Annemin yanına taşınmak istemiyorum.

Atılmıyor. Annem ataklar geçiriyor. Hemen ben koşuyorum yine. Ona bir şey olursa yine ben üzülüyorum. Oğlumu eşime bırakıp hastanede başında ben bekliyorum. Gelinler filan bunu anlayamaz, çünkü kendi anneleri değil.

kardeşlerimin düğünleri oldu. Birtanesinin eşi yabancı, yurt dışına her şey taşıdım. Kendimde olmayan lüks evleri onlara yaptım. Hiç koz tarafının aileleriyle bizimkileri yüzgöz etmedim. Ben olmasaydım, çok büyük boşluk ve ihmal olacaktı çünkü.

Hiç de gözümde değil. Şimdi onlar eşleriyle çocuklarıyla mutlular ya gittiğimde.Dünyalar benim oluyor.

bense artık 33 yaşımdayım. Görevlerimi yaptım, annemin boşluğunu doldurdum artık kullanılmak istemiyorum. Oğlumun için iyi olacak evet. Beni tek düşündüren bu. Yoksa hiç düşünmezdim bile. Ama artık kendimi kurban etmek istemiyorum 😐
Lüks ev biraz da sus payı gibi oluyor, babanız ailesini gelecekteki muhtemel angaryasıyla birlikte size bir ev karşılığında yıkmak istiyor. Ben sizi hatırlıyorum, epeydir de yorumlarınız yoktu sahiden, demek ki böylesine zor bir dönem atlatmışsınız, geçmiş olsun. Siz geçimli ve dirayetli bir hanımdınız, sizin bile şirazenizi kaydırdılarsa kendinizi artık pek riske atmasanız mı acaba. Çok kötü şeyler yaşasanız da aileyle kolay kolay bağlar kesilmez fakat mesafe koyulabilir. Çocuğunuz çocukça bir hevesle istiyor narsizmi depresyonu nereden bilsin, ileride de sıkıntı yaşayacak gibisiniz ama. Altın kafeste çile çekmeye dönmesin sonra iş, dikkat edin kendinize hiçbir şey beden ve ruh sağlığınızdan önemli değil.
 
İyi yönleri okurken acaba mı dedim ama yok, taşınmayın elbette. Sağlığınızdan olmuşsunuz bu olanlar yüzünden babanızın içi rahat edecek çocuğunuz kardeş sevgisi yaşayacak diye sağlığınızdan olmanıza değmez, hiçbir şey için değmez. Ayrıca bu kadar özverili olmanın lütfen düğünlerini yapacak kadar kendinizden vazgeçtiğiniz kardeşlerinizin hanımları bi zahmet arada uğrayıversinler annenize. Her şeye koşmayın yoksa bunlar iyilik değil göreviniz haline gelir, kendinizi düşünün öncelikle.
 
Gitmeyin
Bakici ariyorlar resmen
Oglunuz icin baska siteye tasinin
Siz yiprandikca oglunuza iyi bir anne olamazsiniz
200 bin lira katip ev alacaklar kac kati is yukleyecekler
Diger kardeslerinize nasil aldiysa size de alsin o vakit
Oyle ustunu katmayla falan degil digerlerine nasil aldiysa oyle
Almiyorsa da karismasinlar
Gitmeyin diyorum tekrar
Oglunuz buyuyor , guvenli bir sitede onu evde de birakip disarida islerinizi halledebilirsiniz. Kuzenleriyle de istedigi sıklikta gorussun
Okuldan siteden arkadasi olur her turlu
Gitmeyin ama baska yere tasinin
Mutlaka bir alternatif vardir
 
Ya ben o eski günleri şimdi burada anlatırken bile içim titriyor. Öyle etki bırakmış bende.

babam zaten kendi faydasında ama ben bunu yüzlerine söylesem, ne alakası var, kıymet bilmez, fesat olacağım. Babamın bir sözü var, şu anda duamızı almazsan, ileride Pişmanlıktan bileklerini kemirirsin diye. bütün kardeşlere söyler bunu. Durum bu olacak.

annemi de şöyle tahmin edin. Babam bize yardım edeceğini bile söylemiyor anneme. Annemden gizli. Çünkü annemin direk başımıza kakacağını, biz aldık sana diyeceğini biliyor. O sebeple söylemiyor.

ben de başta olabilir diyordum ama geçen annemle kavga ettim.

