Annesiyle arası kötü olan varmı

Arkadaşınızın hissettiğini bende evlendikten sonra çok düşündüm. Kv ile bazı noktalarda sinir olurum ama beni annemden çok düşünmesi anneme karşı sinirlendiriyordu. Hamileyken kv eşim annem ben eminönünde geziyorduk ve kv eğildi ayakkabı bağcığımı bağladı, düşmeyim diye. annem geldi sanma senin için yapıyor, torunu için yapıyor demişti. Kendi yapmıyor birde beni değersizleştiriyor.
Kayınvalidenin değerini bilin. Merhamet başka bir şey.. Anneniz, sizi çok kıskanmış belli..
 
Zaten hep yaşadıklarından dolayı anlayışlı olmaya çalıştım. Kardeşi annesi oğlu kocası herkes yargılamıştır birtek ben yargılamadım zaman zaman haklı olduğunu söylerdim kendi geçmisi için. Ama anne olunca anlayışım azaldı çünkü ben asla yaşatmam yasadığımı oğluma annem neden yaşatmış dedim. Su 2 ayda çok sorguladım unuttuğum birçok şey geldi aklıma. En çok ayrımcılığı sindiremedim. Abime ve kardeşime yaptığını neden yapmıypr dedim.
Boşandıktan sonra okuttu doğru ama ergenlik zamanlarımızdı o zamanlarda hepimize çektirdi. Okul dışında bi yere gitmeye kalksak canımıza okurdu. Bi yere gidip eğlensek döndüğümüzde evde tantana kopardı.
Anneniz diğer kardeşe ev alması konusunu nasıl açıklıyor,hiç konuşmadınız mı..sizin eşinizin herşeyi var ama kardeşinizin durumu yok durumu mu
 
Annemle aram hiçbir zaman anne kız ilişkisi gibi olmadı . Yaşadıklarınıza benzer hatta zaman zaman daha sert tartışma kovulmalar yaşadık iki taraflı . Seviyenizi koruyun derim asla sırrınızı zor zamanınızı paylaşmayın koz olarak kullanır. Hiç görüşmemek arayıp sormamak da çözüm değil inanın bir süre sonra boşluğunu hissetmeye başlıyor insan ne kadar kötü bir anne de olsa .
 
Annelerin yaşı ilerledikçe kaprisleri artıyor bir de sanki iyice çocuklaşıyorlar. Özellikle evlat sevgisini ayıran, kendisini kız evladıyla yarıştıranlar öyle oluyor..

Ya sabırlı olup onu örnek almayacaksınız yada güzel bir mesafe koyacaksınıź.
O sabır yok maalesef mesafe den başka çarem yok ruh sağlığım için
 
Kayınvalidenin değerini bilin. Merhamet başka bir şey.. Anneniz, sizi çok kıskanmış belli..
Evet çok iyi yönleri var. Ama oda mesafeli olunması gereken biri. Kv nin hareketlerini abartıyormuyum diye konum var. Oğlum doğduktan sonra oğlumu benden sakınmaya filan başladı kendi oğlu sanıyor oğlumu. Ve kıyafet mevzusu var tabi.
 
Anneniz diğer kardeşe ev alması konusunu nasıl açıklıyor,hiç konuşmadınız mı..sizin eşinizin herşeyi var ama kardeşinizin durumu yok durumu mu
Sunu belirtmemişim. Annem abime ev aldığı zaman ikimizde ünide okuyorduk. Ben farklı şehiede okuyordum apartta kalıyordum tek kişilik odada kalmak istedim para yok dedi abim annemin evinde yaşıyordu aynı şehirde üniye gidiyordu o istediği zaman orda kalsın diye 1+1 ev almıştı. Bende tepki gösterdim duyduğum halde para yoktu hani dedim kredi filan dedi. Sonrada beni tek kişilik odaya geçirdi yurt sahibi ile konuşmuş. Sorduğumda neden yaptın diye seninle uğraşmamak için demişti. Bu arada konuda yamazdım eşime sen buna nasıl katlanıyorsun filan diyor.
 
