insanlarla paylaşmak karşılıklı konuşmak için yazdım. Su ana kadarki insaniyetin içinde parazit gibi kaldın başka yere salça ol.
Düşük sokak ağzı nedir ya fikirlerin kadar cümlelerinde saçma. Hanımefendi olmadığım doğru gitmen senin içinde hayırlı olucakDüşük sokak ağzına alışkın değilim gidiyorum zaten bye
Bir süre uzak durun bekleyin kafa dinleyin... Sonra ararsınız hal hatır sorup uzatmadan kapatırsınız. En azından içiniz rahat eder bari. Şuan tamamen uzak olmak da rahatsiz ediyordur.Oy bu yorum beni benden aldı. Hep düşündüğüm ama düşünmek istemeidğim konu su ölüm. Ya ölürse kendimi suçlarsam aklımın köşesinde. Bir yanım çok kırgın ama yazma diyor suan kafamı baya karıştırdınız.
Aslında bayramda aramıştım. Ve konuşmadı kısa sert cevap verdiği için bende uzatmadım bayramını kutlayıp kapamıştım. Nasılsın bile demedi mesela.Bir süre uzak durun bekleyin kafa dinleyin... Sonra ararsınız hal hatır sorup uzatmadan kapatırsınız. En azından içiniz rahat eder bari. Şuan tamamen uzak olmak da rahatsiz ediyordur.
Size karşı yapılan saygısız yorumlara da bakmayın lütfen boşverin kim ne düşünürse düşünsün. Yaşadıklarınızı en iyi siz bilirsiniz.
Evet evlenene kadar çok mutsuz bir insandım.Ay lanet gelsin o anneye ya, yerinde olsam evime almayi birak mezarina gitmem. Tum hayatini mahvetmis, lutfen geri dönüşü olmayan bir şekilde cikar at hayatindan.
Evet tam olarak öyle sanki ben seçtim doğmayı hiç istememiş gibi hal tavır. Veya ben böyle hissettim hayatom boyuncaKonunun hepsini okumadım ama anne diye yapılan herşeyi sineye çekmek zorunda değil kimse.Aaaa ama o senin annen olmaz diyenler muhtemelen çok fedakar bir anneye sahip.Sanki çocukları kendi doğurmamış,çocuklar onu doğurmuş gibi davranan kimseyle görüşmenin anlamı yok.
Annenle alakalı benzer konu açıp başkalarının konularında artistlik yapmayınBen diyorum ki biraz daha büyüyün
14 yaşımdayken babam annemi aldattı diye boşandılar. Babam zaten evliykende ne anneme nede bize iyi davranmazdı. İstanbula çalışmak için gidicektim ve orospu muamelesi yaptı kavga ettim sildim. Benim için öldün dedim evlendim sonra ve bir süre öldürmekle tehtit etti beni hatta eşimi. Birdaha da görmedim
Aslında yaş ilerleyince esneklik olmaz.Bunun sebebi sadece size gıcıklık değil. Yaşı ilerlemiş oluyor,esneklik oluyor
Ana, babası çok iyi olanlar da bir türlü doğru dürüst koca bulamıyor.evet bu şekilde de düşünmek gerek.konudaki hayırsız aile mağdurlarının hep çok hayırlı eşleri olmuş.neredeyse ben isyan edeceğim anam, babam çok iyi diyeAllah bir yerden alırsa bir yerden veriyor demek ki. Kimsenin hayatı dört dörtlük değil. Kim olursa olsun size değer vermiyorsa önemsemeyin, hayatımızdan çıkmasanız da takmayın kafanıza. Eşinizle ve çocuğunuzla mutluluklar dilerim.
Evlenene kadar annemim yaşadığı hatta ona yaşatmadıkları herşey için üzülür hep empati yapardım. Annem bir kere bile beni sevdiğini söylemedi anlayışla karşıladım. Gelip sarılıp öpmedi hiç anlayışla karşıladım. Yapmamışlar ona görmemiş ondan dedim. Sonra kardeşimi çok sevdiğini söyleyip öperken gördüm. Bana para yok tek kişilik odaya çıkma dedi anlayışla karşıladım eve gidince oğluna keyfi ev aldığını gördüm. Üniversite de hep aymı kıyafetiipi sökük montu ikinci el uygulamasından aldığım botu giydim birşey demedim abime marka kazak aldığını gördüm. Çocuğum olduktan sonra ise ne yaşamış olursa olsun neden yaşattı bunları bana insan evladına nasıl yapar demeye başladım.Anneden de babadan da pek şanslı değilmişsiniz ve bu eminim ki sizde çok yaralar açmış… babanızı sormamın nedeni şuydu, bazı kadınlar eğer eşleri yoksa ya da eşleri ile arası iyi değilse oğullarını eşleri yerine koyuyor farkında olmadan. Bu durum sizle alakalı değil yani, tamamen annenizin psikolojisinin bozuk olmasıyla alakalı. Malesef anneniz de babanız da toksik ebeveynler. “Olgunlaşmamış ebeveynlerin yetişkin çocukları” diye bir kitap var o geldi aklıma. Ebeveynlerinizde makesef annelik babalık yapacak bir olgunluk yokmuş. Bu nedenle size tavsiyem, anneniz ile ilgili bir beklentiye girmemek… yardım almayon annenizden. Onu öyle kabul edin, içinizden affesin ama sıkı fıkı olmayın.
Sizin ruhunuz yaralıdır, bence maddi durumunuz varsa bir psikolog ile görüşün. Ya da en azından Tülay Kök gibi psikologların videolarını izleyip ruhunuzu iyileştirmeye, ve enerjinizi eşinize ve çocuğunuza vermeye bakın…
sende anlat. İyi gelir konuşmak anlaşılmak özellikle de aymı şeyleri yaşamış insanlarlaBazen iyi bazen kötü aram annemle. Çocukluğum ve genç kızlığım travmalarla dolu.
Aslında ana babası kötü olanlar evlenceği insanı istemeden aynı seyleri yaşatacak birimi seçiyormuş. Ben eşimle tanıştığımda üniversitedeydim ve sevgisi abartı geliyordu inanmıyordum. Kimse kimseyi bu kadar sevemez sen takıntılısın derdim. Şimdi konuşup güleriz bunları. Ve diyorum ne kadar psikolojim bozukmuş sevgiyi me kadar tanımıyormuşum. Kv oğluna senim bıyığına kurban olurum der mesela benim çok hoşuma gidyor sevgisini böyle göstermesi. Ve eşimde ondan öğrenmiş oda çok der kurban olurım sana diye. Anneme bunu anlatmıştım ben birtek allaha kurban olurum demişti bak şimdi hatırladım hey allahımAna, babası çok iyi olanlar da bir türlü doğru dürüst koca bulamıyor.evet bu şekilde de düşünmek gerek.konudaki hayırsız aile mağdurlarının hep çok hayırlı eşleri olmuş.neredeyse ben isyan edeceğim anam, babam çok iyi diye