O daire şu anda babamın üstüne. Geçen apartmanın girişinde babamın adıyla yazılmış 4 daire olarak. Hemen beni aramış. O daireyi siz aldınız. Neden babanın üstüne görünüyor? Zaten 3 dairemiz vardı, 4. Olunca millet bizi çok zengin zannedecek, nazar değecek. Çabuk daireyi üstünüze alın diye bağırıyor. Ben de bağırdım çağırdım, karışma dedim. Ama sonra 5 gün hasta yattım. Depresyon böyle biraz, depreşiyor sinirler gerilince.

bundan sonra yok ben kaldıramıyorum, gitmeyeceğim demeye başladım ama henüz eşim ve kardeşlerim biliyor. Babamlara henüz söylemedim. Buradan çok mantıklı yorumlar geleceği için fikir danışmak istedim.
Yaa beş gün hasta yatmak ne demek insan ameliyat olsa bile yeri geliyor o kadar yatmıyor. Annenizin size etkisi ne kadar kötü farkında mısınız, bir de altlı üstlü oturduğunuzu düşünün kabus gibi.
 
Aynen, tek ihtimal bu gibi davranıyorlar. Oradan istemiyorum, başka bir siteden olsun dersem, hayırsız olacağım

oraya gidince her misafirde çağırılacağım. gitmezsem yine hayırsız olacağım. Annemin sohbetleri var, ben gitmezsem yine nerede bu kadının kızı diyecekler. Pazar kahvaltıları hep bende olacak, ya da onların evinde benim hazırlamam şeklinde olacak. Düşündükçe hafakanlAr basıyor ama ben haksızmışım gibi davranılıp kendi içime patlıyorum.
Ayrıca eşiniz iflas etmişken bunu söylemeyip şimdi anneniz hastalanınca söylemeleri ayrı haksızlık
Bunca zaman annenizle yaşadıklarınızı bile bile sizin oraya taşınmaya zorlamaları ayrı haksızlık
Bunca yıl ne yaşadıklarınızı görmüşler nasıl ses çıkarma hayırlı evlat ol dibine taşın diyorlar

Siz huzurlu olmadıkça çekirdek aileniz mutsuz olur
O zaman çocuğunuzun oyun oynayıp oynamasını bile bir önemi kalmaz
Çok üstünüze gelirlerse bizim burada yaşayanlar insan değil mi
Azıcık aşım kaygısız başım der çekilirsiniz
 
Zaten insaat halinde bir eviniz varmis. Bitmesini bekleyip onu degerlendirin bence. Yeni evinizde oturursunuz ya da kira geliriyle istediginiz baska yerde.. bir suru alternatif var. Ama ailenizin oldugu yere bir kere tasinirsaniz sonrasinda pisman olursaniz bunun geri donusu cok zor olacak sanirim. En iyi geçinen aileler bile birbirine cok yakin oturdugunda mutlaka sorunlar yasiyor. Iyi dusunun bence..
 
Maddi durumunuz daha kötü olsa, güzel bir evde oturabilmek için tek umudunuz babanızın edeceği yardım sayesinde o siteye taşınmak olsa belki derdim ama sizin zaten halihazırda değeri 700bin edecek bir eviniz varmış. Bu durumda o inşaatın bitmesini bekleyip yine ailenize, şu anki eviniz gibi yakın olacak ama ışığınızı görmeyecekleri, sesinizi duymayacakları güzel bir siteye taşınabilirsiniz. Artıları okurken insan e daha ne olsun diyor ama eksileriniz artıları 5e hatta 10a katlıyor. Çocuğunuz şu an için mızmızlık edebilir, tabi ki daha güzel bir sitede, evde oturmayı ister her çocuk ama uzun vadede psikolojik olarak yıpranmış bir anne onun için de çok yorucu olacaktır.
 
Huzur olmayacağı yerde daha çok hasta olursunuz. Hem psikolojiniz bozulur hem de fiziksel Sağlığınız.
Kendi evinizde huzur içinde yasayın.
 
Asla taşınmayın derim ben
Psikiyatrik rahatsızlıklar öyle kolay geçmiyor dahası tetikleyici durumlar olacak sürekli derdinize ne?
Azıcık aşım kaygısız başım
Oturun evinizde derim ben
 
Sağlık sorunlarınız olmasa daha güçlü olup mesafe koyabilirsiniz ama ciddi anlamda psikolojik sorunlar yaşamışsın. Tekrar nüksetmesin. Eşiniz bu kaygınıza ne diyor.
Bu arada Kadıköy de olan ev ne zaman bitecek şartları nasıl
eşim hakLısın dese de, oğlumuz için katlanılabilir olduğunu düşünüyor. O çok güçlü bir insandır.Sağlık sorunu yokken, bir insanın nasıl tüm gün uyumak istediğini, kalkamadığını, aylarca evden çıkamadığını pek anlıyamıyordu. Ta ki bu Eylül ayında benim depresyon şekil değiştirip paranoid duruma geldiğimde durumun ciddiyetini anlayabildi.