Annemle aram hiçbir zaman anne kız ilişkisi gibi olmadı . Yaşadıklarınıza benzer hatta zaman zaman daha sert tartışma kovulmalar yaşadık iki taraflı . Seviyenizi koruyun derim asla sırrınızı zor zamanınızı paylaşmayın koz olarak kullanır. Hiç görüşmemek arayıp sormamak da çözüm değil inanın bir süre sonra boşluğunu hissetmeye başlıyor insan ne kadar kötü bir anne de olsa .
Böyle yazınca akşıma şey geldi. Annem benim oğlumdan çekeceğim zamanı bekliyor bana da söyledi o sana neler yapcak bu iyi günlerin vs diye.
 
Böyle yazınca akşıma şey geldi. Annem benim oğlumdan çekeceğim zamanı bekliyor bana da söyledi o sana neler yapcak bu iyi günlerin vs diye.
Sizi bu şekilde manipüle etmesine izin vermeyin duymazdan gelin bazı şeyleri. Hiç de öyle olmuyor merak etmeyin . Bu çark bizim için de dönüyor
 
Sunu belirtmemişim. Annem abime ev aldığı zaman ikimizde ünide okuyorduk. Ben farklı şehiede okuyordum apartta kalıyordum tek kişilik odada kalmak istedim para yok dedi abim annemin evinde yaşıyordu aynı şehirde üniye gidiyordu o istediği zaman orda kalsın diye 1+1 ev almıştı. Bende tepki gösterdim duyduğum halde para yoktu hani dedim kredi filan dedi. Sonrada beni tek kişilik odaya geçirdi yurt sahibi ile konuşmuş. Sorduğumda neden yaptın diye seninle uğraşmamak için demişti. Bu arada konuda yamazdım eşime sen buna nasıl katlanıyorsun filan diyor.
Kredi
Sunu belirtmemişim. Annem abime ev aldığı zaman ikimizde ünide okuyorduk. Ben farklı şehiede okuyordum apartta kalıyordum tek kişilik odada kalmak istedim para yok dedi abim annemin evinde yaşıyordu aynı şehirde üniye gidiyordu o istediği zaman orda kalsın diye 1+1 ev almıştı. Bende tepki gösterdim duyduğum halde para yoktu hani dedim kredi filan dedi. Sonrada beni tek kişilik odaya geçirdi yurt sahibi ile konuşmuş. Sorduğumda neden yaptın diye seninle uğraşmamak için demişti. Bu arada konuda yamazdım eşime sen buna nasıl katlanıyorsun filan diyor.
Kredi olsa kendi üzerine olmak zorunda değil mi..42 yaşında doğurdu demişsiniz,bir de üvey baba mı var
 
Annemle benim aram hiçbir zaman iyi olmadı sorunlarının hıncını hep benden çıkardı.Babamin aldatması yüzünden benim üstümde kaldı.Evdeyken hiçbir şey olmadığı halde ortada sana katlanamiyorum derdi , bazen de kurtulucam senden derdi.Hatta bugün bile inşallah evlenince kocan da seni döver dedi.Gorusmeyi zamanla kesmeyi planlıyorum.Herkes anne baba olamıyor.Yalniz değilsiniz.Konular uzun olduğu için anlatamıyorum ama mental sağlığıniz icin tamamen kesemiyorsaniz bile iletisimi minimuma indirin kendi iyiliğiniz için.Eminim kimse annesiyle bu şekilde olmak istemez.Ama bazı şeylerin oluru olmuyor
 
Annemle benim aram hiçbir zaman iyi olmadı sorunlarının hıncını hep benden çıkardı.Babamin aldatması yüzünden benim üstümde kaldı.Evdeyken hiçbir şey olmadığı halde ortada sana katlanamiyorum derdi , bazen de kurtulucam senden derdi.Hatta bugün bile inşallah evlenince kocan da seni döver dedi.Gorusmeyi zamanla kesmeyi planlıyorum.Herkes anne baba olamıyor.Yalniz değilsiniz.Konular uzun olduğu için anlatamıyorum ama mental sağlığıniz icin tamamen kesemiyorsaniz bile iletisimi minimuma indirin kendi iyiliğiniz için.Eminim kimse annesiyle bu şekilde olmak istemez.Ama bazı şeylerin oluru olmuyor
Çok üzüldüm. Bana açıkca sevmediğini söylemezdi hissettirirdi. Ben 2 aydır konuşmadım yanlış yapıyormuyım düşüncesi gelip gidiyordu ara ara ama bence sizde kesinlikle kesin ilişkiyi. Önemli olan sizin ruhsal durumunuz. Ben de bu yüzden uzaklaşıyorum annemden
 
Kadın olmak çok zor. Hele bu ülkede. Bazen düşününce yine kadınlar yüzünden diyorum. Sonuçta bize hayatı dar eden erkekleri de kadınlar yetiştiriyor. Özellikle annelerin erkek çocuğuna düşkün olma onun her işini yapma kıza tam tersi hizmetçi gibi davranma huyları var.

Çocukluğum bu ayrımcılığa isyan etmekle geçti. Annem bana abinin odasını topla bile derdi. Fakat benim odam dağınık olsa suçlu ben olurdum. Daha 10 yaşımda ev hanımı potansiyeli beklerdi. Kardeşim vardı yeni doğmuş. Annem işteyken ona bakardım. Aynı zamanda evi temizlememe ve işten geldiği zaman yapamıyorum vaktim yok yoruluyorum tarzı yakınmalarla yemeği de yapmamı isterdi. Abimin ise tek işi yemek yemek oyun oynamaktı. Çünkü sen kızsın kızlar yapar erkeklerin iş yaptığı nerde görülmüş diye savumurdu, ne zaman bu saçma düzene itiraz etsem. Babamda aynı kafadaydı. Abim gibi yemeği yiyip kaltığım bir sofrada, masayı silmedim diye saçımdan tutup mutfağa ittiklerni hatırlarım masayı silmem için. Annem hep çalışıyorum bana hiç yardım etmiyor diye yakınıyordu komşulara. Ben çamaşır katlar, bulaşık yıkar, evi toplar süpürür ve toz alırdım. Hatta hafta sonları cam siler elmaslı büyük avizeninde sandalye ile tek tek tozunu aldırırdı. Yetmedi bunlar hiç. Hep daha fazlasını bekledi. Fakat abimden beklentisi okuması iyi bir iş sahibi olmasıydı. Benden de bunu beklerkerdi tabi ekstra. Ama ne kadar yüksek not alsamda okul birncisi olsamda yaranamadım anneme. Çünkü ona göre ona yardım etmiyordum hiç.

üniversiteye gittim yurt parasını verir başka bi para vermezdi. Benim çalışmamada izin vermezdi ben gizli çalışırdım. Sütyenin telleri çıkıyor tenime batıyordu. Birgün çamaşır makinesine takıldı diye bir sürü bağırdı çağırdı bir daha atmıcaksın makineye, elinde yıkıcaksın senin yüzünden makine bozulcak filanlar. Demedi onu at, al parayı yeni al. Abimin iç çamaşırını alırdı ama. Kışın giyecek botum yoktu ikinci el aldım ayağımı vururdı. Montumun ipleri sarkardı alacak param yoktu. Şimdi diyorum hiçmi görmedin üniversitede çapulcu gibi gezen kızını. Bu arada abime marka kazak alınıyordu. Ve benim param yok diye tek kişilik odaya çıkmama izin vermeyen annem evinde kalan oğluna ev aldı arada gidip kalcak kendine göre döşeyecek vs diye bana anlatıyor birde. Ve bu sıralarda ramazandı oruç tutardım iftarda yiyecek yemeğim alacak param olmazdı. Bir gün yarım çiğ köfteyle iftar yapmışlığımı bilirim. Neyse ahım tuttu o ev onlara yar olmadı da.