ben herkesin beni öldürmeye çalıştığını düşünüp kaçmaya başladım. Şimdi evde bir sürü ankesörlü telefon kartı var. O zaman almıştım. Çünkü evin, telefonumun ve arabamın dinlendiğine, kendimin de takip edildiğime inanmıştım. Doktorları aramak için en uzak yerlerdeki ankesörlü telefonları kullanıyordum. Ve bunu birkaç ay hiç çaktırmadım bile kimseye. Dışarıdan bayağı akıllı görünüyordum yani 🤪😀

neyse, ilaçla düzeldim. O da çok ileri bir safhasıymış. Şimdi artık farkında olduğumuz için daha çok özeniyor.

Kadıköy deki evin bitmesine daha çok var. Çünkü müteahit para sıkıntısı çekiyor. Bir durup, bir başlıyor inşaata.

oraya taşınmayız zaten. Normalde avrupa yakasında oturuyoruz. Orası daha kıymetli diye oradan aldık daireyi. Hatta ilk aldığımız ev Bahçeşehir deydi. 350 yapıyordu, onu peşinat yaptık bu eve. Planımız bitince satıp kendi dairemizi almak.

bir de annemlerin daireye çıkınca hem kiradan, hem taksitten kurtulmuş olacağız. Ev onun olacağı için artık taksitler babama geçecek. O da bayağı rahat olurdu bizim için.
 
Konu sahibi, ailenizle ilgili yazdığınız ayrıntıları okuyunca, gitmek gibi bir ikileme düşmeniz bile şaşırttı beni.

Siz o kadar sıkıntıya yaşarken duyarsız kalan babanız sırf annenizin peşinde koşun diye ev almak istiyor size. Erkek kardeşlerinize ev alıp refah içinde yaşatıp size sırt dönen anne babanız için kendi psikojinizi neden bozacaksınız ki?

Kardeşleriniz, anne babanız size bu ayrımcılık yapılırken seslerini çıkarmadılar mı? Anne babalar çocuklarına belli bir yaştan sonra yardım etmeyebilir evet ama bu kadar varlık içinde sizin evinize icra gelmesine seyirci kalan anne baba için tek kelime etmeye gerek yok. Kendi huzurunuz , sağlığınız ön planda olsun.
kardeşlerim iyidir ama ses çıkaramadılar, çünkü babam karıştırmaz para meselelerine.

yani değişik bir durum. birebir çok iyidir. Uzaktayken Kızarım ama yanına geldiğimde çok severim. Bize çok dua eder. Ve karşılığını da görmüşümdür hayatımda. Ama bu para meselesi onun özeli gibi.

adam rahat. Kafasına takmaz hiç aile sıkıntısı filan. Aile içinde ince meseleleri düşünmek hep benim işimdir.

baba olarak iyi. Bizde anne boşluğu var. Bu konular biraz anne işidir ya. Annem Düğün olacak, hazırlık yapmak lazım. Kızım sıkıntıda, yardım etmek lazım filan dese, babam yapmam demez. Ama bizde Anne faktörü eksik olduğu için, babam da evliliğinde çok rahat olmadığı için, çareyi duyarsız olmakta buldu. Annemi idare ediyor, hiç sıkıntı Çıkarmaz ona ama çareyi evden kaçıp, kendini işe vermekte buldu yıllardır.
 
Konu sahibi, ailenizle ilgili yazdığınız ayrıntıları okuyunca, gitmek gibi bir ikileme düşmeniz bile şaşırttı beni.

Siz o kadar sıkıntıya yaşarken duyarsız kalan babanız sırf annenizin peşinde koşun diye ev almak istiyor size. Erkek kardeşlerinize ev alıp refah içinde yaşatıp size sırt dönen anne babanız için kendi psikojinizi neden bozacaksınız ki?

Kardeşleriniz, anne babanız size bu ayrımcılık yapılırken seslerini çıkarmadılar mı? Anne babalar çocuklarına belli bir yaştan sonra yardım etmeyebilir evet ama bu kadar varlık içinde sizin evinize icra gelmesine seyirci kalan anne baba için tek kelime etmeye gerek yok. Kendi huzurunuz , sağlığınız ön planda olsun.
Babam para meselelerine karıştırmaz bizi. O da annemden çok çekti, duyarsızlığa vurdu kendini. Annem hassas bir kadın olsa, babam çok evcimendir aslında. İyi bir kadın çok iyi yönlendirir ama bizde o yok maalesef.
 
iyi günler hanımlar. Şu anda çok ikilemdeyim. Lütfen çok uzun demeden bana bir yardım edin.