Evlendim çocuğum oldu. Doğumda refakatçim eşim olucaktı ama annem çok ısrar etti olmak için. Bende ilk defa yanımda olmak istiyor diye, çok hevesli diye kabul ettim. Doğuma birlikte gitmek için erken geldi. Annem geldikten 10 gün sonra doğdu çocuğum. Son 5 gün hadi doğurda eve gideyim. Ne zaman doğurcan. Bununda niyeti yok. Tabi sanki zorla çağırmışım gibi böyle konuşması hamile hamile sinirlendiriyor ve üzüyordu.

Doğum yaptım kv nin yanıdna göğsümü açmak istemediğim için anneme onun yanında emzirmeme müdahele etme demiştim. Çünkü o edince kv de edicekti ben örtü ile emzircektim. Dinlemedi. Kv gelince geldi başıma he yardımı dokunsa eyw ama beceremiyorda her seferinde hemşire yardım ediyordu neyse annem geldi yardım edeyim vs diyo yok git diyorum bu sefer kv geldi. Çocuk ağlamaya başkadı ben iyice stres oldum emziremedim. ( Anneyim diye, emzirmek normal birşey diye, herkesin yanında şak diye göğsümü çıkarıp emzirmek zorunda değilim) kv altını değiştirmek istedi temiz dedi halbuki 2 saat olmuş değiştirmeyeli. Bende ne biliyorsun dedim olayında gerginliği ve ekstra çocuğun altını her değiştirdiğinde kakasının poposunda kurumuş olmasından dolayı. Buna alındı ve p gün hiç konuşamadı benle. Çocukla ilgilenmedi. Yattı uyudu. Sezaryan olanlar bilir oturup kalkamıyor insan. O halimle her ağladığında bebek ben kalktım. Baktım oturup kalkarken canım çok acıyo eşimi çağırdım yardıma. Bir kere kafasını kaldırıp yardıma gerek varmı dedi. O sırada da biz altını değiştirmişiz badiyi çıt çıtlıyoruz. Sinirliydim zaten uyumasına ilgilenmemesine yok dedim yattı uyudu. Bide sesten rahatsız oldukça kafasını kaldırıp ters ters bakıp ger yatıyordu. Eşim o gece telef oldu. Bir refakatçi koltuğu vardı annemin uyuduğu birde yatak. Bu yüzden bi yerden sandalye bulup tüm gece sandalyede oturdu adam başımızda. Bir ara baktım dayanamıyor ben yataktan kalktım onu yatırdım ben sandalyede oturdum. Ve buna neden olan annemin tavrıydı. Ne biliyorsun dedim ya sertçe hiç bu kız doğum yaptı refakatçiyim demedi tavır yaptı uyudu. Ertesi gün aynı şekilde telefonu aldı eline koltuğunda oturdu ne bana me cocuğa bakmadı. Taburcu olduk arabada giderken sallantıdan canım acıyıp aa filan yaptım defalarca yanımda oturduğu halde dönüp iyimisisn demedi. Ön koltuktan kv her seferinde dönüp sabret az kaldı vs telkin etmeye çalıştı.

Geçenlerde taşındım diye evi düzenlemek için yardıma geldi etti. Çok sevindim dedim yardım ediyor vs ama ağzıma sıçtı gitti. Dışarı çıkıcakken ben teyzem ve annem. Çöp poşetleri ve karton birde bebek arabasının alt kısmını almış annem taşıyamaz diye sen puseti al ben indirirm bebek arabasının altını dedim. Annem ama çöpleri teyzeme vermektense hepsini bana bırakmış inmişler aşağı. Çocuğun çantasını aldım baktım kimse yok. Çanta bebek arabası altı 3 çöp poşeti ve kartonu zar zor indirdim aşağı ama yok kapının önünde yok sokağın başında yok. Benim artık ellerim titremeye başladı taşıyamıyorum. Em son marketin önünde gördüm baya uzakta. Çöp konteynırı ters yöndeydi o halde çöpleri attım gittm yanlarına. Bana önce arabanın altını bırakıp öyle atsana çöpü diye bağırdı. Bende sinirlendim niye beni beklemedin o kadar eşyayıda bırakmışsın hiç düşünmüyorsun arkandakini diye kızdım. Çocuğumuda alıp biraz önden yürüdüm. Ben onu düşünüyorum sadece puseti veriyorum o beni düşünmüyor bide beklemiyorda üstüne üstelik bağırıyor o halde neden önce ona bebek arabasının altını vermedim diye. Ve sonra yine tavır yaptı hiç şaşmaz.

Ertesi gün evde diye akşamdan temizlik ve banyo yapmamıştım misafirm gelcekti. Sabah kalktım çocuğa mama yapmaya uyanmasın diye sessiz oluyordum bide bi çıktı karşıma ben gidiyorum dedi. Giynmiş bekliyor. Erken değilmi dedim sabahın 7 veya 8 i. Değil dedi arkasına bakmadan çıktı gitti. Ben çocuk elimde temizlik yaptım ana kucağıyla banyoya koydum yıkandım. (Çünkü bemi görmediğinde ağlar) öyle bıraktı gitti yine mağdur etti. Güya yardıma gelmişti. Keşke gelmeseydi de sunu da yapmasaydı dedim.

Neyse 2 ay olucak sanırım bilmiyorum konuşmadık. Ben aramadım oda aramadı. Eskiden de hep ben arardım annem arada nadiren arardı. Böyle olmasına üzülüyorum ama aramakta gelmiyor içimden. Napmam gerek bilmiyorum açıkcası onlar hayatımda yokken daha mutluyum. Konu başlığınds dedim ya kadınlar oğlunu böyle yetiştiriyor biz bu yüzden çekiyoruz. Sağ olsun kv oğlunu öyle yetiştirmemiş. İki oğluda pırlanta gibi kadının. Demekki yapan yapabiliyor.

Bu tarz konu açmıştım fakat hem yanlış konu başlığına yazdığımdan hemde dar bir zamanda yazdığımdan çok hata yapmışım bu yüzden anlaşılmadığımı düşündüğünden daha anlaşılır bir şekilde tekrar yazdım.
Sırf yorum yapmak için yazan, bu kadar olayda birşeyi çekip te yorum yapacak olanlar yapmasın. İnsanlar derdini paylaşmak için yazıyor siz kötü enerjinizi boşaltın yargılayın diye değil. Benim için yazması bile zor oldu bunları empati yapabilen veya yaşayan tavsiyesi olan yazsın. Buna rağmen buraya kadar vakit ayırıp okuyanlara yorum yapmasalar dahi teşekkür ederim.
Valla benim de aişem böyle ben silemiyorum umarım sen silebilirsin.:KK43:
 
Annemle benim aram hiçbir zaman iyi olmadı sorunlarının hıncını hep benden çıkardı.Babamin aldatması yüzünden benim üstümde kaldı.Evdeyken hiçbir şey olmadığı halde ortada sana katlanamiyorum derdi , bazen de kurtulucam senden derdi.Hatta bugün bile inşallah evlenince kocan da seni döver dedi.Gorusmeyi zamanla kesmeyi planlıyorum.Herkes anne baba olamıyor.Yalniz değilsiniz.Konular uzun olduğu için anlatamıyorum ama mental sağlığıniz icin tamamen kesemiyorsaniz bile iletisimi minimuma indirin kendi iyiliğiniz için.Eminim kimse annesiyle bu şekilde olmak istemez.Ama bazı şeylerin oluru olmuyor
Bazı yaralar hiç iyileşmiyor ..ve bu acılar eşle bile paylaşılamıyor, yeri geldiğinde onlar bile bunları yüzünüze vurabiliyor, annenin degersizleştirmeye çalıştığını onlar daha da beterini yapıyorlar sonra..
 