Biz şu anda kötü bir evde, kötü bir semtte, kirada yaşıyoruz. Annemler ve iki kardeşim lüks, havuzlu, Bahçeli bir sitede, aynı apartmanda oturuyorlar. İki kardeşime babam oradan ev aldı. Şimdi bizim de Annemlerin üst katına taşınma durumumuz var.

Normalde tam tersi olur, bizde eşim ailemin yanına taşınmak istiyor, ben istemiyorum. 😀 annem, babam, kardeşlerim, dedem, ananem, eşim oğlum hepsine karşı ben tek başıma direniyorum 😬 Ama tabi ki Benim de sebeplerim var. Şartları söyliyeyim, siz karar verin.

Taşınmanın pozitif yanları:

1) güzel bir sitede oturacağız, 10 yaşında oğlum rahat oynayabilecek. Spor yapabileceğiz. Şu anda kapının önüne çıkamıyor, sokağımız hep tekstil atölyesi, Suriyeli, Afrikalı tip tip insan dolu.

2) ailenin yanında olmanın avantajları da var. Bir işim olduğunda oğlumu bırakırım, gider geliriz. İleride yüksek lisans düşünüyorum mesela, o zaman rahat olurum.

3) oğlum tek çocuk. Benim de sağlık sebepleriyle uzun süre çocuk yapabilme ihtimalim yok. Çok sıkılıyor. Orada kardeşlerimin bebekleri var. Onları çok seviyor. Onların yanında biraz abiliğin tadını çıkarabilme, oynama, kardeş sevgisini bir nebze tadabilme ihtimali var.

4) oğlum siteyi çok istiyor. Ben taşınmayacağım deyince çok ağladı, ben çocukluğumu yaşamak istiyorum, evden dışarı çıkabilmek istiyorum diye. O sitede okuldan arkadaşları da var.

Taşınmanın negatif yanları:

1) annemle benim aram çok bozuk. Annemin herkesle arası çok bozuk zaten ama bana özellikle takık. Ona yardım eden, elinin altında olan herkese çok zalim. Ona çok pas vermeyen insanlara karşı da o kadar saygılı.

Çocukluğumuzu mahvetti. Kardeşler olarak bir çeşit narsist olduğunu düşünüyoruz. Sevgi yoktu hiç, hala öyle. Sonra MS oldu, şu an çok zor yürüyor. Üç kardeş onun için çok çabalamış olmamıza rağmen, umrunda bile değil. Ameliyat oldu, oğlumu okula göndermedim, ona baktım, mutfağı ikimiz temizlerken temizlikçiyle konuştuk diye beni evden kovdu. Başka gün buzdolabını temizlerken, kurumuş limon kabuklarını attım diye beni evden kovdu. O kadar çok ki. Gülüyoruz artık anlatırken. Annemin temizlikçisi bile buraya gelme, dünyanı da ahiretini de yakarsın. Evde bozulan her şeyi senden biliyor dedi. Ağzından bazen kovmaktan daha beter kelimeler de çıkıyor. Yalnızca bağırınca susuyor. O yüzden ben ya konuşmuyorum, ya da çok karışırsa kızıyorum.


ben hiç yardımımı esirgemedim. İki kardeşimin düğününü ben tek başıma yaptım. Ama yakında olup bedduasını alacağıma, uzakta olup duasını alayım diyorum. Evlerimiz arabayla 20 dakika zaten.

2) Babam yurt dışında çalışıyor. Benim gitmemin ona çok faydası olacak. Aklı annemde kalmayacak hiç. Annem devamlı yanındaki yardımcı kadınları kovuyor, 4 senede 9-10 yardımcı değişti. Üst katında olunca, ben devamlı inmek zorunda kalacağım. Gelinlerimize öyle gidip gelin diyemiyor. Zaten kardeşlerimle biz kızları tembihledik, çok yüz göz olmayın, yaranamazsınız, bir de çok üzülürsünüz diye. Babam şimdi geldiğinde bile evden kaçıyor, ben gidince iyice uzatabilecek gidişlerini. ve annem yardımcıları kovduğunda, acele etmeyecek yenisini bulmak için.

3) babamın en sevdiği şey misafir. Çok güzel bir yönü aslında. Yine de hiç söylemeden 20 kişiyle gelir pat diye. Yine gelinlere söyleyemez ama ben üst katta olunca direkt beni çağırır. Ben daha planlı bir insanım. Misafiri severim ama çat kapı değil. Haberli olmasını isterim. Programım varsa ona uydurmak isterim.

4) annemle benim ilişkim çok kötü, bağırmalar sık yaşanıyor. Bunu oğlumun devamlı görmesini ve bunu normal algılamasını istemiyorum. O zaman onda ben de bağırabilirim imajı oluşacak. Annemin sağı solu belli olmaz. Oğlum ilkokuldayken çarpım tablosunu ezberliyor mesela. Oğluma sen daha bunları ezberle, senin yaşında çocuklar hafızlık yapıyor diyor. Ben de kızıyorum öyle söyleyince.

5) ben öğretmenim. kardeşlerimin düğünlerini yapabilmek için atama olacak puanım olduğu halde Atanmadım, sınavları bıraktım. İki düğün yaptım ardarda. Arada erken menapozda olduğum ortaya çıktı 27 yaşında. işi tamamen bırakıp Tüp bebeğe başladım. bu sırada düğünleri annemlerle kavga gürültü yaptım. Hem onlar için kendimi ve oğlumu sürükledim, hem de bir teşekkür görmedim. Sonucunda geçen sene çok büyük bir depresyon yaşadım. Paranoyaya vardı, bir ay uyutuldum. Şu an ilaçlarla iyileştim ama sinirlerim çok yıpranmış durumda. eskiden hiç dokunmazdı ama Artık en küçük kavgayı bile kaldıramıyorum. Hemen yatak döşeklik oluyorum. Anlattığım ortamda benim devamlı gerilme ihtimalim hep olacak.

Sebepler böyle, evi alım şeklimiz de şöyle: kendimizin Kadıköy’de bir evimiz var, şu an inşaat, bitmesine daha var. Bitmiş muadilleri 700, babamların aldığı ev 900.

eşim bizim evi verelim, baban da 200 yardım etmiş olsun. Benim için ev fark etmez, sabah gidip akşam geliyorum ama sen iyi bir sitede oturur, annenle çok yüz göz olmazsan, ailenin yanında olmanın avantajlarını da yaşamış olursun diyor.

Herkese karşı ben. Manzara oradan nasıl görünüyor? Haksız mıyım?
Her ne olursa olsun şu an oturduğunuz evde asla oturmazdım. Annenizle aynı binada olmaz şart mı. Başka bir yerden ev alın.
 
siz sitede devamlı yorumlarına aşina olduğum karekterini ve bakış açısını beğendiğim nadir üyelerdensiniz bende sitede oturuyorum yazınızın sonuna gelene dek oğlunuz için taşınmalısınız dedim hep çocuk için arkadaş cevre yasadığı semt çok önemli kişiliğinin gelişiminde ama siz daha önemlisiniz evde mutsuz depresif devamlı yıpranmış üzgün bir anne olarak sizin etkiniz daha baskın olucak sitenin imkanlarından içimden her nekadar taşının kapınızı kapayın uzaktaymış gibi samimiyetiniz olsun diye düşünsemde aynı sitede akrabalarıyla oturan kişi olarak bu mümkün olmuyor heleki size beklenti karşılığında daire verilecek ne kadar acı kesinlikle yapılan haksızlık dairede varilmiyor ardaki 200000 fark veriliyor değmezz sabredin daha iyi semte geçersiniz inşallah
Teşekkür ederim yorumunuz için, utandırdınız beni ☺️.Eşim de biraz bu rahatsızlığı şöyle algılıyor: benim şimdi adet dönemim yaklaştığında bile hemen farkına varıyoruz, bir dibe çökme oluyor. Yatıyorum yine. Oğlum da fark ediyor tabi.

aile içinde olunca çocuk bir TEk seninle kalmaz. Bu bir hastalık, kabulleniRiz. Ama çocuk kalabalıkta o kadar etkilenmez Diye düşünüyor bir yandan. Yine de ben kendi içimde inip çıkmaktan memnunum. Burada karışanım yok en azından 😊
 
İlk mesajınızdan anlamadım, ara yorumları da okumadım.
Babanız evi size kendi mi alıyor sadece bir kısmını mı karşılıyor?
Babam evi aldı. Biz de ona henüz bitmemiş dairemizi vereceğiz. Biz peşinat verip almıştık o evi. Kalan taksitlerini o ödeyip, onun olacak ev. 200 bin gibi bir para vermiş olacak bize.
 
X