Valla benim de aişem böyle ben silemiyorum umarım sen silebilirsin.:KK43:
Bende çok uzun yıllar silemedim. Fakat babamı sildim mesela daha huzurlu oldum. Yokluğunu hissetmedim bile demekki hayatımda yeri yokmuş dedim. Annemlede konuşmuyorum. Bardak taştı galiba. Yazdıklarım veya benzeri şeyler yaşıyorsanız bir şekilde onlarsız yol çizin biliyorum kolay değil ama yapmak lazım
 
Pardon? Böyle konuşma hakkını nerden alıyorsun. Senin gibiler yazmasın diye yazıda özellikle belirttim. boş konuşup sinirlendirmeyin insanı. Belli insanlıktan nasibini almamışsın. çekemem seni uza burdan
Bana değil annene söylemelisin bunları.

Sana hak etmediğin şekilde davranan, sistematik şekilde ayrımcılığa maruz bırakan annene.
Bak alabiliyormuşsun tavri gayet.
Duymak istemiyorsan herkese açık bir platforma da yazmayacaksin.
Senin kurallarinla dönmüyor burası.
 
İşte insanın fıtratında var anneyi sevmek istemesede içinde bir yerde kalıyor. Mesafe koydum aslında 2 ay olucak aramadım sormadım gitmedim. Yanlış yapıyormuyım düşüncesi vardı hep eşim yinede ara annendir diyor ama o kötü konuşmamak için diyor biliyorum.
Evet eşinizin dediği gibi yinede 10 günde bir arayıp hal hatır sorup kapatın ama o mesafeyi koruyun.

Bunu dememin nedeni ise şu; benim annem biz çok küçükken bizi evde bırakıp anneannemin sağlık sorunlarıyla uğraşır şehir dışına ameliyatlarına falan hep annemi götürürlerdi başında kalması için. Ama sadece şu son 4-5 yıldır uzaktı annesine karşı. O da aslında teyzemlerimden kaynaklıydı. Yani annem her ne olursa olsun her zaman annesine haftada bir kere bile ya arar yada yanına giderdi.

Teyzelerim anneannemle arası mal mülk miras olaylarından dolayı aralarını bozdu. Annemin sürekli yanına gelip arkasından neler konuştuğunu anlattılar annemde soğudu ve kardeşlerine destek çıktı miras konusunda.

Aradan 1-2 yıl geçti teyzemler hiç bir şey olmamış gibi gidip anneannemle barıştılar (anneannem asla alttan alıp aramadigi halde bunlar gittiler yine)
Olan anneme oldu. Annem affedemedi annesini.

Annem asla kimseye kin güdemez küsemez hayatımda ilk defa annemi annesine karşı kırgın ve küskün gördüm. Ve ona destek çıktım.

Anneannem öldükten sonra teyzelerim şöyle yas tutarak ağlıyordu "annee biz seni hiç üzmedik bak senin yanına gelmeyen evlatların torunlarin şimdi cenazene geldiler " diye ayılıp bayıldılar.

Sonrasında annemle ve kardeşlerimle bu teyzemlerin yaptığı iki yüzlülüğü konuştuk. Annem bir anda şehir dışına ameliyat için gittiklerinde refakatçi olduğu dönemleri anlattı ama hepsini bir solukta anlattı. Bunları sanki kendini aklamak için anlatıyordu hatta eminim oyuzden anlattığını çünkü teyzemler öyle bir yas tutuyorlardı ki anlatamam tek suçlu benim annem gibiydi onların gözünde. Çok üzüldüm annem için hâlâ kendini ifade etmeye çalışmasını falan. Üzülme dedim sen elinden gelenin fazlasını yaptın. Sen hastanelere giderken onlar gitmemek için çocuklarını bahane ettiler oysa ki seninde çocukların vardı dedim. Kardeşlerimde benimle aynı şeyleri söylediler.

Yani annemde öyle güzel merhamet vicdan var ki ona rağmen üzüldü. Vicdan yaptı. Mezarına gider kuranını okur.

Sizde de o merhamet vicdan var görebiliyorum bir gün anneniz ölünce küçük de olsa kendinizi suçlamayın bunun için hafta da bir kez veya 10 günde bir kez bile olsa arayın.

Çünkü biliyorum merhametli insanlar her zaman kendilerinde bir kusur arıyorlar ve üzülecek birşey buluyorlar. Bunu annemde gördüm. Ama mesafeyi her zaman koruyun.
 
X